Σάββατο 14 Μαΐου 2011

«Κι αν σου κάτσει….;» ή ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται!

Επικαιρότης

   Πολλά λόγια γιά το σημερινό χάλι της χώρας και της κοινωνίας δεν χρειάζονται. Την κατάσταση την βιώνουμε όλοι. Διάλυση, αποσύνθεση και χάος παντού. Χωρίς ορατή προοπτική, χωρίς χαραμάδα φωτός και χωρίς όραμα γιά τις ερχόμενες γενιές.
   Έχοντας σκοτωμένη και την τελευταία ελπίδα στο κουτί της Πανδώρας, το μόνο που μας μένει είναι να «κατασκευάσουμε» μια νέα ελπίδα. Να φυτέψουμε την προσδοκία γέννησής της, να την φροντίσουμε -κόρη οφθαλμού- σαν ντελικάτο τροπικό φυτό μέσα στη ζέστη της ψυχής μας, μήπως και βλαστήσει και αναγεννηθεί. Όχι η ελπίδα γιά ένα καλύτερο αύριο, αλλά η ελπίδα γιά το «μήπως μπορεί να έλθει ένα καλύτερο αύριο»!

   Η στήλη, όπως έχει ομολογήσει πλειστάκις, δεν διαθέτει ειδικές και σε βάθος οικονομικές γνώσεις, παρά μόνο καθαρό και κοινό μυαλό, που ευτυχώς δουλεύει ακόμη.
   Σύμφωνα μ’ αυτό, βλέποντας, ακούγοντας και βιώνοντας όσα συμβαίνουν σήμερα, αντιλαμβάνεται ότι το σύνολον της παγκόσμιας κοινότητος ζει και λειτουργεί σε χώρους αστικών δημοκρατιών με ελεύθερες οικονομίες και συνθήκες έντονου ανταγωνισμού. Ακόμη και χώρες που γιά δικούς τους λόγους λένε στο εσωτερικό τους άλλα (π.χ. Κίνα), σε τέτοιο «γήπεδο» παίζουν το ίδιο παιχνίδι και με τους ίδιους κανόνες.

   Στη χώρα μας, όπως είναι ηλίου φαεινότερο, η αριστερά, στο σύνολό της, δείχνει τελείως έξω από τα νερά της, αμήχανη λόγω άγνοιας του παιχνιδιού και περιοριζόμενη σε κλεφτοπόλεμο φθοράς, δολιοφθοράς, στείρας άρνησης των πάντων, με εναγκαλισμούς και υπόθαλψη κάθε στοιχείου που συμβάλλει στο «γκρέμισμα», χωρίς να μπορεί να «χτίσει» τίποτε καλύτερο απ’ αυτά που θέλει να κατεδαφίσει. Μικρόμυαλη και αναξιόπιστη δύναμη με πλήρη αδυναμία διατύπωσης εναλλακτικής πρότασης.

   Το ΠΑΣΟΚ, το σημερινό ΠΑΣΟΚ, στο χρόνο που κυβερνάει απέδειξε ότι μοιάζει με ερασιτεχνικό, κακό θίασο που καλείται να δώσει παράσταση στο Κόβεν Γκάρντεν του Λονδίνου! Ανίκανο, άβουλο και παράλυτο σκορποχώρι που καλείται να εφαρμόσει προγράμματα και πολιτική (φιλελεύθερη) στην οποία, κατά βάθος, δεν πιστεύει, όπως πέρυσι ξέφυγε σχετική ομολογία από τον κ. Λοβέρδο.

   Κατά συνέπεια, με όσες επιφυλάξεις γεννώνται γιά την δυνατότητα εφαρμογής του προγράμματος που εξήγγειλε ο κ. Σαμαράς γιά την αντιμετώπιση της κρίσης, αυτό αποτελεί τη μόνη λύση. Όχι «εναλλακτική» λύση, αλλά τη ΜΟΝΑΔΙΚΗ πιθανότητα λύσης! Διότι, απλά, δεν έχει κατατεθεί άλλη! Ό,τι δοκιμάστηκε μέχρι σήμερα απέτυχε οικτρά και η χώρα οδηγείται, μαθηματικά, στην απόλυτη αποσύνθεση κι ο λαός της στην πλήρη εξαθλίωση. Άρα, και σαν μικρή πιθανότητα, αξίζει να δοκιμαστεί αφού ως βρεγμένοι, βροχή δεν φοβόμαστε και χειρότερα να πάμε αποκλείεται!  Τουλάχιστον, τώρα που έπεσαν όλες οι μάσκες και ψέματα δεν χωρούν ας αφήσουμε να εφαρμοστεί η «συνταγή θεραπείας» από τον κατάλληλης ειδικότητας γιατρό.
   Όταν θέλεις να χτίσεις σπίτι πας σε πολιτικό μηχανικό, όχι σε χημικό μηχανικό. Και μετά κρίνεις αν σε ικανοποιούν οι ιδέες και λύσεις του.

   Οι όποιες επιφυλάξεις της στήλης γιά την εφαρμογή του προγράμματος Σαμαρά δεν εστιάζονται στην ορθότητα και αποτελεσματικότητα αυτών, αυτά θα κριθούν μετά, αλλά στο αν η γνωστή αντιπολιτευτική τακτική του ΠΑΣΟΚ και των….λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων επιτρέψουν να εφαρμοστεί. Ο λαϊκισμός κι η δημαγωγία που τώρα κουρνιάζουν μουδιασμένες, πολύ αμφιβάλλω αν θα επιτρέψουν εφαρμογή σκληρών αλλά αναγκαίων μέτρων. Αυτά μόνο από, δήθεν, «φιλολαϊκές» κυβερνήσεις μπορούν να περάσουν, χωρίς να ξεσηκωθεί το σύμπαν και να καεί η Αθήνα. Τέτοιες τακτικές και τέτοια φαινόμενα τα βλέπαμε μέχρι πρόσφατα.

   Δυστυχώς, η συστηματική και μακρόχρονη προπαγάνδα συκοφάντησης, περί της «επαράτου» Δεξιάς, από το «ευλογημένο», (όπως αποδεικνύεται), ΠΑΣΟΚ, με την ανοχή, ή και σύμπλευση της μηδενιστικής αριστεράς έκανε το λαό να ξεχάσει την πρόσφατη Ιστορία του, η οποία έγραψε πως σε κάθε περίοδο που η χώρα βρέθηκε κατεστραμμένη (γιά οιονδήποτε λόγο), μιά συνετή Δεξιά με μιά σώφρονα σφιχτή οικονομική πολιτική έβγαζε πάντα τα «κάστανα» από τη φωτιά, την ανέστηνε και την έβαζε σε σωστό δρόμο, γιά να ’ρθει, κατόπιν, κάποια λαϊκίστικη ψευτοαριστερά «κηφήνων», να σκορπίσει και κατασπαταλήσει τους κόπους χρόνων των δεξιών «εργατριών», κατασυκοφαντώντας τις κι από πάνω! (Χάος Εμφυλίου, ανασυγκρότηση από ΕΡΕ, διάλυση από δημαγωγική Ένωση Κέντρου και του «Γέρου της Δημοκρατίας»(!), που έφερε όμως τη Δικτατορία, ξανασυμμάζεμα, μετά, από τον Κ. Καραμανλή με τη σωτήρια ένταξη στην ΕΟΚ και τελική αποδιοργάνωση των πάντων από τον μεγαλύτερο διαφθορέα μιάς χώρας κι ενός λαού, τον διαβόητο Αντρέα!).

   Νομίζω, εκτός της συνταγής Σαμαρά, η χώρα δεν έχει άλλη επιλογή και πρέπει να ποντάρει σ’ αυτήν, ως το τελευταίο χαρτί που της απέμεινε. Ανεξάρτητα πολιτικής ιδεολογίας και επί μέρους διαφωνιών, είναι η πρώτη φορά που ακούστηκε από πολιτικό, πλήρης και συγκροτημένος τεχνοκρατικός λόγος. Χωρίς πολιτικάντικες αοριστολογίες, πασπαλισμένες με μπόλικα «θα», χωρίς ευχολόγια και «εκθέσεις ιδεών», χωρίς χαϊδέματα αυτιών και με συγκεκριμένες απειλές γιά παρασιτικά συνδικαλιστικά κατεστημένα που αποτελούσαν και αποτελούν τη μάστιγα της χώρας.

   Στο κάτω κάτω, μπορεί, κάποιοι, να μην συμφωνούν στο ότι ο κ. Σαμαράς είναι εξυπνότερος από τον σημερινό «καπετάνιο» του σκάφους της χώρας, σίγουρα όμως όλοι δέχονται ότι είναι λιγότερο ηλίθιος και περισσότερο ξεκάθαρος!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου