Μικρά κατορθώματα, ασήμαντων ανθρώπων I

«Αριθμός  5»: Ο «δράκος του Κόμοντο».

Ταύρος, ελευθέρας βοσκής. Η βασική τροφή των δράκων.

Στην πάω το καραβάκι-ξενοδοχείο μας  στη διήμερη διαμονή μας στο Κόμοντο και κάτω ένα αμερικανάκι του μικρού γκρουπ, ο... "ranger" συνοδός, εγώ κι η Άλκη

Η Άλκη κι εγώ στην είσοδο του Εθνικού πάρκου, κάτω εγώ με κοιμισμένο δράκο και πιό κάτω ένας γίγαντας εφορμών!

   Εντυπωσιάστηκα από την απήχηση που είχε μια απλή -κατά τη γνώμη μου-  ελεύθερη πτώση tandem με αλεξίπτωτο από τις 14.000 πόδια, γεγονός που εγκλείει πολύ μικρές πιθανότητες μοιραίου ατυχήματος, προσφέροντας  όμως σπουδαία εμπειρία απόλαυσης  μιάς... αιθέριας βόλτας που όμως διαρκεί λίγο -κάπου 7 λεπτά- και βγάζει  αμελητέα ποσότητα αδρεναλίνης, για τους πραγματικούς εραστές του κινδύνου και των extreme spores.

   Έτσι κάθισα και ανεκάλεσα στη μνήμη διάφορα -ομολογώ μπόλικα- περιστατικά που έζησα και πραγματικά κονταροχτυπήθηκα με...

   Θα αναφέρω τα πέντε  σημαντικότερα -ένα κάθε ημέρα- αρχίζοντας από το λιγότερο επικίνδυνο και καταλήγοντας  στο πιό... «τζιιιίζ».

    Ένα από τα 17.533 νησιά του αρχιπελάγους της Ινδονησίας λέγεται ΚΟΜΟDO  και βρίσκεται ανατολικότερα του γνωστού μας Bali.  Μετά το Λόμποκ και την Σουμπάουα και πριν το περίφημο Τιμόρ. Στο Κόμοντο έχει «περισσέψει» να ζει μιά τεράστια σαύρα, κατάλοιπο ίσως των πανάρχαιων δεινοσαύρων, με τρομερή θέα στην εμφάνιση, μεγάλη ταχύτητα στην κίνηση και τρομερή επικινδυνότητα, έτσι και σε... ξεμοναχιάσει. Με το πρώτο δάγκωμα το σάλιο της περιέχει πολύ τοξικό δηλητήριο ικανό να σκοτώσει ολόκληρο ταύρο, που επίσης κατοικεί στο νησί και αποτελεί τη βασική τροφή των «δράκων»

   Σήμερα το Κόμοντο αποτελεί Εθνικό Δρυμό που επιβλέπεται από ειδικούς rangers, οι οποίοι φροντίζουν για την επιβίωση αυτού του σπάνιου και μοναδικού στον Κόσμο είδους σαύρας. Έτσι, οι δράκοι έχουν μεταβληθεί σε ραχατλήδες... δημοσίους υπαλλήλους που, αρκετοί από δαύτους, ιδίως οι νεώτεροι,  κοιμούνται έξω από το κεντρικό κτίριο περιμένοντας το... «επίδομα»! Όμως δεν παύουν να είναι επικίνδυνοι όταν δεν προσέξεις, δεν ακολουθείς τις οδηγίες του συνοδού σου και δεν είσαι οπλισμένος με  το μακρύ δίχαλο με το οποίο κρατάς  απόσταση ασφαλείας από το λαιμό του δράκου που σε θεωρεί... μεζεδάκι του. Πινακίδες διάσπαρτες στο δάσος σε προειδοποιούν σχετικά με τους κινδύνους πιθανής απροσεξίας, αναφέροντας και το πάθημα ενός Ελβετού γιατρού, από τον οποίον βρέθηκαν μόνο τα... γυαλιά του.

   Στην τελευταία φωτογραφία είναι η αποκοτιά. Αψηφώντας τον κίνδυνο επιχείρησα μόνος με το δίχαλο ν' αντιμετωπίσω τον δράκο που εφορμούσε δρομαίως. Σώθηκα από τις φωνές της Άλκης που άφησε την κάμερα κι έπιασε τα τσιρίγματα και τους προστρέξαντες "ραίηντζερς" με μπόλικες διχάλες... Εννοείται... άλλαξα σλιπάκι και σορτσάκι!