Kάν' το μπορετό... επί τέλους!!!
Οι ώρες περνούν, οι μέρες περνούν, τα χρόνια το ίδιο. Οι μνήμες γίνονται βασανιστικές, αφόρητες. Και κάποιοι στίχοι του Καβάφη στριφογυρίζουν στο μυαλό μου, το τριβελίζουν και φαλκιδεύουν τον ύπνο μου:
"Επέστρεφε συχνά και παίρνε με την νύχτα,
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται..."
"Επέστρεφε"... γαμώτο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου