Ο κατσαπλιαδισμός αυτοπροσώπως! Καλώς τον...

Παρελαύνει στην Νέα Φιλαδέλφεια, στην προσπάθεια διαλύσεως των πάντων.

Η αριστερή... "προοδευτικότητα" στο μεγαλείο της. Δοξάστε την! 

 

   Η υπόθεση είναι απλή, εύκολα αναγνώσιμη και διδακτική για όσους αφελείς, ανόητους, αμετανόητους και αφιονισμένα αριστερούς.

   Κατ’ αρχήν θυμάμαι, εποχή κοινοβουλευτικής παντοδυναμίας ΣΥΡΙΖΑ, τον Ταβερνιάρη πρόεδρο Βουλής, καρπούμενο τις ψήφους της Χρυσής Αυγής να επιχειρηματολογεί υπέρ της λογικής των... κουκιών, στέλνοντας τη σκέψη μου στα αντίστοιχα επιχειρήματα του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Βεσπασιανού, όταν κατηγορήθηκε γιά την εγκατάσταση δημοσίων τουαλετών, με επί χρήμασι χρήση: «Τα χρήματα δεν έχουν οσμή»!

   Χθες, τα πρωτοπαλίκαρα  του αντιδημοκρατικού συριζαρέικου πρωτογονισμού, τον διαβόητο homo erectus Bεληγκέκα, τον σαλιάρη ερωτευμένο Χατζηαβάτη και το τελευταίο Κολητήρι -τον καραγκιοζότερο του Καραγκιόζη Μπιρικόγκο- σήκωσαν τη σημαία της... Επανάστασης ενάντια στην Δημοκρατία των... αριθμών, που θεωρείται... «πραξικόπημα» και «δικτατορία της... πλειοψηφίας»!!!

Πέραν της ουσίας της υποθέσεως, ενδεικτική είναι η αριστερή νοοτροπία!: «Όπου η πραγματικότητα, η πλειοψηφία, η αλήθεια και η δημοκρατική διαδικασία δεν μας συμφέρουν, τότε αλλάζουμε την πραγματικότητα, την πλειοψηφία, την αλήθεια και την δημοκρατική διαδικασία! Και, φυσικά, τις αντικαθιστούμε με τις αντίστοιχες... δικές μας»!!!

   Και τώρα, η ουσία -όχι της υποθέσεως Ρασπούτιν- αλλά του καθορισμού της επιτροπής διερευνήσεως αυτής. Οι κατσαπλιάδες αριστεροί, ιδιαίτατα ενοχλημένοι γιατί δεν πρόλαβαν να στήσουν το καθεστώς τους, προσπαθούν να υποσκάψουν, τορπιλίσουν και ευτελίσουν -μαζί με κάθε στείρο «όχι σε όλα»- κάθε νόμιμη διαδικασία στη λειτουργία της Βουλής. Έτσι -παραβαίνοντας κάθε έννοια λογικής και νομικής δεοντολογίας- επιμένουν τα πρωτοπαλίκαρα της σαχλαμάρας, του τσαμπουκά και της γραφικότητος -Πολάκης και Τζαναμπετόπουλος, να είναι και μάρτυρες της υποθέσεως και μέλη της επιτροπής που θα κρίνει τις μαρτυρίες τους! Αν, τώρα, συνυπολογίσουμε την άποψη του αξούριγου δανδή με την pochette, κομμουνιστού κατά ιδίαν δήλωση!: «Η έλλειψη ενοχοποιητικών στοιχείων δεν συνιστά αθωότητα»!, επεξηγείται γλαφυρότατα και το σταλινικό πογκρόμ, με τις δίκες της Μόσχας, (τέλη δεκαετίας ’30 με ’40), και τί μας μέλλεται, αν ποτέ αυτά τα παγερά απολιθώματα προλάβουν να στήσουν το τελευταίο κομμουνιστικό «μαγαζί» του Πλανήτη.