Το λακωνίζειν και το... φιλοσοφείν.

   Σήμερα, με το αηδιαστικό χάλι που χαρακτηρίζει τον πολιτικό λόγο, ιδίως της σαχλαμπούχλικης αριστερής κουτοπονηριάς, με την αλλοπρόσαλλη και ενορχηστρωμένη αποπροσανατολιστική πολυλογία της, μου θύμισε την γνωστή σπαρτιάτικη τακτική να χρησιμοποιούν στο λόγο όσο γίνεται λιγότερες και μεστές κουβέντες. Κάτι που, εξ άλλου,  χαρακτήριζε και ολόκληρο τον λιτό βίο των Σπαρτιατών. Πασίγνωστη η φράση... «Απόψε τη βγάλαμε... σπαρτιάτικα»! Εννοώντας με ελάχιστα. Αυτή η τακτική, παροιμιώδης και χαρακτηριστική, θεωρήθηκε -και δικαίως- αφ’ εαυτής φιλοσοφικόν είδος.

   Κορυφαίον, κατ’ εμέ, δείγμα λακωνικής σκέψης είναι το εξής περιστατικό. Όταν ο Μακεδόνας Φίλιππος ο Β΄ τσάκισε τους συνασπισμένους Έλληνες στην Χαιρώνεια το 338 π.Χ. και έστρεψε την προσοχή του προς τη Σπάρτη, τους έστειλε μαντατοφόρους με το εξής αίτημα, σε απλά σημερινά λόγια: «Για ακούστε, αν δεν παραδοθείτε με το καλό, θα κατέβω κάτω με το στρατό και θα σας αφαλοκόψω»! Και ξέρετε τί απάντησαν οι αθεόφοβοι Σπαρτιάτες; «Αν»!!!