"Ή αυτοί, ή εμείς". Από την αντίθετη σκοπιά.

 Ραδιουργίες, μηχανορραφίες και ακραίος, αμείλικτος διχασμός.

To σκληρό και ψυχρό πρόσωπο της αριστεράς.

   Εστιάζω στα τελευταία δρώμενα της συριζαρέικης κατάρας. Και αντιγράφω αποσπάσματα δηλώσεων-απειλών που -ευθέως και ασύστολα- μας εκτοξεύει ο χειρότερος, επικινδυνοδέστερος και... ανθελληνικότερος πρωθυπουργός-ολετήρας που γνώρισε ο τόπος. Κάτι που η στήλη από την αρχή οσμιζόταν και προειδοποιούσε πάντοτε, εφιστώντας την προσοχή όλων των εφησυχαζόντων, των αφελών και των πάσης φύσεως... απλοϊκών και  χαζοχαρούμενων συμπολιτών μας. Δηλαδή, όλων εκείνων των μικρόνοων του...: «Έλα, μωρέ, ας δοκιμάσουμε κι αυτό το νέο παιδί, καλά τα λέει... Δύo από τα δέκα που τάζει αν κάνει, πάλι κέρδος θα έχουμε!». (Δοκίμασαν και... πρόκοψαν!).

    Ιδίως εντυπωσιάστηκα από δύο φράσεις: «Οι μεταρρυθμίσεις της ΝΔ μυρίζουν... αίμα» και «Δεν θα ξεμπλέξουν εύκολα με την Αριστερά».

   Επισυνάπτω αυτούσια τις δημοσιευμένες θρασύτατες δηλώσεις Τσίπρα και τα σχόλια... μετά:

   «Να τονώσει το πεσμένο ηθικό των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ, προσπάθησε χθες μιλώντας στην Δραπετσώνα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, χρησιμοποιώντας κατά τα λοιπά, μιά φρασεολογία τυπικά αριστερή, ώστε να συσπειρώσει τουλάχιστον τους εναπομείναντες ψηφοφόρους. Και να αποφύγει περαιτέρω διαρροές προς κόμματα, όπως η ΜεΡΑ25 του Γιάνη Βαρουφάκη.

   Μέχρι και γιά τους «κερδοσκόπους του μπετόν» μίλησε, ενώ κατηγόρησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ότι σκοπεύει να φέρει στην Ελλάδα έναν εργασιακό μεσαίωνα, να ιδιωτικοποιήσει την ασφάλιση, να ξεπουλήσει την ΔΕΗ, να αλλάξει την σύμβαση για το Ελληνικό, να ισοπεδώσει το περιβάλλον στην Χαλκιδική και να παραδώσει τις υποδομές του ΕΣΥ στους ιδιώτες. Και φυσικά, όπως είπε, δεν θα μειώσει τους φόρους, όπως υπόσχεται. Ένας Αρμαγεδδώνας».

   Με τον Βούτση... πρόεδρο της Βουλής, προστάτη και ιθύνοντα νου των καθαρμάτων του Ρουβίκονα, τους κακοποιούς σε ομαδική αποφυλάκιση έτοιμους να πλημμυρίσουν τη χώρα, τους λαθρομετανάστες μουσουλμάνους να αλλοιώνουν τη φύση του πληθυσμού με τις επιδοτούμενες «κονικλογεννήσεις», τους γυφταρέους να μην αφήνουν -ατιμωρητί- χαλκό για χαλκό στα δίκτυα, τον κατιμά της ελληνικής κοινωνίας -«προικοδοτημένο» με ψίχουλα και «χορτασμένο» με φούμαρα και κουτόχορτο- να εφησυχάζει ναρκωμένο, την ανίκανη και κουτοπόνηρη αριστερή νομενκλατούρα, (Κυρίτσης, Αυλωνίτου, Μπλατσαούρας, Μαρδάς, Μπαλντάς, Αναξιόγλου, Γιαβρούμογλου), να κυριαρχεί καταλαμβάνοντας τα καίρια πόστα, την κοινωνία διχασμένη και αφιονισμένη, την ΔΕΗ στα πρόθυρα της χρεωκοπίας, τις συγκοινωνίες υπό διάλυση, την δημόσια ασφάλεια ανύπαρκτη, την Υγεία να... ψυχορραγεί και την Οικονομία ναρκοθετημένη και στην κόψη του ξυραφιού, λόγω της σπάταλης αιμορραγίας πόρων, χάριν των -τήδε, κακείσε- διασκορπισμένων... επιδομάτων ψηφοθηρίας και τους πάσης φύσεως "μπαχαλάκηδες" να παίρνουν το μήνυμα του... ηγέτη και, σε ετοιμότητα, να ακονίζουν τα... σπαθιά τους,  η 8^η Ιουλίου φαντάζει εφιαλτική γιά κάθε σοβαρή επόμενη κυβέρνηση. Ενώ -στην απίθανη περίπτωση που θα συνεχίσουμε με ΣΥΡΙΖΑ- το βιολί είναι γνωστό και επιτυχώς εφαρμοσμένο. Ψέματα, παραμύθια, αποπροσανατολισμοί, παραπλανήσεις, διαστρεβλώσεις, ανευθυνότητα, αναξιοκρατία και, στο βάθος... Novartis και ολίγη... Μαρέβα! Την καρέκλα να κρατήσουμε -πάση θυσία- κι ας γίνει η Ελλάδα στάχτη και μπούρμπερη. Σιγά τα... δύσκολα!

   Η απειλή της Αριστεράς -και ό,τι σημαίνει αυτό- επικρέμαται πάνω από το κεφάλι μας. Το σλόγκαν του Λένιν: «Οι αστοί, μόνοι τους, θα μας δώσουν το σκοινί που θα τους κρεμάσουμε», είναι -φρέσκο, φρέσκο- προ οφθαλμών. Προ 4,5 ετών πιστέψαμε ανοησίες και ψηφίσαμε ουτοπίες. Σήμερα θα το επαναλάβουμε; Ίδομεν.