Οι φρουροί του Αιγαίου και οι ασκήσεις... επί χάρτου.

Η πανουργία στο μεγαλείο της 

- Πάλι θα τους την φέρω. Θα το δείτε!

   Δεν ξέρω, αλλά αυτή η ιστορία με τα τουρκικά καμώματα στην κυπριακή ΑΟΖ πολύ θέατρο μου μυρίζει. Η δε στάση του δικού μας ατάραχου... «λιονταρή», βγάζει μπόλικη ήρεμη... δύναμη, χαλύβδινη αποφασιστικότητα, σιγουριά βαθέως γνώστη, μυστικοπάθεια του ελέγχοντος την κατάσταση και ακτινοβολεί εμπιστοσύνη.

   -Έννοια σας, κοιμηθείτε ήσυχοι... εδώ είμαι εγώ!

  Και γιά εμπέδωση του... "έχουν γνώσιν οι φύλακες", απαλλάσσει τον Αποστολάκη της ψηφοθηρικής μέριμνας και τον κρατεί... άγρυπνον οφθαλμόν... «ως τα πάνθ΄ορά», εκεί κατά Ανατολή μεριά! Αποστολάκης. Η αποτρεπτική εγγύηση και άλλα παραμύθια!

  Κατά συνέπειαν, ξαναψηφίστε με γιά να βάλω τον κακό Ερντογάν στη θέση του! 

  Πιστεύω πως, διαπρεπείς μηχανορράφοι και άριστοι τυχοδιώκτες κι οι δύο, μη ορρωδούντες προ ουδενός, είναι ικανοί να εξυφάνουν  κάθε πλεκτάνη που θα εξυπηρετούσε τους σκοτεινούς τους στόχους. Δηλαδή την διατήρηση της εξουσίας, ερήμην της διαθέσεως και βουλήσεως των λαών τους.   
   Προσωπική γνώμη της στήλης -και εν επιγνώσει του κομμουνιστικού διεθνισμού με τον οποίον είναι διαποτισμένη όλη αυτή η σπείρα των κατσαπλιάδων, (Βούτσης και το σόι του, ομού και οι αλληλέγγυοι των παντοίων ληστοσυμμοριτών, ρουβίκωνων και λοιπών μπαχαλάκηδων)- πως ουδένα ενδοιασμό έχει ο κυβερνητικός εσμός εις το να εκχωρήσει εθνικά δικαιώματα και κεκτημένα, προκειμένου να διατηρήσει την εξουσία, την οποία επιδιώκει και -με το πέρασμα του χρόνου- να εξελίξει σε καθεστώς. Ναι, πιστεύω σε συμπαιγνία των δύο νόθων καθεστώτων, με ιδιοτέλεια την εμπέδωσή τους. 

   Σε όποιον αμφιβάλλει, ή -ως μωρή παρθένος- με θεωρεί υπερβολικό, υπενθυμίζω δύο λεχθέντα. Την άποψη του μισοπάλαβου Ζουρλάρη πως τα νησιά μας είναι... «γκαζές», που μπορούν ν’ αλλάζουν εύκολα χέρι και τα λόγια του ίδιου του Τσίπρα, πως η θάλασσα δεν έχει σύνορα!

  Τελειώνοντας, θεωρώ τον δρόμο γιά τις εκλογές ανηφορικό, δύσβατο και σπαρμένο με νάρκες. Ελπίζω να τον ανεβούμε, έστω με άγχος και αγωνία. Και με τελευταίο εμπόδιο -αν και εφ’ όσον φτάσουμε στην κορυφή- την νοθεία που -να μου το θυμηθείτε- θα σκάσει κι αυτή μύτη. Ελπίζω και εύχομαι, τα σκοτεινά σχέδια που απεργάζονται οι θιασώτες του σκότους, της εξαπάτησης και της παραπλάνησης να μείνουν στα χαρτιά. Οψόμεθα.