Κουτοπόνηροι, αφελείς, αντιδημοκρατικοί
και καταστροφικοί.
Ο απερχόμενος πρωθυπουργός, ο Αλέξιος ο μικρός, κινούμενος από την
απειλή του φάσματος της επερχόμενης εκπαραθυρώσεως από την εξουσία του,
μηχανεύεται συνεχώς -τη ευγενική συνδρομή των πάσης φύσεως Καρπερών και
Καρανικέων που τον συμβουλεύουν και του εισηγούνται διάφορες κουταμάρες και κάθε
σαχλαμάρα που θα μπορούσε να βάλει ανάχωμα στην επερχόμενη εκκαθαριστική
πλημμυρίδα του κόπρου που επεσώρευσε στη χώρα και τον λαό της, κατά την 5/ετία της
διακυβέρνησής του.
Έτσι, αφού κινητοποίησε -κολακεύοντας- κάθε περιθωριακό σκουπίδι που
διαθέτει η κοινωνία μας και επιδιώκοντας να προσεταιριστεί, τώρα σκαρφίστηκε να
διεγείρει και τον φόβο, με τον εφιάλτη που μόνιμα κρύβεται στα βάθη της ψυχής μας
και τον εκφράζει ο προαιώνιος γείτονας-εχθρός. Με σημερινή προσωποποίηση από
τον, επίσης, κουτοπόνηρο σημερινό ηγέτη του. Έναν τυχοδιώκτη, το ίδιο αδίστακτο
και ιταμό με τον δικό μας. («Όμοιος, ομοίω...»).
Διαθέτοντας και οι δύο το ίδιο άγχος πολιτικής επιβίωσης, (ο Τούρκος
ίσως και φυσικής), έχουν επιδοθεί σε ένα πινγκ-πονγκ επικίνδυνων δηλώσεων και ενεργειών,
με στόχο τον εντυπωσιασμό και την χειραγώγηση των λαών τους. Ιδίως εκείνου του
τμήματος που οι ίδιοι αποκαλούν... «λαϊκές μάζες» και -άμυαλες και άκριτες
ούσες- είναι ευεπίφορες στον λαϊκισμό και την δημαγωγία.
Τυφλωμένοι από το
πάθος της εξουσίας, παίζουν με τη φωτιά, επιδεικνύουν ακραίους λεονταρισμούς
και ρισκάρουν θερμό επεισόδιο, στο οποίο κάποιοι θερμοκέφαλοι -ένθεν, κακείθεν-
μπορούν ανά πάσα στιγμή, υπερακοντίζοντας σε πατριδοκαπηλία, να ανάψουν την
μοιραία θρυαλλίδα.
Ο γράφων δεν είναι ειδικός στα ελληνοτουρκικά προβλήματα -πολλώ δε
μάλλον ως ανεπαρκώς ενημερωμένος- αφού αυτά κρύβουν μυστικές ατζέντες, περίπλοκα
συμφέροντα και επεμβάσεις από εξωτερικούς παράγοντες. Σαν απλός παρατηρητής και
κοινός νους, στην μεγαλύτερη πρόσφατη αφορμή -την έναρξη γεωτρήσεων στα ανοιχτά
της Πάφου- εκείνο που με ενοχλεί περισσότερο είναι η πλήρης παρασιώπηση μιάς
απλής και λογικής απορίας. Οι Τουρκοκύπριοι, αυθαίρετα δημιούργησαν στο βόρειο
τμήμα της Κύπρου ένα «ανεξάρτητο» τουρκοκυπριακό κράτος, του οποίου την
αναγνώριση προσπαθούν, μετά μανίας, να επιβάλλουν στην διεθνή κοινότητα και το
οποίο διαθέτει δική του ΑΟΖ. Κατά συνέπειαν, τί δουλειά έχουν με την ΑΟΖ που
ανήκει στο νότιο τμήμα της Κύπρου, και με ποιο νόμιμο δικαίωμα... «τρυπάν» στα
ανοιχτά της Πάφου! Πώς δικαιολογείται αυτή η αντίφαση και γιατί κανείς δεν την
επισημαίνει;
Εν πάση περιπτώσει, με τον παραλογισμό, την παραπληροφόρηση και την συριζαρέικη
μπαγαποντιά στο φουλ, πορευόμαστε... σερνάμενοι προς τις εκλογές. Άμποτε τις φτάσουμε και μακάρι να απαλλαγούμε από
την αριστερή σαπίλα που μας κατατρώει για 4,5 χρόνια. Οι αντοχές μας ίσα που επαρκούν
μέχρι τις 7 Ιουλίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου