"Οι λαοί έχουν τις κυβερνήσεις που τους αξίζουν"

 Κι από Αύγουστο οι ομπρέλλες ανάποδα. Γιά να μαζέψετε τα... "καθαρά" πεντακοσάευρα που θα πέφτουν βροχή.

 "Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς... χειρότερα..."

 

   Ποτέ μου δεν είχα σε μεγάλη εκτίμηση την ευφυΐα της αριστεράς. Αρκετούς φίλους και γνωστούς διαθέτω ανήκοντας σ’ αυτόν τον χώρο. Οι πλείστοι επαληθεύουν την άποψη και δικαιώνουν τη γνώμη αυτή.

   Η τριετής καί, διακυβέρνηση της χώρας από την... «διά πρώτην φορά... κ.λπ., κ.λπ...» με το έωλον έμβλημα του... «ηθικού πλεονεκτήματος» πιστοποιεί εκ του ασφαλούς την ανερμάτιστη μεγαλοστομία και την στείρα, έως καταστροφική, συνθηματολογία της εδώ αριστεράς, η οποία παίρνοντας την εξουσία στα χέρια της δεν ξέρει τί να την κάνει, τυρβάζοντας μόνο γιά το επικοινωνιακό θεαθήναι και την στρεβλή παρουσίαση της πραγματικότητος, αρκεί να της εξασφαλίζει διαιώνιση στην «καρέκλα». Αυτό εξηγεί πλήρως και το γιατί -απανταχού στον πλανήτη- η απήχηση της αριστεράς συρρικνώθηκε μόλις στις λούμπεν μάζες της κάθε κοινωνίας, τις οποίες συγκρατεί μόνον η συμπλεγματική αντίδραση των μετρίων έναντι των αρίστων, των ανικάνων έναντι των ικανών, των τεμπέληδων έναντι των εργατικών, των «πληβείων» έναντι των «πατρικίων», των αγράμματων έναντι των μορφωμένων, των χυδαίων έναντι των ευπρεπών και -με λίγα λόγια- των... «αδέξιων» έναντι των «δεξιών».

  Η απεχθής, ιταμή και αναξιοπρεπής αριστερή συμπεριφορά, προκλητικά επιθετική, δεν ορρωδεί προ ουδενός και με εκχειλίζουσα χυδαιότητα δεν φείδεται άνανδρων χτυπημάτων κάτω από τη μέση -π.χ. Μαρέβα- αρκεί να πλήξει, όπου και όσο μπορεί, τον αντίπαλο. Πρόχειρο δείγμα, σε σημερινή πρωινή τηλεοπτική εκπομπή, ένας φανατικός συριζαρέος και μανιωδώς ηλίθιος -δημοσιογράφος παρακαλώ- ισχυρίστηκε, δικαιολογώντας το συριζαρέικης εμπνεύσεως και εκτελέσεως έγκλημα της Marfin, ότι έγινε επί της πρώτης μνημονιακής κυβερνήσεως Παπανδρέου. Άρα εκείνος... φταίει!

   Συνεπώς, δεν θα πρέπει να εκπλήσσει το γεγονός της  κατακρατήσεως σημαντικά υψηλών ποσοστών από τον αποτυχημένο κυβερνητικό εσμό. Η παρατηρουμένη συσπείρωση -περίπου 1 στους 4- περί αυτό το λογικά, ηθικά και διαχειριστικά απαράδεκτο συνονθύλευμα δεν αποτελεί πολιτική και ιδεολογική επιλογή, αλλά καθαρά κοινωνική και ταξική, ανεξαρτήτως ποιότητος και αποτελεσματικότητος στη λύση των καυτών λαϊκών προβλημάτων. Ανατρέχοντας στην αρχή της κυβερνητικής θητείας ΣΥΡΙΖΑ, όλοι θα θυμούνται πως σε κάθε κρίσιμη ψηφοφορία στη Βουλή υπήρχε ο προβληματισμός και αμφιβολία: «Περνάει το μέτρο, ή θα το καταψηφίσουν και κάποιοι συριζάριοι, ρίχνοντας την κυβέρνηση;». Προϊόντος του χρόνου, και παρά την οριακή πλειοψηφία του κυβερνητικού σχήματος, ουδείς αμφιβάλλει γιά το αποτέλεσμα της κάθε ψηφοφορίας, όσον και αν το εν θέματι διακύβευμα είναι εξόχως αντιλαϊκό. Λοιπόν, αυτό το «μπετονάρισμα» που παρατηρείται στην κορυφή, συναντάται σε ολόκληρη την  κάθετη κοινωνική διαστρωμάτωση. Με τον ίδιο ταξικό φανατισμό και μίσος -νέος διχασμός, διεσπαρμένος εντέχνως- που κλείνει τα μάτια στην κυβερνητική ανικανότητα  και ικανοποιείται από το...  «Ναι μεν, αλλά αυτοί είναι... δικοί μας!», συν το απαξιωτικό γιά την ανθρώπινη αξιοπρέπεια προεκλογικό φιλοδώρημα-ελεημοσύνη, το οποίον στέλνει τους μεν χάνους ψηφοφόρους στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ, τους δε μπαγαπόντηδες συριζάριους στην Κασταλία πηγή του εξαγνισμού και της επαναπαρθενοποίησης.

   Με βάση τα ανωτέρω, εκτιμώ και προβλέπω πως οι προσεχείς εκλογές όχι μόνο θα γίνουν στην ώρα τους, αλλά και με εξάντληση της συνταγματικά κατοχυρωμένης παρατάσεως. Το φορολογικό ξεζούμισμα των σκληρά εργαζομένων Ελλήνων και το δημιουργούμενο «ψευτοπλεόνασμα» αρκεί γιά την εξαγορά μπόλικων συνειδήσεων και ψήφων. Επαρκές δόλωμα και χάνοι πολλοί.

   ΥΓ.  Μην «τσιμπάτε» στο Σκοπιανό, όσα τσαλίμια κι αν γίνονται. Το ματς είναι σικέ και όλη η, τάχα, σκληρή διαπραγμάτευση, με τα μπρος-πίσω της, δεν είναι τίποτε περισσότερο ή λιγότερο από επανάλειψη της κακόγουστης... Μπαρουφιάδος του '15 που κατέληξε -πλήν άλλων- στο τρίτο μνημόνιο και τα capitals control. Τότε η Άνγκελα, τώρα ο Τραμπ.