Γιά οίκτο ή γιά αηδία. Γιά γέλια ή γιά κλάματα.

Η περίπτωση... Τειρεσία, μετά τις παλιές αυτοψίες σε ΕΡΤ και Σαρωνικό.

 

"Πώς μας θωρείς ακίνητος, πού τρέχει ο λογισμός σου..."

    Η στήλη διαθέτει απεριόριστη ευαισθησία και ανεκτικότητα στην παντός είδους ανθρώπινη μειονεξία και αναπηρία. Σωματική ή πνευματική. Γι’ αυτό και αναφέρεται πάντα με διακριτικότητα, οσάκις αντιμετωπίζει άτομα τοιούτων προδιαγραφών. Έτσι αντιμετωπίζει, συνήθως, και τον γνωστόν πολιτικό γυρολόγο Τειρεσία, του οποίου η κουτοπονηριά, η ιδιοτέλεια, το θράσος και η μπαγαποντιά συχνάκις την ενοχλούν σφόδρα. Συνηθέστατα, λοιπόν, δίνει τόπο στην οργή και αφήνει ασχολίαστα τα βλακώδη του καμώματα.

   Όμως το τελευταίο του κατόρθωμα, που συμπληρώνει όλες τις υπόλοιπες αρετές του, αναδεικνύοντάς τον και ως άριστον αηδή γυμνοσάλιαγκα -με το επιδεικνυόμενο άκρως δυσανεκτικό εμετικό γλείψιμο στον αρχηγό του-  δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο και ασχολίαστο. Είπε, λοιπόν, ο κουτομόγιας τυφλοπόντικας... υπουργός: «Ο ελληνικός λαός θα εμπιστευθεί γιά μιά ακόμη τετραετία το καθαρό... βλέμμα του Τσίπρα»! Ε΄, αυτό πάει πολύ. Να το πει μιά Αυλωνίτου, μιά Καρακώστα, ένας Ζαχαριάδης -έστω- πάει στο διάβολο! Να το καταλάβουμε και να αναζητήσουμε τους χάνους που θα το χάψουν αμάσητο. Όμως ο Τειρεσίας πού στην ευχή... είδε -γενικώς-  και πώς καταλαβαίνει αν ένα βλέμμα είναι καθάριο ή λερό, αφού δεν μπορεί να δει; Με τα μάτια της ψυχής του το «έκοψε», ή επειδή έτσι τον συμφέρει να λέει, κοροϊδεύοντας, γιά άλλη μιά φορά τους αφελείς που τον πιστεύουν ακόμη;

   Με τέτοιες ποιητικές... σαχλαμάρες προσπαθούν να τονώσουν τη δημοφιλία τους τα... κουνάβια.  Σύντροφοι, πιστέψτε τον και, όπως πάντα... «κερδάμε».