Αφόρητα βλακώδες και βλακωδώς μονότονο.

- Χε, χε! Σας τη σκάσαμε. "Περσινά, ξυνά σταφύλια"!

   Έχουμε διανύσει 3,5 χρόνια αριστερής διακυβέρνησης. Γιά πρώτη φορά στην ιστορία του τόπου -ελπίζω και τελευταία- με αυτήν την ελπίδα να εκφράζει κάτι το ουσιαστικό και όχι την τσιπραίικη ουτοπία. Και κατ’ αναλογία, γιά πρώτη φορά βιώνουμε στο πετσί μας το αληθινό πρόσωπο της αριστεράς, κατανοώντας, όσοι εξ ημών διαθέτουμε επαρκή νου, γιατί το κομμουνιστικό όραμα -αντιπαραγωγικό, αντιαξιακό, καταπιεστικό και αντιδημοκρατικό- φυλλορρόησε παγκοσμίως σαν μαραμένη παπαρούνα. Η παρούσα κυβέρνηση αποτελεί την μακροβιότερη -άρα και την διαθέτουσε περισσότερο χρόνο γιά να ανατάξει -κατά τις εξαγγελίες της- όλα τα κακά που δημιούργησε η... καταραμένη μεταπολίτευση και δη οι απεχθείς... «Σαμαροβενιζέλοι».

   Αλλά, όπως είναι προφανές, παρά τους λεονταρισμούς και τις μεγαλοστομίες -«go back Madame Merkel», «θα σκίσω τα μνημόνια με ένα νόμο κι ένα άρθρο», «αν τους πούμε όλα αυτά θα μας παρακαλάν να... μας δανείσουν»!!! και διάφορες τέτοιες ανοησίες, κατάλληλες για αριστερούς αφελείς και μωρά παιδιά- όλα όσα πίστευαν και έταζαν τα αριστερούλικα λεβεντόπαιδα δεν ήσαν τίποτε περισσότερο από μιά ατέλειωτη, παράλογη και ανεφάρμοστη μπουρδολογία. Μιά ενδόμυχη άψα που έσβησε μόλις πήραν τα ηνία της εξουσίας και είδαν τη... γλύκα της, πέραν όσης δημιουργεί αυτή της... καρέκλας.

   Ακόμη και αν κάποια από τις υπεσχημένες σαχλαμάρες ήσαν εφικτές, η εγγενής ανικανότητα του κυβερνητικού συρφετού -π.χ. Μπαλντάς, Φίλης, Γιαβρούμογλου, Μαδράς, Κοτζάς, Μπαρουφάκης, Τόσκας, Τειρεσίας, ομού με  -τα απόλυτα μηδενικά-  τον οινόφλυγα γηραλέο... Μέντορα και τον ανύπαρκτο Αντιπρόεδρο, που πήραν θέσεις αποστρατείας, γιά να κολλήσουν κάποια τελευταία... ένσημα-  τις κατέστησαν ανέφικτες. Μπερδεύοντας τους... μηρούς τους και μπερδευόμενοι μ’ αυτούς, όλες  οι προεκλογικές υποσχέσεις τους πήγαν «amonte», όπως θα έλεγε ένας παλιός Κεφαλλονίτης, και μοιάζουν πλέον με χλωμό και θλιβερό όνειρο θερινής νυκτός που διαλύεται με την πρώτη ακτίδα πρωινού φωτός. Έτσι, μόνη καταφυγή προς δικαιολόγηση του μίγματος ανικανότητος και αδυναμίας τους η κλασσική κομμουνιστική μέθοδος που κατασκευάζει... «αλήθειες», συμβατές με τις επιδιώξεις τους, καθώς και η σπίλωση των αντιπάλων. Συνεχώς, ανιαρά, μονότονα και χωρίς πειστικότητα πλέον. Αντί να κοιτάζουν πώς θα «χτίσουν» ένα καλύτερο αύριο γιά τον λαό, ανατρέχουν σε φαντάσματα του απώτατου παρελθόντος -ξύνοντας επουλωμένες πληγές- προκειμένου να αναβιώσουν μνήμες και αναθερμάνουν εθνικούς διχασμούς, γιά να συντηρηθούν στην εξουσία:

   -«Θυμάστε, τότε, που κάνατε... αυτό;». «Κι εσείς τα ίδια κάνατε»! «Σαράντα χρόνια στην εξουσία, τί κάνατε, χρεωκοπήσατε τη χώρα»! «Σε 3,5 χρόνια, τί να πρωτοκάνουμε»; Με στόχο, στη συνείδηση των πάσης φύσεως αφελών, «λωτοφάγων» και... αγέννητων τότε, να δημιουργηθούν συμψηφιστικά μηδενιστικά σύνδρομα: «Δε βαριέσαι, όλοι το ίδιο είναι». Βεβαίως, ουδέν αναληθέστερον του παραπάνω συμπεράσματος. Κι αυτό, γιά πολλούς και διαφόρους λόγους:

   Κατ’ αρχήν, παρ’ όλα τα φάλτσα, τα λάθη, τις αστοχίες και τις λαμογιές κάποιων επιτηδείων πολιτικών, η ζωή στην ελληνική κοινωνία «προχώρησε» αλματωδώς από την μεταπολίτευση μέχρι τώρα. Δυστυχώς μάλιστα, «πέταξε» -σαν τον μυθικό Ίκαρο- πάνω από τα όρια που επέβαλλαν οι οικονομικές δυνατότητες της χώρας, με αποτέλεσμα ο ήλιος της πραγματικότητος να λειώσει τα απατηλά κέρινα φτερά που είχε δημιουργήσει η δανεική ευημερία, ο υπερκαταναλωτισμός και η αφροσύνη που θάμπωνε την εκάστοτε κυβέρνηση και την έκανε να ενδίδει, εύκολα, άκριτα και επιπόλαια, σε παράλογες διεκδικήσεις που πρότεινε η εξ ίσου άφρων αντιπολίτευση και ο καταστροφικός κοντόφθαλμος συνδικαλισμός. Παιχνίδια εξουσίας που έριξαν το ελληνικό σκάφος στα βράχια και τους επιβάτες του -όλους εμάς- να «θαλασσοπνιγόμαστε», καταντώντας να ψάχνουμε σωσίβιο σωτηρίας σε αμόρφωτους, ανίκανους και λαοπλάνους αριστερούς  παρωχημένους παραμυθατζήδες.

   Παρ’ όλα αυτά, το μέγιστο τμήμα του σημερινού κυβερνητικού εσμού αποτελεί τμήμα του παλιού, καταστροφικού, ΠΑΣΟΚ, το οποίο -αναβαπτισμένοι στην κολυμπήθρα του συριζαρέικου Σιλωάμ- αναθεματίζουν σήμερα. Επίσης, στο... «κι εσείς τα ίδια κάνατε», η αυθόρμητη λογική απαντά: «Εμείς -που κάναμε τα «ίδια»- αποδοκιμαστήκαμε. Εσείς όμως, που ήρθατε στην εξουσία γιά να... «μην κάνετε τα ίδια», γιατί τα κάνετε; Επακριβώς και χειρότερα από όσα αποδοκίμασε ο λαός το 2015, εξαπατημένος από τις δικές σας έωλες υποσχέσεις. Συνεπώς και επιπροσθέτως, η συνειδητή συνέχιση των ίδιων «κακών», συνιστά, τουλάχιστον, φαυλότητα. (Θα μου πείτε, τώρα κάτι είπα, ανακαλύπτοντας την Αμερική!). Όσο γιά τον χρόνο, που που θεωρούν λίγο, σαν πόσος να χρειάζεται γιά ν' αλλάξουν όσα υπέσχετο να αλλάξει με... ένα νόμο κι ένα άρθρο;

   Κοντολογίς, η αριστερή λαίλαπα, αδυνατώντας να «δημιουργήσει», αναλίσκεται σε φτηνές και αφελείς δικαιολογίες για την ανικανότητα που έχει, προσβλέποντας στον κατιμά της ελληνικής κοινωνίας, την οποία επιδιώκει να «αυγατίσει», προκειμένου να διαιωνίσει την εξουσία του.

   «Όσοι πιστοί, ντενεκέδες, ανίκανοι, λούμπεν και πάσης φύσεως περιθωριακοί... προσέλθετε. Είσαστε δικοί μας και είμαστε δικοί σας». Σαρξ εκ της σαρκός σας."Κερδάμε, σύντροφοι. Και θα "κερδάμε" πάντα, άμα μας ψηφίζετε.