"Εθνίκια, διεθνίκια και... καθίκια".

Όχι περικοπές στις συντάξεις, απλά... "παρεμβάσεις".

Το Πάνο Καμμένο διαφωνεί, δεν ψηφίζει, αλλά... στηρίζει την κυβέρνηση!

   Αν και αγράμματοι, οι συριζάριοι σαλτιμπάγκοι είναι άσσοι στις λεκτικές επικοινωνιακές φιοριτούρες που -δυστυχώς- βρίσκουν απήχηση στους εξόχου μορφώσεως οπαδούς τους. "Όμοιος ομοίω αεί πελάζει", έλεγε ο... αρχαίος λαός και τρέχα γύρευε να καταλάβει ο στούρνος νέος τί σημαίνει αυτή η ρήση.

   Το πράγμα θα ήταν πολύ αστείο, αν στο βάθος του δεν ήταν τραγικό. Είναι τόσον ανόητος ο αριστερός φανατισμός -υποδαυλίζεται και μεγεθύνεται από την άγνοια και αμορφωσιά των οπαδών του, οι οποίοι παραβλέπουν το "βάθος" και στέκονται στην ικανοποίηση των άγριων ενστίκτων τους και του "τώρα"- ώστε να θυσιάζονται στον βωμό της αριστερούλικης αυτοκαταστροφικής διεθνιστικής ιδεολογίας τα πραγματικά συμφέροντα της χώρας, των ιδίων και, σε βάθος χρόνου, των απογόνων τους, χάριν πρόσκαιρων αλαλαγμών ικανοποίησης του... "κερδάμε σύντροφοι"! 'Ιδε την επίλυση του διαβόητου "Σκοπιανού ζητήματος" και τον τρόπο παρουσίασης της... μεγάλης νίκης μας από τους δεδηλωμένους απάτριδες της "Comintern", δηλαδή του διεθνιστικού κομμουνιστικού ιδεώδους και της μετατροπής της Γης και του  πληθυσμού της ολόκληρου σε μιά ενιαία κομμουνιστική μηχανή και πατρίδα.

   Η εκχώρηση -εδώ και τώρα- εθνικών κεκτημένων και η αναγνώριση "συνεκμετάλλευσης" με τους Σλάβους της Νοτιοσλαβίας του όρου "Μακεδονία" και όλων των συμπαρομαρτούντων που αγνοούμε αυτή τη στιγμή, αλλά θα προκύψουν στην πορεία -μηδέ του "μακεδονικού χαλβά" εξαιρουμένου- με αντάλλαγμα κάποιες μελλοντικές, αόριστες -και επισφαλείς ως προς την πραγματοποίηση- συνταγματικές μετατροπές του αντισυμβαλλόμενου κράτους, δηλαδή "τρέχα-γύρευε", καθιστά τη συμφωνία "λεόντειο" και αδυνατώ να καταλάβω τόσο την πρεμούρα να "κλείσουμε" το ζήτημα, ενώ δεν είχαμε κανένα όφελος απ' αυτό, όσο και τον ποιόν... "νικήσαμε" και ποιό είναι το τρόπαιον αυτής της μεγάλης νίκης.

   Ως σταθερό και επίμονο... "εθνίκι", κατά τον άπατρι, και αστράτευτο "καθίκι"- κουραμπιέ, θαυμαστή της... Ελενίτσας, πιστεύω πως αυτή η εκβιαστική και τίρα-βίρα "επίλυση" του επί χρόνια σχολάζοντος "Σκοπιανού ζητήματος", εξυπηρετεί τα αριστερά "διεθνίκια" και τις ιδεοληπτικές αγκυλώσεις τους. Ταυτοχρόνως, δίνει μιά ευκαιρία αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης -ιδίως των σανοδίαιτων συριζαρέων, από τις επερχόμενες θύελλες που θα ψηφιστούν αύριο στη Βουλή. Όπως, η αύξηση ΕΝΦΙΑ, η μείωση συντάξεων, η μείωση αφορολογήτου, η πολύχρονη αυστηρή κηδεμονία-επιτροπεία από τους ξένους επικυρίαρχους-δανειστές και -Κύριος οίδε- τί άλλη συμφορά κρύβεται, εν είδει διαβόλου, στα ψιλά γράμματα του, υπό ψήφιση, τετάρτου μνημονίου που θα μας αφήσει παρακαταθήκη  η "διά πρώτη -και τελευταία, ελπίζω και εύχομαι- φορά αριστερά".

   Πάντως, στα αναμφισβήτητα οφέλη αυτής της συμφωνίας θα πρέπει να αναγνωρισθεί η επιμόρφωση του... ηγέτη Τσίπρα στα Λατινικά. Μετά το "pacta sunt servanda", που έμαθε και -ως γνωστόν- σημαίνει: "Πάχτα αλοίμονό σου από τον σερβιτόρο". (Σημ. Το θέμα αναφέρεται στο πιθανό λυντσάρισμα του πρώην Δημάρχου του Δήμου Αριστοτέλη της Χαλκιδικής κ. Χρ. Πάχτα), τώρα μαθαίνει και το erga omnes, το οποίο σημαίνει: "Ω΄, με τέτοια έργα τα κάναμε μου...ί" ! Κατά τα λοιπά, τουλάχιστον δεν πλήττουμε με δαύτους και, ως εκ τούτου, ας διασκεδάζουμε, τουλάχιστον, το χάλι μας, επιστρατεύοντας όσο χιούμορ μας απέμεινε. Κυρίως το μαύρο.