Στην κατηφόρα γιά πλήρη... «ζουγκλοποίηση».

Με Τσίπρα μπροστάρη και φρένα σπασμένα !

 

Πυγμή, αυστηρότης, αποτελεσματικότης. Εγγύηση!!

    Το ψάρι αρχίζει να βρωμάει από το κεφάλι. Πάντα! Η πολιτικά παρδαλή και λειτουργικά αλλοπρόσαλλη κυβέρνησή μας εξ αρχής έδειξε πρόσωπο και διαθέσεις. Θυμηθείτε την περίπτωση του αλλόκοτου νάρκισσου με το ένα «ν» στο όνομα «Γιάνης» και καθόλου «ν» στον «νου». Σκέτο... «ου». Πιστή στο μαοϊκό σλόγκαν: «Μεγάλη αναστάτωση, ευχάριστη κατάσταση», άφησε τον κάθε παλαβό,  κάθε ψυχανώμαλο, κάθε... «τάση» και κάθε... «συλλογικότητα» να αλωνίζει ασύδοτα. Μετά ήρθε και το διάπλατο άνοιγμα των φυλακών, που γέμισε την «αγορά» με επικίνδυνους βαρυποινίτες κακοποιούς εγνωσμένης... αξίας, τόλμης και... παραγωγικότητος. Με έναν ηλίθιο καραβανά -πιόνι άβουλο στην εκτέλεση άνωθεν εντολών, λόγω ψυχοσύνθεσης και επαγγελματικής εκπαίδευσης- στο πηδάλιο της ασφάλειας του κοινωνικού συνόλου, το γλυκό ήρθε κι έδεσε! Όποιος θέλει κάνει ό,τι γουστάρει, αντιστάσεως μη ούσης. Και μάλιστα με συγκεκριμένη κυβερνητική οδηγία αδιανόητης βλακείας, ανικανότητος και παθητικής αμηχανίας: «Κάντε τον κοιμισμένο, κάντε τον ψόφιο κοριό, αν θέλετε να γλυτώσετε το τομάρι σας. Κι αφήστε τους να λεηλατούν το σπίτι σας»! Η χαρά του κακοποιού!!

   Έτσι καταντήσαμε με το κάθε νεαρό θρασίμι -δήθεν αναρχικός, ρουβίκονας, «δεν πληρώνος» και ό,τι άλλο ψυχανώμαλο στοιχείο διαθέτει το κοινωνικό περιθώριο- να καίει κάδους απορριμμάτων, να σπάει βιτρίνες καταστημάτων, να καταστρέφει ακυρωτικά μηχανήματα εισιτηρίων, να ασκεί πολιτική πετώντας προκηρύξεις σε Βουλή, Τράπεζες και Πρεσβείες και τον πιο στυγνό και αδίστακτο εγκληματία να μπουκάρει -ανενόχλητος κι ανεμπόδιστος- στα σπίτια που έχει επισημάνει και να ληστεύει, πυροβολεί και σκοτώνει εν ψυχρώ! 

   Η χώρα μοιάζει, πλέον, με απέραντο ανυπεράσπιστο μαντρί, όπου οι λύκοι χορεύουν ανενόχλητοι. Και όχι μόνον αυτό. Έτσι και κάποιο φουκαριάρικο πρόβατο τολμήσει να σηκώσει ανάστημα και επιχειρήσει να αντισταθεί αυτοαμυνόμενο -χρησιμοποιώντας γιά όπλο κάτι πέραν της... λουκουμόσκονης και διεκδικώντας το αναφαίρετο δικαίωμά του στη ζωή, την τιμή και την αξιοπρέπεια- αν τύχει και επιζήσει θα θεωρηθεί... «καμπόης» στο Άλαμο και θα οδηγηθεί σιδεροδέσμιο στο Δικαστήριο, από έναν πανύβλακα καραγκιοζάκο που, υποτίθεται, πως το προστατεύει. Όμως αντ’ αυτού το κανοναρχεί και το νουθετεί στην... «σιωπή των αμνών». 

   Η οθόνη του Χόλλυγουντ στην ελληνική κοινωνία και το «Survivor» της μικρής οθόνης πρακτική επιβίωσης στα ελληνικά σπίτια. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω!

   ΥΓ.  Άσχετο, αλλά κρατήστε σημείωση και να με θυμηθείτε. Η αμετροεπής ρητορική του πολέμαρχου Μπούλη φτάνει -κρεσέντο- στον επιδιωκόμενο στόχο του. Στην, τίρα-βίρα κι ανεξέλεγκτα, αγορά οπλικών συστημάτων αξίας 1 δις! Ένας παθολογικά τζογαδώρος καταφέρνει -επί τέλους- να φέρει τα πράγματα στα νερά του. Αφού επιχείρησε, μάλλον ανεπιτυχώς, να βγάλει μίζα από αεροπλάνα με τον Τραμπ και βλήματα με τους Σαουδάραβες, τώρα έχει τρίτη -και φαρμακερή, καθώς τα πολιτικά ψωμιά του τελειώνουν- ευκαιρία να τα "κονομήσει" χοντρά, εκθέτοντας την χώρα στον κίνδυνο ενός καταστροφικού και ανόητου πολέμου. 

   Πάντως, γνωρίζοντας την διαβολική κουτοπονηριά όλων των ελεεινών πρωταγωνιστών της εκκολαπτόμενης σύρραξης, καθόλου δεν αποκλείω το παιχνίδι να είναι σικέ, καθώς ο ανταγωνισμός των εξοπλισμών βολεύει και τους δύο. (Η ενδυματολογική μίμηση του Σουλτάνου στα δικά μας καραγκιοζιλίκια συνηγορεί γιά συμπαιγνία). Ο Ερντογάν χρειάζεται τις μίζες των δικών του εξοπλισμών και τον αφιονισμό των δικών του κάφρων, λόγω των επερχομένων εκλογών, ενώ οι δικοί μας -ειδικά ο καημένος Μπούλης, που αντιλαμβάνεται την πολιτική του εξαέρωση- εν όψει βέβαιης εκλογικής ήττας, παίζουν το τελευταίο τους χαρτί και... ό,τι αρπάξει ο... "στόλος" τους! Τρία χρόνια εξουσία και να φύγουν με άδεια χέρια...; Δεν λέει. Δεν κάνει, ρε παιδιά. Άδικο των αδίκων. Προσβάλει, άλλωστε, το μέγα... ηθικό τους πλεονέκτημα. Οπότε... "είναι δίκαιο, θα γίνει πράξη"!