Σειρά παίρνει -και δικαίως- ο αρχιστράτηγος Μιλτιάδης.
Είναι τόσο απίθανη η αφελής ευρηματικότητα των απανταχού συριζανελιταρέων, στην προσπάθεια παλινόστησης των δημοσκοπικών ποσοστών τους, ώστε δεν ορρωδούν προ ουδεμιάς σαχλαμάρας προκειμένου να κινητοποιήσουν το λαϊκό θυμικό και τα τελευταία ένστικτα του κατιμά και του περιθωρίου της ελληνικής κοινωνίας, τα οποία -ομολογουμένως- καταφέρνουν να συνεγείρουν. Μιά με απατηλές υποσχέσεις γιά παροχή συντάξεως στους μιά ζωή τεμπέληδες και ανεπρόκοπους, μιά με την ευτελή εξαγορά τους από τα ψιχία των επιδομάτων φτώχειας -τα οποία στη συνέχεια μαζεύουν πίσω μέσω ανατιμήσεων του ΦΠΑ- μιά με τα ομόφυλα ζευγάρια και με ό,τι άλλη σαχλαμάρα σκαρφιστούν τύποι σαν τον Καρανίκα και τον καινούριο αστέρα-ούφο της αστροναυτικής παπαρολογίας, (όλα τα'χε η Μαριορή...), ο οποίος αποκαλεί τους Ευρωπαίους... "κουφάλες"! Τελεύταιο εφεύρημα η προαγωγή και... παρασημοφόρηση της Μπουμπουλίνας, προκειμένου να "γλείψουν" τον πληθυσμό των Σπετσών.
Η στήλη, παρ' όλο το χάλι στο οποίο βρίσκεται τώρα, δεν χάνει το χιούμορ της, ούτε στερεύει από ρηξικέλευθες ιδέες. Έτσι προτείνει -κυρίως μέσω του οινόφλυγα... Μέντορα, ο οποίος, λόγω σπατανέικων προϊόντων κεφιού, θα πρέπει να συμπαθεί τα Μεσόγεια γενικώς- να προχωρήσει η κυβέρνηση -επί τέλους καιρός είναι- στην αποκατάσταση του άδικα συκοφαντηθέντος νικητού της μάχης του Μαραθώνα, (γιά τον οποίον ο Αισχύλος είχε ζητήσει απόταξη και υποβιβασμό στην τάξη οπλιτών), στρατηγού Μιλτιάδη, ο οποίος μετά την άτυχη εκστρατεία των Αθηναίων στην Πάρο, θεωρήθηκε "προδότης" και... "μπουζουριάστηκε" κανονικά. Υπενθυμίζεται πως ο Μιλτιάδης πέθανε στην φυλακή, από τραύμα στο πόδι το οποίο έπαθε γάγγραινα, καθ' όσον την εποχή εκείνη δεν τον είχε προλάβει ο νόμος Παρασκευόπουλου, ώστε ν' αποφυλακιστεί και, ίσως, να γιατρευτεί. Μιά τέτοια ενέργεια πιθανόν να αποδειχθεί και δεδικασμένο προηγούμενο γιά την μελλοντική -όταν με το καλό πάνε στα τσακίδια- αποχώρηση των Τσιπτοκαμμένων από την εξουσία.
Επίσης, μιά καλή ιδέα, η οποία θα προκαλέσει φρενίτιδα ενθουσιασμού στις απανταχού νεάζουσες ξανθές χαζοχαρούμενες -τύπου Αυλωνίτου, π.χ.- είναι η, μετά θάνατον, προαγωγή -με ειδική τελετή στο Παναθηναϊκό στάδιο και μικρή οικονομική εισφορά των προσερχομένων υπέρ του "όλοι μαζί μπορούμε"- της υπολοχαγού Νατάσσας, κατά κόσμον Αλίκης Βουγιουκλάκη, σε... ταξίαρχο, τουλάχιστον. Συν, βεβαίως, και την απονομή κάποιου απ' αυτούς τους χρυσούς σταυρούς... "γυναικείας", (κατά το... "ανδρείας").
Ειδικά αυτό το τελευταίο, είμαι σίγουρος πως θα δώσει στον υπουργό Μπούλη ίσαμε 2 ποσοστιαίες μονάδες -και βάλε- στα επόμενα γκάλοπς.
Κατόπιν τούτου, δεν μένει άλλο από το να αναφωνήσωμεν όλοι: "Ζήτω η Ελλάς", "Ζήτω η πολυχρονεμένη ηγεσία της" (τρις)!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου