Όταν η τρομοκρατική δράση συναντά την απροκάλυπτη πολιτική κάλυψη.

Το αναιδές σκληρό κομμούνι με το σκουλαρικάκι, ρίχνει τη μάσκα και δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο. 

  Ένας αναρχικός στην... εξουσία: «Κάνω ό,τι γουστάρω και... πλερώνω. Αρκεί να έχω... δίκαιη δίκη»!

   Κατ’ αρχήν  -και προς άρση παρεξηγήσεων- ετυμολογώ τη λέξη: "κάθαρμα". Συμφώνως προς τις... πηγές, σημαίνει: «αυτό που αποβάλλεται κατά τον καθαρισμόν», αλλά και «αυτός που εκπίπτει ή εκδιώκεται από ένα αξίωμα», (καθαιρώ, καθαίρεσις).

   Μετά την απαραίτητη εισαγωγή μπαίνω στο θέμα, αρχής γενομένης από την -αυτολεξεί- αντιγραφή του θαυμάσιου κειμένου που ανήρτησε στην προσωπική του σελίδα ένα από στα στυγνότερα κομμουνιστικά κατάλοιπα που ο ελληνικός λαός... κατάφερε(!) να μπάσει -έστω και ως αναπληρωματικό- στην ελληνική Βουλή. Οι υποσημειώσεις μόνο είναι δικές μου γιά σχολιασμό από όσους απέμειναν να διαθέτουν κρίση και καθαρό μυαλό. (Αριστεροί χαχόλοι και αλληλέγγυοι... σανοτραφείς αποκλείονται).

   «Διάβασα διάφορα λυρικά πουτσιλίκια για τη σύλληψη των Κ. Σακκά και Μ. Σεϊσίδη από αριστερούς-μοιρολογίστρες. Διάβασα και αυτό από τον Dimitris Saltos (μάλλον αναρχικός, δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο) και πρέπει να πω ότι σε γενικές γραμμές συμφωνώ. Ο Κ. Σακκάς ήταν φυγόδικος, άρα λογικό ήταν να συλληφθεί. Δεν ζητάμε καμία προνομιακή μεταχείριση από κανένα κράτος γι’ αυτό δεν πρέπει να μας απασχολεί ποιος είναι στην εξουσία, αριστερός ή δεξιός.  Ή δείχνουμε αλληλεγγύη στους συντρόφους ακόμη κι όταν παρανομούν, ή απλά ζητάμε δίκαιη δίκη. Τα λοιπά απλά αναπαράγουν δεξιούς μύθους περί διασυνδέσεων, χάιδεμα κουκουλοφόρων και λοιπών γελοιοτήτων.»

   Κατ’ αρχήν έχω πλήρη πεποίθηση πως η λέξη «κάθαρμα» απεικονίζει επακριβώς -απαίσια φάτσα, αντικοινωνική νοοτροπία και αναιδής συμπεριφορά- το εικονιζόμενο σκοτεινό και σκληρό παλαιοκομμουνιστικό απομεινάρι με τις θρασύτατες και προκλητικές διακηρύξεις-μανιφέστα. Το μίσος που ξεχειλίζει από το κτηνώδες παρουσιαστικό με το κοιμισμένο -πλην φαρμακερό- ύφος, επιβάλλει την άμεση αποβολή του από κάθε δημόσιο αξίωμα και -είτε-  τον εγκλεισμό του, υπό αυστηρή μάλιστα επιτήρηση, σε Δημόσιο Ψυχιατρείο, είτε την αποστολή του -πυξ, λαξ, οδάξ και ταχέως- στη Βορ. Κορέα, όπου -ψυχή τε και σώματι- ανήκει.

   Σχολιάζοντας τα σημειωθέντα, κατά σειράν, παρατηρώ -πρώτα, πρώτα- την ευγένεια ψυχής και τον «λυρισμό» του, (κάτι που με παραπέμπει σ’ ένα άλλο αντιπαθητικό μούτρο που μου έκοψε την πρωινή παρακολούθηση του τηλεοπτικού ΣΚΑΙ, λόγω... αναγούλας). Κατόπιν υποσημειώνω την ευχερή επιθετικότητα σε ομοϊδεάτες του, που δεν είναι αρκούντως προχωρημένοι σε... αριστερότητα μ’ εκείνον. Πιό κάτω αποδεικνύει την αναρχική του ιδιότητα, ταυτιζόμενος ιδεολογικά με τους συλληφθέντες εγκληματίες, δημιουργώντας μου την απορία, τί στο διάβολο γυρεύει ένα αναρχικό κουμάσι στη Βουλή των Ελλήνων. Πιθανολογώ την... «κονόμα», ή την -προβοκατόρικα- υπονόμευση και διάλυσή της εκ των έσω! Εν συνεχεία κορδακίζεται και αυθαδιάζει, κοντράροντας -ουσιαστικά- την Δικαιοσύνη. Και ολοκληρώνει το παραλήρημά του -απλά, όπως δις αναφέρει κι ο ίδιος- δείχνοντας το πραγματικό αντικοινωνικό του πρόσωπο με την δηλούμενη αλληλεγγύη σε κανονικούς κακοποιούς. Και τέλος, αντιφάσκοντας, επιδεικνύει την χαρακτηριστική του σιναφιού του -εκ του ασφαλούς εκτοξευόμενη- κουτοπόνηρη θρασυδειλία, αρνούμενος επισήμως -τάχα- την καταφανέστατη "χαρμανοποίησή" του με αυτούς που πολεμούν το κατεστημένο,  που όμως  τώρα, συναποτελεί και ο... ίδιος!

   Η τελευταία αντίφαση έχει, πρόσφατα, διαπιστωθεί αποτυπωμένη σε μία γενικευμένη, παράφρονα, ξεσαλωμένη και αντιφατική κυβερνητική κατάσταση, όπου από πλευράς ιδεοληψίας και πρακτικής γίνεται της... μουρλής! Και όπως πάει το πράγμα, στο τέλος ο ψυχίατρος θα πρέπει να συμπεριλάβει στο πελατολόγιό του -πλην εκείνων- κι εμάς. Τους μέχρι τώρα λογικούς, αλλά... μη αντέχοντες τόσο φορτίο παραλογισμού και τρέλας που εκπέμπεται από Μινίμου και... «Κουμουντούρου».
   Κλείνω με μία πρόβλεψη, μισοσοβαρή, μισοαστεία. Ο επόμενος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας -ο καταλληλότερος- δεν μπορεί να είναι άλλος από τον... αγωνιστή γιά τα δίκια του λαού, αξιότιμο σύντροφο... Κουφοντίνα! (Ελπίζω να άναψα λάμπα στο νυσταλέο Παχύδερμο και τον σκοτεινό Ουρακοτάνγκο).