Το «ηθικόν» και το «νόμιμον»
 |
| Ο τερματισμός |
Απορώ γιατί,
ενώ όλοι είδαμε τί ακριβώς συνέβη στον τερματισμό των 10000 μέτρων κολύμβησης
σε ανοιχτή θάλασσα, κανείς δεν το παρατήρησε και δεν το έγραψε πουθενά.
Όπως
φαίνεται στο σχετικό βίντεο, στη νοητή γραμμή του τερματισμού ο Έλληνας σαφώς
έφτασε πρώτος, όπως -το ίδιο σαφώς- ο Ολλανδός που ακολούθησε χτύπησε πρώτος με
το χέρι του τη μεταλλική πλάκα που σηματοδοτούσε τον χρόνο αφίξεως κάθε αθλητού
και μετά την χτύπησε ο δικός μας. Συνεπώς, σαν πρώτη παρατήρηση, είναι
αδιανόητο να δίνεται ίδιος χρόνος τερματισμού και στους δύο, την στιγμή που
υπάρχει ακρίβεια εκατοστού του δευτερολέπτου στην ηλεκτρονική καταγραφή του
χρόνου και διά γυμνού οφθαλμού υπάρχει καταφανής διαφορά!
Αναντίρρητα,
κατά τον κανονισμό, η σειρά τερματισμού καθορίζεται από τα χτυπήματα στην πλάκα
και όχι από τη σειρά αφίξεως στη γραμμή. Άρα -και με τον νόμο- πρώτος λογίζεται
ο Ολλανδός. Όμως, βάσει του άγραφου ηθικού νόμου, ο οποίος συναισθηματικά
λειτουργεί - και πρέπει να λειτουργεί- πέρα και πάνω από τον τύπο, δεν ήταν
δυνατόν να παραγνωριστεί η τιτάνια προσπάθεια ενός ήρωα, ο οποίος στας δυσμάς της
καριέρας του τερματίζει -ουσιαστικά- πρώτος σε έναν τόσο επίπονο αγώνα και από
στιγμιαίο black out καθυστερεί κάποια κλάσματα δευτερολέπτου, να το... «αποδείξει» και τυπικά!
Η Επιτροπή
Αγώνων καθυστέρησε -περίπου 15 λεπτά- μέχρι να δώσει στην δημοσιότητα την
επίσημη κατάταξη, πιστεύω προβληματισμένη πάνω στο δίλημμα μεταξύ «ηθικού» και «νομίμου»,
και θεωρώ πως έβγαλε σολομώντεια απόφαση.
Ανακήρυξε
πρώτον τον Ολλανδό, αφού ο Νόμος έτσι ορίζει και δεν μπορεί να καταστρατηγηθεί,
όμως έδωσε και στον Γιαννιώτη τον ίδιο χρόνο, (αυτόν του πρώτου), αναγνωρίζοντάς του
ηθικά, το ό,τι δεν... ηττήθηκε απ’ αυτόν. Έκανε, δηλαδή, στραβά μάτια στον
τύπο, αγνοώντας το «χτύπημα» στην πλάκα, προκειμένου να τιμήσει την προσπάθεια
του, ουσιαστικά πρωτεύσαντος στον αγώνα,
Έλληνα πρωταθλητού. Όσο γιά τα μετάλλια, ακολούθησαν, μοιραία, την επίσημη
ανακήρυξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου