Η αριστερά και η ευφυία. Δυό ασύμβατες έννοιες.

Μιά ιδεολογία στον αστερισμό του δήθεν και της προπαγάνδας.

Μεταμοντέρνο αριστουργηματικό μνημείο εκπάγλου καλλονής και υψίστης σπουδαιότητος.

   Αναμφισβήτητα, η χώρα ζει μοναδικές στιγμές στη νεότερη Ιστορία της. Κατάπληκτο και σιωπηλό το πανελλήνιο παρακολουθεί όσα διαδραματίζονται τώρα, βοηθούσης και της θερινής ζέστης που αναλιγώνει το μυαλό και κάνει τις σκέψεις ίσα να ρολάρουν από μέσα του. Όπως τσουλάει ένα αμάξι που έμεινε από βενζίνη, σε ελαφριά κατηφόρα. Τα μπάνια του λαού, βλέπεις!!! Μόνο που αυτός ο λαός περισσότερο κολυμπάει στο βούρκο της κομμουνιστικής φενάκης και τα λασπόνερα των διαφόρων αναρχοπαράλογων θεωριών που εξεμούν διάφοροι στυγνοί παρανοϊκοί τύποι.... σαν τον αγροίκο Πολάκη, ή τον λούμπεν αναρχοαυτόνομο Ουρακοτάγκο με το σκουλαρικάκι, παρά στα γαλάζια νερά που βρέχουν τη χώρα του.

   Προϊόντος του χρόνου, αυτός ο απίθανος αριστερός εσμός νοιώθει όλο και πιο ασφαλής στις καρέκλες που τον εγκατέστησε η αβελτηρία κάποιων, η αδιαφορία ορισμένων άλλων και η αγανάκτηση των πολλών. Το γνωστό πακέτο των αφελών «μωρών παρθένων» του αστικού χώρου, που συνέπλευσαν ανοήτως με το επίσης γνωστό αντικοινωνικό συνονθύλευμα των κουφιοκεφαλάκηδων πολιτικών ανεμόμυλων και των συμπλεγματικών  κομμουνιστών της ανατροπής και ξεχαρβαλώματος των πάντων. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε και τα ζούμε.

   Έτσι, και μέσα στα πολλά τρελά που θέλουν, σχεδιάζουν, εξαγγέλλουν και πράττουν, με απόλυτη αδιαφορία γιά τον βάναυσο βιασμό της λογικής, της αισθητικής και της νοημοσύνης μας, είναι και η συνολική αντιμετώπιση της αξιοποίησης του Ελληνικού. Διακατεχόμενοι από αβυσσαλέο μίσος γιά κάθε τί ιδιωτικό που φέρνει χρήμα, ανάπτυξη και πραγματική πρόοδο στον τόπο, μάχονται λυσσαλέα -σε μιά απέλπιδα μάχη οπισθοφυλακών- προκειμένου να αποτρέψουν την ιδιωτική επένδυση. Και σ’ αυτή την υστάτη προσπάθεια αδιαφορούν τί μέσα και ποιά επιχειρήματα θα χρησιμοποιήσουν στρεψοδικώντας, αλλά και το πόσο θα εκθέσουν την ευφυΐα τους σ’ αυτή την προσπάθεια. Και αποδεικνύουν, γιά άλλη μία φορά, πως η αριστερά, όντας παντελώς αναξιόπιστη, καθώς δεν σέβεται ούτε την υπογραφή της, δεν χρειάζεται την ευφυΐα, της αρκεί η κουτοπονηριά. Μ’ αυτήν βολεύεται μιά χαρά. 

   Κάθε φορά που θέλει να πετύχει ένα στόχο, βγάζει μιά παπαρδέλα, εν είδει επιχειρήματος, (συνηθέστατα αόριστο, άσχετο, ανόητο  ή σιβυλλικό),  και... τελειώσαμε! Λέει, ξελέει, κάνει, ξεκάνει!  Ό, τι της γουστάρει! Οι χαχόλοι θα το χάψουν μιά χαρά και θα πανηγυρίσουν... ενθουσιασμένοι. Γιά τους άλλους... «δεν θα μπορέσουμε»!

   Αφού εξήντλησαν κάθε λογική δυνατότητα σαμποταρίσματος και κωλυσιεργίας του έργου, σκαρφίστηκαν το... αρχαιολογικό ενδιαφέρον της περιοχής αλλά και την... δασική προστασία κάποιων ψωραλέων ευκαλύπτων που φυτεύτηκαν στα πλαίσια καλλωπισμού του χώρου ένεκα των ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας!  Συνεπώς, οι αεροδιάδρομοι, κάτι ετοιμόρροπα κτίρια που ήδη αποσαραβαλιάζουν οι στεγαζόμενοι φίλοι τους λαθρομετανάστες και η... εικονιζόμενη υδατοδεξαμενή -το αρχιτεκτονικό στολίδι της περιοχής- θα πρέπει να διαφυλαχθούν ως κόρη οφθαλμού! Και άντε μετά εσύ να φτιάξεις κατάσταση με αυτές τις σαχλαμάρες μεσ' στη μέση. 

   Όσο γιά τους 10000 άνεργους που θα βρούν δουλειά όταν τελειώσει το έργο, συν όλοι όσοι θα ωφεληθούν από την ανάπλαση της περιοχής, αυτούς ποιός τους χ...  Η ιδεολογία μας να ’ναι καλά και η εξουσία μας η ακλόνητη.