Μήπως φτιάχνεται κλίμα;

 Μόνο αυτό μας έλειπε τώρα!

"Ο ψωριάρης με τα λόγια, δίνει πάσες στα λαμόγια"  

   Οι μέρες αυτές, καλοκαιρινές και εορταστικές, δεν ενδείκνυνται για πολιτική. Μεριά τα... «μπάνια του λαού», μεριά οι Ολυμπιακοί αγώνες, μεριά ο ΕΝΦΙΑ που αναμένεται σαν δρεπανηφόρο άρμα, και ο κοσμάκης «περί άλλα τυρβάζει». Έτσι η αφύπνιση και εορτασμός παμπάλαιων θλιβερών γεγονότων με το «ξύσιμο» οδυνηρών πληγών των ναζιστικών θηριωδιών, μαζί με την ξαφνική ανακίνηση του θέματος των γερμανικών... αποζημιώσεων και των κατοχικών δανείων, κάτι μου μυρίζει. Ιδίως όταν έρχεται καπάκι στην συμφωνία γιά γερμανικό πεσκέσι 3000 λαθρομεταναστών στην Κρήτη, η ξαφνική και ολομέτωπη επίθεση κατά των Γερμανών δεν θεωρείται από τη στήλη σαν κάτι τυχαίο. Πιστεύω πως... κάτι «ψήνεται».

   Παρ’ όλον ότι πολλοί κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου και δεν αντιλαμβάνονται τις μεταβολές που έχουν συντελεστεί, το αριστερό καθεστώς έχει ήδη εγκαθιδρυθεί στη χώρα και προϊόντος του χρόνου συνεχώς ισχυροποιείται. Το φθινόπωρο που έρχεται φέρνει τις δυσκολότερες αποφάσεις, στα πλαίσια συμπεφωνημένων μεταρρυθμίσεων και με τον κόφτη πάνω από τα κεφάλια μας, σαν «δαμόκλειο σπάθη», ώστε ένα ηρωικό «grexit» από ευρώ και Ε.Ε. δεν φαντάζει καθόλου απίθανο. Μιά ματιά στις φάτσες, αλλά και τις δηλώσεις, των σκληρών αναρχοκομμουνισταράδων. Π.χ. Ουτακοτάγκος με σκουλαρικάκι, υπναλέος Μπαρμπαδεινόσαυρος, Ροφός του πολιτισμού, κ.α., αλλά και των λοιπών «ντιντελάντηδων» γιαλαντζή αριστερών, όπως ο βελουχιοτόφιλος Σπρίτζης, ο Ρομά της Εκάλης, ο Αγριάνθρωπος των σφακιανών σπηλαίων, κ.λπ., αρκεί γιά να καταλάβει κανείς πως το μαχαίρι έφτασε στο κόκκαλο.

   Ένα ανάθεμα κατά της Γερμανίας και λοιπών καπιταλιστάδων -εχθρών του λαού-, μπορεί ν' αποτελεί πρελούντιο γιά μιά ηρωική έξοδος από την αγκαλιά των... «τοκογλύφων» που μας «ρουφάν το αίμα με το μπουρί της σόμπας», και θα διατυμπανιστεί σαν «απολυτρωτική κίνηση του περήφανου λαού μας», από την αριστοτεχνική προπαγάνδα της «Κουμουντούρου». Η ελπίδα που -επί τέλους- κατέφθασε και τα... «δεσμά του λαού που έσπασαν από την περήφανη αριστερή του κυβέρνηση».

   Μπορεί τα πράγματα να μην γίνουν, στις λεπτομέρειες, ακριβώς έτσι και οι τυμπανοκρουσίες να ακουστούν κάπως αλλιώς, όμως η ουσία θα είναι αυτή. Μεθοδεύεται έξοδος από Ε.Ε. Μακάρι να πέσω έξω. Όμως η απίθανη -και δεδομένη- κουτοπονηριά και υποκρισία των κρατούντων και οι ήδη γνωστές αριστερές μεθοδεύσεις τους, σε τέτοιες σκέψεις οδηγούν. ‘Ιδωμεν.