Ο σύγχρονος Ηρόστρατος και η... σφαγή των -πνευματικά- αμνών

... «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων».

 

   O Ηρόστρατος ήταν -θα μπορούσαμε να πούμε- ένας Τσίπρας της εποχής του. Άσημος Εφέσιος πολίτης, πολύ φιλόδοξος και πολύ... τενεκές. Σε όλη του τη ζωή βασανιζόταν με την ιδέα του πώς θ’ αφήσει το όνομα και το αποτύπωμά του στην Ιστορία. Και αφού -ψάχνοντας αγωνιωδώς- δεν κατάφερνε τίποτα καλό, στο τέλος αποφάσισε να γίνει διάσημος... καίγοντας τον ναό της Εφεσίου Αρτέμιδος! Και το έπραξε στις 21 Ιουλίου του 356 π. Χ. Φυσικά οι συμπολίτες του τον τσίμπησαν και τον καταδίκασαν σε μαρτυρικό θάνατο, επιβάλλοντας, ταυτοχρόνως, και την αποσιώπηση του ονόματός του, γιά να μην του γίνει το χατίρι της μαύρης δημοσιότητος. Και θα το πετύχαιναν αν δεν υπήρχε ο ιστορικός Θεόπομπος, ο οποίος διέσωσε το γεγονός και το όνομα του εμπρηστή.

   Τον συνειρμό αυτόν μου τον επέβαλε ο Θεόπομπος-Κουτσούμπας, ο Γ. Γ. του ΚΚΕ, στον οποίον ο δικός μας Ηρόστρατος-Τσίπρας εκμυστηρεύτηκε τον... καημό του, γιά την αδυναμία να κάνει κάτι χρήσιμο γιά τη χώρα, που θα του εξασφάλιζε υστεροφημία και όχι... σιχτίρισμα.  Δυστυχώς γι’ αυτόν, μιά συνεπής αριστερή πολιτική, όπως αποδεικνύεται, είναι ικανή και αρκετή -από μόνη της- στο να ξεχαρβαλώσει ό,τι στέκει ακόμη όρθιο στον τόπο, παρά τις... φιλότιμες προσπάθειες πολλών προηγουμένων κυβερνήσεων. Εν τούτοις, η διαβολική ψυχοσύνθεση ενός συνεπούς κομμουνιστή δεν αρκείται στην νυν μπαχαλοποίηση των πάντων κατά την περίοδο που κυβερνά τη χώρα, αλλά επιδιώκει το ιστορικό του αποτύπωμα να στέκει άφθαρτο και ανεξίτηλο σε βάθος χρόνου. Μέχρι της οριστικής της διάλυσης. Έτσι καταπιάστηκε με τον εκλογικό νόμο, λες κι αυτό απασχολεί, κατά προτεραιότητα, τον πενόμενο λαό σήμερα. Ως συνεπής εκφραστής μιάς -πανθομολογούμενα και αποδεδειγμένα- αποτυχημένης και εγκαταλελειμμένης πολιτικοοικονομικής θεωρίας, η οποία αφού «φρέναρε» γιά έναν περίπου αιώνα την πρόοδο της ανθρωπότητος και εγκαταλείφθηκε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, ποντάρει τα ρέστα του πάνω σε συνταγές και επιδιώξεις της, ούτως ώστε να εξασφαλίσει -γιά όσο του είναι μπορετό, σε μέγεθος και χρονική έκταση- την ακυβερνησία και το χάος στην Ελλάδα. Με την προσδοκία να το συνδιαχειρίζεται επιπλέοντας και στηριζόμενος στον οπαδικό του «κατιμά», τον οποίον με τα γνωστά τερτίπια της εξαπάτησης, της παραπληροφόρησης και της εκμετάλλευσης της αφέλειας, του φανατισμού, της άγνοιας και της ανωριμότητος, (ψήφος στα 17), προσπαθεί να «αυγατίσει». Έτσι θυμήθηκε, όψιμα, το κλασσικό και πάγιο αίτημα της αριστεράς και όλων των ασημάντων μειοψηφιών, την απλή αναλογική, που ικανοποιεί πολιτικές μωροφιλοδοξίες και εξασφαλίζει πρώτης τάξεως παρατεταμένη ακυβερνησία στη χώρα. Με βάση τις 300 έδρες της Βουλής, αρκεί ένα 0,33% των ψήφων, γιά να εκλεγεί κάποιος βουλευτής! Και εύκολα καταλαβαίνει κανείς τί μπάχαλο θα προκύψει σε Βουλή περίπου είκοσι κομμάτων και αποκομμάτων και τί διαπλοκή, μικροσυναλλαγή, εκβιασμοί και φαυλότητα θα επικρατήσουν στη συγκρότηση κυβερνήσεως. Όπου 2-3 Φάμελοι, Λεβέντηδες, Αυλωνίτισες, Καρακώσταινες και λοιπά νούμερα ή... καρακαϊδόνες θ’ ανεβοκατεβάζουν -εκβιάζοντας- κυβερνήσεις.

   Δυστυχώς, ο άφρων αγραβάτωτος νεαρός, ο οποίος έχει ομολογήσει πως λατρεύει το κυβερνητικό μπάχαλο, ως υγιές γενεσιουργό αίτιο εξελίξεων, προκειμένου -όχι να κρατηθεί στην εξουσία- αλλά να εμποδίσει τον αντίπαλό του να κυβερνήσει, δεν διστάζει να κάνει τη χώρα πειραματόζωο των ιδεοληψιών του και να την διαλύσει τελείως, βυθίζοντάς την στην ακυβερνησία. Σκέφτεται και πράττει σαν τον γνωστό Λουδοβίκο IΔ΄: «Το κράτος είμαι εγώ. Μετά από μένα... το χάος»! Ξεπερνώντας σε αλαζονεία και μακιαβελισμό ακόμη και τον πρώτο διδάξαντα και πραγματικό του μέντορα, τον διαβόητο «Αντρέα».

   Επί του παρόντος, ας απολαύσουμε τα τερτίπια, τις κουτοπονηριές και παλινωδίες των  ραμολί Δρίτσα στο θέμα της COSCO, δυσκοίλιου Σπρίντζη σε αεροδρόμια και τραίνα, «σκουριασμένου» τουρκόγυφτου στη Χαλκιδική, και ας παρακολουθήσουμε -χωρίς ίχνη χαιρεκακίας και ειρωνείας- τους θρήνους και κοπετούς όλων εκείνων των αφελών και αγαθιάρηδων που πίστεψαν στα λόγια του τζιτζιφιόγκου κομμουνιστή της Φιλοθέης και της κουρσάρας, πως η -τάχα- φιλολαϊκή αριστερή κυβέρνηση όχι μόνο δεν θα έκοβε μισθούς και συντάξεις, αλλά θα τους έδινε πίσω και τις... 13^η, 14^η!  Το τραγικό της υπόθεση και ενδεικτικό γιά το πόσο νοιάζονται τον κοσμάκη, είναι πως ο δρεπανηφόρος κόφτης σαρώνει κυρίως αυτούς που έχουν την μεγαλύτερη ένδεια και την μεγαλύτερη ανάγκη. Η ελπίδα, επί τέλους, έσκασε μύτη και θα φανεί ολάκερη από τον επόμενο μήνα!!! Χαχόλοι, σανοτραφείς και λοιπά αριστερά κορόιδα της τράπουλας, γρήγορα στις... πλατείες.  Δοξάστε και αποθεώστε τον κατατροπώσαντα τους Σαμαροβενιζέλους και... Χαρδούβελη.  

 

Η ώρα της αληθείας και των... ηλιθίων.

   Από το πρωί χαλάει ο κόσμος στα πρωινάδικα με τις διαμαρτυρίες συνταξιούχων λωτοφάγων, οι οποίοι -προσερχόμενοι στις τράπεζες- εισπράττουν... ψυχρολουσία! Επίσημη δικαιολογία της μη καταβολής επικουρικής και λοιπών συνταξιοδοτικών παρακολουθημάτων, γιά όσους δικαιούνται τέτοιων,  είναι πως αυτά θα κατατεθούν στον λογαριασμό των δικαιούχων από Δευτέρας. Τον επικαλεσθέντα λόγο αυτής της καθυστέρησης δεν τον συγκράτησα, στάθηκα όμως στον πραγματικό.

   Ο θρασύτατος δανδής με τους βοστρύχους και την pochette, που ξελαρυγγιαζόταν μέχρι πρό τινος πως δεν θα κοπούν οι συντάξεις, εννοώντας -κατ’ αρχήν- τις κύριες, θέλει να φανεί συνεπής κι αληθινός. Έτσι εμφανίζει τώρα τις κύριες, όπου προς το παρόν δεν πέφτει μαχαίρι, και από βδομάδα θα κάνουν: τσα!... και οι κουτσουρεμένες επικουρικές, ΕΚΑΣ, μερίσματα, κ.λπ. Λες και τον ταλαίπωρο συνταξιούχο τον απασχολεί ο χαρακτηρισμός της συντάξεώς του και όχι το συνολικό ποσό που τσεπώνει.

   Οπότε, ο υποδυόμενος τον αφελή, αλλά παμπόνηρος λαϊκιστής... Κατακούτελος θα μπορεί να ισχυρίζεται πλέον πως τήρησε την υπόσχεσή του... πετσοκόβωντας όμως τις πραγματικές αποδοχές! Και αυτές οι περικοπές απoτελούν -φευ- το πρελούντιο όσων ακολουθούν και συμφώνησε με τους δανειστές-τροϊκανούς, αυτό το... "δοχείο νυκτός" που έχει το θράσος να δηλώνει... "κομμουνιστής". (Της Φιλοθέης και της κουρσάρας).  Βεβαίως, τώρα έρχεται η σειρά των ηλιθίων οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ, όλων εκείνων που πίστεψαν -και ακόμη πιστεύουν- τα παραμύθια και τις αυταπάτες των πολιτικών απατεώνων που μας κυβερνούν, να δουν την αλήθεια των υποσχέσεων που έχαψαν σαν χάνοι  και να απολαύσουν τα κόπια της... ψήφου των. Χαλάλι τους!

   Δυστυχώς, αποδεικνύεται -για μία ακόμη φορά- η πνευματική μειονεξία μεγάλου μέρους των νεοελλήνων, οφειλομένη στην αμορφωσιά και την πνευματική ρηχότητα του λαού, που μέχρι να τους πέσει στο κεφάλι η... φάπα δεν παίρνουν χαμπάρι τον... ερχομό της και «παραμυθιάζονται» πανεύκολα με φούμαρα και φρούδες ελπίδες. Το γεγονός αυτό πιστοποιείται και από πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ, δημοσιευθείσα στις εφημερίδες σήμερα, όπου γίνεται λόγος γιά την «ρηχή» γνώση που προσφέρει το εκπαιδευτικό μας σύστημα και την μειονεξία των δεξιοτήτων μας, που μας ρίχνει στον πάτο των Ευρωπαίων.

   Συνεπώς, από τώρα και προσεχώς, όταν οι περήφανοι απόμαχοι της εργασίας θα διαπιστώνουν έμπρακτα, στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς, τον τερματισμό της... λιτότητας, όπως ακριβώς τους τον υποσχέθηκε ο αγαπημένος τους... Πινόκιο, ας μην γκρινιάζουν, αλλά να... πανηγυρίζουν. Από Δευτέρας μάλιστα, όταν το τσούξιμο γίνει πιό αισθητό, ας τον... αποθεώσουν κι όλας, καθώς θα έχει -άλλη μία φορά- εκπληρώσει στο ακέραιο τις υποσχέσεις του. 

  "Υποσχεθήκαμε -και το κάνουμε πράξη- τέρμα η λιτότητα, ζήτω η αφθονία"!

Ο αριστερισμός ως ψυχοπαθολογικό φαινόμενο.

Καλλιεργώντας τον λαϊκισμό στην χώρα των λωτοφάγων.

 

   Μέχρι να έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, ορισμένα πράγματα, αν και υπέβοσκαν εμφανή μόνο στους πολιτικά ώριμους και σε όσους μορφωμένους διέθεταν βάθος σκέψεως, έμεναν επιμελώς κρυμμένα στο αθέατο μέρος της πολιτικής και κοινωνικής σκηνής. Επιμελώς καλυμμένα από την διαβολική προπαγάνδα της αριστεράς που εκμεταλλευόταν το παραμικρό, μετατρέποντας το άσπρο σε μαύρο, λασπώνοντας τους αντιπάλους της με ψεύδη, ανακρίβειες και μεγαλοποιήσεις και οικειοποιούμενη αυθαιρέτως ανύπαρκτες ιδιότητες. Όπως, π.χ. το... «ηθικό πλεονέκτημα», την κουλτούρα, την μόρφωση,  την ηγεμονία στην πνευματική δημιουργία και άλλες τέτοιες σαχλαμαροειδείς  φαντασιώσεις που εντυπωσίαζαν αφελείς, κούφιους και φανατικούς προκατειλημμένους.

   Ήδη,  άρκεσε ενάμισης χρόνος εξουσίας της γιά να καταρρεύσουν απαξάπαντες οι προαναφερθέντες μύθοι και να αποκαλυφθεί -στην μεγαλοπρέπειά της- η... «γύμνια του βασιλιά», κατά το σχετικό παραμύθι του Άντερσεν.  Με πρώτη και καλύτερη στον απόλυτο... «τενεκεδισμό» την ηγεσία της. Αρχίζοντας από τον απολύτου γελοιότητος ψευτοοικονομολόγο της πλάκας, τον νάρκισσο Μπαρουφάκη, που πλάνεψε με τις μπαρούφες του πρώτη την συριζαρέικη νομενκλατούρα και με τις φιγουρατζίδικες  παπαρδέλες του χρέωσε τη δόλια χώρα με -άγνωστο πόσα- μπόλικα δις, κάνοντας όλη την υφήλιο να διασκεδάζει με  απιθανότητες, εκκεντρικότητες και αμετροεπείς συμπεριφορές.

   Περνώντας -επί τροχάδην-  τις γραφικές κυβερνητικές φιγούρες τύπου Μάρδα, κυρά Τασίας, δανδή Κατακούτελου, «κλαψομ... νη»  Σπρίτζη, λιγδοτάμπαρου Τσαλακώτου και απόλυτων μηδενικών σαν τον μπεκροραμολί... Μέντορα και τον γεροπεισματάρη Δρίτσα, φτάνω στο... κεφάλι, τον μεγαλοπρεπώς αρχιφαύλο και παντελώς αμόρφωτο και «αυταπατημένο» αρχιψεύτη πρωθυπουργό, ο οποίος στο μόνο που διακρίνεται είναι το... φουμάρισμα τον χαχόλων οπαδών του και ο διασκεδασμός των υπολοίπων με τα καμώματά του. Τελευταίο των οποίων -ως νέος Δημοσθένης-  η προφορά του... «ρο» και ο αποπροσανατολισμός του κοσμάκη από τα ζέοντα προβλήματα, (φόροι, μειώσεις αποδοχών),  με στροφή σε δευτερεύοντα -πλην καίριων γιά το κομματικό του μέλλον- όπως ο... εκλογικός νόμος και η αλλαγή του Συντάγματος.

   Όμως το πιό χαρακτηριστικό και ενδιαφέρον της σημερινής πραγματικότητος είναι η συμπεριφορά των αριστερών οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ, με την αποκάλυψη πως λειτουργούν μάλλον ως άκριτος όχλος, παρά ως σκεπτόμενοι πολίτες, με χαρακτηριστικά που -από πλευράς ενδιαφέροντος- εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της Ψυχιατρικής. Σταχυολογημένα ομαδικά παραδείγματα το αποδεικνύουν. Π. χ. είναι εκτεταμένης χρήσεως η άποψη: «Το... παιδί πάλεψε. Όμως οι άλλοι ήσαν ισχυρότεροι, τί θέλατε να κάνει:». Αλλά αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία, αφού προεκλογικά υποσχόταν επιτυχίες και όχι συμβιβασμούς. Άλλωστε και οι προηγούμενοι διαπραγματεύτηκαν μέσα στις δυνατότητες της χώρας. Χωρίς φανφάρα όμως και με απείρως μεγαλύτερη σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Οι επιπολαιότητες, η ασχετοσύνη, η αναξιοπιστία και η ελαφρότητα με την οποία κυβερνιέται η χώρα αποτυπώνεται στο συνημμένο βίντεο.

   Το... παραπεμπτικό σε ψυχιατρική παρακολούθηση των συριζαρέων οπαδών, οι οποίοι ανέχονται αδιαμαρτύρητα όλες τις δοκιμασίες στις οποίες τους επιβάλλουν οι κυβερνητικές ασυναρτησίες, έχει ως  αφετηρία τα συμπλεγματικά απωθημένα μιάς σειράς «ηττών», οι οποίες συνθέτουν την καθολική και παγκόσμια αποτυχία της αριστερής ιδεοληψίας. Οι πιό νουνεχείς κατιόντες αριστερογενούς οικογενειακής παράδοσης και προέλευσης, λειτουργώντας με τη λογική και το πραγματικό εθνικό και οικογενειακό συμφέρον, δεν παρασύρονται από αστείες επιχειρηματολογίες, ανέφικτη υποσχεσιολογία, ανεδαφικές ψευτοαξιοπρέπειες και παραπληροφορητικές διεγέρσεις του θυμικού, με  συγκινησιακού χαρακτήρα αναφορές σε... διώξεις αριστερών αγωνιστών, εξορίες, ξερονήσια, (μακρονήσια και κοντονήσια) και τέτοια παρωχημένα εμφυλιοπολεμικά κατάλοιπα, που υποδαυλίζουν διαφορές και αναζωπυρώνουν μίση και δεν... «τσιμπάνε». Όμως μιά μεγάλη μερίδα πολιτών, είτε διαβρωμένων -μέχρι το μεδούλι- με την έωλη κομμουνιστική προπαγάνδα, είτε παρασυρμένων λόγω ελλείψεως... πολιτικού έρματος, είτε λόγω νεανικής επιπολαιότητος, αναμεμειγμένη με την ανανεωμένη «διαπλοκή» αριστερής κοπής, συμπεριφέρεται με... αντίστροφη διαδικασία! Πρώτα δηλώνουν, είναι και παραμένουν -ανένδοτοι και αμετακίνητοι- ...αριστεροί και μετά «ψάχνουν» πως θα αιτιολογήσουν την πολιτική τους... «φορεσιά».  Και στην αναζήτηση αιτιολογίας ακούγεται πλήθος ανοησιών, ηλιθιοτήτων και απιθανοτήτων, που πολλές φορές εκθέτουν την νοημοσύνη αυτών που τις υποστηρίζουν. Και προστατεύουν, συνολικά, τη μικρόμυαλη και στενόκαρδη δογματική ιδεολογία τους πίσω από μία μισαλλόδοξη διχαστική πρακτική. Παράλογα και καταστροφικά γιά τη χώρα πράγματα! 

   Δυστυχώς, η άμετρη ανθρώπινη βλακεία και το χάος της ανθρώπινης ψυχής έχουν τέτοια μεγέθη, ώστε η επικράτηση λογικής είναι αδύνατη και η εξαθλίωση λαού και τόπου αναπόφευκτη. Εξ άλλου, αυτή καθ’ αυτή η έννοια «λογική» είναι από μόνη της ένα μικρό χάος. Συνεπώς... η υπόθεση απαιτεί έναν νέον... Χάιζενμπεργκ.   

Στον απόηxο του Brexit

και... η επόμενη ημέρα

 

   Tο αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος με εξέπληξε και όλες μου οι προβλέψεις έπεσαν  -πατεντάτα-  έξω. Ίσως κάποιοι παλιοί φίλοι και συμμαθητές σε Λονδίνο και Εδιμβούργο συνέβαλαν αποφασιστικά στη δημιουργία μιάς τόσο λανθασμένης εντύπωσης.

   Εν πάση περιπτώσει, η πραγματικότητα μετράει και το αποτέλεσμα λέει... Brexit!

   Παρατηρώντας το βρετανικό φάσμα των ψηφοφόρων εκάστης προτίμησης, διαπιστώνεται πως και σε μία άκρως ώριμη κοινωνία και προχωρημένη πολιτικά χώρα, ο λαϊκισμός και η αφροσύνη μπορεί να έχουν ρίζες και να επηρεάζουν αρνητικά και παραπλανητικά αποφάσεις. Γιατί αναμφίβολα η απόφαση των Βρετανών κινείται στη λάθος κατεύθυνση. Όμως τυχόν συσχετισμοί, παραδειγματισμοί  και πιθανές ανάλογες συμπεριφορές άλλων λαών, π.χ. του δικού μας, αποτελούν ακόμη μεγαλύτερο σφάλμα. Κι αυτό λόγω των μεγάλων διαφορών δεδομένων στις οικονομίες των δύο χωρών, κάτι που καθιστά κάθε σύγκριση αδιανόητη.  

   Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυΐα γιά να γίνουν αντιληπτές οι τεράστιες διαφορές στα σημερινά οικονομικά μεγέθη των δύο κρατών. Η βρετανική οικονομία -έστω συρρικνωμένη από την παγκόσμια κρίση- διαθέτει μεγάλη πρωτογενή παραγωγή,  άριστες μεταποιητικές διαδικασίες, ισχυρή βιομηχανία, όλων των βαρών, υψηλής ποιότητος  τεχνολογία και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κέντρα της παγκόσμιας οικονομικής διαχείρισης και διοίκησης, (Σίτυ, ναυτιλία). Χωρίς να υπολογιστεί και η σημαντική ντόπια παραγωγή ενέργειας, (πετρέλαια). Συνεπώς, τα όποια αρχικά... «ταρακουνήματα» στην  βρετανική οικονομία, σύντομα θα αποσβεσθούν και οι διαφορές θα εξισορροπηθούν σε ικανοποιητικό γιά τους Βρετανούς επίπεδο. Άρα όποιος σπεύδει να τους... οικτίρει, μάλλον θα απογοητευθεί. Η αναμενόμενη πτώση της ισοτιμίας της στερλίνας, στην εσωτερική -πλούσια σε εγχώρια προϊόντα- αγορά, δεν θα έχει καμία επίπτωση. Οι βρετανικές εξαγωγές  θα γίνουν ελκυστικότερες και οι εισαγωγές ακριβότερες. Ε΄, και; Το ισοζύγιο θα παραμένει πάντοτε θετικό γιά τους Βρετανούς και με λίγο περιορισμό και προτίμηση στα ντόπια προϊόντα, το όφελος θα γίνει διπλό.

   Επίσης, η οργανωμένη και καλολειτουργούσα διοικητική μηχανή της Βρετανίας, όχι μόνο θα προσαρμοστεί ταχέως στα νέα δεδομένα, αλλά είναι ικανή να μεταστρέψει όλα τα αρνητικά των κοινοτικών της υποχρεώσεων σε θετικά, λόγω απλοποιήσεως των διαδικασιών και επιστροφής στον απομονωτισμό της. Ας μην ξεχνάμε πως η Βρετανία, ως εύπορη χώρα, στο κοινοτικό «πάρε-δώσε», ανήκει μάλλον στο «δώσε» παρά στο... «πάρε». Σε πλήρη αντίθεση με την Ελλάδα, η οποία -ανήκουσα στους αδύναμους ευρωπαϊκούς κρίκους- στηρίζεται αποκλειστικά στο «δώσε».

   Οι ψευτολεονταρισμοί, λοιπόν, διαφόρων επιπόλαιων και κουτοπόνηρων εσωτερικών λαϊκίστικων τύπων και η προτροπή... «εμπρός στον δρόμο που χάραξε η Βρετανία», με στόχο ένα δικό μας... Grexit, είναι κραυγές έωλες και πράγματα καταστροφικά. Σε μιά χώρα όπου η λαϊκίστικη και άκρως δημαγωγική αριστερή της κυβέρνηση αναγκάστηκε -τσακίζοντας μάλιστα- να παραδοθεί αμαχητί, να καταπατήσει... «κόκκινες γραμμές» και... «πράσσειν άλογα», να κατεξευτελιστεί γλύφοντας -και μάλιστα με βουλιμία- εκεί όπου επί χρόνια έφτυνε και να αποδέχεται  -έστω και προκαταβολικά- ό,τι κατεβάζει απαιτητικά η γκλάβα των δυναστών-δανειστών, προκειμένου να επιβιώσει η χώρα με το... μετρητό της εκάστοτε επόμενης δόσης, (μεροδούλι-μεροφάι), τέτοιες λογικές και τέτοιες πρακτικές είναι αστείο, ακόμη  και να λέγονται... υποθετικά.

   Και γιά να τελειώνουμε με τους ανόητους κορδακισμούς και τις σαχλαμάρες που εκπέμπουν, δημαγωγικά, κάποιοι λαϊκιστές με παρδαλά τσουλούφια και κατινίστικα... αυτιά, σε σοβαρά κανάλια.

   Όταν μιά χώρα στερείται εθνικής παραγωγής, άρα και ιδίων πόρων συντήρησης, η καταφυγή στον εξωτερικό δανεισμό -άρα και την εθνική ταπείνωση και εξάρτηση- είναι αναπόφευκτη. Με την λιτότητα αναγκαστικό συμπαρακολούθημα. Καθ’ όσον είναι παράλογο ένας καταχρεωμένος μπατίρης να δυσανασχετεί  επειδή του ζητούν να την  «βγάζει» φτηνά, ενώ εκείνος θέλει να ζει... πλουσιοπάροχα, αλλά με λεφτά... άλλων! Επομένως, τα... «κουνήματα» και οι παλληκαριές ανήκουν στις... «αυταπάτες» και τις οδυνηρές προσγειώσεις. Αν δεν σε παίρνει να είσαι... τίγρης, ας έχεις -τουλάχιστον- την επίγνωση πως είσαι... γάτα και ας συμπεριφέρεσαι ανάλογα.

   Εφ’ όσον και καθ’ όσον  η οικονομία μας θα βασίζεται στην υπερφορολόγηση, την φοροδιαφυγή και την παραοικονομία, κάθε σύγκριση με το βρετανικό πρότυπο είναι ουτοπική, αδιανόητη και... θρασύτατη.

   Εξ άλλου,  η αποχώρηση από την Ε.Ε. της Βρετανίας, μετατοπίζει οικονομικά βάρη στις πλάτες της Γερμανίας, της οποίας ο ρόλος ως ατμομηχανή υπερτονίζεται, επιβαρύνοντας τους πολίτες της. Με πρώτο ζητούμενο τον αν θα μπορέσει να αντέξει τόσο βάρος. Γιατί αν η Γερμανία... «κλατάρει», τότε... χαιρετίσματα. Η Ε.Ε. θα διαλυθεί ακαριαία και «αντίο»...  δόση γιά μας. Και να δούμε τότε με τί θα πληρώνονται μισθοί και συντάξεις.

   Είναι -επιεικώς- αχάριστο και αυτοκαταστροφικό γιά τη χώρα, να μεμψιμοιρούμε, να εχθρευόμαστε και να μαχόμαστε την τροφοδότρια αγελάδα που μας κρατά ζωντανούς. Ας σκεφθούν όλοι αυτοί οι ηλίθιοι που αιτιώνται τον... Σόιμπλε γιά το χάλι μας, τί μισθούς και τί συντάξεις θα πλήρωνε το χρεωκοπημένο δημόσιο, τί τα μπατιρημένα ασφαλιστικά ταμεία και με τί... «λαδάκι» θα λειτουργούσε -έστω κουτσά, στραβά- η κρατική μας μηχανή, αν εκείνος έκλεινε τη στρόφιγγα και μας έστελνε στον διάβολο! Γιατί δεν νομίζω να υπάρχει -έστω ένας- πανύβλαξ και... περήφανος χαχόλος που να πιστεύει τον... «αυταπατημένο» πολιτικό απατεώνα Τσίπρα, που έλεγε πως... «θα μας παρακαλούν γιά να μας... δανείσουν»!!!

   Σε μία καταρημαγμένη, καταχρεωμένη και σε αποσύνθεση χώρα, λόγω μακροχρόνιας άφρονος πολιτικής, γεμάτη σκάνδαλα, σπατάλη και καταδολίευση δημόσιου χρήματος, η ένταξή μας σ’ ένα οργανισμό όπως η Ε.Ε., που μας εξασφαλίζει το οξυγόνο της επιβίωσης, αποτελεί θεία πρόνοια και επουράνιο δώρο.  Και όποιος θεωρεί πως αυτό το οξυγόνο θα πρέπει να μας χαρίζεται, άφθονο και ανεξέλεγκτα, χωρίς υποχρεώσεις και χωρίς ανταλλάγματα -επειδή είμαστε ωραίοι και, ως τέτοιοι, δημιουργούμε χρέη- ας απευθυνθεί σε ψυχίατρο.

   Προσωπικά, δέομαι υπέρ μακροημερεύσεως... Σόιμπλε, Μέρκελ και σία. Ιδίως τώρα, όπου η αποκοπή της Βρετανίας από την Ε.Ε,, θα μεγαλώσει το βάρος των οικονομικών ευθυνών τους. Με πλήρη συναίσθηση πως ζητιανιά και περηφάνια είναι άξονες ασύμβατοι. Και τα περιττά λόγια, εκ του πονηρού.