Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

Το «φαινόμενο» Γεώργιος Παπακωνσταντίνου!

Επικαιρότης

   Επειδή και η σημερινή ημέρα θα σφραγιστεί από τις εξαγγελίες του Υπουργού των Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, αξίζει μιά σύντομη αναφορά στον διάττοντα αστέρα της πολιτικής ζωής του τόπου που, κατά τα φαινόμενα, σε λίγο καιρό θα τον χάσουμε οριστικά από το πολιτικό στερέωμα, όπως χάθηκε, χωρίς όμως να κάνει ζημιά, τη δεκαετία του ’30 ο πολυσυζητημένος κομήτης του Χάλλεϋ, που απειλούσε, τότε,  με σύγκρουση τη Γη!
   Με μόνη διαφορά πως ο κομήτης αυτός απείλησε με καταστροφή, που δεν πραγματοποιήθηκε τελικά, σε αντίθεση με τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, που το κάνει!

   Στο ευρύ κοινό φάνηκε, ξαφνικά, ως εκπρόσωπος τύπου του ΠΑΣΟΚ, σε μιά εποχή ιδιαιτέρως ευνοϊκή γιά το κόμμα του και με αντίπαλο τον κ… Αντώναρο!
   Φυσιογνωμικά συμπαθής, μειλίχιος, πράος, σοβαρός, ήπιων τόνων και πειστικός στο λόγο του, αφού, ούτως ή άλλως, ο αντιπολιτευτικός λόγος είναι πάντα ελκυστικότερος. Με λίγα λόγια, σύντομα κατατρόπωσε τον, όχι ιδιαιτέρως ευφυή ρήτορα και ουδόλως «γράφοντα» στο γυαλί, ομόλογό του της ΝΔ.
   Με λαμπρές οικονομικές σπουδές και την πολιτική υπόθαλψη και στήριξη από τον έμπειρο θείο του, ανέβηκε, δύο-δύο, τα σκαλιά της κομματικής ιεραρχίας εξελισσόμενος σε βασικό στέλεχος της στενής ηγετικής ομάδας του κ. Παπανδρέου.
   Μετά τον θρίαμβο της παράταξης στις τελευταίες εκλογές, γεγονός στο οποίο συνέβαλε κατά πολύ και ο ίδιος, κανείς δεν εξεπλάγη με την τοποθέτησή του στο νευραλγικό πόστο του Υπουργού των Οικονομικών. Του "τσάρου" της Οικονομίας, όπως λέγεται συνήθως!

   Και έκτοτε άρχισε η αντίστροφη μέτρηση γιά την φθορά και η συσσώρευση σκιών στο λαμπερό, μέχρι τότε, προφίλ του, αφού πλέον άρχισαν τα ζόρια και η ανάγκη μετατροπής των ωραίων και παχιών προεκλογικών λόγων σε πράξη.
   Με τη φουρτούνα να μαίνεται γύρω του, ξεκίνησε να φαίνεται και η «γύμνια» του ατόμου. Προϊόντος του χρόνου καταδεικνύονται, με γοργό ρυθμό, η διοικητική του απειρία και η απόλυτη αναντιστοιχία λόγων και πράξης. Δηλαδή η πλήρης ανικανότητά του να διαχειριστεί τη μεγάλη κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα και η οποία υπερέβαινε τις δυνατότητες του ανθρώπου. Ο χρυσός που προσδοκούσαμε μας προκύπτει τενεκές!
   Αποτέλεσμα, οι πανικόβλητες ενέργειες, όπως λ.χ. πρόχειρες αποφάσεις που ανακαλούνται την επομένη, οι πειραματισμοί με συνεχείς εμφανίσεις και τροποποιήσεις δεκάδων φορολογικών νόμων, που εμφανίζονται με ρυθμό πολυβόλου, τα αλλεπάλληλα ράβε-ξήλωνε, εμπρός-πίσω και οι συνεχείς ασόβαροι ερασιτεχνισμοί που δημιουργούν ασταθές πλαίσιο, αποτρέπον κάθε υποψήφιο σοβαρό επενδυτή να έλθει στη χώρα, ενώ από την άλλη στύβει, κυριολεκτικά, και ξεζουμίζει τα συνήθη «υποζύγια» (μισθωτοί και συνταξιούχοι). Αποφάσεις που λαμβάνονται στο γόνατο και εφαρμόζονται πειραματικά στου κασίδη το κεφάλι με τη φιλοσοφία του … «βλέποντας και κάνοντας»!
   Τέτοιες συμπεριφορές και χειρισμοί σε θέματα που καθορίζουν τις τύχες και την ύπαρξη του μεγίστου μέρους του ελληνικού λαού είναι απαράδεκτο να γίνονται, ελαφρά τη καρδία, χωρίς επίγνωση των συνεπειών και με την επιπολαιότητα και ανευθυνότητα που χαρακτηρίζει τον κ. Παπακωνσταντίνου προκαλώντας ανασφάλεια, κατάθλιψη και χάος.
   Πρόχειρο παράδειγμα το πρωτοφανές αλαλούμ στο θέμα των αποδείξεων, όπου πέραν της φαρσοκωμωδίας που δημιούργησε το μέτρο, (συλλογή, φύλαξη, συγκέντρωση, υποβολή, έλεγχος), κατέληξε, τελικά, σ’ ένα τραγικό μπούμερανγκ γιά τα δημόσια οικονομικά, αφού όχι μόνο δεν έφερε έσοδα στα ταμεία, αλλά προκάλεσε μεγάλες επιστροφές φόρου! Δηλαδή, ζημιά!

   Όμως στην διαμόρφωση τελικής άποψης, κατά τη δική μου κρίση και συνείδηση πάντοτε, περί του προσώπου του κ. Παπακωνσταντίνου και της καταλληλότητος, ή μη, να υπηρετεί το αξίωμα που φέρει συνέβαλαν αποφασιστικά δύο δικές του φράσεις.

   Πέρυσι, εν όψει εφαρμογής του πρώτου Μνημονίου δήλωνε.
   - Αν αποτύχει το Μνημόνιο και χρειαστούν πρόσθετα μέτρα θα σημαίνει ότι απέτυχα και θα παραιτηθώ!
   Προ ημερών, σε τηλεοπτική συνέντευξη στον ΣΚΑΙ και σχετική υπόμνηση του ερωτούντος κ. Παπαχελά, απάντησε με χαρακτηριστική επιπολαιότητα και χαριτωμένη αφέλεια.
   - Καλά, και αν παραιτηθώ, τι θ’ αλλάξει;
Οπού, τελικά, η σοβαρότης του ανθρώπου αποδεικνύεται απλή σοβαροφάνεια!


   Δεν ξέρω πως αντιλαμβάνεται έκαστος έννοιες όπως, σοβαρότητα, υπευθυνότητα, αξιοπρέπεια, αυτοσεβασμός, φιλότιμο, αξιοπιστία και μερικές ακόμη που δεν έρχονται τώρα στο μυαλό μου, αλλά εγώ ένα τέτοιο άτομο δεν θα το εμπιστευόμουν ούτε γιά να μου κουβαλάει … αμμοχάλικο με το καρότσι!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου