«Αγανακτισμένοι» vs «Κουκουλοφόροι» = 0 – 1 (Ένα ακόμη στημένο παιχνίδι!).

Επικαιρότης

   Γιά να ερμηνεύσει κάποιος ένα γεγονός, όπου πολλά ανακατεύονται, πολλά μπερδεύονται και πολλές ερμηνείες δίδονται, (π.χ, προβοκάτσια), ένα μόνο, απλό, χρειάζεται να κάνει. Να βρει ποιός ωφελείται από το αποτέλεσμα! Ε’, αυτός και το προκαλεί!
   Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πίσω από το μικρό, σχετικά, πλήθος των γνωστών-αγνώστων κουκουλοφόρων υπάρχει ιθύνων νους. Υπάρχει μεθόδευση στην οργάνωση, τον συντονισμό και τη δράση τους. Τίποτε δεν γίνεται τυχαία.
   Παρατηρώντας στην TV προσεκτικά τις τελευταίες εικόνες καταστροφής, φαίνεται καθαρά η αργή, μεθοδευμένη, ψύχραιμη, συντονισμένη και ανενόχλητη εκτέλεση του έργου συντριβής των μαρμάρων, στα κτίρια γύρω από το Σύνταγμα!

   Είναι επίσης πασίγνωστο ότι από την ανάληψη της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ, το 1981, άρχισε μία πρωτοφανής στα πολιτικά χρονικά της χώρας οργάνωση και εκτέλεση ενός σχεδιασμού, ο οποίος σαν γιγαντιαίο χταπόδι άπλωσε τα πλοκάμια του σε όλο τον κρατικό μηχανισμό, σε όλη την κοινωνία. Από δω οι «δικοί» μας, από κει οι «άλλοι». Κλαδικές, σημειώματα προσλήψεων, απολύσεις ή περιθωριοποίηση μη αρεστών, φατριασμοί, καταργήσεις επιθεωρητών, αναξιοκρατία, κατάλυση ιεραρχίας, συνδικαλισμοί παντού (από τα νηπιαγωγεία!) και παράδοση του κράτους στα «δημοκρατικά», κατά Πάγκαλο, χέρια των πάσης φύσεως αμόρφωτων μουσάτων των κραταιών «ημέτερων» συντεχνιών! Μέσα σ’ αυτό το πανδαιμόνιο κομματικοποιήσεως των πάντων, σιγά μην άφηναν απ’ έξω την άμυνά τους! Τότε δημιουργήθηκε ο πρώτος παρακρατικός πυρήνας των μετέπειτα εξελιχθέντων σε κουκουλοφόρα τάγματα βίας και καταστροφής.
   Με τον καιρό, δοθέντος του καλού παραδείγματος και τα υπόλοιπα κόμματα, (κυρίως τα ακραία), ανέπτυξαν αντίστοιχους «στρατούς» και, βεβαίως, ξεφύτρωσαν και οι αυθεντικοί «μπαχαλάκηδες», αναρχοαυτόνομοι και παντός καιρού, οι αναρχικοί, οι οποίοι, ως οι κατ’ εξοχήν αρμόδιοι, πρωτοστατούν με κάθε ευκαιρία «τζέρτζελου», σαν απαραίτητος μαϊντανός και καθοριστικός «μπαλαντέρ»! Εννοείται ότι μεταξύ των ομάδων αυτών υπάρχουν υπόγειες γραμμές επαφής, σύμπραξης και συνεργασίας, που λειτουργεί θαυμάσια όταν χρειαστεί!
   Σε εποχές κεντροδεξιάς διακυβέρνησης η συσπείρωση όλων αυτών είναι απόλυτη,
η δράση συντονισμένη και το αποτέλεσμα μέγιστο!

   Το κίνημα των «αγανακτισμένων» ξεκίνησε ως μία δικαιολογημένη και αυθόρμητη αντίδραση απελπισμένων πολιτών, ενάντια στη σαρωτική λαίλαπα μέτρων της κυβέρνησης που στοχεύουν στην ακαριαία υποβάθμιση του επιπέδου διαβίωσης των Ελλήνων, τουλάχιστον κατά 40%, συν τα όποια συνακόλουθα αποτελέσματα (απολύσεις, λουκέτα, ανεργία, αδυναμία εκπλήρωσης υποχρεώσεων, κ.α.) που οδηγούν μαθηματικά στην εξαθλίωση. Ένα κίνημα πηγαίο, καθολικό και ακαπέλωτο από πολιτικά κόμματα και συνδικαλιστικούς φορείς, γι’ αυτό και αγνό!
   Ακριβώς λόγω του ανεξάρτητου χαρακτήρα του κινήματος, τα κόμματα το υποτίμησαν και κάποια το λοιδορούσαν κιόλας, περιμένοντας τον σύντομο εκφυλισμό του! Γι’ αυτό και στην αρχή οι «αγανακτισμένοι», έφτιαξαν ολόκληρη κατάσταση ήρεμης, καθολικής, ανεξάρτητης και πολιτισμένης διαμαρτυρίας. Όταν όμως οι κυβερνώντες αντελήφθησαν το μέγεθος του προβλήματος που διαφαινόταν εις βάρος τους με την συρροή στο Σύνταγμα εκατοντάδων χιλιάδων λαού, αφυπνίστηκαν και έθεσαν σ’ εφαρμογή το σχέδιο αποσυναρμολόγησης και διάλυσης του κινήματος. Η μέθοδος απλή!

   Επιστρατεύεται ο παρακρατικός πασοκικός μηχανισμός των «δικών» μας κουκουλοφόρων, υποθαλπόμενος και υποβοηθούμενος από «ημέτερα» μυημένα τμήματα ΜΑΤ, τις τάξεις των οποίων πυκνώνουν αμέσως οι παντός καιρού αναρχικοί «συνάδελφοι- μπαχαλάκηδες», (όπου γάμος και χαρά, η Βασίλω πρώτη!), πέφτει η πρώτη «μολότωφ», ως εναρκτήριο λάκτισμα και…. το ματς αρχίζει!
   Τα ΜΑΤ απαντούν, όπως είναι αναμενόμενο, κάνοντας χρήση χημικών, με τους μυημένους «δικούς» μας ιδιαίτερα δραστήριους και «υπερβολικούς» και σε λίγο ο πόλεμος ανάβει!
   Η πλατεία γίνεται κόλαση στο άψε σβήσε! Οι «οβίδες» σφυρίζουν και πέφτουν επί δικαίων και αδίκων, η ατμόσφαιρα γίνεται ασφυκτική, τα μάτια κλαίνε, η ανάσα δυσκολεύει, τα πνευμόνια καίγονται μαζί με κάδους, ομπρέλες, φορτηγάκια τηλεπικοινωνίας, περίπτερα….. Χαμός! Οπότε, βεβαίως, οι φιλήσυχοι νοικοκυραίοι διαδηλωτές παίρνουν τα παιδιά τους, έντρομοι, και φεύγουν! Το πανηγύρι σχόλασε, πριν, καν, αρχίσει και ο στόχος επιτυγχάνεται! Απλά πράγματα!

   Αν τυχόν, κάποιος αμφιβάλει γιά το ποιός «έστησε» αυτό το ματς να σφυρίξει κλέφτικα. Σίγουρα, όχι ο Μπέος!

Επειδή κάποιοι, μπορεί να σκέφτονται αλλιώς.

Σχολιασμοί

   Η Βουλή οδηγείται, υπό την ασφυκτική πίεση της ανάγκης, (όπως την εμφανίζουν), στην άρον-άρον ψήφιση όλων εκείνων που με διάφορα περίεργα κρυπτογραφικά ονόματα (μεσοπρόθεσμο, εφαρμοστικός, κ.λπ.), οδηγούν στην πολυπόθητη 5η δόση και μετά … βλέπουμε!
   Γιά περισσότερο από χρόνο τώρα, η χώρα παλαντζάρει μεταξύ του «δόξα τω Θεώ» και του «βόηθα Παναγιά» και οι κυβερνώντες παίρνουν συνεχώς μέτρα, χωρίς ποτέ να δίνουν εξηγήσεις σε κάποια βασικά, προφανή και αυθόρμητα ερωτήματα. Απορώντας πως διέφυγαν από το σύνολον των ειδικών και μη, καθ’ όσον δεν είδα ούτε άκουσα ποτέ να αναφέρεται κάτι σχετικά, τολμώ να τα καταθέσω δημόσια, χωρίς να περιμένω από πουθενά ευθεία και σαφή απάντηση. Απλώς γιά την Ιστορία!

   - Γιατί ο κ. Πρωθυπουργός, στην περίπτωση του Μνημονίου1, αφού ήταν γνωστόν ότι είχε ανοίξει παρτίδες με το ΔΝΤ από το καλοκαίρι του’09, άφησε το ζήτημα να σέρνεται κοντά ένα χρόνο και να φτάσει στο εκβιαστικό δίλημμα «ή μνημόνιο, ή χρεοκοπία», την τελευταία στιγμή, χωρίς κανείς να προλάβει να ενημερωθεί. Ούτε, καν, οι βουλευτές του;
   - Γιατί επαναλαμβάνεται, με απόλυτη ακρίβεια, το ίδιο σενάριο τώρα; Με τον κ. Παπακωνσταντίνου να δηλώνει προ ημερών στον κ. Παπαχελά, ότι αν δεν παραδοθούμε δεμένοι χειροπόδαρα στις απαιτήσεις της τρόικα και σία, αρχές Ιουλίου …. κάτω τα ρολά! Αν την πρώτη φορά, μπορούσαν να ισχυριστούν … κάτι αόριστα, τώρα λόγω κεκτημένης πείρας δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Γιατί δεν διαπραγματεύτηκαν εγκαίρως;
   - Γιατί, ενώ κατά κόρον βομβαρδιζόμαστε με το τι φοβερά και τρομερά θα μας συμβούν, αν δεν ψηφιστεί το νέο, στενότατο φευ, «κοστούμι», (ει δυνατόν, μάλιστα, από το σύνολον του πολιτικού κόσμου), κανείς δεν μας λέει τι θα γίνει αν ψηφιστεί; Γιά πόσο θα κρατήσουν οι «τεχνητές αναπνοές» και οι «μαλάξεις» της ετοιμοθάνατης Ελλάδος, με τα ατέλειωτα απανωτά και αναποτελεσματικά δάνεια, πότε εκτιμάται να λάβει χώρα η τρίτη πράξη της ατέρμονος φαρσοκωμωδίας αυτού του φαύλου κύκλου και, τέλος, γιά πόσο θα τραβήξει αυτό το «γαϊτανάκι» των δανείων, που αλυσοδένει, όλο και περισσότερο, τη χώρα και την κρατάει αιχμάλωτη και έρμαια στη διάθεση των πιστωτών της;

   Αφού είναι βέβαιον ότι με κάθε δόση δανεισμού, ίσα που καλύπτονται ληξιπρόθεσμες οφειλές και τμήμα, μόνο, του ετήσιου ελλείμματος, άρα δεν μένει ούτε ένα ευρώ γιά επένδυση και προϋπόθεση ανάπτυξης, πώς θα αρχίσει να δημιουργείται πλεόνασμα ώστε να ροκανίζεται το χρέος; Με την τακτική των αλλεπάλληλων δανεισμών αυτό όλο και θα αυξάνεται! Γιατί, λοιπόν, μας κοροϊδεύουν και μας κρατούν σ’ αυτό το παρατεταμένο κινέζικο μαρτύριο της «σταγόνας»; Απαιτείται λύση πραγματικά ριζοσπαστική, που το παρόν πολιτικό κατεστημένο δεν μπορεί να προσφέρει.
   Yποπτεύομαι ότι αυτή η τακτική του εκβιαστικού «παρά 5’», η σπουδή της τελευταίας στιγμής και η, τίρα-βίρα, υπογραφή, κατά την παλιά σειρά ανεκδότων (σκάσε και… υπόγραφε!), είναι επιμελώς μεθοδευμένη και επιτυχώς εφαρμοσμένη, κατ’ επανάληψη και εκ του πονηρού, με μόνο σκοπό την «αγορά» πολιτικού χρόνου από τη σημερινή κυβέρνηση γιά προφανείς ιδιοτελείς σκοπούς, υπό την ανοχή, την κάλυψη και το σιγοντάρισμα μεγίστου μέρους των εξώνητων ΜΜΕ, τα οποία φροντίζουν να τρομοκρατούν τον λαό και να τον κρατούν μουδιασμένο και αδρανή.
   Τελικά, νομίζω ότι μας δουλεύουν και, αντιστάσεως μη ούσης, όλοι βρήκαν την ευκαιρία να παίξουν τα βρώμικα παιχνίδια τους. Π.χ. το εξωφρενικό κόστος των Special Olympics!
   Στην τούρλα του Σαββάτου η «σαγονιά» τους μας έλειπε! Μιά «σαγονιά» 73 εκατομμυρίων ευρώ!

«Την κουτάλα, σύντροφοι….»!

Θέσεις - Απόψεις

   Κανείς φαύλος πολιτικός δεν μας είπε, ακόμη, τι θα γίνει μ’ αυτό το γαϊτανάκι των συνεχών δανεισμών και του δημοσίου χρέους που χορεύει η χώρα.
   Το αυτιστικό παιδί κάτι διαβάζει, μπουρδουκλωνόμενο, υποστηρίζοντας ότι θα μας «σώζει» συνεχώς κι εξακολουθητικώς, (σε ετήσια βάση), και ο επιστρατευθείς ρήτορας της φούσκας υπόσχεται να το κάνει, παίρνοντας συνεχώς «απαιτούμενα» μέτρα!
   Επί τέλους, πότε θα τελειώσει αυτή η ιστορία; Ας μας πει κάποιος, αν, πότε και πώς θα σταματήσει αυτό το βιολί!
   Πόσα χρόνια, τι προσπάθειες, πόσες θυσίες και ποιές προϋποθέσεις απαιτούνται γιά να ορθοποδήσει, επί τέλους, αυτή η χώρα. Και πόσες πιθανότητες επιτυχίας υπάρχουν γιά κάθε εκδοχή!
   Ο κόσμος έχει φτάσει στα όριά του και περιμένει ξεκάθαρες απαντήσεις, ενώ ο κ. Βενιζέλος έχει αρχίσει τις καλλιεπείς λεκτικές του φιοριτούρες κάνοντας συνεχώς μεγαλοπρεπείς τρύπες στο νερό, στα πλαίσια της γνωστής πασοκικής πρακτικής.

   Η στήλη κάνει ειδική μνεία στους «λεβέντες-αντάρτες» του γλυκού νερού, που αυτόκλητα ξεφύτρωσαν σαν ραπανάκια , ύψωσαν λάβαρο αμφισβήτησης, έκαναν το κομμάτι τους στους ψηφοφόρους της εκλογικής τους περιφέρειας, «κουνιστοί» γιά λίγο στο γυαλί, εξασφαλίζοντας λίγη διασημότητα πανελληνίου εμβέλειας και στο τέλος, στοιχισμένοι,ζυγισμένοι, με το κεφάλι κάτω και την ουρά στα σκέλια, θα ψηφίσουν μονοκούκι το «μεσοπρόθεσμο» και ό,τι άλλο τους ζητηθεί! Αντιρρησίες συνείδησης της πλάκας και του κ…ου!
   Άγνωστοι και ασήμαντοι, έξω από την περιφέρεια τους, έλαμψαν γιά λίγο σαν κομήτες στο πολιτικό στερέωμα, έκαναν τη φιγούρα τους κι …… αυτό είναι όλο!

   Η στήλη δεν τους κακίζει επειδή θα υπερψηφίσουν το μεσοπρόθεσμο και ό,τι άλλο απαιτήσει η κομματική πειθαρχεία, αλλά τους λοιδορεί, ως τζάμπα μάγκες, γιατί ξεκίνησαν κάτι που δεν είχαν τα κότσια να φέρουν σε πέρας. Και καταλήγουν να γλείφουν ό,τι έφτυναν! Άνθρωποι μικροί, κατώτεροι των περιστάσεων!
   Άκουσα την επιχειρηματολογία κωλοτούμπας κάποιου λαντζέρη-αντάρτη της πλάκας, με Δημοσθένεια ρητορεία και έπαθα! Όπως και τα μασημένα λόγια κάποιου άλλου διάττοντα αστέρα και ογκόλιθου του πολιτικού λειτουργήματος. Όλοι ρόμπες και ρομπόπουλα!

   Αν υπάρχουν κάποιοι που, πράγματι, η συνείδησή τους δεν επιτρέπει να συνταχθούν με το μεσοπρόθεσμο, θα φανεί την τελευταία στιγμή στην κάλπη. Τώρα «λουφάζουν» γιατί θέλουν ν’ αποφύγουν την αφόρητη πίεση που, αναντίρρητα, θα τους ασκηθεί γιά ν’ «αλλαξοπιστήσουν»!
   Πάντως η στήλη θα εκπλαγεί αν υπάρξει έστω και ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ που δεν θα υπερψηφίσει ό,τι του προτείνει η κυβερνητική προπαγάνδα!
   Το διακύβευμα της καρέκλας και της κουτάλας λειτουργεί πάντα συσπειρωτικά στον «πράσινο» χώρο, δεν απεμπολείται και δεν εγκαταλείπεται με τίποτα! Όπως και το ό,τι κανείς δεν αυταπατάται περί αυτού! 

Special Olympics.

Επί του πιεστηρίου

   Τελευταίες πληροφορίες του Αθηναϊκού Πρακτορείου αναφέρουν ότι γνωστός πρωθυπουργός ευρωπαϊκής χώρας του τρίτου κόσμου απεσύρθη την τελευταία στιγμή από τους αγώνες, όπου είχε δηλώσει συμμετοχή στο άθλημα της «Ρητορικής», λόγω φόρτου εργασίας και ανειλημμένων υποχρεώσεων.
   Έγκυρες πληροφορίες της στήλης, αλλά μη επιβεβαιωθείσες ακόμη, αναφέρουν πως η απόφαση οφείλεται στο γεγονός ότι….. ξανασώζει τη χώρα του από τη χρεοκοπία και γι’ αυτό δεν ευκαιρεί!

«Ένα μύθο θα σας πωωωωωωωωω…..»!

Θέσεις - Απόψεις

   Ο πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου, όπως κατ’ επανάληψη διατείνεται, πέρυσι έσωσε τη χώρα (ξεσκίζοντας το λαό στη λιτότητα!) από την καταστροφή, στο χείλος της οποίας την είχε φέρει η παλιά, κακή, κυβέρνηση.
   Ένα χρόνο μετά, ισχυρίζεται ότι με το «μεσοπρόθεσμο» σχέδιο και το νέο δάνειο που το συνοδεύει, θα την ξανασώσει, (!) από την καταστροφή, στο χείλος της οποίας την έχει φέρει πάλι, η …. προηγούμενη κυβέρνηση! Και ξεχνά ότι αυτής της «προηγούμενης» ηγείτο ο… ίδιος!! Και έπεται συνέχεια σωσμών,… σε ετήσια βάση!
   Πιθανόν, στον χαοτικό κόσμο του Υπερπέραν που ζει και κινείται, να το πιστεύει κι όλας! Η νοητική του ικανότης, σίγουρα, τον κάνει να αισθάνεται «σωτήρας» της χώρας, όμως οι νοητικές του διαδρομές δεν διασταυρώνουν το γεγονός πως τώρα μας σώζει από τον… εαυτό του!
   Μία φάρσα που επαναλαμβάνεται συνεχώς και με ομοιόμορφο τρόπο, καταντά στο τέλος αφόρητη κρυάδα και, εν προκειμένω, καταψυκτική γιά τη χώρα και τον λαό!

   Γιά τελευταία φορά, επαναλαμβάνω ένα παράδειγμα που αποτυπώνει πλήρως την κατάσταση, το πού είμαστε και πού πάμε. Ελπίζω να γίνει κατανοητό.
  
   - Έστω μία οικογένεια που οφείλει σε τράπεζα 1000 ευρώ και πρέπει σήμερα να πληρώσει ληξιπρόθεσμη δόση 300 ε, τα οποία δεν έχει. Αναγκάζεται, λοιπόν, να δανειστεί τα 300 ε, επωμιζόμενη, λόγω τόκων, ποσόν, π.χ. 350 ε.
   Άρα από τα 1000 ε χρέους αφαιρούνται 300 αλλά προστίθενται 350, οπότε αυτό γίνεται 1050 ε!
   Τον επόμενο χρόνο, με τον ίδιο τρόπο, βγάζοντας 300 και προσθέτοντας 350 το χρέος θα γίνει 1100, και …. πάει λέγοντας! Δηλαδή, η οικογένεια αυτή δανειζόμενη συνεχώς, αντί να λιγοστεύει το χρέος της, το μεγαλώνει! Οπότε, που πάει το πράγμα; Που θα καταλήξει;

   Ας το καταλάβουμε, πλέον, όλοι. Αυτό το βιολί με συνεχή μέτρα και συνεχή δάνεια δεν οδηγεί πουθενά! Τελεία και παύλα! Όσο συνεχίζεται αυτή η πολιτική η χώρα θα βουλιάζει συνέχεια, χωρίς έξοδο από τον φαύλο κύκλο! Η ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΤΕ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ!
   Αυτό οι κυβερνώντες το γνωρίζουν και μάλιστα πολύ καλά! Όπως γνωρίζουν και το ότι ο λαός θα στενάζει συνέχεια, μέχρι να «κλατάρει» τελείως! Δεν τους ενδιαφέρει όμως και τεντώνουν το σχοινί συνεχώς κι όσο αντέξει! Το μόνο που νοιάζονται είναι η «αγορά» χρόνου, καθένας κατά τις βλέψεις και τους στόχους του!
   Π.χ., ο Παπανδρέου έκανε το όνειρό του πραγματικότητα, γενόμενος πρωθυπουργός, ο Βενιζέλος βλέπει την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ και την πρωθυπουργία κοντύτερα και άρχισε το ακαταλαβίστικο, παραπλανητικό, αλλά κομψό, μπλα, μπλα, παίρνοντας τη σκυτάλη του «δουλέματος» από το αυτιστικό αφεντικό του. Οι διάφοροι Παπακωνσταντίνοι και σία, ερχόμενοι από το πουθενά, ζεσταίνουν καρέκλες, έστω γιά λίγο, και ο απίθανος συρφετός βουλευτών, γραμματέων, φαρισαίων και λοιπόν παρατρεχάμενων, «κολλούν ένσημα» σε παχυλούς μισθούς, οφίτσια, πολυσυλλεκτικές συντάξεις και ικανοποιούν τους, Κύριος οίδε, τι μύχιους πόθους έχει έκαστος. Μέχρι κι η απίθανη Μπιρμπίλη, με τα σπορτέξ και το σακούλι στη πλάτη, το «έπαιξε» υπουργίνα, γιά κοντά 2 χρόνια!
   Το εγκληματικό της υπόθεσης είναι ότι όλοι γνώριζαν και γνωρίζουν ότι η παρτίδα είναι, από χέρι, χαμένη και κάθε προσπάθεια μάταια!

   Ίσως, με τον καιρό, να μας προκύψει ότι η εντιμότερη, πολιτικά, στάση ήταν αυτή του Καραμανλή, ο οποίος συναισθανόμενος το φορτίο βαρύτερο από όσο άντεχαν οι ώμοι του, προτίμησε την αποχώρηση από την μάταιη και ανέντιμη εξαπάτηση του λαού, αρνούμενος να υποστεί τον ορυμαγδό των λαϊκών αντιδράσεων που θα ακολουθούσαν τη όποια λήψη απαιτούμενων, αλλά φοβερών μέτρων, όταν απέναντί του θα είχε το γνωστό λαϊκίστικο, δημαγωγικό και φαύλο ΠΑΣΟΚ του «λεφτά υπάρχουν» και την άμυαλη αριστερά!
   Ίσως και διά της σιωπής του, που ενίοτε είναι πιο εύγλωττη από 1000 λόγους, να αφήνει τον λαό να διαπιστώσει, μόνος του και στην πράξη, την ουσία, την υφή, το μέγεθος και τη γενεσιουργό αιτία του προβλήματος. Και μαζί ν’ αφήνει να ξεμπροστιαστούν τελείως, αυτοί που κορόϊδεψαν κι εξακολουθούν να «φουμάρουν» τον αφελή λαό με κούφια λόγια, απύθμενη θρασύτητα και φρούδες ελπίδες.
   Ακόμη και το κουτοπόνηρο, αγράμματο παπαγαλάκι με τα «χαζογλειφτικά» λόγια προς όλους και τα μεγάλα……. αυτιά, κάθε πρωί «παίζει» στην εκπομπή του τις προεκλογικές αρλούμπες με τα απίθανα ψεύδη της αυτιστικής «ατσίδας του θριάμβου», σε μιά καταπληκτική παράσταση φαυλότητος κι υποκρισίας! Αξίζει τον κόπο να φρεσκάρουν κάποιοι τη μνήμη τους, παρακολουθώντας την.

Σημασία στη λεπτομέρεια....!

Σχολιασμοί

   Η μέθοδος είναι παλιά, παμπάλαιη, χαρακτηριστική και, συνήθως, αποτελεσματική. Λέγεται αποπροσανατολισμός, σύγχυση και εκτροπή του ενδιαφέροντος σε πιο εύπεπτους τομείς λαϊκού ενδιαφέροντος, προκειμένου να διαλάθουν της προσοχής κάποια φλέγοντα δυσάρεστα συμβαίνοντα. Την μέθοδο αυτή, το ΠΑΣΟΚ την ανήγαγε σε κορυφαίας επιστημονικής επεξεργασίας αντικείμενο και την ενέταξε στην πολιτική του φαρέτρα ως κορυφαίο πολιτικό όπλο!

 -  Τελευταία απόδειξη του ανωτέρου ισχυρισμού το αιφνίδιο «σκάσιμο» του ποδοσφαιρικού σκανδάλου, ενώ η υπόθεση σέρνεται από διετίας κρατημένη στο βάθος συρταριών, καθ’ ον χρόνον η απλή αναγραφή των νέων φόρων, περικοπών μισθών, συντάξεων και, εν γένει, δυσμενών γεγονότων εις βάρος του λαού, ο οποίος οδηγείται σε πλήρη εξαθλίωση απαιτεί, τουλάχιστον, δύο δεκαεξασέλιδα!
   Εδώ συντρίβεται ολόκληρη η ελληνική κοινωνία με την εφαρμογή ορυμαγδού φόρων, υπό την ονομασία συνδυασμού αρχικών, και αυτοί μας στρέφουν στα κατορθώματα του…. Μπέου και του Ψωμιάδη! Σκασίλα μας, αν κάποιοι έστηναν παιχνίδια και οικονομούσαν από στοιχήματα, και μάλιστα παράνομα. Δηλαδή οι λύκοι μεταξύ τους!
   Όμως τα γνωστά παπαγαλάκια των ΜΜΕ, ξέχασαν τη φωτιά που καίει τα μπατζάκια μας κι ασχολούνται με τον…. Τσακογιάννη και τον… Παντέλη!

-   Αλλη απόδειξη στημένου παιχνιδιού, όχι ποδοσφαιρικού, δυστυχώς, αλλά πολιτικού είναι η πληροφορία κάποιας έγκριτης, παγκοσμίως άγνωστης, δημοσιογράφου, η οποία εκτελώντας διατεταγμένη υπηρεσία, απεκάλυψε ότι ο Σαμαράς, στην συνομιλία του με τον Γάλλο πρωθυπουργό Φιγιόν, του εκμυστηρεύτηκε (!) ότι την θέση του περί μειώσεως φόρων, την πετάει, «κούφια», γιά προεκλογικούς λόγους!
   Τώρα ή ο Σαμαράς είναι πολύ μ… ας, ώστε να εξομολογείται κόλπα και τερτίπια, εκτιθέμενος, και μάλιστα σε ξένους, (πράγμα που κάθε άλλο δείχνει η στάση του), ή μας περνούν όλους εμάς, γιά τέτοιους! Κάτι που, δυστυχώς, έτσι προκύπτει.
   Αλλο στοιχείο που αποδεικνύει το τελευταίο είναι και το εξής διασπειρόμενο στα άθλια ΜΜΕ.
   - Χαστούκι στον Σαμαρά από τα συντηρητικά κόμματα! ή
   - Τραβούν τ’ αυτί του Σαμαρά στην Ευρώπη!
   Κι αυτό γιατί δεν…. συναινεί στο σφάξιμο του ελληνικού λαού και την, άνευ όρων, υποταγή στις αδηφάγους απαιτήσεις των πιστωτών-εταίρων μας.
   Προφανώς, όλα τα ευρωπαϊκά κόμματα, όλα ανεξαιρέτως και ανεξαρτήτως πολιτικού προσανατολισμού, ανήκουν στους δανειστές μας και το πρώτο που τους νοιάζει είναι η εξασφάλιση των χρημάτων τους. Άρα όλοι θέλουν να προσυπογράψουν άπαντες οι πιθανοί κυβερνήτες της Ελλάδος, ούτως ώστε να σιγουρευτούν τα δανειζόμενα!

-   Κεραυνός εν αιθρία, ο απωθητικός (τουλάχιστον) κ. Πάγκαλος ξαναχτύπησε στη Βουλή, κάνοντάς την, γιά ακόμη μία φορά, μαλλιά κουβάρια!
   Η στήλη, με την ανάθεση στον εν λόγω, παχύ στο σώμα, αλλά ισχνό στο μυαλό, παλαιάς κοπής πολιτικό, του σημαντικού ρόλου του «μηδέν πράττειν» αντιπροέδρου, «ψυλλιάστηκε» κάποιο «αμανάτι» που συνδέει, κατά εκβιαστικό τρόπο, τον αμετροεπή κ. Πάγκαλο με τον ανεπαρκή κ. Παπανδρέου, από την εποχή που ο πρώτος ήταν πολιτικός προϊστάμενος του δεύτερου, στο Υπουργείο Εξωτερικών.
   Σήμερα, το επαναλαμβάνει, και μάλιστα εντονότερα!
   Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, που η στήλη απλώς παραθέτει χωρίς διασταύρωση και χωρίς να τις υιοθετεί, αναφέρουν ότι ο ένας κρατεί τα αποτελέσματα των εξετάσεων IQ του άλλου, όταν αυτές διενεργήθηκαν τότε, σε πλαίσια υπηρεσιακής διαδικασίας του Υπουργείου Εξωτερικών!
   Βεβαίως τα του κ. Πάγκαλου δεν ενδιαφέρουν κανένα, αφού όλοι αναγνωρίζουν το πνευματικό ανάγλυφο του ατόμου οπότε ο «βρεγμένος βροχή δεν φοβάται», όμως τα του κ. Παπανδρέου, άμα δημοσιευθούν, όσο να 'ναι, μπορεί να ταρακουνήσουν κάποιους τελευταίους χαχόλους, που εξακολουθούν να πιστεύουν στην πολιτική ιδιοφυΐα του ανδρός!  (Του γνωστού και ως «η ατσίς του θριάμβου»!)

Βενιζέλος vs Παπανδρέου.

Θέσεις - Απόψεις.

   Ο κ. Παπανδρέου με την ανάσυρση στο προσκήνιο του παραγκωνισμένου και στριμωγμένου στη γωνία κ. Βενιζέλου, έκανε την τελευταία, απεγνωσμένη προσπάθεια να γαντζωθεί στην εξουσία. 
   Παίζει, πλέον, το τελευταίο του χαρτί, ποντάροντας στη πιθανότητα μήπως ο πληθωρικός στην εμφάνιση και χειμαρρώδης στον λόγο Αντιπρόεδρος καταφέρει κάποια αντιστροφή κλίματος, ή στην αντίθετη περίπτωση, να καεί μαζί του. Απομυθοποιώντας τον, έτσι, αφού αυτός αποτελεί τον κυριότερο εσωκομματικό του αντίπαλο. Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των άλλων...... φίλων!
   Αυτό αποτελεί και το προτελευταίο πικρό ποτήρι, που αναγκάζεται να πιεί ο κ. Παπανδρέου στη μικρή πρωθυπουργική του διαδρομή, καθ’ όσον το τελευταίο θα είναι η κλοτσηδόν εκπαραθύρωσή του από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

   Ας μην σπεύσουν οι υπεραισιόδοξοι, οι παρορμητικοί, οι αφελείς να ζεστάνουν ελπίδες γιά, δήθεν, βελτίωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας και χαλάρωση του βρόγχου που μας έβαλαν στο λαιμό οι εταίροι... φίλοι μας, λόγω.... Βενιζέλου. Το αντίθετο συμβαίνει!  Και όσες πιθανότητες έχει να επιζήσει ένα άτομο με καθολικό καρκίνο, άλλες τόσες έχει κι η χώρα να γλιτώσει από την χρεοκοπία (ή όπως αλλιώς την βαφτίσουν κομψά).
   Το ελληνικό κοστούμι είναι ραμμένο, από καιρό, στις Βρυξέλλες και οι όποιες μικρομεταποιήσεις επιχειρηθούν από τον  Βενιζέλο, που και φυσικό και αναμενόμενο είναι να προσπαθήσει να κάνει κι αυτός κάτι, μόνο στάχτη στα μάτια θα ρίξουν. Στον ζοφερό πίνακα της ζωής μας, κάποιες πινελιές θα πρέπει, -διάβολε!-, να βάλει κι ο νέος Υπουργός των Οικονομικών. Κάτι να δείξει! Όμως οι Ευρωπαίοι δεν παίζουν πλέον, αφού, ήδη, μας έχουν πάρει χαμπάρι ότι προσπαθούμε να τους την φέρουμε, όπως και με το πρώτο μνημόνιο, όπου άλλα υπογράψαμε και άλλα κάναμε!

   Όμως πέραν και πίσω από τα μοιραία, τα αποφασισμένα και αναπόφευκτα κρύβεται η συνεχιζόμενη, πραγματική, υπόγεια και λυσσαλέα μάχη γιά την «καρέκλα» της εξουσίας (και την «κουτάλα», εννοείται)!

   Ήδη, με την πρώτη του ομιλία στη Βουλή, ο κ. Βενιζέλος αποκάλυψε το πόσο μεγάλο λάθος έκαναν οι πασόκοι, όταν επέλεγαν τον κ. Παπανδρέου, αντ’ αυτού, στην ηγεσία του κόμματος.

   Ένας, οπωσδήποτε, κατανοητός, συμπονετικός και ανθρώπινος λόγος, εκφωνημένος, σχεδόν, από στήθους, αντικατέστησε την άχρωμη, ξύλινη και μονότονη, σαν μαγνητοφωνημένη, ανάγνωση αυτιστικού παιδιού, που παριστάνει τον ρήτορα και ηγέτη!
   Μόνο που ήρθε πολύ αργά.

   Η μοίρα μας, ως λαός, κοινωνία και οικονομική οντότητα είναι προδιαγεγραμμένη, προαποφασισμένη έξωθεν, δρομολογημένη και μαύρη! Αφού αποδειχτήκαμε κακοί διαχειριστές του οίκου μας, είμαστε αναγκασμένοι να πληρώσουμε ενδίδοντας στη νέα υποτέλεια. Ουαί τοις ηττημένοις....!
   Αυτό δεν αλλάζει με τίποτα. Εκείνο που θα αλλάξει σύντομα είναι οι πολιτικοί συσχετισμοί παντού, σε όλο το πολιτικό φάσμα και, κυρίως, στο κυβερνόν κόμμα. Στην παγίδα που έστησε στον κ. Βενιζέλο, ο κ. Παπανδρέου, βάζοντάς τον στην ηλεκτρική καρέκλα του Υπουργείου των Οικονομικών, πιθανότατα, θα πέσει μέσα ο ίδιος, αφού ο Βενιζέλος μόνο χαζός δεν είναι. Είναι άνθρωπος ιδιαίτατα ευφυής, ικανός και διακατέχεται από την ίδια δίψα, (αν όχι μεγαλύτερη), γιά εξουσία με τον νυν πρωθυπουργό, από τον οποίο απέχει, ποιοτικά, έτη φωτός και τον οποίο, σε πρώτη ευκαιρία, θα κάνει μία «χαψιά»!

   Πιστεύω ότι αυτό το ματς τώρα αρχίζει! Η στήλη θα το παρακολουθεί με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και θα …. αναλύει τις φάσεις του. Και όποιος θέλει «ακούει».
   Το παρελθόν εγγυάται γιά το μέλλον, αφού πάντοτε ισχύει το «scripta manent»!

Όλα τα θαύματα, τρεις ημέρες…..!

Θέσεις - Απόψεις

   Η τακτική είναι γνωστή, παλιά και δοκιμασμένη. Αφαιρούμε λίγο από δω, κόβουμε λίγο από κει, αλλά προσθέτουμε αυτά που κόψαμε, κάπου αλλού, κοροϊδεύοντας τον κόσμο ότι κάτι κάναμε και του ελαφρύναμε τα βάρη! Ζήτω και δοξάστε μας!
   Ετοιμαστείτε να παρακολουθήσετε το γνωστό αυτό έργο του πασοκικού θιάσου με τον νέο σκηνοθέτη κ. Βενιζέλο. Το μόνο που θ’ αλλάξει είναι ο τρόπος του σερβιρίσματος. Τον ξύλινο, σχεδόν μιλιταριστικό λόγο, θα τον αντικαταστήσει κάποιος «ψυχοπονιάρικος», (στυλ Ξανθόπουλου σε παλιά ελληνική ταινία), πιό κατανοητός, πιό απολογητικός και οπωσδήποτε πιό ανθρώπινος, που θα στοχεύει στο συναίσθημα και όχι…. στο μικρότερο ξαλάφρωμα της τσέπης! Γιά το άδειασμά της φρόντισε, ήδη, τελεσίδικα ο κ. Παπακωνσταντίνου.

   Στο ζήτημα των προϋποθέσεων γιά το επόμενο δάνειο, αυτές που βαφτίστηκαν «μεσοπρόθεσμο», υπάρχουν όροι σαφείς και κατηγορηματικοί, σχετικά με το ύψος των περικοπών στις παροχές και την επιβολή πρόσθετων φόρων που πρέπει να ισχύσουν άμεσα, προκειμένου να μας δοθεί η 5η δόση του πρώτου δανείου και να εγκριθεί το δεύτερο πακέτο… σωτηρίας, (μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες για το τρίτο, τέταρτο, κ.ο.κ)!
   Οι ξένοι εταίροι δανειστές - κηδεμόνες μας, (όρος ελεύθερης επιλογής), επί του θέματος είναι ξεκάθαροι.
   -No money, no honey!
   Άρα ο ζόφος της περαιτέρω οικονομικής εξαθλίωσης παραμένει και κάθε σχετική αισιοδοξία, έστω συγκρατημένη, περιττεύει. Πολύ περισσότερο οι πανηγυρισμοί.

   Πραγματική και ουσιαστική αλλαγή θα μπορούσε να υπάρξει αν ακούγαμε, λ.χ. ότι οι δανειστές-αφέντες μας (επιλογή όρου, ελεύθερη) δέχτηκαν να κατεβάσουν το ποσόν των απαιτουμένων πρόσθετων εσόδων, που βάζουν ως απαίτηση και προϋπόθεση γιά κάθε περαιτέρω βοήθεια, δανεισμό, επιχορήγηση ή όπως θέλετε πείτε την! Αν δεν λεχθεί κάτι τέτοιο, τζάμπα ελπίζετε. Δεν υπάρχει πλοίο γιά μας και άνθρακες ο θησαυρός! Το πικρό ποτήρι θα το πιούμε μέχρι τελευταίας σταγόνας! Και θα είναι το ίδιο πικρό!

   Έτσι το μόνο που παραμένει είναι το κυβερνητικό δούλεμα, η διασπορά τεχνητής ανακούφισης και η καλλιέργεια άρσης της ασφυξίας από τα εξώνητα παπαγαλάκια των ΜΜΕ.
   Σε λίγο θ’ αρχίσουν να μας μοιράζουν χάντρες, καθρεφτάκια και λοιπά μπιχλιμπίδια, όπως έκανε ο Κολόμβος στους ιθαγενείς του Νέου Κόσμου, γιά να τους θαμπώσει και ξεγελάσει!

   Ή μας περνάν γιά κάφρους, ή τελικά είμαστε!

Οι βαθμολογίες των πανελληνίων εξετάσεων.

Επικαιρότης

   Επί τέλους, ανακοινώθηκαν οι βαθμολογίες των πανελληνίων εξετάσεων και η αγωνία των μαθητών περνάει σε δεύτερη φάση γιά τους πιό πολλούς, αφού αναμένεται η υποβολή μηχανογραφικού προτιμήσεων και η τελική εισαγωγή, ή όχι, στις λεγόμενες «καλές» σχολές.
   Η στήλη, έχοντας αναλώσει το ένα τρίτο της ζωής της σε θρανία και εξετάσεις, θεωρεί ότι δικαιούται να διατυπώσει κάποιες απόψεις, σχετικά.

   Οι εξετάσεις, γενικά, ανήκουν σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Τις προαγωγικές και τις εισαγωγικές.
   Στις προαγωγικές το αποτέλεσμα μπορεί να ποικίλλει και δεν δημιουργεί ανταγωνισμό. Εκεί «παίζεις» μόνος σου, με αντίπαλο τον εαυτό σου και τις γνώσεις σου. Γράφεις περνάς, δεν γράφεις κόβεσαι! Όλοι μπορούν να περάσουν, ή όλοι μπορούν να κοπούν! Ανάλογα με την προσπάθεια που κατέβαλαν ανταμείβονται. Με δύσκολα θέματα κόβονται και με εύκολα, η και λίγη τύχη, προβιβάζονται. Και το θέμα σταματά εκεί. Χωρίς ίχνος ανταγωνισμού!
   Στις εισαγωγικές όμως, το πράγμα λειτουργεί αλλιώς, αφού ζητούμενο δεν είναι το καλό γράψιμο, αλλά το καλύτερο, σε σχέση με τους άλλους συνυποψήφιους. Εδώ κυριαρχεί ο ανταγωνισμός και η κατάταξη.
   Συνεπώς, η υποβολή εύκολων θεμάτων σαφώς δυσχεραίνει την κατάταξη, άρα και την ορθή αξιολόγηση και επιλογή, αφού δημιουργεί πληθώρα «αριστούχων»!
   Αν, π.χ. στα μαθηματικά οι ερωτήσεις είναι του τύπου «Πόσο κάνει 1 και 1», προφανώς όλοι θα αριστεύσουν και άντε εσύ, μετά, να τους κατατάξεις! Σε μιά τέτοια περίπτωση είναι πολύ πιθανό να αναμειχθούν στη βαθμολογία παράγοντες άσχετοι με τα μαθηματικά, όπως η ορθογραφία, η καλλιγραφία, οι μουτζούρες του γραπτού, κ.λπ.! Οπότε ένα πολύ δυνατό μαθηματικό μυαλό μπορεί να μείνει εκτός νυμφώνος επειδή ο κάτοχός του τυγχάνει, π.χ., κακογράφος!

   Σαφέστατα, τα θέματα των εισαγωγικών εξετάσεων θα πρέπει να ανήκουν στην κατηγορία των δύσκολων και μάλιστα σ’ εκείνη που απαιτεί κριτική σκέψη και όχι παπαγαλία! Σε τέτοια περίπτωση, μία φράση, μία σκέψη, μία εξίσωση ή, έστω, μιά λέξη που θα γραφτεί παραπάνω, είναι ικανή να δημιουργήσει τη διαφορά στην τελική κατάταξη, κάτι που αποτελεί και ζητούμενο.

   Οι πραγματικά καλοί μαθητές επιζητούν τα δύσκολα θέματα γιατί αυτά, έστω και σε περίπτωση σχετικής αστοχίας, τους εξασφαλίζουν σίγουρα υπεροχή έναντι των μετρίων οι οποίοι αστοχούν περισσότερο.

   Σ’ αυτή την περίπτωση, δηλαδή στα δύσκολα θέματα, χαμηλώνουν, οπωσδήποτε, οι βαθμολογίες αλλά, ταυτόχρονα, χαμηλώνουν κι οι βάσεις οι οποίες χάνουν τελείως το νόημα ύπαρξης, οπότε τίποτα δεν αλλάζει ως προς τον αριθμό των εισαγομένων σε κάθε σχολή. Αν, π.χ. στη σχολή πρέπει να εισαχθούν 100, θα εισάγονται οι 100 πρώτοι, ανεξάρτητα βαθμολογίας!

   Θυμάμαι προ χρόνων ένα πανύβλακα μουσάτο, πρόεδρο της επιτροπής των εισαγωγικών εξετάσεων που μου εξηγούσε χαρούμενος ότι:   
   - Φέτος βάλαμε εύκολα θέματα, γιά να γράψει και του φτωχού το παιδί!
   Ένα ηλίθιο υπονοούμενο που οδηγεί, κατ’ ευθείαν, στην αναξιοκρατία και την υποβάθμιση, μέσω του άκρατου λαϊκισμού!

    Με τέτοια μυαλά και τέτοιες «γραμμές» είναι απολύτως εξηγήσιμο το σημερινό χάλι της παιδείας μας και οι κοτσάνες που εκτοξεύονται καθημερινά στο γυαλί! Οι γενιές των αγραμμάτων, δυστυχώς, κουμαντάρουν σήμερα τη χώρα και επιπλέουν ως, οιονεί, φελλοί!

    ΥΓ. Γιά του λόγου το αληθές, στις χθεσινές απογευματινές ειδήσεις καναλιού, ξανθιά τηλεπαρουσιάστρια είπε «κοστολογισμένο», αντί κοστολογημένο και στη Βουλή, πρώην Υπουργός Παιδείας (!), αναφέρθηκε σε «κραυγές από του παρελθόντος»! Γιά να μην αναφερθούμε στα πάμπολλα «μαργαριτάρια» της ωραίας νυν Υπουργού της διά βίου μάθησης (!), που αντί να της κοσμούν το λαιμό, διανθίζουν τον λόγο της, καθώς και το δολοφονικό «ριψασπίς» ενός άλλου Υφυπουργού ή το «υγρόν ηγόραζε», κάποιου παλαιότερου, επίσης Υπουργού! Και όλα αυτά προχείρως συναχθέντα, χωρίς ιδιαίτερο ψάξιμο.
   Κακόμοιρη παιδεία, κακόμοιρη πατρίδα!

Ο νέος Υπουργός των Οικονομικών ως ανακουφιστικός παράγων του νέου μνημονίου.

Επικαιρότης

   Αναμφισβήτητα ο κ. Ε. Βενιζέλος διακρίνεται γιά ευφυΐα, ευστροφία, ακατάσχετη βουλιμία γιά εξουσία και άριστο χειρισμό της ελληνικής γλώσσας. Βεβαίως δεν παύει, όλες αυτές οι αρετές του να λειτουργούν μέσα στο γενικό «σύστημα ΠΑΣΟΚ», όπου τα πάντα διυλίζονται, διαχέονται, διαλύονται και ανασυντίθενται με μόνο στόχο (γνωστό, μοναδικό και ανυπέρβλητο) τον εξής:
   - «Την κουτάλα σύντροφοι! Την κουτάλα και τα μάτια μας»!

   Κατά συνέπειαν, με δεδομένη την πραγματική και δυστυχώς αδύνατον να βελτιωθεί ουσιαστικά, ζοφερή κατάσταση της χώρας, είναι αδύνατη η μεταβολή των βασικά συμφωνηθέντων, άρα ελάχιστα πράγματα μπορεί να διαπραγματευθεί ο νέος Υπουργός με τους δανειστάς εταίρους ή δυνάστες μας (η επιλογή όρου, δική σας!). Έτσι, το μόνο σημαντικό όφελος που μπορεί να προκύψει γιά τους πολίτες έγκειται, αποκλειστικά, στην ποιότητα της χρησιμοποιούμενης…. βαζελίνης, (αφού μόνον εκεί περιορίζονται πλέον οι δυνατότητες χειρισμών και ελιγμών γιά το «μεσοπροθέσμο»), την οποίαν θα λανσάρει προσεχώς ο πληθωρικός νέος Υπουργός με τις επόμενες σχετικές καλλιεπείς του δηλώσεις.
   Όσο να ’ναι, ο χειμαρρώδης, αλλά πολύ μεστός και ποιοτικός, λόγος του κ. Βενιζέλου θα λειτουργήσει στην ουσία ως απαλότερη και καλυτέρου ιξώδους βαζελίνη, εξόχως γλιστερή και διευκολυντική! Τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά του νεοεισαγομένου προϊόντος θα διευκολύνουν οπωσδήποτε την ευκολότερη και την, κατά το δυνατόν, ολιγότερον οδυνηρά «διείσδυση» του νέου μνημονίου. Με σημαντικότατην, επίσης, οικονομία υλικού, αφού η ποιοτική υπεροχή της νέας βενιζέλειου βαζελίνης θα απαιτεί, κατά την χρήση, μικρότερες ποσότητες!
   Φημολογείται, μάλιστα, ότι ο κ. Βενιζέλος, ως πρώτο δείγμα φιλολαϊκής πολιτικής, προτίθεται να μετατάξει το προϊόν στην χαμηλότερη κατηγορία ΦΠΑ. Μόλις στο 6%!

   - Πάρε κόσμε, τζάμπα πράμα! Τρέξε γιατί θα σου χρειαστεί άμεσα!

Τέρμα το διάλειμμα…., τα κεφάλια μέσα!

Θέσεις - Απόψεις

   Η παρενθετική αποπροσανατολιστική φανφάρα τέλειωσε. Τα φώτα χαμήλωσαν και τα πυροτεχνήματα έσβησαν. Ο τόπος ξαναγυρίζει στα πραγματικά του προβλήματα  κι οι «Αγανακτισμένοι» στις πλατείες!

   Όπως φαίνεται από τις μετά μανίας συναντήσεις και συζητήσεις των «μεγάλων» της Ευρώπης, η εξεύρεση λύσης στο ελληνικό πρόβλημα τους απασχολεί τώρα, τουλάχιστον όσο και μας, αν όχι περισσότερο!

   Τελικά γίνεται απολύτως σαφές πλέον, ότι πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδος θα φέρει, πιθανότατα, και την πλήρη αποδιοργάνωση και αποσυναρμολόγηση ολόκληρου του οικοδομήματος που λέγεται «ευρωζώνη», με τη μέθοδο του ντόμινο. Γι’ αυτό και, ξαφνικά, τους πήρε όλους ο μεγάλος πόνος γιά τη χώρα μας! Και άρχισαν απότομα να νοιάζονται, να ψάχνονται, να συναντιόνται και να συζητούν, αναζητώντας απεγνωσμένα «πολιτική λύση» στην καταβολή της 5ης δόσης, υποχωρώντας από προηγούμενες ανένδοτες θέσεις, σκληρές γραμμές και προϋποθέσεις!

   Είναι απορίας άξιον πως οι οικονομικοί φωστήρες της χώρας δεν είχαν αντιληφθεί έγκαιρα αυτό το ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί που διαθέταμε και ανάλωσαν κόπο και χρόνο σε σαχλές και φτηνές μπλόφες κατάλληλες μόνο γιά μικρά παιδιά, που οι «κουτόφραγκοι» όχι μόνο δεν έχαψαν, αλλά μας επέβαλαν «μνημόνιο» με όρους σκληρότερους από εκείνους της Ιρλανδίας και Πορτογαλίας.

   Αυτή τη στιγμή από τους αριθμούς, (που λένε πάντα την αλήθεια σε αντίθεση με τους πολιτικούς), προκύπτει ότι, ο κόσμος να χαλάσει, η γραμμή του χρέους και εκείνη της δυνατότητας εξόφλησής του, είναι δύο γραμμές που συνεχώς θα αποκλίνουν μεταξύ τους και δεν υπάρχει καμία περίπτωση να συναντηθούν ποτέ! Ακόμη κι αν η Ελλάδα μας προκύψει, απότομα, Σαουδική Αραβία και Ελντοράντο μαζί!

   Η στήλη, χωρίς να διαθέτει ιδιαίτερες οικονομικές γνώσεις, (είδαμε κι αυτούς που τις έχουν!), αλλά βλέποντας και ακούγοντας, κάνει κάποιες σκέψεις.

  

   - Η οικτρή οικονομική μας θέση απαιτεί, ολοένα, συνεχείς δανεισμούς προκειμένου να αντιμετωπίζει καθημερινές ανάγκες (εξόφληση παλαιών ομολόγων, τόκους νεότερων δανείων, κάλυψη ελλειμμάτων). Όμως αυτό το βιολί κάποτε θα τελειώσει. Δεν μπορεί να συνεχίζεται επ’ άπειρον. Το μόνο που επιτυγχάνεται μ’ αυτή τη νοσηρή κατάσταση είναι η «αγορά χρόνου» ή, κατ’ άλλους, η απώλειά του.

   Η πτώχευση θα επέλθει ως αναπόφευκτη νομοτελειακή κατάληξη. Τί νωρίτερα, τί αργότερα! Έναν θάνατο που θα συμβεί οπωσδήποτε είναι προτιμότερο να τον αντιμετωπίσεις θαρρετά και άπαξ, κοιτώντας τον κατάματα, παρά να πεθαίνεις χίλιες φορές καθημερινά περιμένοντάς τον, ανά πάσα στιγμή και ξαφνικά!

   - Η Ελλάδα μπορεί να διαπραγματευτεί στην εξής βάση: Δηλώνει χρεοκοπία, δηλαδή αδυναμία πληρωμής χρεών και «κλείσιμο του μαγαζιού»! Ταυτόχρονα, απαιτεί να της παρασχεθεί, πλην της διαγραφής των χρεών, και κάποια πρόσθετη δωρεάν βοήθεια γιά να ανοίξει ένα νέο, υπό νέα διεύθυνση που λένε, «μαγαζί», εκτός ευρώ. Με τα ποσά αυτά θα αποτρέψει την κατάρρευση τραπεζών και ασφαλιστικών ταμείων, (κάτι που θα συμβεί οπωσδήποτε σε περίπτωση όποιας αναδιάρθρωσης του χρέους) και θ’ αντιμετωπίσει τα πρώτα έξοδα, μέχρι να πάρει εμπρός η νέα «μηχανή».

   - Με βάση την αρχή «το μη χείρον βέλτιστον», οι ισχυροί Ευρωπαίοι, με κάποια τέτοια λύση, θα αποτρέψουν την αέναη και απρόβλεπτων συνεπειών συνεχιζόμενη αιμορραγία των οικονομιών τους, αφού θα σταθεροποιηθεί η ζημιά τους. Η Ελλάδα, από την άλλη, απαλλαγμένη από το άγχος της ατέλειωτης κατρακύλας και της συνεχούς διόγκωσης του χρέους της σε απροσδιόριστα εφιαλτικά μεγέθη, θα μπορεί να συγκεντρωθεί στη φτώχεια της, αρχίζοντας από το λυτρωτικό μηδέν, και με βάση την πικρή πείρα των λαθών του παρελθόντος να χτίσει πάνω στα ερείπια μιά καινούργια οικονομία.

   Η αρχή θα είναι ζοφερή και απόλυτα μίζερη γιά κάποιο διάστημα, αλλά η χώρα θα κινείται πλέον ανακουφισμένη από τα παλιά της βάρη. Με όραμα, προοπτική και με μόνη δυνατότητα την άνοδο, αφού θα εκκινεί από τον πάτο! Αν εξηγηθούν κατάλληλα όλα αυτά στον λαό, πιστεύω ότι θα καταλάβει και συγκατατεθεί, αφού θα μπορεί πλέον βάσιμα να ελπίζει ότι θα ξαναδεί φως στο τούνελ!

   - Αυτή τη στιγμή οι συνθήκες ευνοούν μιά τέτοια διαπραγμάτευση, γιατί στο μέλλον πιθανή αντίστοιχη εμπλοκή και άλλων υπερχρεωμένων χωρών (λ.χ. Ισπανία) ίσως να αδειάσει τα ευρωπαϊκά ταμεία στήριξης, τα πράγματα να πάρουν άλλη τροπή και το «παιχνίδι» να πρέπει να παιχτεί σε άλλα «γήπεδα» και με άλλους όρους.

   Μπορεί οι σκέψεις αυτές να λαθεύουν, να σηκώνουν αντίλογο με πειστικά επιχειρήματα που εγώ δεν «πιάνω» τώρα. Όμως, όσο το σκέπτομαι σαν λύση, τόσο το συνηθίζω και μ’ αρέσει. Είπαμε, «το μη χείρον…..»!

Σφαιριστήριον … η «Ωραία Ελλάς»!

Επικαιρότης

   Αλά ούνα, αλά ντούε, αλά τρε! Τσουπ! Να η νέα Κυβέρνηση!
   Η ομάδα που μέχρι προχθές έχανε στο ημίχρονο με 7 – 0, είναι υποχρεωμένη να κάνει σαρωτική αναδιάρθρωση μπας και προκόψει. Έτσι περνώντας το δεξί χαφ σε θέση αριστερού εξτρέμ, το αριστερό ντεμί, μέσα δεξιά, το σέντερ μπακ, σέντερ φορ και τον λίμπερο ως τερματοφύλακα, περνάει στην αντεπίθεση και προσδοκά ν’ ανατρέψει το σε βάρος της σκορ! Με νέα ορμή, νέο αίμα και γεμάτη  ενθουσιασμό βγαίνει γιά το β' ημίχρονο. Η ανακούφιση στην εξέδρα έκδηλη και λυτρωτική. Ουφ! Τώρα η ομαδάρα θα σκίσει! 
   Η στήλη, διαθέτουσα, όπως πάντα, ασφαλείς πληροφορίες ανακοινώνει τη σύνθεση της νέας κυβέρνησης. Της κυβέρνησης της νίκης! Μάλιστα, στη διπλανή, παράλληλη, στήλη αναφέρει τα ονόματα της παλιάς, κακής κυβέρνησης. (Γιά λόγους δεοντολογίας η παράθεση των ονομάτων γίνεται κατ’ αλφαβητική σειρά).

       Νέα κυβέρνηση                                                                     Παλαιά κυβέρνηση

   Βενιζέλος Ευάγ.                                                                     Βενιζέλος Ευάγ.
   Διαμαντοπούλου Αν.                                                              Διαμαντοπούλου Αν.
   Καστανίδης Χ.                                                                       Καστανίδης Χ.
   Κουτρουμάνης Γ.                                                                   Κουτρουμάνης Γ.
   Λοβέρδος Ανδρ.                                                                     Λοβέρδος Ανδρ.
   Μπεγλίτης Π.                                                                          Μπεγλίτης Π.
   Πάγκαλος Θ.                                                                           Πάγκαλος Θ.
   Παμπούκης Χ.                                                                         Παμπούκης Χ.
   Παπακωνσταντίνου Γ.                                                             Παπακωνσταντίνου Γ.
   Πεταλωτής Γ.                                                                          Πεταλωτής Γ.
   Ραγκούσης Ιωάν.                                                                    Ραγκούσης Ιωάν.
   Ρέππας Δ.                                                                                Ρέππας Δ.
   Ρόβλιας Ντ.                                                                             Ρόβλιας Ντ.
   Σαχινίδης Φ.                                                                            Σαχινίδης Φ.
   Σκανδαλίδης Κ.                                                                       Σκανδαλίδης Κ.
   Χρυσοχοϊδης Μ.                                                                     Χρυσοχοϊδης Μ.

   Όπως βλέπετε οι αλλαγές είναι σαρωτικές, η ομάδα ανανεώθηκε άρδην, κατά συνέπειαν ο θρίαμβος εξασφαλισμένος! Τώρα η ανανεωμένη ομάδα θα πετάει! Τώρα θα τους δείξουμε εμείς!
  
   Αφού απαλλάχτηκε από τα βαρίδια της, ποιός μας πιάνει. Και γιά να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, καλό θα ήταν να ονοματιστούν και στιγματιστούν τα βαρίδια εκείνα, που γιά 20 μήνες κρατούσαν την ομάδα στην ανυπαρξία και την ξεφτίλα!
   - Η βαριδούλα ακτιβίστρια κ. Μπιρμπίλη (η γνωστή πράσινη Τίνα), η οποία σήκωνε με μανία το χέρι . «Κύριε, κύριε, να πάω έξω;»! Φόρεσε το σακίδιο στην πλάτη και τα σπορτέξ στα πόδια, πήρε τα γλυφιτζούρια της και πήγε να παίξει στις κούνιες!
   - Ο βαριδούλης λιμοκοντόρος κ. Δρούτσας (ο γνωστός «τζιτζιφιόγκος»), πάει σπίτι γιά να ετοιμάσει την εργασία και να πάρει, επί τέλους, το ντοκτορά του.
   Αυτοί είναι οι «κηπουροί», όπως ορθώς απεκλήθησαν, που θα αναλάβουν την συντήρηση του γκαζόν, ώστε ο αγωνιστικός χώρος να βρίσκεται πάντοτε σε καλή κατάσταση και η ομάδα ν’ αποδίδει και να σκοράρει με ευχέρεια!

   Οπωσδήποτε αξίζει ένα δάκρυ γιά την αποχώρηση του αριστοκρατικού θηλυκού τρίο! Των αβρών κυριών κ.κ. Λούκα, Μιλέν και Νταλ’ Άρα, που είχαν φέρει στην κυβέρνηση τη φινέτσα, την αρχοντιά και την σοσιαλιστική ανώτερη ποιότητα. Έναν άλλον, τέλος πάντων, αέρα στην πολιτική σκηνή! Το κενό που αφήνουν, σίγουρα δυσαναπλήρωτο!
   Αυτά, ως προς το σοβαρό μέρος της υπόθεσης!  Ολέ!

   Και τώρα το διασκεδαστικό, που θα φέρει, στα σίγουρα, πολλά δάκρυα στα μάτια…. από τα γέλια.
   Η σύλληψη, η μεθόδευση, η σκηνοθεσία και η παρουσίαση της φαρσοκωμωδίας είναι η κλασσική πασίγνωστη πασοκική διαδικασία. Σαν παλιά ελληνική ταινία που έχουμε δει πάμπολλες φορές! Μεγάλε Αντρέα! Εσύ ζεις, εσύ μας οδηγείς! Η στήλη υπενθυμίζει την  αλάνθαστη, μαγική συνταγή της επιτυχίας!

    Αρχίζουμε με κούφιες και ισχυρό προπέτασμα καπνού που θολώνουν τα νερά διασπείροντας διάφορες παραπλανητικές ειδήσεις που αφήνουν υπόνοιες περί απώλειας της «κουτάλας», (κάτι που σαν ψυχρό ντους συσπειρώνει, μαγικά, τους γκρινιάρηδες), προχωρούμε σε αναδιάταξη της κυβέρνησης, ανακυκλώνουμε το φθαρμένο υλικό, μεταθέτοντας με σύστημα «τουρμπιγιόν» την πρώτη ομάδα και αφήνοντας ελπίδες μελλοντικής αξιοποίησης στα «τσικό» του πάγκου. Και έτσι φέρνουμε γαλήνη στο εσωτερικό του κόμματος, που σιωπά και ψηφίζει ασυζητητί, ό,τι του ζητείται και ξεγελάμε τους χαζούς οπαδούς!
   Τελικό αποτέλεσμα, το κουκούλωμα, η συσκότιση και ο αποπροσανατολισμός του λαού με όλη αυτή την άσφαιρη μπουρδολογία!

   Όμως η παρούσα περίπτωση είναι τελείως διαφορετική και η μέθοδος είναι αδύνατον να πιάσει! Το σκληρό μνημόνιο υπάρχει και το εξοντωτικό μεσοπρόθεσμο έρχεται και οι «αγανακτισμένοι» παραμένουν στις επάλξεις και τις πλατείες !

   Αν, τώρα, υπάρχει ακόμη κάποιος που να πιστεύει ότι αλλάζοντας ρούχα ο Μανωλιός, θ’ αλλάξει κι ο ίδιος, να τον προτείνουμε στο Γκίνες γιά το παγκόσμιο ρεκόρ βλακείας!
   Ο ελληνικός λαός δεν είναι τόσο ηλίθιος, ώστε να χάψει τόσο χοντρό δόλωμα!
   Τους περιμένει στη γωνία!

Άξιον τέκνον αξίου πατρός ή "Ωδινεν όρος και έτεκε μυν"!

Επικαιρότης

   Η χθεσινή πολιτική παράσταση, που τελικά κατέληξε σε φιάσκο, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μία επανάληψη του γνωστού πασοκικού «έργου» σε νέα version!
   Πολύς ντόρος, μυστήριο, σασπένς, αγωνία, πολύ δημοσιογραφικό μπλα, μπλά. Πολύ λάδι , αλλά από …. τηγανίτα, τίποτα! Μία ακόμη παπανδρεϊκή… «κούφια», στα πλαίσια της γνωστής «πολιτικής της μπλόφας» (λεφτά υπάρχουν, πρωθυπουργός-αντιεξουσιαστής, περίστροφο στο τραπέζι, κ.λπ. κρυάδες).
   Ίσα γιά εντυπωσιασμό, αποπροσανατολισμό, παραπληροφόρηση! Το έργο γνωστό, χιλιοπαιγμένο από την ανδρεϊκή εποχή. Με φινάλε την αναγγελία… σαρωτικού ανασχηματισμού και, στο τέλος,  εμφάνισης «μίας από τα ίδια»! Εκτόνωση, ουφ!!!
   Άλλη μιά κακοστημένη μπλόφα προκειμένου να συσπειρωθεί η χαλαρωμένη κοινοβουλευτική ομάδα, που άλλο που δεν θέλει παρά ν' αρπαχτεί από κάπου, αφού η διατήρηση της εξουσίας-κουτάλας αποτελεί γιά το πασοκικό «σύστημα» τον υπέρτατο νόμο!


   Τελευταία παιζόταν (κακοπαιζόταν), στο θέατρο του παραλόγου το κακόγουστο μονόπρακτο «Η συναίνεση»! Αλλά, τι σημαίνει, τελικά, αυτή η νεοείσακτη λέξη όπου, κατά την πασοκική λογική, πάει να πλασάρει στους χαχόλους το μήνυμα πως την εξουσία, άρα και τις ευθύνες,  δεν την ασκεί η κάθε κυβέρνηση, αλλά …. η αντιπολίτευση! Η οποία, βεβαίως, φταίει γιά όλα!


   - Γιά τους Ευρωπαίους δανειστές αποτελεί εξασφάλιση πως σε κάθε περίπτωση θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους, ακόμη και σε πιθανότητα αλλαγής κυβερνητικού σχήματος. Σου λένε, άμα μπει στο κόλπο της αποδοχής των όρων και η πιθανή νέα κυβέρνηση, η αναγνώριση της δανειακής σύμβασης εξασφαλίζεται πλήρως. Και το επιζητούν, αφού τα λεφτά είναι πολλά και η υπόθεση δεν σηκώνει ρίσκο! Σκεπτικό πολύ λογικό, από τη σκοπιά τους.
   - Γιά την αντιπολίτευση, «συναίνεση» σημαίνει συμμετοχή στον μηχανισμό διαβούλευσης, δηλαδή συμμετοχή στα παζάρια και τις αποφάσεις των μνημονίων, άρα και στις ευθύνες.
   - Γιά τον κ. Γ. Παπανδρέου, «συναίνεση» σημαίνει. «Ελάτε όλοι μαζί, στοιχηθείτε πίσω μου, γιά …. ν’ αποφασίζω εγώ και σεις να αποδέχεστε»!
   Δηλαδή στη νίκη και το «ζήτω» εγώ και στην ήττα και το … γιαούρτωμα, όλοι! Και όποιος δεν βάζει πλάτη γιά να… δοξαστεί ο Γιώργος, τορπιλίζει τη «συναίνεση»!
   Η πασίγνωστη ανδρεϊκή τακτική σε μοντέρνα έκδοση. (Εγώ απλώς προεδρεύω!)


   Με λίγα λόγια , ας μην τρέφουμε αυταπάτες. Ο κ. Γ. Παπανδρέου έχει πασαλείψει με ψαρόκολλα την καρέκλα, που με τόση μανία επεδίωξε να κατακτήσει και δεν πρόκειται να την αποχωριστεί εύκολα!
   Οι στρατιές των συμβούλων του όλο και θα βγάζουν καινούργιους «λαγούς» από το καπέλο και όλο θα σκαρφίζονται μπλόφες, τερτίπια και προβοκάτσιες (παρακρατικοί και κουκουλοφόροι κατά «αγανακτισμένων») καθώς και κάθε θεμιτό ή αθέμιτο μέσον προκειμένου να εξασφαλιστεί η επιβίωση του «συστήματος» στην εξουσία! Και ο λαός ας πάει να……
   Ακόμη και οι «δήθεν» εσωτερικές τριβές, οι επιστολές, οι απειλές καταψήφισης και όλες οι «αντιστασιακές» παπαρδέλες τύπου «τράβα με κι ας κλαίω», αποτελούν στάχτη στα μάτια των αφελών ψηφοφόρων τους. Το ΠΑΣΟΚ, γατζωμένο με νύχια και δόντια στην εξουσία, που γι’ αυτό αποτελεί αυτοσκοπό, δεν εγκαταλείπει ποτέ! Δεν το έκανε ποτέ, τώρα θα το κάνει;
Θυμάστε τους αγώνες πάλης που ο διαιτητής ρωτούσε τον ξαπλωμένο παλαιστή;
   - Abadon ?     (Δηλαδή, εγκαταλείπεις;)
   - No, no, no!!!


   Όσοι, πράγματι, υποκινούμενοι από τη συνείδησή τους κρίνουν ότι πρέπει να κατέβουν από το «τρένο», το κάνουν ήρεμα και σεμνά. Χωρίς μπούγιο, φανφάρα και απόνερα. Και μάλλον όσοι είχαν τέτοια άποψη, μάλλον εξαντλήθηκαν. Άλλοι τέτοιοι, πολύ αμφιβάλλω αν θα βρεθούν. Κοντός ψαλμός….!
   Ας μην αυταπατώμεθα, η Λερναία Ύδρα που λέγεται ΠΑΣΟΚ, δεν νικιέται εύκολα. Χρειάζεται νέος Ηρακλής, που όμως δεν φαίνεται, αλίμονο, στο στερέωμα! Το πικρό ποτήρι των μνημονίων θα το πιούμε ως τον πάτο!
   Όποιος περιμένει από τον επερχόμενο ανασχηματισμό να προκύψει κάτι ουσιώδες, θ’ απογοητευτεί.


   Επιμύθιον. Ο ανίκανος κ. Γ. Παπανδρέου έχασε άλλη μία ευκαιρία ν’ αποσυρθεί ευσχήμως, ομαλώς  και εντίμως, προσφέροντας στον λαό και τη χώρα τη μόνη καλή υπηρεσία που μπορεί να προσφέρει και διατηρώντας μέρος γοήτρου. Επιμένοντας να σκαρφαλώνει ψηλότερα, απλώς θα κάνει την αναπόφευκτη πτώση του πιό οδυνηρή και με υψηλότερο κόστος γιά την Ελλάδα.

Ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις κι ένα καλό σενάριο!

Επικαιρότης

   Όπως φαίνεται καθαρά πλέον, και με δεδομένο ότι στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα, αναμένεται ή ανατροπή, άρδην, του αποτυχημένου πολιτικού σκηνικού. Το γιγαντιαίο πρόβλημα, η λαϊκή ασφυξία με το φόβο της ανεξέλεγκτης εκτόνωσης που διαγράφεται ήδη και η ευρωπαϊκή πίεση, δεν αφήνουν πλέον περιθώρια γιά κόλπα, μπλόφες και πολιτικάντικες φιοριτούρες. Η ώρα της αλήθειας έφτασε!
   Η στήλη ανατρέχουσα στην πολιτική ιστορία της Ελλάδος, τις μνήμες και την πείρα της, διακυβεύει ένα σενάριο, ευχόμενη να πραγματοποιηθεί, κατά τη λογική του «το μη χείρον, βέλτιστον».

   Υπηρεσιακά λειτουργούσα κυβέρνηση εθνικής συνεργασίας υπό τον κ. Γ. Καρατζαφέρη, με συμμετοχή όλων των ευρωπαϊκού προσανατολισμού κομμάτων, η οποία θα προβεί σε:
- Σκληρή, με ομοψυχία και αξιόπιστα γιά τους πιστωτές μας, εξ υπαρχής επαναδιαπραγμάτευση όλων των όρων των Μνημονίων σε ρεαλιστική ανθρώπινη βάση και όχι στη λογική των αριθμών και μόνο,
- Λήψη της αγχώδους 5ης δόσεως και
- Εκλογές τον Σεπτέμβριο!

   Αναλύοντας την σκοπιμότητα και ωφέλεια του σεναρίου βλέπουμε.
   - Πρωθυπουργός ίσων αποστάσεων από τα δύο μεγάλα κόμματα. (Δεξιός αλλά και υπερψηφίσας το αρχικό μνημόνιο), με ξεκάθαρες και εφικτές  θέσεις και απόψεις, στο σύνολο των θεμάτων που απασχολούν σήμερα τη χώρα.
   - Άφθαρτος στις μέχρι τώρα πολιτικές ίντριγκες και παζαρέματα μεταξύ Ε.Ε., ΔΝΤ και Ελλάδος, οπωσδήποτε αρεστός σε Μέρκελ, Σαρκοζί, κ.λπ. συντηρητικούς Ευρωπαίους ηγέτες και, κυρίως, αυτό που λέμε, «παιδί της πιάτσας» με συγκεκριμένες και πρακτικές ιδέες κι απόψεις σε φλέγοντα οικονομικά θέματα και όχι θεωρητικός χαρτογιακάς των βαρύγδουπων, αλλά αναποτελεσματικών διπλωμάτων, χωρίς γνώση και επίγνωση της αγοράς. Ό,τι μας χρειάζεται τώρα!
   - Το οπωσδήποτε «πικρόν ποτήριον» που μας αναμένει, εφ’ όσον αυτό γίνει αποδεκτόν από το σύνολον του πολιτικού κόσμου, θα γίνει, μοιραία, αποδεκτό και από τον ελληνικό λαό, ο οποίος θα καταλάβει και χωνέψει ότι το παζάρι δεν παίρνει άλλο, το πάρτυ τελείωσε και μπροστά μας περιμένει μιά ανηφόρα ζόρικη!
   Εννοείται ότι ακραίες αριστερές θέσεις, τύπου «όλοι οι άνεργοι να προσληφθούν στο δημόσιο» ή «ελάχιστον επίδομα ανεργίας τα 1120 ευρώ, συν επιδόματα» και άλλες τέτοιες ουτοπίες δεν αντέχουν σοβαρής συζήτησης, οπότε αυτοί που τις εκφράζουν δεν μπορούν να «παίξουν» εν προκειμένω και θα παραμείνουν στο περιθώριο να .... φωνάζουν!
   - Η αγανάκτηση στο εσωτερικό θα εκτονωθεί και η ελληνική νοοτροπία της «ήσσονος προσπαθείας» θ’ αρχίσει ν’ αλλάζει.
   - Η αξιοπιστία της χώρας στο εξωτερικό θα εδραιωθεί, καθώς οι δανειστές θα βεβαιωθούν ότι δεν θα χάσουν τα λεφτά τους και οι αγορές θα ηρεμήσουν.
   - Η διαφαινόμενη πολιτική σταθεροποίηση, πιθανότατα, ν’ αλλάξει το κλίμα και να ενθαρρύνει επενδυτές στη χώρα.
   - Αν όλοι οι «παίκτες» της προσωρινής «εθνικής ομάδος» αρχίσουν να σκέπτονται, επί τέλους, εθνικά και πάψουν τις τρικλοποδιές και τις αλληλοϋποβλέψεις μεταξύ τους, (γνωστές πασοκικές δολοπλοκίες του παρελθόντος), θα μπορέσει να υπάρξει και μετεκλογικά πολιτική σύμπνοια πάνω σε κοινά αποδεκτό πρόγραμμα εξόδου από την κρίση, ειλικρινείς συνεργασίες και αποδοτικές κυβερνήσεις.
  
   Ίσως αιθεροβατώ, ίσως το παρασκήνιο να βγάλει κάποιον άλλο λαγό από το καπέλο. Ίσως! Όμως το προαναφερθέν σενάριο δεν είναι καθόλου κακό!

Τα κοντά ποδάρια του ψεύδους κι η ώρα της πλήρους απομυθοποίησης.

Σκέψεις - Απόψεις

   Όσο δυσκολεύουν τα πράγματα τόσο αποκαλύπτεται, αναγκαστικά, η γυμνή αλήθεια, μαζί με τη γύμνια των ψευτών. Παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες του δημαγωγικού λαϊκισμού να διαστρεβλώνει, να παραποιεί και να αποπροσανατολίζει, η σκληρή πραγματικότητα, γιγαντωμένη και αμείλικτη είναι αδύνατον ν’ αποκρυβεί ακόμη κι από τα πιό μυωπικά μάτια. Η ραγδαία εξέλιξη των γεγονότων τους στερεί το μεγάλο πλεονέκτημα της διάχυσης μέσα στην αχλύ του χρόνου και τελικά στο κουκούλωμα και τη λήθη. Τώρα όλα είναι νωπά, άρα αδύνατον να ξεχαστούν ή να παραγνωριστούν ακόμη κι από τον φανατικότερο καλοθελητή χαχόλο. Τώρα, μοιραία, θα βγουν όλα στο φως!
   Προσπερνώντας, προς στιγμήν, το ιστορικό των αιτίων που δημιούργησαν το πρόβλημα, ας σταθούμε μόνο σ’ αυτό, αφού επείγει αφόρητα η λύση του.

   Αναμφίβολα, ο ελληνικός λαός, γενιές ολόκληρες, είχε πάρει στραβό δρόμο και έχτιζε τρόπους ζωής εντελώς αναντίστοιχους προς τις πραγματικές δυνατότητες και αντοχές της εθνικής του οικονομίας, ενθαρρυνόμενος στον αδηφάγο καταναλωτισμό που τον κοίμιζε γλυκά και τον οδηγούσε σ’ ένα πρόσκαιρο επίπεδο δανεικής ευδαιμονίας, στη δημιουργία ψεύτικων ειδώλων και απατηλών ιδεολογιών. Ένας σύγχρονος Πινόκιο στη «χώρα των ατέλειωτων παιχνιδιών»!
   Όλβιους και αμέριμνους μας άφηναν ν’ αρμενίζουμε χρόνια στη μακάρια θάλασσα του πλαστικού χρήματος, του άκρατου συνδικαλισμού με τις άκριτες μαξιμαλιστικές απαιτήσεις, της φενάκης των «κεκτημένων», του αποχαυνωτικού «ωχαδελφισμού» και της παραλυτικής των πάντων αρχής της «ήσσονος προσπαθείας», προκειμένου να εδραιωθεί και λειτουργεί αδιατάρακτα η μονοκομματική επικυριαρχική πασοκική μονοκρατορία! (Τσοβόλα, δώστα όλα!)

   Ολόκληρη η σοβαρή και νουνεχής (μέχρι τότε!) συντηρητική παράταξη, η παράταξη των δημιουργικών «μερμήγκων» που κατ’ επανάληψη ανέστησε και προόδευσε την Ελλάδα, μπάζοντάς την τελικά στην οικογένεια των ανεπτυγμένων χωρών της Ευρώπης, παρά τη λυσσαλέα αντίδραση των «προοδευτικών» δυνάμεων (sic), προεξάρχοντος του ΠΑΣΟΚ, κατασυκοφαντήθηκε και κατασπιλώθηκε (επάρατος δεξιά!), μέχρι που αυτή η απάτη πέρασε, δίκην DNA, στο υποσυνείδητο ολόκληρων γενεών με την πλαστογράφηση της Ιστορίας και την διαστρέβλωση των πραγματικών γεγονότων, επιδιώκοντας το καταχώνιασμά της στο «χρονοντούλαπο της Ιστορίας»!
   Με αισχρά κόλπα και τερτίπια, όπως λ.χ. την ομολογηθείσα, εκ των υστέρων, σκευωρία Λαλιώτη - Αυριανής, με το φωτομοντάζ που εμφάνιζε τον Μητσοτάκη αγκαλιά με Γερμανούς αξιωματικούς, στα χρόνια της Κατοχής και άλλα κατασκευασμένα ψεύδη!

   Το στήσιμο της αποχαυνωτικής καταναλωτικής «μηχανής», στην επιφάνεια ύφαινε τον μύθο της ισχυρής Ελλάδας με την ισχυρή οικονομία και με αποθέωση την δημιουργία των λαμπρών φαραωνικών Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά από κάτω το σαράκι δούλευε ασταμάτητα και ύπουλα, προετοιμάζοντας την μεγάλη καταστροφή που κατέφθανε και που μόνο όσοι ήσαν στα πράγματα γνώριζαν, απεύχονταν και αντιπάλευαν με…. τα μάτια! Οι υπόλοιποι, «στον κόσμο» μας, φάγαμε την κεραμίδα κατακούτελα, εντελώς ξαφνικά και εντελώς ανύποπτοι! Όπως οι κάτοικοι της Πομπηίας την τέφρα του Βεζούβιου!
   Νομοτελειακά, γιά τους γνώστες, ο χρόνος της μεγάλης έκρηξης υπολογιζόταν να γίνει επί διακυβέρνησης ΝΔ. Τότε ο κόμπος θα έφτανε στο χτένι, με τη μπόμπα στα χέρια του Καραμανλή!
   Αυτός, δειλός, μοιραίος και άβουλος γιά 5,5 χρόνια, δεν άσκησε αλλά απλώς «διαχειρίστηκε» την εξουσία με ευχολόγια, αμηχανία και μπόλικη αδράνεια χωρίς να τολμήσει καμία από τις απαιτούμενες διαρθρωτικές αλλαγές που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν προς την κατεύθυνση διόρθωσης της πορείας του σκάφους. Ξεκίνησε την πρωθυπουργία του, φουριόζικα κι αποφασιστικά, διακηρύσσοντας την «επανίδρυση του κράτους» από τη «νέα διακυβέρνηση», με «σεμνότητα και ταπεινότητα» και άλλες τέτοιες παπαρδέλες και όταν έπεσε στα βαθιά, μπήκε στο νόημα και άρχισε να κάνει την «πάπια», ψελλίζοντας έντρομος κάτι περί «ήπιας προσαρμογής» και άλλες αισιόδοξες καθησυχαστικές ανοησίες, παρακολουθώντας απλώς, άτολμα την προκαθορισμένη πορεία της χώρας προς τον γκρεμό!

   Βλέποντας, όμως, και του στραβού το δίκιο, θα πρέπει να του αναγνωριστεί το μεγάλο ελαφρυντικό της αλόγιστης κι ασύδοτης πασοκικής δημαγωγίας και της καθολικής και στείρας άρνησης του Παπανδρέου, που τον συνόδευε σε κάθε κυβερνητική πρόταση. Όχι σε όλα! (Αυτός που τώρα ζητεί από το Σαμαρά να… βάλει πλάτη!). Πέραν από τις ανεύθυνες, πομπώδεις δηλώσεις γιά παροχές, γιά αυξήσεις μισθών και συντάξεων στα όρια του πληθωρισμού, τις περισπούδαστες οικονομικές αναλύσεις περί του πώς η αύξηση των φόρων οδηγεί στην ανεργία και την ύφεση! (Και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις, …. δάσκαλε που δίδασκες!). Πέραν από τις συνεχείς κινητοποιήσεις, την πρόκληση καθημερινών απεργιών, τις διαδηλώσεις γιά ψύλλου πήδημα, τις υποκινήσεις γιά καταλήψεις σχολείων με απίθανα αιτήματα (Δεν μας αρέσουν οι τυρόπιτες που πουλά το κυλικείο!), η εμφάνιση των κουκουλοφόρων ταγμάτων εφόδου έκανε την κατάσταση άκρως εκρηκτική.
   Άρχισε να χύνεται αίμα στους δρόμους και η χώρα, αν έβγαινε στη φόρα και η πραγματική οικονομική της κατάσταση, θα οδηγείτο, στα σίγουρα, σε εμφύλια σύρραξη.
   Τυνησία, Αίγυπτος, Λιβύη, Υεμένη, Συρία, κλπ., δίνουν, εκ των υστέρων, την εικόνα που θα παρουσίαζε σήμερα η Ελλάδα, αν ο Καραμανλής δεν «σκηνοθετούσε» αλλαγή πολιτικού σκηνικού!
   Καμία κεντροδεξιά κυβέρνηση, με βάση όσα προελέχθησαν, δεν θα μπορούσε ν’ αντέξει το βάρος της επερχόμενης θύελλας με δεδομένη την παγιωμένη αντιδεξιά προκατάληψη και τον ορυμαγδό των λαϊκίστικων και δημαγωγικών αιτιάσεων του αντιπολιτευόμενου ΠΑΣΟΚ, που δημιουργούσαν αξεπέραστο τείχος. Το φάσμα της αναρχίας ήταν απόλυτα ορατό και το απόλυτο χάος βρισκόταν ήδη προ των πυλών.
  
   Τότε ο Καραμανλής πήρε την πιό σωστή, ίσως, απόφαση της πρωθυπουργίας του. Συνετά και εθνικά σκεπτόμενος παρέδωσε, μέσω προώρων εκλογών προδιαγεγραμμένου αποτελέσματος, τη διακυβέρνηση της χώρας στον εξουσιολάγνο Παπανδρέου που την λαχταρούσε και την επιζητούσε μανιωδώς, παντί τρόπω και πάση θυσία, (λεφτά υπάρχουν,… ενώ παζάρευε κρυφά με το ΔΝΤ!) προκειμένου να μην υστερήσει στην οικογενειακή παράδοση!
- Ωραία, πάρε το τιμόνι, να δούμε τι θα κάνεις! Και βγάλε εσύ τα κάστανα από τη φωτιά, αφού τόσο το θέλεις! 
  
   Οπότε, μοιραία, η μπόμπα έσκασε στα χέρια του άφρονος εξουσιομανούς, που ενώ είναι εμφανής η ανικανότης του και στα πιό απλά πράγματα ακόμη, μη δυνάμενος ν’ αρθρώσει τρεις λέξεις στη σειρά, βρέθηκε στο τιμόνι μιάς ολόκληρης χώρας, και μάλιστα σε στιγμές κρίσιμες!
   Ένας κακός ποδηλάτης που καλείται να οδηγήσει φόρμουλα 1 σε Γκραν Πρί! Η ρέντα της Ελλάδας άλλαξε κι ο καλός Θεός της, μοιάζει, να την βαρέθηκε!
   Τα αποτελέσματα τα βιώνουμε όλοι. Οι σοσιαλιστικές ιδεολογίες, οι θεωρητικές ιδεοληψίες, οι προεκλογικές μπουρδολογίες, οι κόκκινες γραμμές, οι πράσινες αναπτύξεις και όλες οι κλασικές πασοκικές αερολογίες (πρώτα ο πολίτης, πρωθυπουργός-αντιεξουσιαστής, περίστροφα στο τραπέζι, κλπ. μ…. ες) σκόρπισαν στον αέρα σαν τραπουλόχαρτα.
   Η χώρα βρίσκεται σε διαδικασία εκποίησης (Τρέξε κόσμε, ξεπούλημα όσο, όσο, λόγω πτώχευσης και τέλους εποχής!), η εθνική κυριαρχία περιορίζεται με την εγκατάσταση παντού «συμβούλων» (!) και ο λαός σε λίγο δεν θα έχει στη τσέπη του, μία! Και το χειρότερο, χωρίς καμία πιθανότητα ανάκαμψης!!!
   Η σύγκρουση με τα «σπλάχνα», το κόμμα (βαθύ και ρηχό) και, εν τέλει, τον λαό είναι αναπόφευκτη! Και η αναζήτηση συνενόχων και αποδιοπομπαίων τράγων, μέσω της απάτης της «συναίνεσης», κλασικό πασοκικό τρυκ προς απόκτηση σωσιβίου!

   Όσοι διαθέτουν κρίση και (ακόμη) νηφαλιότητα, κατανοούν ότι το πλείστον των εφαρμοζόμενων και εξαγγελθέντων μέτρων, οπωσδήποτε σκληρών και άδικων, είναι απαραίτητα προκειμένου να επιτευχθεί το ζητούμενο. Κι αυτό είναι ο ακαριαίος υποβιβασμός του επιπέδου διαβίωσης των Ελλήνων κατά 35-40% και η προσαρμογή του στις πραγματικές σημερινές δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας! «Εδώ και τώρα», που έλεγε και η «πηγή του κακού», κάποτε! Και από αυτό το «ηλεκτροσόκ» του ΠΑΣΟΚ όποιος ζήσει έζησε! Οι υπόλοιποι…. καλά σαράντα!

   Άραγε υπάρχει κανείς που ν’ αμφιβάλει ότι αν τολμούσε κάποια κεντροδεξιά κυβέρνηση, όχι να εξαγγείλει, αλλά και μόνο να διανοηθεί μέρος από τέτοια μέτρα, που εφαρμόζει σήμερα το φιλολαϊκό, (πρώτα ο πολίτης, ο χαμηλοσυνταξιούχος, ο μη προνομιούχος, ο … μπλα, μπλα, μπλα….!), δήθεν σοσιαλιστικό και απέραντα αμοραλιστικό ΠΑΣΟΚ, δεν θα έμενε λίθος επί λίθου στη χώρα και η Ελλάδα θα θύμιζε… Συρία; Η λαϊκή οργή, κατευθυνόμενη μαεστρικά από τη διαβολική πασοκική προπαγάνδα που συνεπικουρείται από την άφρονα αριστερά, η οποία ζώντας στον κόσμο της και τυφλωμένη από ρεβανσιστικό πάθος «τσιμπάει» πάντοτε κάθε αντιδεξιό δόλωμα και ακολουθεί, -θλιβερή τσόντα-, ως «λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις», τον κάθε λαϊκιστή δημαγωγό που θα της κλείσει το μάτι, θα ξεχαρβάλωνε και αποσυναρμολογούσε τελείως τη χώρα!

   Η στήλη έχει την αίσθηση πως ο Καραμανλής θα μιλήσει σύντομα, τη βεβαιότητα ότι θα πει κάτι τέτοια περίπου και την απορία γιατί αργεί τόσο να το κάνει. Μαζί με ένα μεγάλο παράπονο. Γιατί δεν βγήκε μετά τους ολυμπιακούς αγώνες να εξηγήσει με παρρησία και αίσθημα ευθύνης στον λαό την σκληρή πραγματικότητα, να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές, (από χέρι χαμένες γι’ αυτόν), που όμως, θα τον κρατούσαν σαν χρυσή εφεδρεία και θα τον επανέφεραν σήμερα πανηγυρικά δικαιωμένο και καθολικά αποδεκτό, όπως κάποτε συνέβη με τον αείμνηστο θείο του!

Η πέτρα.....

Στοχασμοί

   Μέσα στη μαυρίλα που περιβάλλει τη ζωή μας και την κατάθλιψη της ψυχής, το μυαλό, ενστικτωδώς ανθιστάμενο, αναζητεί διεξόδους. Προσωρινές, έστω, φυγές και μικρές ανάσες οξυγόνου. Ίσα γιά να κρατηθεί ζωντανό και συγκροτημένο και να μην κυλήσει στην άβυσσο του παραλογισμού και της παράνοιας, όπου το σπρώχνουν συνεχώς τα σκληρά τεκταινόμενα της καθημερινότητος.
   Η δική μου φυγή συνίσταται σ΄ έναν καθημερινό μεγάλο περίπατο στο βουνό που ορθώνεται στην πλάτη του κτήματος και το προστατεύει απ’ τον βοριά. Δυό απ’ τα σκυλιά μου, τα πιό πειθαρχημένα και πειθήνια με συνοδεύουν, απολαμβάνοντας κι αυτά με τον τρόπο τους τη μικρή αλλαγή της καθημερινής τους ρουτίνας.
   Κάπου, αρκετά ψηλά, στη μέση του κατσάβραχου και δίπλα σ’ έναν κακοτράχαλο αγροτικό δρόμο, που ποτέ δεν αξιώθηκα να μάθω που καταλήγει, μιά μεγάλη πέτρα τράβαγε την προσοχή μου. Πάνω από ενάμισι μέτρο ύψος, κωνική, επιβλητική και καλοσχηματισμένη, φάνταζε κάπως σαν γαλατικό μενίρ, σαν μοάϊ της Νήσου του Πάσχα και σαν μικρογραφία ογκόλιθου του Στόουνχεντζ. Ή λίγο απ’ όλα αυτά!
   Κάθε μέρα την γυρόφερνα, έτσι όπως στεκόταν περήφανη κι αγνάντευε τον Ευβοϊκό και περνούσα πολύ ώρα κοιτάζοντάς την στοχαζόμενος πώς να γινόταν να την σήκωνα και να την κουβαλούσα στο κτήμα! Δυστυχώς δεν ήμουν ο Οβελίξ!
   Γιά μήνες η πέτρα μου είχε γίνει έμμονη ιδέα και μαζί μιά πρόφαση να διώχνω το μυαλό μου από τα καθημερινά. Της μιλούσα, στην αρχή νοερά, κι ύστερα άρχισα να της τραγουδώ, φάλτσα και ξέπνοα, εκμεταλλευόμενος την ερημιά του τοπίου, άρα χωρίς κίνδυνο να εκληφθώ ως παράφρων που έπιανε κουβέντα με μιά .. πέτρα και με πάρουν με τις πέτρες!

   Χωρίς να καταλάβω πώς και γιατί, η πέτρα με γύριζε στην αρχή της δεκαετίας του ’60. Εποχές που απολάμβανα, τελείως μόνος, θεάματα που τότε αγαπούσα και με συγκινούσαν ιδιαίτερα (θέατρο, Κολυμβητήριο, Παναθηναϊκό στάδιο, Ηρώδειο).
   Πρέπει να ήταν στο Θέατρο Κεντρικόν ή Αθηνών, (ο χρόνος μπερδεύει τις ασήμαντες λεπτομέρειες), όπου ο Μυράτ με την Ζουμπουλάκη έπαιζαν το «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε», του Πιραντέλο. Το σημαντικότερο, γιά τις τότε κριτικές μου δυνατότητες, μέρος του έργου αποτελούσε ένα τραγούδι που έλεγε η Βούλα Ζουμπουλάκη με τη βαριά, δραματική της φωνή. Φωνή σαφώς ακατάλληλη γιά καριέρα τραγουδίστριας, αλλά φοβερά σπαραχτική και υποβλητική ως ηθοποιού!
   Το τραγούδι είχε μουσική Χατζηδάκι και λεγόταν «η πέτρα»! Κι οι στίχοι του πρέπει να ήσαν κάπως έτσι.
   - Η πέτρα είν’ ο θάνατος, κι η πέτρα είν’ η ζωή μου
     φυτρώσαν άσπρα γιασεμιά, μεσ’ στην αναπνοή μου.
   - Είμαι ένα δέντρο έρημο, στην πέτρα σπάει η φωνή μου
     δεν μπαίνει αγέρας, μήτε φως και τρώει το κορμί μου.
   - Η πίκρα αυτή της μάνας μου, είν’ η πληγή του κόσμου
     φέρτε κρασί, φέρτε φωτιά να κάψω τον καημό μου.
   Η ογκώδης σκηνική παρουσία της Ζουμπουλάκη και το τραγούδι συνολικά, (στίχοι και μουσική), με σημάδεψαν ανεξίτηλα, όταν, προσπαθώντας να το τραγουδήσω κάποιο βράδυ (τότε τα κατάφερνα αρκετά καλά), ξαπλωμένος στη σκοτεινή μου κρεβατοκάμαρα, είδα να προβάλει στην ανοιχτή πόρτα η φιγούρα της, σχεδόν, ετοιμοθάνατης μάνας, σαν φάντασμα μέσα στα μακριά νυχτικά, που ακούγοντας το τραγούδι, μάζεψε τις λιγοστές της δυνάμεις, σηκώθηκε από το δικό της κρεβάτι και σύρθηκε μέχρις εκεί.
   - Παιδί μου, να μου τραγουδάς αυτό το τραγούδι κάθε βράδυ, όσο ζω! Εγώ σε νανούριζα μικρό με άλλα. Σειρά σου τώρα να με νανουρίζεις. Και θέλω μ’ αυτό! Σε παρακαλώ!
   Η μάνα έφυγε, η ζωή τράβηξε τον δικό της δρόμο, οι εικόνες πλακώθηκαν από άλλες εικόνες. Όμως η μνήμη έχει τη δική της λογική, τη δική της δυναμική και τη δική της …. μνήμη! Και κινείται πάντοτε ανεξάρτητη, ανασύρωντας στην επιφάνεια, πότε το ένα και πότε το άλλο γεγονός. Τυχαία κι ανεξέλεγκτα από τη βούλησή μας! 

   Ακόμη και στον ύπνο μου μελετούσα βάρη, φορτηγά με γερανούς, ιμάντες, δεσίματα ψάχνοντας να βρω την κατάλληλη διαδικασία γιά να κουβαλήσω την πέτρα στο κτήμα.
   Εκτιμούσα το βάρος της περίπου στους 4 τόνους, οπότε το πράγμα ζόριζε αρκετά. Αν μάλιστα συνεκτιμηθούν οι κατηφόρες, τόσο του σημείου ανάσυρσης, όσο και της θέσης που την προόριζα, η υπόθεση αποκτούσε πρόσθετες δυσκολίες.
   Τελικά οι αναδουλειές στις μάντρες οικοδομών και οι καλές γνωριμίες έκαναν το θαύμα τους! Μετά από ένα, παρ’ ολίγον, τουμπάρισμα του φορτηγού που την μετάφερε, η θηριώδης πέτρα κοσμεί περήφανη το σημείο όπου την ήθελα. Και τραβά σαν μαγνήτης, μπουρδουκλωμένες, μνήμες δεκαετιών. Λύπες, στενοχώριες, αγωνίες και μιά νιότη που γλίστρησε σαν νερό μέσα απ’ τα δάχτυλά μου.

   Φαίνεται πως η ζωή, όπως κι αν το δεις το πράγμα, είναι γεμάτη πόνους. Μόνο που ο παλιός ο πόνος, φιλτραρισμένος στο χρόνο και την νοσταλγία, γλυκαίνει αφάνταστα. Οπότε γιά τους σημερινούς, τους σύγχρονους πόνους, μπορεί να λειτουργεί και ως βάλσαμο!

Το «φαινόμενο» Γεώργιος Παπακωνσταντίνου!

Επικαιρότης

   Επειδή και η σημερινή ημέρα θα σφραγιστεί από τις εξαγγελίες του Υπουργού των Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, αξίζει μιά σύντομη αναφορά στον διάττοντα αστέρα της πολιτικής ζωής του τόπου που, κατά τα φαινόμενα, σε λίγο καιρό θα τον χάσουμε οριστικά από το πολιτικό στερέωμα, όπως χάθηκε, χωρίς όμως να κάνει ζημιά, τη δεκαετία του ’30 ο πολυσυζητημένος κομήτης του Χάλλεϋ, που απειλούσε, τότε,  με σύγκρουση τη Γη!
   Με μόνη διαφορά πως ο κομήτης αυτός απείλησε με καταστροφή, που δεν πραγματοποιήθηκε τελικά, σε αντίθεση με τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, που το κάνει!

   Στο ευρύ κοινό φάνηκε, ξαφνικά, ως εκπρόσωπος τύπου του ΠΑΣΟΚ, σε μιά εποχή ιδιαιτέρως ευνοϊκή γιά το κόμμα του και με αντίπαλο τον κ… Αντώναρο!
   Φυσιογνωμικά συμπαθής, μειλίχιος, πράος, σοβαρός, ήπιων τόνων και πειστικός στο λόγο του, αφού, ούτως ή άλλως, ο αντιπολιτευτικός λόγος είναι πάντα ελκυστικότερος. Με λίγα λόγια, σύντομα κατατρόπωσε τον, όχι ιδιαιτέρως ευφυή ρήτορα και ουδόλως «γράφοντα» στο γυαλί, ομόλογό του της ΝΔ.
   Με λαμπρές οικονομικές σπουδές και την πολιτική υπόθαλψη και στήριξη από τον έμπειρο θείο του, ανέβηκε, δύο-δύο, τα σκαλιά της κομματικής ιεραρχίας εξελισσόμενος σε βασικό στέλεχος της στενής ηγετικής ομάδας του κ. Παπανδρέου.
   Μετά τον θρίαμβο της παράταξης στις τελευταίες εκλογές, γεγονός στο οποίο συνέβαλε κατά πολύ και ο ίδιος, κανείς δεν εξεπλάγη με την τοποθέτησή του στο νευραλγικό πόστο του Υπουργού των Οικονομικών. Του "τσάρου" της Οικονομίας, όπως λέγεται συνήθως!

   Και έκτοτε άρχισε η αντίστροφη μέτρηση γιά την φθορά και η συσσώρευση σκιών στο λαμπερό, μέχρι τότε, προφίλ του, αφού πλέον άρχισαν τα ζόρια και η ανάγκη μετατροπής των ωραίων και παχιών προεκλογικών λόγων σε πράξη.
   Με τη φουρτούνα να μαίνεται γύρω του, ξεκίνησε να φαίνεται και η «γύμνια» του ατόμου. Προϊόντος του χρόνου καταδεικνύονται, με γοργό ρυθμό, η διοικητική του απειρία και η απόλυτη αναντιστοιχία λόγων και πράξης. Δηλαδή η πλήρης ανικανότητά του να διαχειριστεί τη μεγάλη κρίση που αντιμετωπίζει η χώρα και η οποία υπερέβαινε τις δυνατότητες του ανθρώπου. Ο χρυσός που προσδοκούσαμε μας προκύπτει τενεκές!
   Αποτέλεσμα, οι πανικόβλητες ενέργειες, όπως λ.χ. πρόχειρες αποφάσεις που ανακαλούνται την επομένη, οι πειραματισμοί με συνεχείς εμφανίσεις και τροποποιήσεις δεκάδων φορολογικών νόμων, που εμφανίζονται με ρυθμό πολυβόλου, τα αλλεπάλληλα ράβε-ξήλωνε, εμπρός-πίσω και οι συνεχείς ασόβαροι ερασιτεχνισμοί που δημιουργούν ασταθές πλαίσιο, αποτρέπον κάθε υποψήφιο σοβαρό επενδυτή να έλθει στη χώρα, ενώ από την άλλη στύβει, κυριολεκτικά, και ξεζουμίζει τα συνήθη «υποζύγια» (μισθωτοί και συνταξιούχοι). Αποφάσεις που λαμβάνονται στο γόνατο και εφαρμόζονται πειραματικά στου κασίδη το κεφάλι με τη φιλοσοφία του … «βλέποντας και κάνοντας»!
   Τέτοιες συμπεριφορές και χειρισμοί σε θέματα που καθορίζουν τις τύχες και την ύπαρξη του μεγίστου μέρους του ελληνικού λαού είναι απαράδεκτο να γίνονται, ελαφρά τη καρδία, χωρίς επίγνωση των συνεπειών και με την επιπολαιότητα και ανευθυνότητα που χαρακτηρίζει τον κ. Παπακωνσταντίνου προκαλώντας ανασφάλεια, κατάθλιψη και χάος.
   Πρόχειρο παράδειγμα το πρωτοφανές αλαλούμ στο θέμα των αποδείξεων, όπου πέραν της φαρσοκωμωδίας που δημιούργησε το μέτρο, (συλλογή, φύλαξη, συγκέντρωση, υποβολή, έλεγχος), κατέληξε, τελικά, σ’ ένα τραγικό μπούμερανγκ γιά τα δημόσια οικονομικά, αφού όχι μόνο δεν έφερε έσοδα στα ταμεία, αλλά προκάλεσε μεγάλες επιστροφές φόρου! Δηλαδή, ζημιά!

   Όμως στην διαμόρφωση τελικής άποψης, κατά τη δική μου κρίση και συνείδηση πάντοτε, περί του προσώπου του κ. Παπακωνσταντίνου και της καταλληλότητος, ή μη, να υπηρετεί το αξίωμα που φέρει συνέβαλαν αποφασιστικά δύο δικές του φράσεις.

   Πέρυσι, εν όψει εφαρμογής του πρώτου Μνημονίου δήλωνε.
   - Αν αποτύχει το Μνημόνιο και χρειαστούν πρόσθετα μέτρα θα σημαίνει ότι απέτυχα και θα παραιτηθώ!
   Προ ημερών, σε τηλεοπτική συνέντευξη στον ΣΚΑΙ και σχετική υπόμνηση του ερωτούντος κ. Παπαχελά, απάντησε με χαρακτηριστική επιπολαιότητα και χαριτωμένη αφέλεια.
   - Καλά, και αν παραιτηθώ, τι θ’ αλλάξει;
Οπού, τελικά, η σοβαρότης του ανθρώπου αποδεικνύεται απλή σοβαροφάνεια!


   Δεν ξέρω πως αντιλαμβάνεται έκαστος έννοιες όπως, σοβαρότητα, υπευθυνότητα, αξιοπρέπεια, αυτοσεβασμός, φιλότιμο, αξιοπιστία και μερικές ακόμη που δεν έρχονται τώρα στο μυαλό μου, αλλά εγώ ένα τέτοιο άτομο δεν θα το εμπιστευόμουν ούτε γιά να μου κουβαλάει … αμμοχάλικο με το καρότσι!