Οι μικρές αγάπες έχουν μεγάλη ένταση στον λίγο χρόνο που ζουν. Πιό πολλή από τις μεγάλες, όμως διυλίζονται, φυτοζωούν και, τελικά, διαλύονται στη ρουτίνα του χρόνου.
Οι μικρές αγάπες συνήθως είναι παράνομες, κλεφτές και απαγορευμένες.
Οι μικρές αγάπες αφήνουν έντονα καυτό αποτύπωμα και μεγάλη νοσταλγία την ώρα της μνήμης και του μηρυκασμού. Αλλά κρύβουν και μεγάλη ντροπή, ως απαγορευμένες.
Οι μικρές αγάπες -όταν γεννιούνται- ανάβουν σαν βεγγαλικό, φουντώνουν σαν πυρκαγιά, γκρεμίζουν κατεστημένα, διαταράσσουν ισορροπίες, ξεγυμνώνουν αλήθειες, δημιουργούν όνειρα, εκτρέφουν ελπίδες, στήνουν ουτοπίες και... σβήνουν σαν πυροτέχνημα.
Οι μικρές αγάπες μοιάζουν ομορφότερες, καθώς δεν προφταίνουν να φθαρούν και να γεράσουν. Πεθαίνουν νέες.
Οι μικρές αγάπες, συνήθως, πονούν πιό πολύ όταν σβήνουν, παρά όσο διατηρούνται καυτές.
Οι μικρές αγάπες, όταν ξυπνούν στη μνήμη πονούν αφόρητα, έστω γιά λίγο.
Οι μικρές αγάπες γράφουν τις μεγάλες ιστορίες αγάπης....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου