«Λάθε βιώσας(-σασα)».

Αιώνιες αλήθειες.

Μεταφέρω, επεξεργασμένη στα καθ΄ ημάς, το ανωτέρω «επικούρειο παράγγελμα», που αναφέρει στα «Ηθικά» του και ο Πλούταρχος, μαζί με την παρεξηγημένη -πλην ολόσωστη κι αυτή- δεύτερη ερμηνεία.

Ως γνωστόν, ο αρχαίος φιλόσοφος Επίκουρος με το πρόσταγμα του τίτλου συνιστούσε την αφανή και αθόρυβη διαβίωση. Με την επιλογή του ήρεμου παρασκηνίου αντί του αναιδούς και πομπώδους προσκηνίου.

Λανθασμένη ερμηνεία του… «λάθε» έβγαλε μιά ακόμη αλήθεια, την οποία -επίσης- αποδέχομαι -πλατυασμένη και αναλυτικά επεξεργασμένη- θεωρώντας την, μάλιστα, μείζονος σημασίας της πρώτης:

«Αν κάποιος(-α) επιμένει να βρίσκεται στη λάθος πλευρά της Ζωής και της Ιστορίας, τότε θα παραμένει, πάντα, ανικανοποίητος(-η) και δυστυχής. Σ΄ αυτή την περίπτωση, το λάθος της μιζέριας του(της) δεν θα βρίσκεται πουθενά αλλού παρά, τόσο στο μυαλό και τις αποφάσεις που καταλήγει, όσο και στις πράξεις που κάνει…».