Όταν δεν υπάρχει το «μείζον», όλα τα «ελάσσονα» μαζί, μοιάζουν σχεδόν ανύπαρκτα.
Κάποιοι, έχοντας το πρώτο, δεν "χορταίνουν" με τα μικρά, νοσταλγώντας τα μεγάλα που έζησαν και οι αναμνήσεις τους τους κατατρύχουν. Ενώ άλλοι -οι περισσότεροι- μη διαθέτοντες αυτό βολεύονται μιά χαρά με τα ασήμαντα που γνώρισαν. Ευτυχείς, αφελείς και αμέριμνοι, προστατευμένοι στην κάψα της ασημαντότητος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου