Η αγελαία αριστερά.

-Παιδιά, ο βασιλιάς είναι γυμνός...

-Αμερικανοί, φονιάδες των λαών!!!

   Ένα εγγενές «προτέρημα-ελάττωμα» των αριστερών είναι η αντίδραση σε κάθε τί που ενοχλεί το κόμμα, με λανθασμένη ενέργεια ή άτοπη δήλωση, που από αβελτηρία, αμάθεια ή παρόρμηση «ξεφουρνίσει» κάποιο μέλος τους. Αντίδραση ομαδική, άκριτη και... ομοιόμορφη. Λες και όλοι έχουν εγκαταστήσει στο άρρωστο μυαλό τους... καρμπόν, ή το ίδιο τσιπάκι! Και εννοείται όλα στην κατεύθυνση υποστήριξης της κάθε αριστερής παπαρδέλας που τυχόν θα πετάξει κάποιος από δαύτους. Πιστοί στο δόγμα Λένιν, όπου: «όταν η αλήθεια δεν συμφέρει το κόμμα, τόσο το χειρότερο γιά... την αλήθεια. Απλά την αλλάζουμε!».

   Μέχρι τώρα, όλη αυτή η αντιανθρώπινη πορεία του μεγαλύτερου ιδεολογικού καρκινώματος του 19^ου αιώνος που διετύπωσε η θεωρία του Καρλ Μαρξ, επηρεασμένος από δεδομένα και συνθήκες τόπου και χρόνου, πέρασε διά πυρός και σιδήρου όσους ατυχείς λαούς μόλυνε και προσπάθησαν να τη εφαρμόσουν. Πλύση εγκεφάλου, βία, δυστυχία, θάνατος, τα μέσα που κρατούσαν τους λαούς πίσω από "Σιδηρά παραπετάσματα" και "Τείχη Βερολίνου", μέχρις ότου «αποθεραπευτούν» απ’ αυτήν και αποτινάξουν τους δυνάστες που τους επέβαλλαν τέτοια καθεστώτα.

Στην Ελλάδα της εφαπτομενικής εφαρμογής και απόπειρας εγκαταστάσεως ενός πρωτόλειου υφέρποντος κομμουνισμού, από τα εναπομείναντα απολιθώματα των ιδεολογικών αγκυλώσεων στα οράματα ουτοπικών κομμουνιστικών παραδείσων, τα σημάδια του, δυστυχώς, δεν εξαλείφτηκαν ακόμη. Η νομοτελειακή εξέλιξη του χρόνου, ως φαίνεται, δεν μας έφερε ακόμη στην φάση της επιφοίτησης και της οριστικής απαλλαγής. Γι’ αυτό και η χώρα εξακολουθεί να ταλανίζεται από τύπους σαν τον Δρίτσα, την Πέρκα, τον Βαρεμένο και... «τ’ άλλα παιδιά», ακούγοντας απιθανότητες, ανοησίες και αστείες δικαιολογήσεις.

   Παρ’ όλα αυτά -όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις- τα σημεία απόξεσης της ροζ γάγγραινας από τον νου και τη συνείδηση του μέσου Έλληνα πολίτη είναι καταφανή. Και μάλιστα με συντριπτική πλειοψηφία. Ας μην παρασυρόμαστε, λοιπόν, από στημένες, φωνασκούσες και ασχημονούσες εξώνητες μειοψηφίες. Η χώρα επιστρέφει στην κανονικότητα με γοργούς ρυθμούς.

   Αξιοθρήνητες, άθλιες εικόνες, σαν αυτές που παρουσιάζουν -όλα ανεξαιρέτως- τα πνευματικά ιδρύματα της χώρας, με τη κακόγουστα πασαλειμμένη λετσαρία στους τοίχους και την κουρελαρία των τοιχοκολλημένων... «ιδεών», μόνο λίκνα παιδείας και παροχής υψηλού επιπέδου μορφώσεως δεν συνιστούν. Οι ιδέες δεν χρειάζονται Πανεπιστήμια γιά να ανθήσουν, ούτε στειλιάρια, κράνη και μολότοφ γιά να διακινηθούν. Ούτε... άσυλα γιά να προστατευθούν.

   Όσοι έχετε κατιόντα μέλη για την πρόοδο και προκοπή των οποίων τυρβάζετε, αναλογιστείτε πως σ’ έναν κόσμο που η γνώση κι η εξέλιξη τρέχουν με ταχύτητα φωτός, τύποι σαν τον... Φίλη, τον Μπαλαφάρα, τον Κατρουλίξ και τον Μπλατσαούρα, μόνο πρόοδο δεν προοιωνίζονται. Όζουν κομματική σαπίλα, πνευματική καθίζηση και κοινωνικό μίσος, καλύπτοντας τα προσωπικά τους συμπλέγματα μ’ έναν αναχρονιστικό μανδύα και ακολουθώντας έναν ηγέτη που δεν ξέρει που του παν τα τέσσερα -Λέσβος και Μυτιλήνη, στροφές 360 μοιρών, Ντόϊτσε Βέλλε και, πρόσφατα η προφανής άγνοια στοιχειώδους αριθμητικής! Ναι αυτόν,  τον άξεστο συνδυασμό κουτοπόνηρης δημαγωγίας και άκρατου λαϊκισμού, που εναγκαλίστηκε την αφέλεια  μεγάλου μέρους του... «πανέξυπνου» λαού μας και τον έριξε στην αγκαλιά του -καθ’ ομολογία του κλέφτη, απατεώνα, πλαστογράφου- Πολάκη και της απίθανης αριστερής κομπανίας που θα μας... έσωζαν!!! Και αρκετοί εξ ημών τους ακολούθησαν κραυγάζοντας... μπέεεε, ενώ -δυστυχώς- κάποιοι τους πλαισιώνουν -«σωζόμενοι»- ακόμη.

  Αξιοσημείωτη η στάση των παλαιών εμβληματικών φυσιογνωμιών της -κάποτε όντως- πνευματικής αριστεράς, οι οποίοι τώρα σιωπούν προβληματισμένοι, βλέποντας την μετατροπή της σε υπανάπτυκτο αλιταριό.