Καταστολή. Μία λέξη Ιανός!

...Και η κλασσική σπονδή -τώρα που έπεσαν, τώρα επανέρχονται- στους χιλιάδες νεκρούς του Πολυτεχνείου!

"Poropom, pom-pom, poropom, porom Pompeo, porom..."

   Η αριστερή αμορφωσιά είναι γνωστή και δεδομένη. Έχει περάσει, ανεπιστρεπτί, η εποχή που αγνοί, εγγράμματοι κι ευαίσθητοι άνθρωποι είχαν παγιδευτεί στη σαγήνη των ωραίων αριστερών λόγων, περί ισότητος, δημοκρατίας, λαϊκής κυριαρχίας, όπου καθείς θα προσφέρει κατά τις δυνατότητές του και θα εισπράττει κατά τις ανάγκες του. Αυτές οι μπαρούφες  και όσες άλλες καλλικέλαδες παρεμφερείς ουτοπικές παπαρδέλες πλασσάριζαν -πάλαι ποτέ-  οι αγνοί και αφελείς «άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών», σήμερα κατάντησαν αγκυλώσεις μικρόμυαλων και διαφόρων γκαίυ και... «τεκνών». Και, βεβαίως, όχημα μεταβάσεως στην εξουσία όλων των πονηρών, κουτοπόνηρων και ανίκανων να χρησιμοποιήσουν τα κατάλληλα και ενδεδειγμένα μέσα ανελίξεως, αλλά εποχούνται στον λαϊκισμό, το «χάδι στ’ αυτιά» της αμόρφωτης πλέμπας και του καρακατσουλιού -κάτι που, μανιωδώς, προσπαθούν να... αυγατίσουν. Με την «μπουρδελοποίηση» των ΑΕΙ, τον εκμαυλισμό της νεολαίας, εξ απαλών ονύχων, τον ενστερνισμό ολόκληρου του παρδαλού περιθωρίου και τον εναγκαλισμό της εισαγόμενης σαβούρας. Γι’ αυτό, δεν είναι περίεργο πως οι όντως πνευματικοί νέοι άνθρωποι λακίζουν από τα αριστερά φληναφήματα, οι δε παλαιοί -συναισθανόμενοι την ματαιότητα των αγώνων, ελπίδων και θυσιών τους- σιωπούν... αιδημόνως.

   Συνεπώς, δεν είναι περίεργη η διαστρέβλωση και καπηλεία της λέξεως: «καταστολή», την οποία ταυτίζοντάς την με κάτι κακό, αντιδημοκρατικό και -οπωσδήποτε- δεξιό, την ξορκίζουν με τον απήγανο! Ξεχνούν, βεβαίως, πως η καταστολή, π.χ. μιάς πυρκαγιάς είναι πολύ καλό και χρήσιμο πράγμα. Όπως και η  καταστολή μιάς... ανταρσίας εσωκομματικής αντιπολιτεύσεως εντός ενός αριστερού κόμματος, ομοίως!

   Και φτάνω στους γόους, τους θρήνους και τους κοπετούς της απανταχού αριστερής λετσαρίας γιά τις απεγνωσμένες προσπάθειες του κράτους και της υγιούς κοινωνίας ν’ αποκαταστήσουν την νομιμότητα στη λειτουργία των ΑΕΙ και την κανονικότητα στη καθημερινότητά μας. Έτσι, ο εμφανισιακά και λειτουργικά, γνωστός ως δίκην μαυραγορίτη λαθρέμπορα, που αναρριχήθηκε κάποτε στο αξίωμα του Προέδρου της Βουλής, και γιά ψύλλου πήδημα -σε σχέση με τον τωρινό ορυμαγδό- ωρυόταν  πανικόβλητος: - «Φ.ου.ά, φ.ου.ά»!  ζητώντας αστυνομική επέμβαση μέσα στο Ναό της Δημοκρατίας, την Βουλή των Ελλήνων, πού καταχώνιαζε τότε την δημοκρατική του ευαισθησία; Αυτή που θυμήθηκε τώρα στο μανιφέστο-σαχλαμάρα του;

   Και γιά να τελειώνουμε με τις γελοιότητες των -τάχα μου- αριστερών κοπριτοδημοκρατών, σχετικά με την επέμβαση της Αστυνομίας στην -απανταχού της Γης- διασάλευση της δημοσίας τάξεως. Ο Μακρόν στη Γαλλία, μόνο δεξιός δεν είναι. Όμως η γαλλική Αστυνομία τσαταλιάζει τα... κίτρινα γιλέκα που μπαχαλοποιούν τη χώρα. Και τέλος το Χονγκ Κονγκ. Η ευδαίμων αυτή κινεζική επαρχία, η οποία ευημερούσε όταν ήταν κάτω από την... βρετανική μπότα, τώρα -κομμουνιστική ούσα- ξεσηκώθηκε! Και αισθάνεται βαθειά στο πετσί της την γλύκα της κομμουνιστικής εξουσίας. Με αρκετούς νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες.

   Ας το πάρουμε απόφαση. Η Αστυνομία δεν δρα... αντιδρά. Σαν τον τοίχο που του ρίχνεις κουτουλιά. Και αυτή είναι η δουλειά της στα πέρατα της Γης. Οπότε... «αλλού τα συριζαρέικα σάπια», που επί της ηγεμονίας ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούσες να κατέβεις πεζός την Ηρώδου του Αττικού!

   Και μία πρόβλεψη. Δυστυχώς δυσμενής. Απόψε στο κέντρο της Αθήνας -και ιδίως στο Εξαρχιστάν- θα γίνει της... που...ς! Δαγκώνω τη γλώσσα μου γιά να διαψευστώ!