Και όμως... πέρασε ένας χρόνος!

   Ο χρόνος, ως μέγεθος, είναι ένα πολύ άτιμο πράγμα. Κατά κανόνα εχθρικός και σπανίως σύμμαχος. Σκληρός, αμείλικτος, αδυσώπητος. Άλλοτε -όταν δεν το θέλεις- τρέχει σαν τους 800/άρηδες στο φίνις τελικού ολυμπιακών αγώνων και όταν θέλεις να τρέξει, αυτός «μουλαρώνει» και κρατά καρφωμένους τους δείκτες του ρολογιού σου.

   Πέρασε κιόλας ένας ολόκληρος ημερολογιακός χρόνος από τότε που η Άλκη μας άφησε τον θάλαμο του Ιασώ General  και φτερούγισε γιά καλύτερους κόσμους. Ανώτερους, όλβιους, αμέριμνους, χαρωπούς και ξένοιαστους. Η υποκειμενικότητα στην αίσθηση αυτού του ημερολογιακού διαστήματος επαφίεται στις ψυχικές ικανότητες, δυνατότητες, αλλά και την βαθύτερη σχέση -ενός εκάστου εξ ημών- μαζί της.

   Το Σάββατο, 4 Μαΐου, στις 11 το πρωί, η Άλκη μας θα «δεξιωθεί» συγγενείς, φίλους, γνωστούς, αλλά και αγνώστους που θα το θελήσουν, στην Αγία Σκέπη. Το μικρό εκκλησάκι που θα την στεγάζει, πλέον, αιωνίως και φτιάχτηκε γιά χάρη της -και όχι μόνο- στο άκρο του κτήματός της στην Ερέτρεια. Με πολλή προσπάθεια, κόπο, επιμονή, υπομονή, μεράκι, αλλά και πολλές οικονομικές στερήσεις των συγγενών της -κατά τον βαθμό συνειδήσεως και γενναιοδωρίας ενός εκάστου.

   Όσοι γνωρίζουν το κτήμα -τέρμα οδού Βουρλιωτών, στα Πλακάκια- ξέρουν πώς να έλθουν. Οι υπόλοιποι -προσεγγίζοντας- θα μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μου στο τηλέφωνο 6930898126 γιά να τους κατευθύνω, ή και να τους παραλάβω από γνωστό, σταθερό σημείο. Π.χ. άφιξη ferry boat Ωρωπού - Ερέτρειας.

   Και να μην το ξεχάσω: «Ένδυμα πρωινόν, ή... περιπάτου».