«Κοιλοπονάμε «βουνά» και γεννάμε «πόντικες»!

Ατζαμήδες πιλότοι, ανώμαλες προσγειώσεις. Και επιβάτες... κουλουβάχατα!

Ο Μερκελιστής και η Τσιπρίλω!

     Σε έναν ανώριμο, γενικά, λαό, γιά να του κερδίσεις την εμπιστοσύνη και να σε ψηφίσουν, χρειάζονται ωραία, παχιά και μεγάλα λόγια. Με πολλές υποσχέσεις -εφικτές ή ανέφικτες, αδιάφορο- μπόλικο λαϊκισμό, άφθονη δημαγωγία, κολακεία του κάθε απωθημένου και προσδοκία ικανοποίησης όλων των μύχιων πόθων του κάθε πικραμένου. Όμως γιά να τον κυβερνήσεις -έστω στοιχειωδώς ανεκτά- απαιτούνται μόρφωση, γνώσεις, ικανότητες, πείρα, εντιμότητα, πολιτικότητα και -πάνω απ’ όλα- μυαλό. Ένα απ’ αυτά να λείπει, η συνταγή χαλάει.

   Στο σημερινό κυβερνητικό συνονθύλευμα -ετερόκλητο πολιτικό συμπίλημα- απουσιάζουν άπαντα. Το μόνο στοιχείο που πλεονάζει είναι η εξουσιολαγνεία και η, παντί τρόπω και πάση θυσία, διατήρηση της «καρέκλας». Αθώα και μοιραία θύματα όλης αυτής της φαρσοκωμωδίας που παίζεται μπροστά στα έκπληκτα μάτια των νουνεχών, σκεπτόμενων και κατάπληκτων πολιτών, η χώρα και ο λαός της.  Από την απόγνωση που δημιουργεί η νυν αριστερή κυβέρνηση εξαιρούνται οι αφελείς σανοφάγοι, οι μειονεκτικοί, οι παραγωγικά άχρηστοι, οι ιδεοληπτικά αγκυλωμένοι, οι παλαιολιθικοί νεοσταλινικοί και το πάσης φύσεως συμπλεγματικό και περιθωριακό κοινωνικό κατακάθι, που συσπειρώνεται περί τους Κυρίτσηδες, Αυλωνίτες, Παπαχριστόπουλους, Ζουρλάρηδες και λοιπούς αλλόκοτους... ταγούς και «ηγέτες». Όλοι δαύτοι είναι στο στοιχείο τους και τους υποστηρίζουν φανατικά, συμπλεγματικά και άκριτα, αδιαφορώντας γιά τις όποιες επιπτώσεις που θα σημαδέψουν τόσο τους ίδιους, όσο και αρκετές προσεχείς γενιές. Στη λογική... «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα»!

   Μια μικρή αναδρομή στην προεκλογική περίοδο 2014-2015 δείχνει έναν... λεβέντικο ΣΥΡΙΖΑ να σκίζει χασέδες, να μασάει σίδερα, να μην σηκώνει μύγα στο σπαθί του, ν’ αλλάζει την Ελλάδα, να κατατροπώνει την... «συντηρητική νομενκλατούρα της Ευρώπης», η οποία -επί τη θέα Τσίπρα- δεν θα προλάβαινε ν’ αλλάζει σώβρακα και κιλότες από το φόβο της και -ιδιαιτέρως- η «μαντάμ Μέρκελ» θα πισωπατούσε τρομοκρατημένη και ικετεύουσα τον Τσίπρα να καταδεχτεί να μας δανείσει, (η Μέρκελ).

   Σήμερα, από όλη αυτή την παπαρδέλα, το μόνο που απομένει είναι μιά απέραντη γελοιοποίηση των τότε λιονταρήδων, οι οποίοι τώρα έχουν μετατραπεί σε ψοφοδεείς σουρομαδημένες και πειθήνιες ψωρογατούλες. Πλήρως υποταγμένοι κι εξευτελισμένοι, αποτελούν ό,τι γλοιωδέστεροι «γιέσμεν» γεννήθηκαν σ’ αυτό τον τόπο. Ξεπουλούν την Μακεδονία και αποδέχονται πλημμυρίδα λαθρομεταναστών στα νησιά μας με αντάλλαγμα την παράταση περικοπής συντάξεων, προκειμένου να φορτωθεί το μελλοντικό κι αναπόφευκτο κόψιμο και την μήνη των συνταξιούχων ο Μητσοτάκης -και η Μαρέβα, φυσικά. Μολονότι οι περικοπές συμφωνήθηκαν και ψηφίστηκαν, δις μάλιστα, από τους ίδιους!

   Συνοψίζοντας μνήμες, οράματα, αφηγήματα και αυταπάτες, βλέπουμε την Ελλάδα να κατρακυλά σε νέα χρεωκοπία μετά από σχεδόν τέσσερα χρόνια συριζαρέικων ερασιτεχνισμών, τυχοδιωκτισμών και αποτυχιών. Με τις Τράπεζες στα όρια του κραχ, οι πανάσχετοι στα οικονομικά αριστεροί εραστές των... «κλήρινγκς», αγνοούν τη συμπεριφορά των αγορών και θεωρώντας τα όποια «μαξιλαράκια» που μάζεψαν -στύβοντας τον λαό- ως μακρόχρονη εξασφαλιστική πανάκεια, σπρώχνουν την χώρα σε νέα μνημόνια και σωτήρια -γιά δαύτους- κηδεμονία.

   Τέλος, όποιος διαβάζει τη στήλη ας βάλει καλά στο μυαλό του -και ανεξαρτήτως πολιτικάντικων χειρισμών και διεθνούς ίντριγκας-  πως ο νόμος Κατακούτελου, περί των συντάξεων,  δεν στέκει στο ΣτΕ. Αντίκειται σε βασικά άρθρα του Συντάγματος. Οπότε είτε οι παλιές συντάξεις θα περικοπούν, ή οι νέες θα ανέβουν. Μέση λύση δεν υπάρχει. Οι αισιόδοξοι που πιστεύουν τον Τσίπρα και θεωρούν πως το φορολογικό μας ξεζούμισμα αρκεί γιά να πάει καλά η οικονομία ας κρατήσουν την δεύτερη εκδοχή, οι απαισιόδοξοι ας αρχίσουν το... κλάμα. Ένα εξάμηνο αβάντζο θα πάρουν, το πολύ.