Τα άθλια κόλπα των άθλιων κυβερνώντων... και ο διανεμόμενος σανός.

Η πονεμένη ιστορία κάθε... «φήμης» που τσούζει!

Ένας πλούσιος ακροδεξιός όχλος που εχθρεύεται την κυβέρνηση και προτιμά να έχει τα λεφτά του στις offshore της Μαρέβα. 

    Η μεθοδευμένη πρακτική που κυριαρχεί πλέον στο πολιτικό χαλκείο των απατεώνων του ΣΥΡΙΖΑ περνά διαδοχικά από τις εξής φάσεις:

   - Έστω ότι αποφασίζουν ένα, ακόμη, αντιλαϊκό μέτρο στα πλαίσια της ανικανότητος που τους διακατέχει γιά ορθολογιστικό «αυγάτισμα της πίττας» και ένεκα της αναγκαιότητος περισυλλογής κρατικού κομποδέματος γιά κομματική χρήση παροχών στις εκλογές που έρχονται και την, κατά το δοκούν, διανομή του προς μία ακόμη εξαπάτηση-παγίδευση αφρόνων ψηφοφόρων και την άγρα των ψήφων τους, με την ευτελέστερη, απεχθέστερη και ταπεινωτικότερη γιά την ανθρώπινη αξιοπρέπεια παροχή. Αυτή των... επιδομάτων, που καθιστά την παροχή ελεημοσύνη, το άτομο που την δέχεται επαίτη και τον «ελεήμονα» πάροχο εκμαιεύοντα την ευγνωμοσύνη του ζητιάνου με αντιπαροχή στην κάλπη.

  - Αρχικά, διαρρέουν διερευνητικά την αντιπαθή πληροφορία ως... φήμη και περιμένουν αντιδράσεις. Όπως είναι φανερόν, η φήμη προκαλεί αναστάτωση, η οποία -προϊόντος του χρόνου φουντώνει.

   - Διάσπαρτοι συριζαρέοι κεκράκτες διαρρηγνύουν ιμάτια, διαψεύδουν και κατηγορούν την αντιπολίτευση γιά κινδυνολογία, καταστροφολογία και τα σχετικά. Π.χ. το «Ώπα, ώπα, όχι κύριε Αυτιά»  της «μαρμελαδιτζούς» Θεανώς, (όχι Θεανούς, προς Θεού!), στον Γιώργο Αυτιά, όταν εκείνος της ανέφερε για το κόψιμο του ΕΚΑΣ, κ.λπ.

   - Προϊόντος του χρόνου, και ενώ η κοινωνία βράζει, με τη διαφαινόμενη επιβεβαίωση ενός νέου μέτρου-καταπέλτη, π.χ. η περικοπή των συντάξεων, η οδηγία του Μαξίμου εισηγείται μία κλασσική συνταγή ανορθόδοξου πολέμου: «Καλύτερη άμυνα η επίθεση»! Έτσι, στο θέμα των συντάξεων, λ.χ., βγαίνει ο Κατακούτελος με την κομμουνιστική «pochette» και ομιλεί περί... αυξήσεων μέσω...  «επανυπολογισμού! Έρχεται, μετά, ο ψευτοκουλτουριάρης τρίχας βουλευτής της Λέσβου -στο λαιμό μου κάθεται- με την θεατρική φωνή και ομιλών, περί διαγραμμάτου, αναφέρει γιά... «αναπλαισίωση των συντάξεων». Τέλος, οι πλέον αγκυλωμένοι θυμούνται το mail Χαρδούβελη και βρίζουν τον Σαμαρά, ενώ το πιό ηλίθιο καρακατσουλιό στρέφεται στην... Μαρέβα, τον Βολταίρο και τις... «εξωχώριες»!

  - Όταν, μοιραία και νομοτελειακά, το μέτρο έχει γίνει βούκινο και δεν κρύβεται πλέον, βγάζουν -άσσο από το μανίκι- τον κρυφό άσσο: «Ναι, ψηφίσαμε, μεν, τις περικοπές, αλλά η οικονομική μας... «άνθiση» μας επιτρέπει να... το ξαναδιαπραγματευτούμε»! (Αναξιόγλου, υπουργίνα Ανεργίας). Λες και οι εταίροι-δανειστές τρώνε το ίδιο κουτόχορτο που εκείνη σκορπά απλόχερα στην πελατεία, μαζί με τα έωλα επιχειρήματά της.

  - Και μετά -κερασάκι στην τούρτα- οι πλέον μπαμπέσηδες από δαύτους και πιό θρασείς και κουτοπόνηροι- π.χ. ο Κεφαλονίτης Μπαλαφάρας τολμούν βουτιά στην... λούμπεν αναξιοπρέπεια: «Ναι, ψηφίσαμε τις περικοπές, αλλά -πριτς- που θα τις εφαρμόσουμε!»

  - Τέλος, αφού κατακάτσει ο κουρνιαχτός από το οδυνηρό μέτρο-αγγούρι και έρθει η ώρα της... «εφαρμογής» του, όποος τολμήσει να αναφερθεί σ' αυτό, ο γλοιώδης γυμνοσάλιαγκας με τα τα μικρά ματάκια πίσω από μυωπικά γυαλιά και το ειρωνικό ύφος, έτσι και του αναφέρεις κάτι σχετικό, σου απαντά περιφρονητικά:« Έλα, μωρέ, περσινά ξυνά σταφύλια. Ακόμη το θυμάσαι»;

   Και η στήλη ερωτά τον κάθε καλοπροαίρετο αναγνώστη, ανεξαρτήτως πολιτικής ιδεολογίας και κομματικής εντάξεως: «Αν έπρεπε να στείλει, διά χειρός, 20ευρώ σε κάποιο συγγενή του στην Θεσσαλονίκη, θα εμπιστευόταν έναν τύπο, σαν... π.χ. τον αυταπατεώνα Αλέκσις, τον δανδή-κομμουνιστή Κατακούτελο, τον Χατζηαβάτη Μπαλαφάρα, την πανάσχετη Αναξιόγλου, την... «ωραία, μορφωμένη, έξυπνη και... μετριόφρονα Αυλωνίτου» και τους περί αυτούς; Όποιος απαντήσει... «ναι» -αβίαστα- είναι πανάξιος του σανού που τον σιτίζει ο πιό πάνω εσμός. Αποτελεί έναν... πανευτυχή σύντροφο που πάντα θα... «κερδάει»! Εύγε του, λοιπόν.