Φοβάμαι...

 Βλέπω, ακούω, σκέφτομαι, φοβάμαι...

Τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι με αγριεύουν. Μόνο και μόνο γιατί είναι... απαραίτητα!

Η κατάντια της Κοινωνίας των Ανθρώπων από πλευράς αμοραλισμού και ασυδοσίας έχει μετατρέψει το απόλυτο σύμβολο ειρήνης, ηρεμίας και ευγενούς άμιλλας σε πολιορκημένο φρούριο, γιά προστασία από τις δυνάμεις του παραλογισμού και της τρομοκρατίας.

Πολύ φοβάμαι πως, επειδή η παρανομία και το έγκλημα είναι πάντα ένα βήμα εμπρός από την νομιμότητα, όσα μέτρα κι αν λάβουν οι γαλλικές αρχές ασφαλείας, η τρομοκρατία, οι εθνικισμοί και η παράνοια που καραδοκούν και ετοιμάζονται πυρετωδώς, θα περάσουν.

Δαγκώνω τη γλώσσα μου... και εύχομαι ομαλή διεξαγωγή των Αγώνων.