Πέντε χρόνια μετά και... χωρίς.
Αύριο συμπληρώνονται πέντε χρόνια από την ημέρα -Σάββατο 5 Μαΐου 2018- που ο Μέγας Αρχιτέκτονας του Σύμπαντος κάλεσε κοντά του την Κυρά του Gigiland. Ίσως, ποιός το ξέρει, γιά να Του στολίσει τον Παράδεισο…
Ως βασικός «επικαρπωτής» της επίγειας παρουσίας της, θεωρώ υψίστη υποχρέωση να τιμήσω, πρώτος απ΄ όλους, τη μνήμη της ζητώντας από τον φίλο μου τον παπα-Θεαγένη να μεσολαβήσει, ως καθ΄ ύλην αρμόδιος, στον Πλάστη να δεχθεί τις ευχές όλων όσοι είχαν την τύχη να την γνωρίσουν στην επίγεια παρουσία της και την εξετίμησαν, ώστε να την τακτοποιήσει στην χορεία των εκλεκτών.
Όσοι εξ αυτών διαβάζουν τώρα αυτές τις γραμμές, αύριο -κατά τις 12.00 το μεσημέρι- αν θέλουν, ας διακόψουν ό,τι κάνουν, ας στρέψουν το κεφάλι προς τον ουρανό και ας διακτινίσουν, γιά μιά στιγμή μόνο, τη σκέψη τους προς αυτήν. Είμαι βέβαιος πως εκείνη θα το νοιώσει, θα ευχαριστηθεί και θα συγκινηθεί… Τουλάχιστον όσο κι εμείς εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου