Καπηλευόμενοι θλιβερές καταστάσεις και σκυλεύοντας αθώα θύματα
Η τραγικότητα των ημερών επιβάλλει, κατά το δυνατόν, ολιγόλογες αναρτήσεις. Σκοπός η σωστή ενημέρωση γεγονότων και όχι η κάθε προσωπική και παρορμητική τοποθέτηση.
Χθες βγήκαν στα φόρα αποκαλυπτικοί διάλογοι του μοιραίου Σταθμάρχη Λαρίσης με την συνάδελφό του στους Νέους Πόρους και τον ρυθμιστή κυκλοφορίας στην Αθήνα. Συγκλονιστικοί ως προς την ουσία της ανάδειξης των ευθυνών του σιδηροδρομικού δυστυχήματος, αλλά και τραγελαφικά κωμικοτραγικές ως προς την ποιότητα και τις ικανότητες του ατόμου. Αποδεικνύουν "μπουφονικά", περίτρανα και αμάχητα ανάγλυφα την πλήρη ακαταλληλότητα και κουτοπονηριά του. Καθώς και το μέγα σφάλμα όλων όσοι του επέτρεψαν, από αχθοφόρος βαλιτσών, να μετατραπεί σε αχθοφόρο ψυχών στον Άδη. Σχεδόν μία ώρα μετά την σύγκρουση αυτός ζούσε σε άλλο κόσμο, χωρίς να αντιλαμβάνεται ούτε πού βρίσκεται, ούτε και τί έκανε! Συνδικαλιστικοί φατριασμοί και κομματικοί φαβοριτισμοί με ολέθρια αποτελέσματα.
Συμπεράσματα: α) Πίσω από κάθε τέλειο μηχανισμό καλής, εύρυθμης και προστατευτικής λειτουργίας -τελευταίος στη σειρά- θα βρίσκεται πάντα ο «Άνθρωπος». Και αν αυτός είναι ηλίθιος κι ακατάλληλος, υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να αποδεικνύεται και μοιραίος.
β) Η εγνωσμένη συριζαρέικη φαυλότητα, μιμούμενη παλιές συνταγές του ΄15, προσπαθεί πάλι να στήσει κλίμα… «νεοαγανακτισμένων» πολιτών, οργανώνοντας κύματα απεργιών, συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων. Με συμμετοχή ασχέτων επαγγελματικών ομάδων επιδιώκει το χάος, την κοινωνική αποδιοργάνωση, την αποσύνθεση του Κράτους και την βίαιη πτώση της Κυβερνήσεως.
Εμείς οι παλιοί, που ακροθιγώς ενθυμούμεθα τα προεμφυλιακά συλλαλητήρια -Δεκεμβριανά- αγωνιούμε πολύ γιά τον νέο διχασμό και τα δεινά όπου αυτός μας οδηγεί. Πολλώ δε μάλλον, αφού -και δυστυχώς- δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα ουδείς νέος… Σκόμπυ.
Και μιά τραγική σύμπτωση. Ο Εμφύλιος το 1946 άρχισε με την επίθεση του ΕΛΑΣ στον Σταθμό Χωροφυλακής στο Λιτόχωρο…. Τα Τέμπη δίπλα είναι… Λέτε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου