Διάβασα στην «Καθημερινή» της Κυριακής απαντήσεις 23 αξιόλογων συμπολιτών μας και μιάς… μηχανής(!), σε ένα άρθρο-ερώτημα με τίτλο: «Ελλάδα είναι…».
Χωρίς να έχω το βεληνεκές αξιολογότητος των ερωτηθέντων και χωρίς να μου ζητήσει κανείς την άποψή μου, σπεύδω -εντελώς απρόσκλητος και αυτόκλητος- να απαντήσω σε ένα εντελώς αντίθετο ερώτημα: «Ελλάδα ΔΕΝ είναι…»! Ή μάλλον, τί δεν αξίζει να είναι…
Η χώρα μας είναι μιά προικισμένη γωνιά της Γης, που δεν αξίζει την κακομεταχείριση που υφίσταται από αυτούς που την κατοικούν, την βανδαλίζουν, την καταστρέφουν…
Στην χώρα που γέννησε το πνεύμα, τις επιστήμες, τις καλές τέχνες, την φιλοσοφία, την ποίηση, την λογοτεχνία και, εν τέλει, την δημοκρατία, δεν θα της άξιζε η σημερινή της κατάντια. Εκτός και αν ο Θεός, μαζί με τα καλά που την προίκισε, φρόντισε να της στείλει και την Πανδώρα με το κουτί της, ούτως ώστε να δοκιμάσει αν πράγματι της άξιζαν αυτά τα… προικιά. Και, δυστυχώς, ο χρόνος και η ζωή απέδειξαν πως τα παιδιά της δεν κατάφεραν να κρατήσουν τις αξίες που κάποτε γεννήθηκαν από τους προγόνους τους. Προχωρώντας από το κακό στο χειρότερο, σήμερα βολοδέρνει μεταξύ ευτέλειας, σήψης και αποσύνθεσης. Με τους τραμπούκους να κουμαντάρουν τα Πανεπιστήμια και τους «πολακιστές» να θέλουν να την κυβερνήσουν. Αλητεία απ΄ άκρου σ΄ άκρον.
Ίσως, σαν μιά ακόμη επαλήθευση της θείας νομοτέλειας που θέλει ό,τι ακμάζει πρώτο να παρακμάζει και πρώτο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου