Καλύτερος σύμβουλος η μνήμη.
Οι... εναλλακτικές λύσεις, η αποφυγή τους. (Το μη χείρον βέλτιστον!!!).
Τα πλείστα από τα σημερινά «κοκοράκια» που κορυβαντιούν πάνω στα θλιβερά, αλλά πρωτοφανή, καιρικά φαινόμενα δεν είχαν, καν, γεννηθεί όταν είχαν ξανασυμβεί παρομοίου μεγέθους αντίστοιχα. Τύποι ανεπάγγελτοι, προϊόντα κομματικού σωλήνα, άπειροι, άπραγοι, ανεπάγγελτοι, ανίκανοι -αποδεδειγμένα από αντιμετωπίσεις πολύ μικρότερου βεληνεκούς θεομηνίες- βρήκαν την ευκαιρία να… κουνήσουν το δάκτυλο σε μια υπεύθυνη κυβέρνηση η οποία κάνει -σοβαρά και υπεύθυνα- ό, τι της επιτρέπουν και τα δεδομένα και το μέγεθος των δυνατοτήτων της, προ τα κάτω, διαχεόμενης ευθύνης. Σφάλματα και αστοχίες είναι δεδομένα ακόμη και στους τελειότερους μηχανισμούς εκτάκτου ανάγκης, με αποτέλεσμα την ταλαιπωρία και, την εξ αυτής, προκαλούμενη αγανάκτηση.
Αρχίζω με ένα, επίσης, πρωτοφανές στα ελληνικά γεγονός. Την έντιμη αίτηση δημόσιας συγγνώμης από ολόκληρη την γραμμή υπευθυνότητος, με επί κεφαλής τον πρωθυπουργό. Εν συνεχεία, προχωρώ στην ταχύτητα αποκαταστάσεως της ομαλότητος σε κυκλοφορία και ηλεκτροδότηση, αλλά και την γενναία, κατ΄ αρχήν, πρώτη οικονομική αποζημίωση των ταλαιπωρηθέντων. Με την επισήμανση πως ένα αρκετά μεγάλο μέρος αυτών ευρέθησαν με δική τους ευθύνη στο λάθος σημείο, την λάθος ώρα. Όλα τα ΜΜΕ ωρύονταν στη διαπασών από το προηγούμενο Σαββατοκύριακο και προειδοποιούσαν για την επερχόμενη δριμεία καταιγίδα, χρησιμοποιώντας, μάλιστα, και κάποιες καινούριες εντυπωσιακές –όπως «πολικός αεροχείμμαρος»- λέξεις γιά τον χαρακτηρισμό της.
Κατά την γνωστή ελληνική ελαφρότητα, με την πρώτη και παραμικρή κακή συγκυρία η ιαχή… «Πού είναι το κράτος; Γιατί πληρώνουμε… φόρους;»! συνοδεύεται από την απαίτηση μπροστά στο σπίτι μας να υπάρχουν, κατά σειράν: Ένα εκχιονιστικό γιά να καθαρίζει τα χιόνια τον χειμώνα, ένα πυροσβεστικό να σβήνει τις απειλητικές φωτιές το καλοκαίρι, ένα μεγάλο πριόνι να κόβει τα δέντρα, (όλο το χρόνο και γιά διάφορες αιτίες). Όμως… μόνο όταν πέσουν, γιατί πριν πέσουν τα προστατεύουμε! Και εμείς… ως «περιβαλλοντολόγοι» και το Δασαρχείο, ως… αρμόδιος φορέας. Και αλίμονο σε όποιον τολμήσει να κλαδέψει, προκαταβολικά, ένα απειλητικό γιά τα σύρματα κλαδάκι! Ένας αποκλειστικός ΔΕΔΗΕ γιά να επανασυνδέει -ατάκα κι επί τόπου- τα πεσμένα καλώδια και -τέλος- ένας αστυνομικός -κατά περίπτωση- άλλοτε φύλαξ άγγελος της ζωής και περιουσίας μας και άλλοτε… «μπάτσος, γουρούνι, δολοφόνος»!
Εν κατακλείδι, απευθυνόμενος σε όλους -και είμαστε οι πλείστοι- τους νουνεχείς, σώφρονες και ψύχραιμους πολίτες, συνιστώ να θυμηθούν -δεν είναι, δα, και πολύ παλιά στο χρόνο- τους αντίστοιχους ανευθυνοϋπεύθυνους σημερινούς κήνσορες που ξερογλειφόμενοι -αποκλειστικά- γιά την εξουσία, δημαγωγούν ασύστολα και προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το κάθε τί, προκειμένου να επανέλθουν, τί αυτοί έκαναν, σε κατά πολύ ήσσονος μεγέθους φυσικές καταστροφές. Προσωπικά θυμάμαι πως όταν κάποια ταλαίπωρη, από την συμφορά στο Μάτι, τόλμησε να διαμαρτυρηθεί γιά την μη καταβολή της, τότε, υπεσχημένης αποζημιώσεως, ο επίσης τότε -και… «αυριανός»- πρωθυπουργός, θρασύτατος όπως πάντα, της είχε απαντήσει:
-«Ε΄, και αν στα έδινα τί θα τα έκανες; Θα τα έτρωγες!!!». Λες και η καμένη -και κατακαϋμένη- έπρεπε να τα… επενδύσει, ή καταθέσει στην Τράπεζα.
Και κλείνω με ένα ιστορικό γεγονός: Μετά την νίλα των Περσών στον Μαραθώνα, ο Δαρείος είχε επιφορτίσει έναν δούλο του να του λέει κάθε πρωί: «Δέσποτα μέμνησο των Αθηναίων»!
Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν! Και μία ευχή: "Είθε αυτό το πάθημα να αποτελέσει το τελευταίο μάθημα και δίδαγμα γιά ορθή αντιμετώπιση κάθε παρόμοιας μελλοντικής θεομηνίας".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου