Οι θεομηνίες στην Εύβοια, οι καταστροφές και το... βιολί του Τσίπρα.

   Από 20/ετίας περίπου ζω μόνιμα στην Ερέτρεια και, προφανώς, έχω γυρίσει αρκετές φορές ολόκληρο το νησί της Εύβοιας, το οποίο γνωρίζω αρκετά καλά.

   Η μεγαλύτερη καταστροφή του νησιού δημιουργήθηκε  από την πυρκαγιά που ξέσπασε την 4^η Ιουλίου 1988, ημέρα  Σάββατο, κράτησε πολλές ημέρες και κατέκαψε ένα μεγάλο μέρος του. Από ψηλά τον βορρά μέχρι αρκετά κάτω στον νότο. Από εκείνη την φοβερή πύρινη κόλαση, την οποία εβίωσα προσωπικά και παρ’ ολίγον να... αποβιώσω  ένεκα αυτής, η Εύβοια δεν ανέκαμψε ποτέ. Δεν πρόλαβε!  Η πλήρης αποψίλωση τεραστίας εκτάσεως δασών άλλαξε οριστικά το κλίμα της περιοχής. Έτσι, συμπαρομαρτουσών και αρκετών μικροτέρας εκτάσεως πυρκαγιών, το ριζικό σύστημα των καμμένων δένδρων παρέλυσε, με αποτέλεσμα οι μεγάλες πλημμύρες που ακολούθησαν να αλλάξουν σημαντικά το γεωγραφικό ανάγλυφο πολλών περιοχών με την απογύμνωση από το γόνιμο χώμα που οι ρίζες συγκρατούσαν. Έτσι  ολόκληρο το επίπεδο παραθαλάσσιο τμήμα του νησιού έχει  γεμίσει προσχώσεις από φερτά υλικά, που έφθασαν μέχρι τη θάλασσα.

   Η σημαντική ελάττωση του δασικού πλούτου της Εύβοιας επέφερε σημαντική διατάραξη του κύκλου του νερού (βροχόπτωση - άρδευση - εξάτμιση - συντήρηση οικοσυστήματος και... άντε πάλι), με αποτέλεσμα την -κατά καιρούς- εμφάνιση «ακραίων καιρικών φαινομένων». Και όταν λέμε ακραία φαινόμενα εννοούμε ή μεγάλες περιόδους ξηρασίας, ή βροχές με το τουλούμι!  Ή σκας από την πολύ υψηλή θερμοκρασία -καύσωνας- ή καταψύχεσαι από το πολύ χιόνι. Ενώ η ομαλή και γλυκιά  μετάβαση από το καλοκαίρι στον χειμώνα -και αντίστροφα- έχει πάει περίπατο. Μέσα σε μια ημέρα ο καιρός γυρίζει τούμπα!

   Έρχομαι τώρα στην προχθεσινή «θεομηνία», η οποία δικαιώνει τον όρο και την πεμπτουσία του, καθ’ όσον  μπορεί -ωραιότατα- να θεωρηθεί  ως θεϊκή νέμεσις, απάντηση στην ανθρώπινη «ύβριν» κατά της  Φύσεως, την οποία οι ακόρεστες ανθρώπινες δραστηριότητες -σε μέγεθος και πλήθος-  την βιάζουν εξακολουθητικώς και καταφώρως. Αυτό που λέμε... «παρά Φύσει», με την δημιουργία και εκπομπή τεραστίων ποσοτήτων μολυσματικών αερίων μαζών, οι οποίες κατά την «αρχήν της αφθαρσίας της Ύλης» (Λαβουαζιέ), δεν χάνεται, ούτε εξαλείφεται, αλλά γυρίζοντας γύρω-γύρω, τελικά επιπίπτει επί της άφρονος κεφαλής μας, ως επιβράβευσις του άφρονος... «δεν βαριέσαι» και της υποκριτικής μας συμπεριφοράς. (Τυρβάζουμε για την φωλιά του  «πιτσιλωτού αετού» και της «αλλήθωρης κουκουβάγιας»  και αρνούμεθα την τοποθέτηση συστημάτων αιολικής ενέργειας στα κορφοβούνια).

   Όποιος -υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι- νουνεχής παρατηρήσει το γεωγραφικό ανάγλυφο της περιοχής με την, μάλλον αραιή,  δόμηση αυτής και συνεκτιμήσει τον όγκο του κατακλυσμιαία επιπεσόντος  ύδατος στην μονάδα του χρόνου, θα καταλάβει πως  η προκληθείσα καταστροφή ήταν αναπόφευκτη.  Η μετεωρολογική υπηρεσία είχε, αυτήκοος μάρτυς εγώ, προειδοποιήσει για ακραία καιρικά φαινόμενα, αλλά κανείς δεν έδωσε -ΟΥΤΕ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΔΩΣΕΙ- περισσότερη και μεγαλύτερη σημασία. (Εδώ  όλοι γράφουν στα... «δεόντως τους» τις προειδοποιήσεις για τον κορωνοϊό, αμιλλώμενοι  ποιος θα τον πρωτοδιαδώσει  με γιορτές, πανηγύρια, πάρτυς, γάμους -«άλλος γαμ... κι άλλος πληρώνει»- και σε μια ανακοίνωση της ΕΜΥ θα κολώσουμε!).

   Όπως προκύπτει -και είναι εμφανές- στην προκειμένη περίπτωση δεν υπάρχουν ρέματα που να εμποδίζουν την φυσική ροή του νερού προς την θάλασσα, καθώς η πληγείσα περιοχή είναι ένας απέραντος κάμπος και η κοίτη του Λήλαντα ξεροποτάμου  εντυπωσιακά μεγάλη. Όμως όταν το μέγεθος ενός φυσικού φαινομένου ξεπεράσει κάποια όρια, το αποτέλεσμα θα είναι νομοτελειακά, από δυσάρεστο έως καταστρεπτικό.  Πράγματι, εδώ υπήρξαν και 8 νεκροί, γεγονός δυσάρεστο. Το πτώμα ενός, μάλιστα, ξεβράστηκε απέναντι στον Κάλαμο, γεγονός που δείχνει την ορμητικότητα, του νερού,  όπως και τα  διάφορα αυτοκίνητα που έκαναν τον διάπλου!  

   Όμως σε άλλη αντίστοιχη πρόσφατη συμφορά,  π.χ. πλημμύρες Μάνδρας,  με μικρότερη ποσότητα ομβρίων  και αποδεδειγμένα υπάρχοντα αίτια για την απόφραξη των ροών των υδάτων προς την θάλασσα, π.χ. μπαζώματα και αυθαίρετα κτίσματα -άρα καραμπινάτες διαχρονικές κρατικές ευθύνες- ο αριθμός των νεκρών ήταν ακριβώς τριπλάσιος, (24).  Επίσης η κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού τώρα, ήταν και άμεση και αποτελεσματική. Με τα μάτια μου είδα ελικόπτερο να παραλαμβάνει και διασώζει 3 πλημμυροπαθείς από στέγη σπιτιού, κάτι που δεν είδα ούτε στην Μάνδρα, ούτε στο Μάτι. Όπως έμαθα, δε, τα ελικόπτερα διέσωσαν 97 συνολικά άτομα. Βεβαίως, λογικό και ανθρώπινο, οι πανικόβλητοι πληγέντες να αιτιώνται τους πάντες και τα πάντα, ενώ η ψυχούλα τους θα ήθελε έναν πυροσβέστη να τους προστατεύει -προσωπικώς- και μερικά μηχανήματα να διώχνουν τα νερά από την αυλή τους, (προς την αυλή του γείτονα, εννοείται)!

   Το τί κουταμάρα άκουσα χθες, σχετικώς,  δεν λέγεται. Κάποιος -προφανώς συριζάριος- εντόπισε την αιτία και ευθύνη της καταστροφής στην κατάργηση της θέσης κάποιου... αντιπεριφεριάρχη! Ενώ άλλη μία αντιπολιτευτική παπαρδέλα μιλάει γιά την μη χρήση του μαγικού αριθμού... 112. Μία πανάκεια η οποία  -σίγουρα- θα ξεσήκωνε νυχτιάτικα  τους 8 - γεροντάκια τα περισσότερα, συν ένα μωρό, που θα τους ξύπναγε το κινητό, θα τους έβγαζε αλλόφρονες στους δρόμους  και θα... τους  έσωζε από τον πνιγμό!  Σχετικά θυμάμαι -από την εποχή των μεγάλων σεισμών της Αθήνας- πως συζητώντας σε επίπεδο ειδικών, είχε διαπιστωθεί πως ακόμη και σε περίπτωση ασφαλούς προβλέψεως επερχομένου μεγάλου σεισμού, η πανικόβλητη φυγή των Αθηναίων θα δημιουργούσε εκατόμβες θυμάτων, οπότε η πρόβλεψη δεν θα έπρεπε να ανακοινωθεί καν.  Χώρια την πιθανότητα μη επαληθεύσεως της προβλέψεως! Γι’ αυτό άστε τον πλασιέ των χειρογράφων του Χριστού να ωρύεται κουτοπόνηρα.

   Εννοείται πως οι συριζαρέοι  -σιγά που δεν-  έσπευσαν ν’ αποδώσουν τις ευθύνες για την βιβλική -όντως- καταστροφή που έπληξε την Κεντρική Εύβοια στον «νεοφιλελέ» Μητσοτάκη, προφανώς  και στην Μαρέβα, που αναπαύεται ασφαλής στο παριζιάνικο σπίτι της  των  92 μ2, τέως ιδιοκτησίας Βολταίρου παρακαλώ, χωρίς να κινδυνεύει από την υπερχείλιση του Σηκουάνα. Όπως ακριβώς συνέβη και στον πρώην ιδιοκτήτη  του, το 1362, όπως προσφυώς θα ανέγραφε και ο Καρπερός, στην ευρείας κυκλοφορίας εφημερίδα του, και την απέτρεψε ένας έγκαιρος και ευφυής ελιγμός του αντίστοιχου, τότε, "στρατηγικού σχεδιαστή"  Μεσιέ Καραβικτουάρ !!!