Τα λάθη του ΔNT.

Μύθοι και πραγματικότητα.

-Στερνή μου γνώση... Καψερή δεν ήξερες. Αμ, δεν ρώταγες; Ας πρόσεχες!

    Πολύς ντόρος γίνεται και πολύς κουρνιαχτός σηκώθηκε τελευταία με την δημοσιευθείσα έκθεση του ΔΝΤ σχετικά με τα προγράμματα βοηθείας σε Ιρλανδία, Πορτογαλία και Ελλάδα. Σ’ αυτήν ομολογούνται σφάλματα τακτικής και στρατηγικής, ως προς την Ελλάδα, τα οποία οδήγησαν στην αποτυχία της «συνταγής» στη χώρα μας.

   Το γεγονός πυροδότησε έκρηξη αντιδράσεων μεταξύ των διαφόρων ντόπιων «πονεμένων», που -από Κουρή και Καρατζαφέρη μέχρι τον αλλοπρόσαλλο μπλοφαδώρο Μπαρουφολόγο Νάρκισσο- έσπευσαν να δηλώσουν... δικαιωμένοι, καθείς από το μετερίζι των συμφερόντων του, και να απαιτήσουν συγγνώμες και... αποζημιώσεις.

   Καλό θα ήταν -ο κάθε εχέφρων και νουνεχής πολίτης- πριν κανείς σπεύσει να βγάλει συμπεράσματα και παγιώσει άποψη να διαβάσει προσεκτικά την έκθεση. Αν το κάνει θα διαπιστώσει -με λίγα απλά και κατανοητά λόγια- τα εξής:

   - Η πρώτη και κύρια διαπίστωση-ομολογία αποτυχίας του ΔΝΤ αφορά στην υπερτίμηση της αξιοπιστίας, την οποία θεωρούσε πως διακατείχε τις ηγεσίες της Ελλάδος καθ’ όλη την διαδικασία. Υποτίμησε τις εσωτερικές αντιδράσεις των οργανωμένων συμφερόντων στην εφαρμογή του συμφωνηθέντος προγράμματος. Υποτίμησε την πατροπαράδοτη κουτοπονηριά και μπαμπεσιά, το ράβε-ξήλωνε, το μπρος-πίσω, την συνεχή διγλωσσία, την εσκεμμένη κωλυσιεργία, την αναποφασιστικότητα, τον άκρατο λαϊκισμό, την εξουσιολαγνεία και χίλια μύρια αρνητικά χαρακτηριστικά της φυλής μας, που έπαιξαν πρωτεύοντα ρόλο στην υπόθεση. Με λίγα λόγια δεν εξετίμησε ορθώς το... τί «κουμάσια» είμαστε! Ψηφίζαμε νόμους, κάναμε συμφωνίες, παίρναμε τη... δόση μας και μετά δεν εφαρμόζαμε τίποτα, συνεχίζοντας απτόητοι... το βιολί μας!

   Χρειάστηκαν αρκετοί μήνες γιά να αντιληφθούν στο αφελές -όπως προκύπτει- ΔΝΤ την έλλειψη διοικητικής ικανότητος, την σαθρή και διεφθαρμένη  κρατική μηχανή, τις μειωμένες παραγωγικές δυνατότητες και την απέραντη μπαγαποντιά της ηγεσίας της χώρας. Κάτι που δεν συνέβη, π.χ. με την Ιρλανδία.

   - Άλλο...  σφάλμα του ΔΝΤ ήταν ότι ενέδωσε στην αποδοχή της βιωσιμότητος του ελληνικού χρέους και το μη -εξ αρχής- κούρεμά του, παρασυρμένο από την αισιόδοξη άποψη της ΕΚΤ και των Ευρωπαίων εταίρων, οι οποίοι -πονηρά σκεπτόμενοι- δεν θέλησαν να υποστούν τη ζημιά του κουρέματος και προτίμησαν να ρισκάρουν ποντάροντας στην πιθανή διάσωση της Ελλάδος, με το ΔΝΤ στο κόλπο! Σχετικά θυμάμαι τον τότε πρωθυπουργό Γιωργάκη να διακηρύσσει σε όλους τους τόνους πως: «η Ελλάδα θα πληρώσει στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της» και τη στήλη -σε σχετική ανάρτηση με σκέψη κοινού νοός- να παρομοιάζει το χρέος με αμαξοστοιχία που ξεκινά από τον σταθμό, την Ελλάδα -καθυστερημένον επιβάτη- να τρέχει ασθμαίνουσα να την προλάβει, ενώ εκείνη, αυξάνοντας ταχύτητα, να μεγαλώνει την απόσταση μεταξύ τραίνου κι επιβάτη. Προϊόντος του χρόνου δηλαδή, η στήλη προέβλεπε πως το δημόσιο χρέος -εκ του ασφαλούς- συνεχώς θα μεγάλωνε  αντί να μικραίνει, όπερ και συμβαίνει!

   Συμπερασματικά και καλόπιστα, πουθενά γιά πουθενά δεν αναφέρεται συγκεκριμένο μέτρο και αιτία, το οποίο να προτάθηκε, εφαρμόστηκε και απέτυχε, βλάπτοντας την εθνική οικονομία της χώρας και προκαλώντας την αποτυχία των μνημονίων. Το μέγιστο -αν μη ολόκληρο- μέρος της αποτυχίας των «προγραμμάτων διάσωσης» βαρύνει την δυσφορία όλων των μεταξύ κυβερνήσεων και την ουσιαστική τους άρνηση στην εφαρμογή αυτών που αποδέχτηκαν και  ψήφισαν, αλλά αρνήθηκαν να εφαρμόσουν. Μηχανευόμενες... «ισοδύναμα», «κινητικότητες», «παράλληλα προγράμματα» και ένα σωρό απίθανα κόλπα και τερτίπια, προκειμένου να ακυρώνουν στη πράξη τα συμφωνημένα και να επιζητούν -ασυνεπείς παντού και μέσα σε απραξία και αδράνεια-  διά... «πολιτικής λύσεως» την καταβολή των πολυπόθητων δόσεων, προκειμένου να κρατήσουν την πίττα γερή και τον σκύλο χορτάτο. Αλλά επειδή... «ου ράδιον δυσί κυρίοις δουλεύειν», στο τέλος -με την επιδειχθείσα εθνική κακοπιστία, την πολιτική αγυρτεία, την αφελή διαστρέβλωση, την απαράμιλλη μπαμπεσιά, την ελεεινή εμφάνιση ψωμοζήτουλα ρακοσυλλέκτου και την πλήρη αναξιοπιστία σε σοβαρή συνεργασία- όλες οι κυβερνήσεις, προεξάρχουσας της απαράδεκτης τελευταίας, το μόνο που κατάφεραν είναι να χάσουν  την πίττα και να τους ψοφήσει κι ο σκύλος!

   Κοντολογίς και με απλό... «ισοδύναμο»: Όταν ένας χοντρός πρέπει να υποβληθεί σε αυστηρή δίαιτα αδυνατίσματος, γιά να μην σκάσει από το πάχος, αλλά εκείνος ανοίγει -κρυφά- κάθε βράδυ το ψυγείο και περιδρομιάζει το καταπέτασμα, (π.χ. σαν τον Φίλη), όχι μόνο δεν θα χάσει γραμμάριο, αλλά θα βάλλει κιόλας! Και μετά θα αιτιάται την συνταγή διαίτης, την οποία όμως δεν εφήρμοσε.

   Προσωπική άποψη της στήλης: Το μέγα σφάλμα του ΔΝΤ είναι πως δεν αντιλήφθηκε εγκαίρως με τί πολιτικούς απατεώνες έμπλεξε, οι οποίοι κατάφεραν να μπουρδουκλώσουν, με λογοπλασίες, (όχι τρόικα... «θεσμοί»), σαλτιμπαγκισμούς, (όχι γραφεία υπουργείων... δωμάτια ξενοδοχείων), και διάφορα άλλα καραγκιοζιλίκια, την κατάσταση ώστε να χαθεί κάθε έλεγχος από παντού!  Ελλάς το μεγαλείο σου!!!  

H αναβίωση της «Ψωροκώσταινας»

Η ελπίδα που -επί τέλους- ήρθε. Με τη μορφή «κάρτας σίτισης»!

Η άφιξη της ελπίδος, συνοδευομένης από την ανάλογη αξιοπρέπεια!

    Οι εξαγγελίες του «Ψευτρούλη» πρωθυπουργάκου μας -ας είναι καλά το παιδί- με γύρισε στα παιδικά μου χρόνια. Στα μεταπολεμικά εκείνα χρόνια όπου η UNRRA μοίραζε στα σχολεία γάλα, τυρί και καραμέλες, ενώ ο Ερυθρός Σταυρός οδοντόκρεμες και οδοντόβουρτσες. Ένα τυρί κίτρινο,  με υφή και γεύση σπαρματσέτου κι ένα γάλα -άθλιο καταπότι- καμμένο, ταγγισμένο και αηδές, που υποτίθεται, υποδυόταν την θρεπτική τροφή που χρειάζονταν τα καχεκτικά και υποσιτισμένα παιδιά της Κατοχής. Από τότε δεν ξανάβαλα στο στόμα μου γάλα και ξέχασα τελείως τη γεύση του. Ενώ η οσμή του και μόνο, ακόμη μου φέρνει αναγούλα.

   Ο συριζαρέικος κυβερνητικός εσμός -το κόμμα της φτωχολογιάς υποτίθεται- αφού κατακρεούργησε αποδοχές, κοινωνικές παροχές, συντάξεις και κατήργησε το ΕΚΑΣ, (κάτι που πλήττει τις οικονομικά ασθενέστερες τάξεις, γιά την κατάργηση του οποίου -όπως είπε ο θρασύτατος μπαγαπόντης- ευθύνεται ο... Σαμαράς!), σκαρφίστηκε -στα πλαίσια της συνεχιζόμενης κοροϊδίας- να πλασάρει μία ακόμη δημαγωγική... «θεραπεία» υπέρ αδυνάτων και εμφάνισε την... «κάρτα σίτισης», με την οποία θα αντικαταστήσει την ζημιά της κατάργησης του ΕΚΑΣ!

   Και μόνο το άκουσμα του όρου παραπέμπει απ’ ευθείας  σε συνθήκες πλήρους εξαθλίωσης και μέτρον ελεημοσύνης, κάτι που και στην ουσία ισχύει αφού,  αυτή η περιβόητη κάρτα αντικαθιστά μόλις το 20% των απωλειών και γίνεται κάτω από εξευτελιστικές συνθήκες γιά τον... «καρτοσιτιζόμενο», τον οποίον φαντάζομαι στα ταμεία των σούπερ μάρκετ να επιδεικνύει με καμάρι την... κάρτα της φτωχοποίησής του! Η αξιοπρέπεια που μας έταζε προεκλογικά η λαϊκίστικη «μαϊμού» στα μπαλκόνια! Βέβαια, τα διάφορα «pokemon» του ΣΥΡΙΖΑ βγήκαν ήδη στα κανάλια γιά να... πανηγυρίσουν το νέο φιλολαϊκό μέτρο!

   Προσπερνώντας τις κούφιες θριαμβολογίες περί... ενίσχυσης των φτωχών και τις αερολογίες περί ισοδύναμου μέτρου με αυτό της περικοπής του ΕΚΑΣ, απορώ. Αφού  -όπως ισχυρίζονται- πρόκειται περί αντικατάστασης, ποιός ο λόγος να γίνει όλη αυτή η φασαρία;  Αφού συν ένα, πλήν ένα ίσον μηδέν, γιατί όλο το τζέρτζελο;

   Παραβλέποντας όσους ηλιθίους έχουν παραμείνει πιστοί οπαδοί να βοσκούν τον σανό που τους πετούν άφθονο τα χαλκεία του Μινίμου και της «Κουμουντούρου» και να πιστεύουν πως οι πάτρωνές τους θ’ αλλάξουν την Ελλάδα, την Ευρώπη και... τον κόσμον όλον, απευθύνομαι σε όσους βλέπουν την τυχοδιωκτική κομπανία να πελαγοδρομεί ανίκανη να σχεδιάσει, να προγραμματίσει και να κυβερνήσει με γνώμονα το συμφέρον της χώρας, αλλά αδρανούν! Παρακολουθούν απαθείς τις σαχλαμπούχλες ενός παρανοϊκού ιερατείου να τυρβάζει γιά εκλογικά συστήματα και να βυζαντινολογεί γιά ανούσια συνταγματικά μαγειρέματα με στόχο τον αποπροσανατολισμό του λαού και την δημιουργία στέρεου κομματικού καθεστώτος και δεν αντιδρούν. Ακόμη και τα ΜΜΕ, όντας όμηροι κάτω από τον φόβο με το τέχνασμα της αδειοδοτήσεως, αντιπολιτεύονται ήπια και... πολιτισμένα. Σιγά παιδιά και με το... μαλακό οι σαγιονάρες στα βότσαλα της πλαζ!

   Ήδη η «κάρτα σίτισης» αποτελεί τον προπομπό των οικονομικών προθέσεων της κυβέρνησης και πρελούντιο του τί θα ακολουθήσει. Ό,τι  δεν κατάφεραν με τα όπλα ο Βελουχιώτης κι ο Μάρκος, θα το πετύχουν ο Σπρίτζης,  ο Μπαλντάς, ο Κυρίτσης, ο Φίλης και... τ’ άλλα παιδιά, με την αφέλεια και την αδράνειά μας και με πολιορκητικό κριό τις αυταπάτες ενός άφρονος παιδάριου, που θεωρεί πολιτική γραμμή την εξαπάτηση του... ποίμνιου, πολιτική δράση το μπάχαλο και τις καταλήψεις, πολιτική διαπραγμάτευση με την Ε.Ε. τον τυχοδιωκτισμό και μεθόδευση βασισμένη στις αρλουμποειδείς ακροβασίες ενός ακαταλαβίστικου και αεροβατούντος Νάρκισσου. Λες και η διακυβέρνηση μιάς χώρας είναι παρτίδα «Μονόπολης», όπου όλα στηρίζονται στις ζαριές των παικτών και την θεωρία των πιθανοτήτων.

   Προϊόντος του χρόνου η στήλη εμπεδώνει την άποψη πως η χώρα βαδίζει, σταθερά και μεθοδικά, στην εγκαθίδρυση ενός νεοκομμουνιστικού καθεστώτος, με την απόλυτη κυριαρχία μιάς μικρονοϊκής αρτηριοσκληρωτικής νομενκλατούρας. Είτε με καλομαγειρεμένες εκλογές, είτε με διαιώνιση της ηγεμονίας της, παριστάνοντας τον κουφό στην λαϊκή αγανάκτηση, κάτω από μια διάχυτη ενορχηστρωμένη λαϊκή παραπλάνηση από απολύτως χειραγωγημένα ΜΜΕ. Και όλ’ αυτά με τις ευλογίες  και την παρότρυνση -εμφανώς ή μη- της Ε.Ε. η οποία θα παρακολουθεί με άγρυπνο μάτι την οικονομική και πολιτική κατρακύλα της χώρας. Η Ελλάδα του λοιπού, αφ’ ενός, θα παίξει το ρόλο ενός ανασχετικού φράχτη στην εξάπλωση της λαθρομετανάστευσης στη Δύση και, αφ’ ετέρου, θα αποτελέσει πρώτης τάξεως πειραματόζωο γιά την παρακολούθηση πιθανής εξελικτικής διαδικασίας αποχώρησης από τη ζώνη του ευρώ και τελικής αποσκίρτησης από την Ε. Ε., κάποιου μελλοντικού κράτους -όμοια ηλίθιου- το οποίον θα θελήσει να αυτοχειριαστεί  αυτονομούμενο. Στις πλάτες της προπομπού Ελλάδος θα καθορισθούν οι βέλτιστες τακτικές.

Το γαρ πολύ του ΕΝΦΙΑ γεννά...ασχετοσύνη!

Και πέραν από την ψευτοατσιδοσύνη, η... ηλιθιότητα.

  Η αριστερούλικη κυβέρνηση ψάχνει απεγνωσμένα γιά... παράδες, αλλά και... επενδύσεις. Χωρίς μυαλό, χωρίς σχέδιο, χωρίς μέθοδο. Τσάτρα-πάτρα κι ό,τι αρπάξουμε από τους... "πλούούούσιους", που λέει κι η κυρα-Θεανώ. Έτσι μπερδεύει τους μηρούς της και βουλιάζει βαθύτερα στο μπρος-πίσω, το ράβε-ξήλωνε και -εν τέλει- στην αναξιοπιστία και την γελοιοποίηση. Με τραγικά όμως αποτελέσματα γιά τον φορολογικά ξεζουμισμένο λαό.

   Μετά την "κολοκυθιά": -"Και γιατί να γίνουν 4 οι δόσεις"; -"Αμ πόσες θες να γίνουν"; - "Να γίνουν 6" ! - "Και γιατί να γίνουν... 6"; - "Αμ πόσες θες να γίνουν";.... και πάει λέγοντας, ήρθε τώρα και η εμπλοκή με τα αγροτεμάχια, όπου -εκεί να δείτε σφαλιάρες που θα πέσουν- να τα απαλλάξουν -λέει-  από τον συμπληρωματικό φόρο. 

   Όμως η μεγαλύτερη ηλιθιότητα είναι η σύνδεση κάποιων απαλλαγών, (π.χ. ανοίκιαστα), με τους τόκους από... καταθέσεις! Όποιος έχει 300 ευρώ τόκους χάνει την μισή απαλλαγή και όποιος 600, ολόκληρη! Δηλαδή άσχετα πράγματα, τα οποία το μόνο που σηματοδοτούν είναι το σύμπλεγμα των λαϊκιστών τυχοδιωκτών κυβερνητών κατά των... εχόντων, (των, κατά την μαρμελαδού Θεανώ,... "πλούούούσιων"!). Αλλά δεν καταλαβαίνουν οι κομπλεξάριοι συριζαρέοι πως έτσι αποθαρρύνουν -αντιφάσκοντας κραυγαλέα με την ανάγκη επανάκτησης της εμπιστοσύνης στο τραπεζικό σύστημα- όσους έχουν χρήματα στα... στρώματα να τα γυρίσουν στις Τράπεζες! 

   - "Αφού σαν πρώτο μέτρο είναι η άσχετη συσχέτιση του ΕΝΦΙΑ με την κατοχή μειονεκτούντων ακινήτων και η -ουσιαστικά- αυθαίρετη κατάσχεση τόκων, σκέψου τί μέλλει γενέσθαι με... τα λεφτουδάκια μου, αν τα ξαναβάλω στην Τράπεζα. Βρε άστα εκεί που βρίσκονται. Κάλλιο γαϊδουρόδενε..."! Κάπως έτσι θα είναι η σκέψη όσων καλούνται να εμπιστευτούν τα κόπια τους στον Τσίπρα και όχι στη... μαξιλαροθήκη τους! 

   ΣΗΜ.: Προς άρση παρεξηγήσεως, ο γράφων δεν διαθέτει... καταθέσεις, δυσκολευόμενος να βγάλει τον μήνα με την σύνταξή του,  και συνεπώς τα ανωτέρω δεν τον αφορούν. Απλά επισημαίνει την ανοησία αυτών που κάποιοι -το ίδιο ανόητοι- εμπιστεύθηκαν γιά να τους φέρουν... ελπίδα, αξιοπρέπεια και αύξηση αποδοχών. Τρομάρα τους!!! 

Ο Σουλτάνος και η... σουλτανίνα του.

Εμπρός στον δρόμο που χάραξε ο Ερντογάν.

Ο Σουλτάνος...

οι... σουλτανίνες

και οι... σταφίδες του.

    Δεν απομένουν παρά οι εκκαθαρίσεις, οι συλλήψεις και -γιατί όχι- οι... εκτελέσεις. Η Δημοκρατία προχωρεί νικώντας. Η ελπίδα κατέφτασε!

Ντόναλντ Τραμπ (ΗΠΑ), Μπόρις Τζόνσον (Μεγ. Βρετανία), Γιώργος Κατρούγκαλος (ο ημέτερος)

Βίοι παράλληλοι, φάτσες παρόμοιες, φαυλότητα ίδια.

Η... υπερδύναμη,

η... μετζοσοπράνο,

Και... "Ο Χατζατζάρης κομμουνιστής" (με την pochette!).

   Οι αρχαίοι έλεγαν: «Οία η μορφή, τοιάδε και η ψυχή»! Παρατηρώντας, προσεκτικά, έναν έναν, διαπιστώνεται -κατά εκπληκτικόν τρόπο- η αρχαία σοφία διά της απόλυτης επαλήθευσής της.

   Το ίδιο γελοίοι στη φάτσα, το ίδιο ανόητοι στη ματαιοδοξία, το ίδιο αντιπαθείς στον ναρκισσισμό, το ίδιο αναξιόπιστοι στον δημόσιο λόγο και το ίδιο επιζήμιοι και καταστροφικοί γιά τη χώρα τους με το έργο τους. 

   Καθένας κατά το μέγεθος επιρροής της ασημαντότητός του και του πεδίου εφαρμογής της. Φτύστε τους!

Τα Pokemon του ΣΥΡΙΖΑ

Όταν η πολιτική ταιριάζει γάντι στην εικονική πραγματικότητα και την μπούρδα, που εκείνη μας επιδαψιλεύει.

   Επειδή, όπως λέγεται, μία εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις και η θερινή ραστώνη στερεύει κάθε διάθεση γιά... πολυλογία, η στήλη συμμορφώνεται με τις... συνθήκες. Παραβλέπει τη χυδαιότητα, τη γλίτσα και την αηδία που αποπνέει ο απεχθής εσμός που μας κυβερνά και εστιάζει στο πικρό χαμόγελο που, ταυτόχρονα, εκπέμπει.

Το αρχιPolemon του ΣΥΡΙΖΑ. Συντονιστής γ.γ. της απάτης.

O Oranghutan των... χάππενιγκς

Ο γελωτοποιός του... Σουλτάνου

Ο σχιζοφρενής μπούλης με το ηλεκτρικό πριόνι και την... pochette.

Οι αλληλέγγυοι μπαχαλάκηδες. (ημέρα και νύχτα)

Το θεάρεστο έργο

Το φιλοθεάμον κοινό

Ο... "Έστι δίκης οφθαλμός, ος τα πανθ' ορά"

Κουλτούρα και "αναπλαισίωση". Η τέχνη της "σαχλαμάρας" στην πολιτική.

...και ο αμέριμνος... λαός που παρακολουθεί αδιάφορα!

Η «ιδιωτεία» της πλέμπας και τα ιδιωτικά κανάλια του Ερντογανίσκου.

Το «δούλεμα» και ο... καθαγιασμός των μέσων (ΜΜΕ).

- Η νέα τηλεόραση-κανόνι του... Παππά!

    Προς επίρρωση της άκρας δημοκρατικότητος που διακατέχει τους τυχοδιώκτες που μας κάθισαν στον σβέρκο από ομαδική παράκρουση... αυταπάτης, αυτοί αποφάσισαν να φιμώσουν όποια φωνή δεν τους ήταν αρεστή και εξέβαλλε ήχους... πλάγιους. Έτσι, μέσα στην απειρία των εξειδικευμένων φορέων περί τα ηλεκτρονικά μέσα, διάλεξαν ένα απίθανο Ινστιτούτο της Φλωρεντίας, του έδωσαν ό,τι στοιχεία γουστάριζαν κι εκείνο... γνωμάτευσε -λέει- πως στο ελληνικό τηλεοπτικό τοπίο χωρούν μόνο... 4 τηλεοπτική σταθμοί πανελλαδικής εμβέλειας. Βέβαια το πώς μέχρι τώρα εκπέμπουν καμιά δεκαριά από δαύτους, κανείς δεν νοιάστηκε να δικαιολογήσει!

   Βλέποντας όμως πως αυτό το παραμύθι δεν έχει... δράκο, άρα είναι ανούσιο, το έβαλαν στην πάντα και σκαρφίστηκαν την τηλεοπτική... πίττα των διαφημίσεων. Και αυτή, λένε, μπορεί να χορτάσει μόνο... τέσσερις, κοπτόμενοι -τάχα- γιά τα κέρδη των διαφημιστικών εταιρειών. Όμως πώς και από πού προκύπτει αυτό... τσιμουδιά! Βέβαια, γιά την τωρινή κατανομή πώς της διαφημιστικής... πίττας και γιά το πώς επιβιώνουν τα τόσα κανάλια... κουβέντα! Και στο κάτω-κάτω τί την νοιάζει την κυβέρνηση γιά την διαφημιστική αγορά και την λειτουργία της. Όποιο τηλεοπτικό "μαγαζί" δεν τα βγάζει πέρα, ας κλείσει. Όπως γίνεται με τα εμπορικά, τα σούπερ μάρκετ και τα... σουβλατζίδικα.

   Επειδή κι αυτή η καραμέλα με λίγο πιπίλισμα έλιωσε βρήκαν άλλο μετερίζι γιά να υποστηρίξουν την εμμονή τους γιά την φίμωση των αντιφρονούντων καναλιών. Τα χρέη στις... Τράπεζες! Δηλαδή, έτσι και λειτουργούν τέσσερα κανάλια δεν μπορεί να δημιουργηθούν τραπεζικά φέσια και δεν μπορούν οι Τράπεζες να ελέγχουν τον βαθμό της φερεγγυότητος του κάθε υποψήφιου δανειζόμενου, σε πάνω από το 4! Ιδίως μετά το κάζο της αφειδούς και άκριτης δανειοδοτήσεως των εποχών της κλεμμένης αστακομακαρονάδας, που κάνουν τους ελέγχους εξονυχιστικούς. Κουταμάρες και σανός γιά τους αριστερούς χαχόλους που μαζί μ' αυτόν αναμασούν τις παραπάνω αρλούμπες ως σοβαρά επιχειρήματα, προκειμένου να σιγήσουν οι ενοχλητικές αντιδραστικές φωνές.

   Δυστυχώς, κι αυτός είναι ο λόγος της πιό πάνω ανάρτησης, οι καναλάρχες, παρ’ ότι παίζεται το κεφάλι τους -και μαζί των χιλιάδων εργαζομένων που κινδυνεύουν να μείνουν στον δρόμο- δεν αντιμετωπίζουν το θέμα με την δέουσα σοβαρότητα προ του θανατηφόρου κινδύνου, αλλά από την μία γκρινιάζουν και από την άλλη αντιδρούν πολύ ήπια, σχεδόν παθητικά και μοιρολατρικά, αλλά και χωρίς ξεμπρόστιασμα των πραγματικών στόχων και σκοπών της κυβέρνησης. Ακόμη και η σοβαρότερη αντίδραση -εκείνη του ΣΚΑΙ- έχει πολύ κόσμια παρουσίαση, με μόνη εξαίρεση τον ηρωικό μαχητή της πρωινής ζώνης του ραδιοφώνου του, ο οποίος -φόρα παρτίδα- ξελαρυγγιάζεται αποκαλύπτοντας την συριζαρέικη φαυλότητα στη απεραντοσύνη της. Όμως «φωνή βοώντος εν τη ερήμω».

   Όσο γιά τον κοσμάκη και την στάση του στο θέμα, αυτός πελαγωμένος από τα βιοτικά του άλυτα προβλήματα και αποπροσανατολισμένος εντελώς από τις μπαρούφες των διαφόρων αρχιψευταρέων, π.χ. δανδής Κατακούτελος, ούτε που νοιάζεται γιά ό,τι συμβαίνει στην τηλεόραση. Του αρκούν τα τούρκικα σήριαλς, η νέα άρθρωση του «ρο» από τον Τσίπρα, τα τσιρίγματα της Αυλωνίτου, η κοντράλτα Ψωροκώστα και οι ζεϊμπεκιές του αλλήθωρου κυβερνητικού φερέφωνου. 

   Και -ως συνήθως- μετά την απομάκρυνση από την κάλπη, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Υγιαίνετε!