Η νέα φωτοβολταϊκή παπαρδέλα, ή "ο ψωριάρης με τα λόγια χτίζει ανώγεια και κατώγεια" !

Επικαιρότης

   Η στήλη επιστρατεύει και τις τελευταίες εναπομείνασες σταγόνες καλής θελήσεως που διαθέτει γιά να κατανοήσει (όχι να δικαιολογήσει) τους κυβερνητικούς χειρισμούς, στα πλαίσια του πανικού που δικαιολογημένα προκαλεί το αποκαλυφθέν ναυάγιο της ελληνικής κοινωνίας.
   Η αποσύνθεση της Οικονομίας αποτελεί μία μόνο παράμετρο από τη γύμνια που εμφανίζεται σε όλους τους τομείς, σε όλες τις δραστηριότητες και σε όλες τις εκφάνσεις ζωής των Νεοελλήνων, την οποίαν έκρυβε επιμελώς ο κλασσικός ελληνικός «ωχαδελφισμός» και η δανεική ή κλεμμένη επίπλαστη ευμάρεια της περιόδου από την μεταπολίτευση και εντεύθεν.

   Λογικό λοιπόν, τώρα που έφτασε η ώρα της αλήθειας και η πληρωμή του λογαριασμού των πολυετών «βερεσέ» να επικρατεί σύγχυση στο θάλαμο διακυβέρνησης. Να γίνονται λάθη, παλινδρομήσεις, αστοχίες και πάμπολλα «φάλτσα», μαζί με ότι καλό δρομολογείται.

   Έτσι πρέπει να γίνονται ανεκτές και να συγχωρούνται μερικές μεγαλοστομίες ή υπερβολές που λέγονται στα πλαίσια τόνωσης του ηθικού του εξουθενωμένου και καταπτοημένου λαού. Όμως όλα έχουν, και πρέπει να έχουν, ένα όριο σοβαρότητος που δεν πρέπει, επ’ ουδενί, να ξεπερνιέται και κάποιο βεληνεκές υπερβολής. Πέραν αυτών ότι λέγεται φέρνει αντίστροφο αποτέλεσμα. Το επιζητούμενο χαμόγελο αισιοδοξίας γίνεται πρώτα αμήχανο, μετά ειρωνικό και καταλήγει, μετατρεπόμενο σε πικρό, να διογκώνει τη μελαγχολία και να αυξάνει την απογοήτευση.

   Η στήλη θυμάται τις εξαγγελίες κατασκευής, στο παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού, του μεγαλύτερου Πάρκου του κόσμου, μεγαλύτερο και καλύτερο από το Σέντραλ Παρκ της Ν. Υόρκης (!), ή της γιγαντιαίας τουριστικής επένδυσης στον ίδιο χώρο, του ισομεγέθους με τον κ. Πάγκαλο, (σε λίπη και σοβαρότητα), Εμίρη του Κατάρ (!!) και τα συνδυάζει τώρα με το εξαγγελθέν «μεγαλύτερο φωτοβολταϊκό πάρκο του κόσμου» (!!!), που θα κατασκευαστεί, λέει, στην Κοζάνη, όπως -πομπωδώς και εν μέσω επευφημιών- εξήγγειλε θριαμβευτικά χθες ο Πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου!

   Τελικά αυτό το παιδί δεν λέει να ενηλικιωθεί! Γι’ αυτό το χαίρομαι και το καμαρώνω, μέσα στο μαύρο χάλι μου! Γιατί αφού βαριέται τις τσάρκες με το ποδήλατο, τα γυμναστήρια, τα λάπτοπ και τα κανό του, πετάει στο τραπέζι το περίστροφο και καταπιάνεται με πάρκα, λιμνούλες και φωτοβολταϊκά, παίζοντας " Μονόπολη"με τη φίλη του, (με τα σοσόνια, τα σπορτέξ και τη σάκα στην πλάτη), τη μικρούλα Τίνα!!