Η φενάκη τως "χαρισματικών" και η θλιβερή απομυθοποίηση.

Σχολιασμοί

Ο χαρισματικός κ. Ομπάμα ή το συναίσθημα ως παράγων πολιτικής πράξης.

   Το συναίσθημα από την πρακτική χρησιμότητα απέχουν παρασάγγες, (ή χιλιόμετρα, γιά να χρησιμοποιήσουμε σύγχρονες μονάδες μέτρησης). Η διέγερση, εκ μέρους των πολιτικών, του συναισθήματος του ακροατηρίου, συγκινεί και συνεπαίρνει στιγμιαία. Φέρνει δάκρυα στα μάτια, ρίγη στο δέρμα και παρόρμηση στην ψυχή. Συγκλονίζει δημιουργώντας ωραίες εικόνες, όνειρα, ενθουσιασμό, παρόρμηση και φρούδες αισιοδοξίες. Όμως στο ταμείο της αποτελεσματικότητος για λύση, ή έστω βελτίωση, των καθημερινών προβλημάτων και των συνθηκών ζωής δεν μπαίνει απολύτως τίποτα. Μηδέν ! Γι’ αυτό και το ποντάρισμα στο συναίσθημα αποτελεί το δυνατό χαρτί των, απανταχού της γης, λαοπλάνων δημαγωγών και λαϊκιστών ηγετών.
  
   Καλά τα ωραία, τα εμπνευσμένα και παχιά λόγια, αλλά όχι μόνο δεν περιέχουν καμία πρακτική σημασία αλλά, αντιθέτως, μεγαλώνουν το χάσμα μεταξύ ονείρου και πραγματικότητος με την προσωρινή μαγεία και ωραιοποίηση που δημιουργούν. Όταν, όμως, ξεφουσκώσει το μπαλόνι των όμορφων λόγων και χαθεί η γοητεία τους, που στιγμιαία χαϊδεύει αυτιά και ψυχή, η προσγείωση στην πεζή πραγματικότητα γίνεται πιο απότομη και πιο οδυνηρή. Με την κατά πολύ αυξημένη απουσία ουσιαστικής, μετρήσιμης και εξαργυρώσιμης προσδοκίας, αυξάνει στο τέλος πολλαπλά και η απογοήτευση των πολιτών.
   Χίλιες φορές προτιμότερες οι καθαρές, σταράτες κουβέντες, που σε κρατούν προσγειωμένο στη σκληρή πραγματικότητα και, αποτελώντας σίγουρο μπούσουλα, σου επιτρέπουν να κάνεις τα κουμάντα σου, χωρίς αιθεροβασίες, ανέφικτες προσδοκίες και πρόσθετες απογοητεύσεις.
   
   Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Αμερικανός Πρόεδρος και ο επικήδειος λόγος του γιά τα θύματα της τραγωδίας της Τουσόν. Όλοι τον θεωρούν ως την καλύτερη ομιλία του αφ’ ότου ανέλαβε την Προεδρία. Κορόμηλο το δάκρυ, τσίτα το δέρμα, κάγκελο η τρίχα!  Ευκαιρίας δοθείσης, από λόγια άλλο τίποτα!
   Όμως ο χαρισματικός (στα λόγια) κ. Ομπάμα είχε υποσχεθεί σύντομο κλείσιμο του Γκουαντάναμο και ταχεία αποχώρηση από Ιράκ και Αφγανιστάν των αμερικανικών δυνάμεων. Και είχε δώσει, επίσης, πλήθος άλλες ανεκπλήρωτες και ξεχασμένες υποσχέσεις.

   Δυστυχώς, στον σημερινό σκληρό Κόσμο και τον εκτραχηλισμό της Ανθρωπότητος μόνο τα ωραία συγκινητικά λόγια και περισσεύουν και περιττεύουν.