Η παραχάραξη της Ιστορίας και οι πολιτικές σκοπιμότητες.

Eπικαιρότης

   Η παραπληροφόρηση, ο λαϊκισμός και η δημαγωγία είναι σύμφυτα της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Ιδίως της Αριστεράς η οποία καπηλεύεται ιερά και όσια αλά καρτ και κατά το αφελές δοκούν της.
   Όταν αφιερώνεις τη ζωή σου αποκλειστικά στη συνεχή μελέτη και εξονυχιστική ανάλυση, βυζαντινού τύπου, του Μαρξ, δεν σου περισσεύει χρόνος παρά μόνο για «πασαλείματα» στην αρχαία ελληνική γραμματεία.
   Έτσι είναι φυσικό να μπερδεύεις τις μυθολογικές 50 Δαναΐδες, τις κόρες του βασιλιά της Λιβύης Δαναού, με τους «συμπατριώτες» τους καταληψίες-κομάντος της Ελλάδος, αρχικά, και της Νομικής, εν συνεχεία.
   Οι μεν Δαναΐδες, φόνισσες ας μην ξεχνάμε, παρουσιάστηκαν στο Άργος και «ικέτεψαν» για άσυλο. Παρακάλεσαν γονατιστές, δεν απαίτησαν, δεν έκαναν κατάληψη και δεν έβαλαν όρους, διεκδικώντας «δίκαια» και «δικαιώματα»!!! Και το αίτημά τους ετέθη στην κρίση του λαού!
   Ο δε προδότης στρατηγός Παυσανίας κατέφυγε στον ναό της Αθηνάς στη Σπάρτη, καταδικασμένος σε θάνατο από τους συμπατριώτες του, γιά να γλιτώσει την εκτέλεση, κάτι που δεν απέφυγε τελικά αφού οι Σπαρτιάτες σφράγισαν τις πόρτες του ναού και τον άφησαν να πεθάνει, ανενόχλητος, από ασιτία!

   Πού βρίσκει αναλογία και συνάφεια ο «Έλλην» τέως αρχηγός και οι λοιποί όψιμοι εμβριθείς γνώστες της ελληνικής ιστορίας, «αλληλεγγυούχοι» συνοδοιπόροι και ομοϊδεάτες της κ. Ρεπούση με το πρόσφατο γεγονός, αλλά και το σύνολο του προβλήματος; Γιατί τα μπερδεύει όλα και τα γενικεύει;
   Οι φόνισσες Δαναΐδες (σκότωσαν τους άντρες τους) καταδικάστηκαν και από τους θεούς (πίθος των Δαναΐδων), εδιώκοντο δικαίως στη χώρα τους και δεν πήγαν στο Άργος για καλύτερη ζωή (οικονομικοί μετανάστες). Όσο για τον προδότη Παυσανία, άστε το καλύτερα. Πολύ ατυχές το παράδειγμα, αφού συνειρμικά οδηγεί στο σφράγισμα των θυρών της Νομικής και στον, λόγω «απεργίας πείνας» (πολύ sic διατύπωση της λέξης «ασιτία»), αφανισμό των ταλαίπωρων λαθρομεταναστών!
  
   Τελικά, όλες αυτές οι λεκτικές φιοριτούρες τι σχέση έχουν με τα Πανεπιστήμια, τον επιστημονικό και πολιτιστικό ρόλο τους στη διαδικασία δημιουργίας και παροχής υψηλού επιπέδου γνώσεων, την «ελεύθερη διακίνηση των ιδεών», και μπλα, μπλα, μπλά…., όταν η παγκόσμια ελληνική πρωτοτυπία του «ασύλου», εν ονόματι, δήθεν, της ελευθερίας και της δημοκρατίας και η διάχυτη φαυλότητα της διαπλοκής, της διαφθοράς και της συναλλαγής κατάντησαν το όλο σύστημα που λέγεται «πανεπιστημιακή κοινότητα» (από πομπώδη λόγια και φούμαρα άλλο τίποτα!) σε ένα άθλιο συνονθύλευμα «βολέματος», άκρατου και φρενήρους κομματισμού, επιστημονικού ευνουχισμού και, από πλευράς γνώσεων, πλήρους μεσαιωνικού σκοταδισμού. Δηλαδή μπάχαλο!
  
   Όταν μπερδεύεται η «βούρτσα με την π……..» !!!

Η φάμπρικα του "ασύλου", ως ελληνική πρωτοτυπία, παγκοσμίως!

Επικαιρότης

   Στη χθεσινή συνεδρίαση της Βουλής, ένας βουλευτής του ΚΚΕ αγορεύων και υπεραμυνόμενος του θεσμού του ασύλου, είπε μεταξύ άλλων και τα εξής (επί λέξει).
   - «Το πανεπιστημιακό άσυλο είναι κατάχτηση του λαϊκού εργατικού κινήματος»!!!
  
   Επειδή δεν μπορώ ποτέ να φανταστώ ασχετοσύνη ή αιθεροβασία σε τέτοιο και τόσο μέγεθος, απλά πιστεύω ότι πρόκειται περί μιας ακόμη κουτοπονηριάς του ΚΚΕ, που στόχο έχει την παραπληροφόρηση των αφελών οπαδών του. Και εξηγούμαι.
   Το λαϊκό εργατικό δυναμικό, το οποίον αναγνωρίζω, τιμώ και σέβομαι απεριόριστα, αφού μια ζωή συνεργάστηκα αρμονικά μαζί του, δεν ασχολείται με Πανεπιστήμια και πανεπιστημιακές σπουδές. Άντε να φτάσει, το πολύ και σε μικρή μειοψηφία, μέχρι το απολυτήριο του Γυμνασίου. Συνήθως τελειώνει η ακαδημαϊκή του καριέρα στο Δημοτικό. Κατά συνέπειαν δεν έχει καμία σχέση με «διακίνηση επιστημονικών ιδεών» και μεθόδους προστασίας της, («άσυλα» και άλλα τέτοια)!
   Άρα η ως άνω επίκληση του κ. βουλευτού εκφράζει παραλογισμό, κουτοπονηριά και κομματική ιδιοτέλεια, αφού είναι πασίγνωστον (και οπωσδήποτε εις γνώση του) ότι τα Πανεπιστήμια αντί να παρέχουν επιστημονική παιδεία και μόρφωση στο γνωστικό τους αντικείμενο, αποτελούν, κατά βάση, κομματικές γιάφκες και ανενόχλητα στρατόπεδα «αντάρτικου πόλεως», φωλιές διακίνησης ναρκωτικών, εκπαιδευτήρια κατασκευής «μολότωφ» και κρησφύγετα κάθε μορφής αναρχικών και λοιπών κακοποιών και περιθωριακών στοιχείων. Το δε «άσυλο» εξασφαλίζει σίγουρο καταφύγιο όλων αυτών, που λειτουργούν ως κομάντος. «Χτύπα και κρύψου»!
  
   Ο εξοβελισμός των ελληνικών Πανεπιστημίων από τον πίνακα των 200 καλυτέρων του κόσμου και ο διαγκωνισμός τους με τα αντίστοιχα της Βιρμανίας, της Νιγηρίας και του Μπαγκλαντές, σε θέσεις γύρω στο 400 με 600 (!), αποτυπώνει εύγλωττα την κατάσταση και το χάλι τους! Αλλά ποιος αριστερός νοιάζεται πραγματικά γιά παιδεία, σπουδές και μόρφωση. Χαβαλές να γίνεται, πολιτικό τζέρτζελο, συναλλαγή με τους τελείως ανυπόληπτους διαπλεκόμενους καθηγητές και μπόλικη αριστερή ρητορεία και τύφλωση. Αποτέλεσμα η λοβοτομή της νεολαίας και η εύκολη πολιτική της εκμετάλλευση.
   Τέτοιες πολιτικές ακολουθήθηκαν επί 30/ετία, εν ονόματι τάχα, του εκδημοκρατισμού της Παιδείας (συνδικαλισμός από το νηπιαγωγείο!) και ο τόπος έπιασε τώρα πάτο, βουλιάζοντας στο τέλμα της διαφθοράς, της αντιπαραγωγικότητος και της αρχής της «ήσσονος προσπαθείας»!
  
   - Αν θέλεις να καταστρέψεις μια χώρα, διάλυσέ της την Παιδεία. Και αυτό έγινε!

Η περιπέτεια της Νομικής, οι φόβοι του "αύριο" και το κόλπο της "αλληλεγγύης".

Επικαιρότης

   Τώρα που έληξε αναίμακτα το επεισόδιο της Νομικής, όχι όμως και αβλαβώς γιά το κύρος του κράτους, και αφού ο δρ. Αμπντούλ και η παρέα του «απεφοίτησαν» με άριστα μετά από ταχύρυθμες σπουδές 6 ημερών εκεί, η προσοχή πλέον στρέφεται στην επόμενη ημέρα.
   Δυστυχώς η κακή αρχή έγινε και ο ασκός του Αιόλου άνοιξε αποδεικνύοντας, πάνω απ’ όλα, την αδυναμία της Κυβέρνησης να διαχειριστεί σοβαρά θέματα και της ατολμίας του κρατικού μηχανισμού ν’ αντιμετωπίσει κρίσεις, έστω κατά τι, μεγαλύτερες της καθημερινής διεκπεραιωτικής ρουτίνας.
Άρκεσαν, έστω και σαν πολιορκητικός κριός, 250 λαθρομετανάστες (βολεμένοι και τακτοποιημένοι σε δουλειά και στέγη, κατά δήλωση των ιδίων), να διασχίσουν επισήμως τη μισή Ελλάδα και να κάνουν μαλλιά-κουβάρια ένα ευρωπαϊκό κράτος (το 29ο κατά δημοσιευθείσα αξιολόγηση, ισχυρότερο και πλουσιότερο (sic) -τρομάρα μας- στον κόσμο!) εγκαθιστάμενοι, ανενόχλητοι και σαν καλοί νοικοκυραίοι σε Πανεπιστημιακό κτίριο στο κέντρο της Αθήνας! Το γεγονός αποτελεί, πλην των άλλων, και δείγμα γραφής του τι μέλλει γενέσθαι.
   Σκεφτείτε τι πρόκειται να γίνει, όταν με το καλό, συνειδητοποιήσουν τα μιλιούνια των εξαθλιωμένων υπολοίπων λαθρομεταναστών που φυτοζωούν στη χώρα πως ο δρ Αμπτούλ διαπραγματεύτηκε, από ίσου επιπέδου, με θεσμικούς (Πρύτανης) και κρατικούς (Εισαγγελείς, Αστυνομία) φορείς, αλλά και την ίδια την Κυβέρνηση του τόπου για «δικαιώματα» που δεν έχει κατά τον Νόμο, αφού μπήκε στη χώρα παράνομα και λαθραία και «αιτήματα» που, ουσιαστικά, εκβιάζουν το κράτος και την κοινωνία.
   Η επόμενη διαπραγμάτευση, πολύ φοβάμαι, ότι θα γίνει με όρους υποτελείας, εκ μέρους του κράτους, και σε ρυθμό υπαγορεύσεως όρων και προϋποθέσεων.

   Δυστυχώς, το πνευματικό επίπεδο του συνόλου των εμπλεκομένων, μηδέ των «αλληλέγγυων» εξαιρουμένων οι οποίοι συγχέουν την ευφυΐα με την πονηριά, εγγυάται ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν κατά το «δώσε θάρρος στον χωριάτη να σ’ ανέβει στο κρεβάτι»!  Και οι μεν ταλαίπωροι λαθρομετανάστες, στην απελπισία τους, ακουμπάν εύκολα σε κάθε προσφερόμενο να τους συμπαρασταθεί και βοηθήσει, τάχα, στον αγώνα τους, οι δε φιλάνθρωποι «αλληλεγγυούχοι», κλασσικοί «3Μ/ιστές», (από τα αρχικά "Μιζέρια, Μοχθηρία, Μίσος"), ψυχροί, σκληροί και άτεγκτοι γιά όλη την κοινωνία, πλην των αυστηρά περιεχομένων στο γκρουπούσκουλο της «συνιστώσας» τους, εκμεταλλεύονται το δράμα αυτών των ανθρώπων και «επενδύουν» σ’ αυτούς, ως εν δυνάμει μελλοντικών ψηφοφόρων τους.
Σιγά μην ενδιαφέρονται γιά την κοινωνία και τον «άνθρωπο», τύποι που αγκαλιάζουν, υποστηρίζουν και εγκολπώνονται κάθε λογής αντικοινωνικό, περιθωριακό και κακοποιό στοιχείο!

   Όσοι παρακολούθησαν στα κανάλια, τα ασυνάρτητα σαλιαρίσματα κάποιων που ποντάριζαν στον οίκτο των αφελών, τα φληναφήματα κάποιων ακατανόητων «κουλτουριαρέων» του μηδενισμού και τα παραληρήματα κάποιων οργίλων ανοργασμικών μαινάδων, εύκολα μαντεύει τι μας περιμένει σαν χώρα και σαν λαό, τώρα που ο οικονομικός μαρασμός και το γενικό ξεχαρβάλωμα μας καθιστά ιδιαιτέρως ευάλωτους, τυπική περίπτωση "Ανοχύρωτης Πόλης".
   «Μάθανε πως «γ…..αστε» και πλακώσανε κι οι γύφτοι»!

   Υ.Γ. Από καιρού προβληματιζόμουν γιατί οι «προοδευτικοί» συριζαίοι αποφεύγουν, σαν τον διάβολο το λιβάνι, τον όρο «λαθρομετανάστης», ενώ και υπαρκτός και δόκιμος είναι και σωστά αποδίδει το υποκείμενο και την πράξη.
   Το μυστήριο λύθηκε σήμερα, όταν κάποιος τιτλούχος προοδευτικάριος σε γνωστό κανάλι, επέμενε μετά μανίας, (με νεφελώδη και άσχετα δικά του επιχειρήματα), στον όρο «παράνομος μετανάστης», αντί «λαθρομετανάστης», λες και υπάρχει διαφορά ουσίας!
    Η πονηρή διαφορά έγκειται στη σύνθετη ονομασία! Αν καθιερωθεί ο σύνθετος όρος, εύκολα με την πάροδο του χρόνου, θα μπορεί να παραληφθεί το πρώτο συνθετικό και να εξισωθούν στη συνείδηση του κάθε απλοϊκού ή αφελούς ο κάθε νόμιμος μετανάστης με τον κάθε παράνομο. Όλοι «μετανάστες»! Άρα, de facto, ίσα δικαιώματα!
   Αναλογιστείτε γιατί μεγάλη προσπάθεια γίνεται στο Σκοπιανό να μην αναγνωριστεί ονομασία με δύο λέξεις, εκ των οποίων η μία θα είναι η «Μακεδονία». Σε λίγο η όποια άλλη θα ξεχαστεί και .... πάει, το πουλάκι πέταξε!

Η διακίνηση των ιδεών, το άσυλο και η λογική επαγωγή.

Θέσεις - Απόψεις

   Ο ορισμός που θεσπίζει νομοθετικά κάθε «άσυλο» προκύπτει από την αναγκαιότητα υπάρξεως χώρων όπου θα εξασφαλίζεται το ακαταδίωκτο και οι προσφεύγοντες ικέτες. Αρχαιότατος θεσμός προστασίας του «διαφορετικού» και του «ετερόδοξου» από τον φανατισμό, τον σκοταδισμό και το μίσος κάθε αλλόδοξης μανίας και κάθε κατευθυνόμενης οχλοκρατικής ενέργειας.
   Μέτρο απολύτως σωστό και λογικό το οποίο στον σκοταδιστικό Μεσαίωνα υιοθετήθηκε, κατ’ αρχήν, από τα Πανεπιστήμια της Μπολόνια και των Παρισίων γιά την προστασία της επιστημονικής έρευνας και της προόδου των επιστημών, έναντι του άκρως συντηρητικού και πνευματικά αγκυλωμένου κατεστημένου της εποχής το οποίο προκειμένου να διατηρήσει τα κεκτημένα του προνόμια εμάχετο κάθε διαφαινόμενη πρόοδο και εξέλιξη. Με λίγα λόγια το πανεπιστημιακό άσυλο εκάλυπτε και προστάτευε την «ελεύθερη διακίνηση πνευματικών και επιστημονικών ιδεών» και τους φορείς τους που γιά την εποχή του αποτελούσε άκρως προχωρημένη και προοδευτική κατάκτηση.

   Ας έρθουμε τώρα στην σημερινή εποχή και την χώρα μας. Εκατοντάδες εφημερίδες, δεκάδες κανάλια και μυριάδες blogs δημοσιεύουν καθημερινά δισεκατομμύρια απόψεων, από άκρως λογικές και χρήσιμες έως εντελώς βλαπτικές και θεότρελες, χωρίς να εμποδίζεται, να παραβλάπτεται ή να ποινικοποιείται η διακίνησή τους. Κατά συνέπεια ο μηχανισμός «διακίνηση ιδεών» δεν χρειάζεται ειδικούς χώρους για να προστατευτεί, να δημιουργήσει και να διαδοθεί.
   Η εμμονή στην διατήρηση τέτοιων χώρων (Πανεπιστήμια) και τέτοιων εννοιών (άσυλο) αποτελεί, κατ’ αρχήν, εμμονή σε αναχρονιστικούς, συντηρητικούς και άχρηστους, πρακτικά, θεσμούς. Η οποιαδήποτε αναφορά σε ανάγκη «προστασίας της διακίνησης ιδεών» παραβιάζει ανοιχτές θύρες.

   Σήμερα, εντέχνως και εκ του πονηρού, έχει μετακινηθεί το αντικείμενο του ασύλου από το «επιστημονικό γίγνεσθαι», που αποτελεί και τον ουσιαστικό λόγο υπάρξεως των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων, στο επίπεδο της καθαρά πολιτικής δραστηριότητος και διαμάχης.
   Με την αμέριστη συμπαράσταση των διαπλεκομένων πρυτανικών αρχών, -οι οποίοι προκειμένου να διατηρήσουν τα προνόμια και τα πάσης φύσεως οφίτσιά τους αβαντάρουν με θέσεις, ανοχές ή και συνειδητή προσχώρηση, τη στάση και τη συμπεριφορά της κάθε μαχητικής αριστερής ή αριστεριστικής μειοψηφίας, η οποία τους ψηφίζει και τους εκλέγει-, έχει αλλάξει τελείως ο σκοπός και ο ρόλος των Πανεπισημίων.
   Αποτέλεσμα όλου αυτού του φαύλου αχταρμά η σημερινή κατάντια των Ανωτάτων Πνευματικών Ιδρυμάτων μας. Η εμφάνιση των πανεπιστημιακών κτιρίων, η ποιότητα της παρεχομένης πανεπιστημιακής γνώσης και μόρφωσης και η ανυποληψία των χορηγουμένων πτυχίων στη διεθνή αγορά. Πλήρης ξεφτίλα και εθνική ντροπή!  Ο πρόσφατα δημοσιευθείς πίνακας αξιολόγησης των Πανεπιστημίων της Υφηλίου εμφανίζει την καταβαράθρωση των ημετέρων. Άξιος μισθός αναξίων ταγών!

   Η Αριστερά, που γιά προφανείς λόγους καπηλεύεται το θέμα του ασύλου, αυτοδιαψεύδεται και από το πλήθος των διαφορετικών ψηφοδελτίων που κατεβάζει κάθε φορά που γίνονται εκλογές! Ποιός την έχει εμποδίσει, από την μεταπολίτευση και εντεύθεν, να διατυπώνει και να διακινεί τις απόψεις της μέχρι το τελευταίο μέτρο της ελληνικής επικράτειας; Το πολυσχιδές των «συνιστωσών» και η πολυδιάσπαση των ιδεών και απόψεών της μόνο περιορισμό σκέψης και καταδίωξη πολιτικής δράσης δεν προδίδει!
  
   Αλλά ας έρθουμε στην πράξη. Η κυκλοφορία στους χώρους του Πολυτεχνείου ναρκομανών, λαθρομεταναστών και πάσης φύσεως περιθωριακών τύπων αποτελεί «πρόοδο»; Το χάλι της Εμπορικής με τις, μέσα και γύρω, απλωμένες πραμάτειες και τις «στομωμένες» όζουσες τουαλέτες και τις λυσσαλέου αντικοινωνικού μίσους επιγραφές στους τοίχους αποτελεί «διακίνηση ιδεών»; Η αυθαίρετη και με τον «τσαμπουκά» μιας χούφτας ανόητων και επιπόλαιων νεαρών της Νομικής Σχολής κατάληψη από 250, περίπου, ταλαίπωρους, αλλά όχι και τόσο αφελείς και ανύποπτους, ως προκύπτει, λαθρομετανάστες, οι οποίοι «κατασκήνωσαν» μέσα και, άκουσον, άκουσον, διαπραγματεύονται γιά τα «δικαιώματα» και τα «δίκαια αιτήματά» τους!!!
   Ποια «δικαιώματα» και ποια «αιτήματα» δικαιούται να έχει και να διατυπώνει θρασύτατα σε μια χώρα ένας απρόκλητος και απρόσκλητος «εισβολέας» της;
   Δεν μπορούν να καταλάβουν οι πάσης φύσεως «προοδευτικοί» που βγαίνουν στα κανάλια και επικαλούνται τις «μανούλες των δυστυχισμένων λαθρομεταναστών» ότι η προκείμενη περίπτωση αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου και ότι η χώρα απειλείται ευρισκόμενη, ήδη, υπό κατοχή στρατιών εξαθλιωμένων εισβολέων (ποτέ στην ελληνική ιστορία δεν είχαν εισρεύσει στη χώρα περισσότερες ξένες «δυνάμεις») οι οποίοι την σπρώχνουν ακόμη περισσότερο στη φτώχεια, τη διάλυση και την αποσύνθεση;

   Η στήλη πιστεύει ότι όχι μόνο το γνωρίζουν αλλά και το επιδιώκουν. Αφού δεν κατάφεραν να περάσουν την ιδεολογία τους και να αποκτήσουν πολιτική δύναμη σε εποχές άνθησης και ευμάρειας στη μέση αστική τάξη, το επιχειρούν με τη διάλυση νόμων και θεσμών και με την οικονομική εξαθλίωση της κοινωνίας, την οποία προσπαθούν να «μπολιάσουν» στην εξαθλίωση με την εισαγωγή και υπόθαλψη εκατοντάδων χιλιάδων πεινασμένων λαθρομεταναστών, γιά να την κάνουν ακόμη πιο φτωχή και πιο ευκολορυμούλκητη στους κόλπους τους!


   Υ.Γ. Σε πρωινή εκπομπή άκουσα τον κ. Α. Αλαβάνο (ναι, εκείνον το σαχλαμάρα που ζητούσε την απαγόρευση εξόδου από τη χώρα του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Οικονομικών, επειδή, λέει, ….. και πού, αν εκλεγόταν Περιφερειάρχης, θα απαγόρευε την είσοδο στην Ελλάδα της Τρόϊκα!!), εν μέσω διαφόρων λοιπών ανοησιών που του επέτρεπαν να εκστομίζει (καλά να πάθουν, αφού τον βγάζουν στον αέρα και τον ανέχονται να πετάει κοτσάνες) να χαρακτηρίζει ως μη Έλληνες, όσους πρεσβεύουν την κατάργηση του ασύλου! (Εννοείται, μεταξύ αυτών και εγώ!).

   - Μπά, δεν το ξέραμε !!! Καλέ τί μας λέτε!!!

Η κατάληψη της Νομικής, οι λαθρομετανάστες και η μεγάλη παρεξήγηση !!!

Επικαιρότης

   Από χθες έχει ξεσπάσει ένας τεράστιος θόρυβος γύρω από την αιφνιδιαστική κατάληψη του κτιρίου της Νομικής από 250 περίπου λαθρομετανάστες. Πολύς ντόρος γιά το τίποτα. Όλα ξεκινούν από μία μεγάλη παρεξήγηση, που τροφοδοτεί τις κοκορομαχίες στα κανάλια, (άλλο που δεν θέλουν οι παντογνώστες λαϊκιστές παρουσιαστές τους και οι σχετικοί "μαϊντανοί" τους).
   Η στήλη διαθέτουσα αποκλειστική και έγκυρη πληροφόρηση αποκαλύπτει, όπως πάντα πρώτη απ’ όλους, τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος μαζί με τις πραγματικές προθέσεις των καταληψιών. Η υπόθεση έχει ως εξής.

   Οι άνθρωποι αυτοί, μόλις πληροφορήθηκαν την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων έσπευσαν να προλάβουν και να εγγραφούν στη Νομική Σχολή, διασφαλίζοντας, λόγω περιορισμού στον αριθμό εγγραφομένων φοιτητών, προτεραιότητα εγγραφής και φοίτησης! Κάτι αντίστοιχο με τις ουρές στα διάφορα ΙΚΑ, φαρμακεία, γραφεία ανεργίας, κ.λπ. που ξεκινούν να σχηματίζονται από τα χαράματα. (Γιά να παίρνουν "σειρά" !). 
Μάλιστα, επειδή γνωρίζουν το πώς σπουδάζουν οι Έλληνες (κοπάνες, αιώνιοι φοιτητές, απεργίες, καταλήψεις, κ.λπ.) θέλουν να δώσουν έμπρακτα δείγματα επιμελούς φοιτήσεως. Μπαίνουν στη σχολή και δεν κουνάνε ρούπι! Φοίτηση συστηματική και αδιάλειπτη! Κανείς δεν θα μπορεί να τους κατηγορήσει ποτέ γιά αδικαιολόγητες απουσίες!

   Κατά συνέπειαν θα πρέπει να αναμένονται στο άμεσο μέλλον και νέες αθρόες προσελεύσεις εγγραφής λαθρομεταναστών στα αντίστοιχα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα που τροφοδοτούν τα απελευθερωμένα επαγγέλματα. Σειρά έχουν το Πολυτεχνείο, η Φαρμακευτική Σχολή, και πάει λέγοντας! Περιμένετε και θα δείτε!
   Μία ακόμη παράσταση στο ατέλειωτο "θέατρο του παραλόγου" το οποίο βιώνουμε και θα βιώνουμε γιά πολλά, δυστυχώς, ακόμη χρόνια!
   Ζητείται κουράγιο και προσπάθεια γιά να μην τρελλαθούμε!!!

Η νέα φωτοβολταϊκή παπαρδέλα, ή "ο ψωριάρης με τα λόγια χτίζει ανώγεια και κατώγεια" !

Επικαιρότης

   Η στήλη επιστρατεύει και τις τελευταίες εναπομείνασες σταγόνες καλής θελήσεως που διαθέτει γιά να κατανοήσει (όχι να δικαιολογήσει) τους κυβερνητικούς χειρισμούς, στα πλαίσια του πανικού που δικαιολογημένα προκαλεί το αποκαλυφθέν ναυάγιο της ελληνικής κοινωνίας.
   Η αποσύνθεση της Οικονομίας αποτελεί μία μόνο παράμετρο από τη γύμνια που εμφανίζεται σε όλους τους τομείς, σε όλες τις δραστηριότητες και σε όλες τις εκφάνσεις ζωής των Νεοελλήνων, την οποίαν έκρυβε επιμελώς ο κλασσικός ελληνικός «ωχαδελφισμός» και η δανεική ή κλεμμένη επίπλαστη ευμάρεια της περιόδου από την μεταπολίτευση και εντεύθεν.

   Λογικό λοιπόν, τώρα που έφτασε η ώρα της αλήθειας και η πληρωμή του λογαριασμού των πολυετών «βερεσέ» να επικρατεί σύγχυση στο θάλαμο διακυβέρνησης. Να γίνονται λάθη, παλινδρομήσεις, αστοχίες και πάμπολλα «φάλτσα», μαζί με ότι καλό δρομολογείται.

   Έτσι πρέπει να γίνονται ανεκτές και να συγχωρούνται μερικές μεγαλοστομίες ή υπερβολές που λέγονται στα πλαίσια τόνωσης του ηθικού του εξουθενωμένου και καταπτοημένου λαού. Όμως όλα έχουν, και πρέπει να έχουν, ένα όριο σοβαρότητος που δεν πρέπει, επ’ ουδενί, να ξεπερνιέται και κάποιο βεληνεκές υπερβολής. Πέραν αυτών ότι λέγεται φέρνει αντίστροφο αποτέλεσμα. Το επιζητούμενο χαμόγελο αισιοδοξίας γίνεται πρώτα αμήχανο, μετά ειρωνικό και καταλήγει, μετατρεπόμενο σε πικρό, να διογκώνει τη μελαγχολία και να αυξάνει την απογοήτευση.

   Η στήλη θυμάται τις εξαγγελίες κατασκευής, στο παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού, του μεγαλύτερου Πάρκου του κόσμου, μεγαλύτερο και καλύτερο από το Σέντραλ Παρκ της Ν. Υόρκης (!), ή της γιγαντιαίας τουριστικής επένδυσης στον ίδιο χώρο, του ισομεγέθους με τον κ. Πάγκαλο, (σε λίπη και σοβαρότητα), Εμίρη του Κατάρ (!!) και τα συνδυάζει τώρα με το εξαγγελθέν «μεγαλύτερο φωτοβολταϊκό πάρκο του κόσμου» (!!!), που θα κατασκευαστεί, λέει, στην Κοζάνη, όπως -πομπωδώς και εν μέσω επευφημιών- εξήγγειλε θριαμβευτικά χθες ο Πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου!

   Τελικά αυτό το παιδί δεν λέει να ενηλικιωθεί! Γι’ αυτό το χαίρομαι και το καμαρώνω, μέσα στο μαύρο χάλι μου! Γιατί αφού βαριέται τις τσάρκες με το ποδήλατο, τα γυμναστήρια, τα λάπτοπ και τα κανό του, πετάει στο τραπέζι το περίστροφο και καταπιάνεται με πάρκα, λιμνούλες και φωτοβολταϊκά, παίζοντας " Μονόπολη"με τη φίλη του, (με τα σοσόνια, τα σπορτέξ και τη σάκα στην πλάτη), τη μικρούλα Τίνα!!

Έρχονται ραγδαίες εξελίξεις....

Θέσεις - Απόψεις

   Η σημερινή ανάρτηση απευθύνεται σε όσους απέμειναν να μπορούν, ακόμη, να σκεφτούν νηφάλια, να διαβάσουν πίσω απ’ αυτά που γράφονται και να καταλάβουν πέραν απ’ αυτά που λέγονται.
Τα συμπεράσματα της στήλης, προσωπικές εικασίες, βασίζονται σε κάποιες ορατές παραμέτρους και αόρατες εκτιμήσεις.

   α) Η οικονομική κατάσταση της χώρας είναι τραγική και συνεχώς επιδεινούμενη, παρά τις όποιες αισιόδοξες μπαρούφες που, κατά καιρούς, εκτοξεύονται (παρηγοριά στον άρρωστο) γιά να κατευνάζονται τα πνεύματα με την καλλιέργεια τεχνητής αισιοδοξίας, αφού στην ανθρώπινη φύση η ελπίδα, έστω και πεθαμένη, νεκρανασταίνεται εύκολα. Ο κόσμος λαχταράει γιά ελπίδα και ψάχνει απελπισμένα ν’ αγκιστρωθεί από την κάθε αισιόδοξη παρόλα, ακόμα κι αν κατά βάθος μαντεύει την αλήθεια.

   β) Το ήδη συσσωρευμένο δημόσιο χρέος, μαζί με όσο, κατά γεωμετρική πρόοδο, θα προστεθεί στο προσεχές μέλλον, είναι αδύνατον ν’ αντιμετωπιστεί από μιά κοινωνία αντιπαραγωγική και μία οικονομία ασφυκτιούσα στις Συμπληγάδες της ύφεσης, της έλλειψης ρευστότητος και του δημιουργικού ενθουσιασμού. Ο συνεχιζόμενος μαρασμός της οικονομίας οδηγεί, κατ’ ευθείαν, στον πνιγμό της. Καμία αισιοδοξία σωτηρίας δεν μπορεί να εδραστεί σε λογική βάση.

   γ) Η παρούσα Κυβέρνηση, και καμία μονοκομματική κυβέρνηση, δεν θα μπορεί επί μακρόν να επωμίζεται μόνη το κόστος των επερχομένων, σαν χιονοστιβάδα, δεινών, υπό μορφή συνεχών και αναγκαίων «νέων μέτρων». Ο κ. Παπανδρέου επιπολαίως, βλέποντας το τυρί και όχι τη φάκα, μετά μανίας, παντί τρόπω και πάση θυσία αναζητούσε τη διακυβέρνηση της χώρας. Μετά την αρχική ευφορία και την ικανοποίηση της προσωπικής του λαχτάρας για ανάληψη πρωθυπουργίας, του ήρθαν τα τεράστια προβλήματα και οι πραγματικές «λαχτάρες»!
   Η Κυβέρνησή του και ο ίδιος, παρ’ όλα τα λάθη, την απειρία και τα διάφορα «πισωγυρίσματα», όταν συνειδητοποίησε ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για ιδεολογικές φιοριτούρες και κομματικές ιδιοτελείς συμπεριφορές, φατριασμούς και παροχές, ποιούσα την ανάγκη φιλοτιμία και υπό την αυστηρή καθοδήγηση των κηδεμόνων-εταίρων μας, (οι οποίοι, αφού έκαναν τη γκάφα να μας βάλουν στην ευρωζώνη, είναι αναγκασμένοι προστατεύοντας εαυτούς να προστατεύσουν και μας), λειτουργεί πλέον με τη λογική του «βρεγμένου που δεν φοβάται τη βροχή»! Τα παίζει όλα για όλα ποντάροντας, πλέον, στον ρόλο του «μεταρρυθμιστού» και την ιστορική υστεροφημία του παράγοντα που «άλλαξε την πορεία της Ελλάδος»!
Και, ομολογουμένως, κάνει και αρκετά σωστά πράγματα, χωρίς, βεβαίως, να εγκαταλείψει τους χαρακτηριστικούς του λαϊκισμούς και λοιπούς ακαταλαβίστικους βερμπαλισμούς και παπαρδέλες. (περίστροφα, πρώτα ο πολίτης, κ.λπ.).
   Εν τούτοις, οι κυβερνητικές δυνατότητες και οι αντοχές τους, πλέον, εξαντλούνται και μοιραία αναζητεί βοήθειες και «συνεταίρους» γιά την περαιτέρω διαχείριση της κατάστασης. Το άλλοθι των «κακών» προηγούμενων κυβερνήσεων ξεθωριάζει και ο χρόνος πιέζει αφόρητα, μαζί με τα προβλήματα.

   δ) Ήδη το πολιτικό φάσμα του τόπου προετοιμάζεται για συμμετοχή σε ένα νέο, ευρύτερο, κυβερνητικό σχήμα.
Η ΝΔ, από μακρού χρόνου έχει καταθέσει τα όπλα του αντιπολιτευτικού αγώνα και έχει σιωπήσει ρίχνοντας, που και που, καμιά άσφαιρη, έτσι για την τιμή των όπλων και ετοιμάζοντας νέο «λουκ» (σήματα, γραφεία, κ.λπ.). Καρατζαφέρης και Ντόρα έχουν αρχίσει να «ξερογλείφονται», ορεγόμενοι κομμάτι στην πίτα της εξουσίας, καθώς και ο Κουβέλης με τον Τσίπρα, εξ αριστερών, που μόνο στα καλύτερά τους όνειρα (και αν) είχαν φανταστεί ποτέ συμμετοχή σε διακυβέρνηση. Μόνο το ΚΚΕ ζει στον κόσμο του, χωμένο στο παλαιολιθικό του μαρξιστικό σπήλαιο, δοξάζοντας τον Στάλιν και τις μεθόδους του!
   Γι’ αυτό οι, ούτως ή άλλως, «εξεταστικές επιτροπές» της πλάκας, πέραν του ήδη ανυπόληπτου του χαρακτήρα τους (μόνη σκοπιμότητα η οικονομική αποζημίωση των μετεχόντων και αερολογούντων βουλευτών), φροντίζουν να διαλύουν και τα τελευταία ίχνη αντιπαλότητος και αξιοπιστίας με τον χαβαλέ και τις φαρσοκωμωδίες των πορισμάτων τους. Όλοι στήνουν γέφυρες και όλα προετοιμάζονται γιά προσεχείς, έστω αναγκαστικές, συνεργασίες.

   ε) Ιδανικό νέο σκηνικό θεωρείται η μέσω εκλογών αλλαγή του υπάρχοντος πολιτικού φάσματος, μέχρι τις αρχές Απριλίου, όπου λόγω εκλογικού νόμου όλοι οι αρχηγοί θα έχουν μοναδική, αλλά και τελευταία ευκαιρία να απαλλαγούν νομίμως, λόγω λίστας, από τα «βαρίδια» και τις ενοχλητικές ενδοκομματικές αντιδραστικές φωνές.
   Μια τέτοια αλλαγή θεωρείται, απ’ όλους τους πολιτικούς και «πολιτικάντηδες» ως μοναδική ευκαιρία ανασύνταξης και αναβάθμισης του παλαιού πολιτικού κόσμου, ο οποίος έχει πάψει, ήδη, να χαίρει εκτιμήσεως στον κόσμο με όσα ρυπαρά βγαίνουν, καθημερινά, στα φόρα, παρ’ όλες τις ενορχηστρωμένες, κομψές και άκομψες, προσπάθειες συγκαλύψεως, (κατά το «κόρακας κοράκου….κ.λπ.») και τις πλάτες των κατάπτυστων ΜΜΕ.

   Επειδή ο ελληνικός λαός, δυστυχώς και παρά τα αντιθέτως λεγόμενα, ξεχνά πολύ εύκολα, αυτή η πολιτική κολυμπήθρα του Σιλωάμ είναι ότι τους έχει απομείνει γιά αναβάπτιση και συνέχιση του επικερδούς επαγγέλματός τους!

   Συμπερασματικά :
   Tην ηγεσία του νέου ΠΑΣΟΚ θα αναλάβει, επί τέλους, (άλλος ανυπόμονος αρχολάτρης κι αυτός) ο οπωσδήποτε ευφυής κ. Βενιζέλος, ο οποίος συνετίστηκε απολύτως από τη σβουριχτή σφαλιάρα που έφαγε και σαν καλός και φρόνιμος μαθητής περιμένει υπομονετικά τη σειρά του.
   O κ. Σαμαράς θα επικρατήσει εσωκομματικά στην παράταξή του την οποία θα κατευθύνει απερίσπαστος κατά το δοκούν.
   O κ. Καρατζαφέρης θα πάρει κεφάλι, ως διεκδικητής και εν δυνάμει νέος ηγέτης της νέας κεντροδεξιάς παράταξης (πολυκατοικίας κατ’ αυτόν), η κ. Μπακογιάννη θα εδραιώσει την αυτοδύναμη κοινοβουλευτική της παρουσία, όπως κι ο κ. Κουβέλης και ο κ. Τσίπρας θα καταξιωθεί ως ο ηγέτης του αριστερού χώρου.

   Διάφοροι συνδυασμοί και σχήματα «εθνικής σωτηρίας» θα συγκροτηθούν απ’ αυτούς που θα συγκυβερνήσουν με λυκοφιλίες μέχρι να ξανασφαχτούν μεταξύ τους και… πάει λέγοντας!
(Το ΚΚΕ στη γωνία, όπως πάντα, θα σαλπίζει για μαζικούς αγώνες του λαού κατά του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου και της πλουτοκρατίας!).

   Αυτά, σε γενικές γραμμές, προβλέπει η στήλη σαν προσεχείς πολιτικές εξελίξεις, με τον λαό, όπως πάντα σκυμμένο στα τέσσερα, να προσφέρει τις πλάτες του (και τα ακάλυπτα νώτα του), ως σκακιέρα επί της οποίας θα εξακολουθήσει, αενάως, να παίζεται το πολιτικό παιχνίδι. Υπέρ του πάντοτε!

   Υ.Γ. Όχι, τον κ. Γ. Παπανδρέου δεν τον ξέχασα! Αυτός, νικητής και τροπαιούχος, ως θέσας τα θεμέλια της «σύγχρονης νέας Ελλάδας», θα πορευτεί, με δόξα και τιμή, στον δρόμο του πεπρωμένου που του χάραξαν, ευγνωμονούντες, οι πάτρονές του.Προς κάποια από τις θέσεις εκείνες του κοσμούν οι μη διαθέτοντες κανένα απολύτως προσόν, πλην αχαλίνωτης φιλοδοξίας σε συνδυασμό με την πλήρη κενότητα και την απόλυτη υποταγή στις «άνωθεν» εντολές!
Γιατί δηλαδή, ο κ. Κόφι Ανάν ήταν μεγαλύτερος φελλός, ή ο νυν σχιστομάτης κάμπτει καλύτερα τη μέση του; (στο τελευταίο η γνώση καλού ζεϊμπέκικου βοηθάει πολύ!).

Μικρή οικονομική σύνοψη, η έξοδος στις αγορές και .... άλλα παραμύθια!

Γιά γέλια και γιά κλάματα

   Η στήλη δεν διαθέτει εξειδικευμένες και σε βάθος οικονομικές γνώσεις, αλλά διαθέτει (ακόμη τουλάχιστον) τον, προϊόντος του χρόνου, ολοένα εκλείποντα κοινόν νου.
   Συνεχώς τις τελευταίες ημέρες ακούμε ότι η χώρα βγάζει -με επιτυχία, μάλιστα!!- ομόλογα (γύρω στο 1δις) και σήμερα τσίμπησε και την καθυστερούμενη τρίτη δόση του δανείου του μνημονίου.
   Γιά όποιον, πιθανόν, δεν γνωρίζει, ομόλογα σημαίνει δανειζόμαστε. Δηλαδή δάνεια, ξανά δάνεια και κόντρα δάνεια. Και με έναν Υπουργό Οικονομίας να αναγγέλλει περιχαρής ότι εντός του 2011 η χώρα θα ξαναβγεί στις αγορές γιά να….. ξαναδανειστεί, βεβαίως βεβαίως!!!
  
 Όμως ο κοινός νους, και η στήλη μαζί, καταλαβαίνει ότι το γαϊτανάκι του δανεισμού θα συνεχίζεται και δεν καταλαβαίνει καθόλου που εδράζεται η ευφορία του κ. Υπουργού. Λες και έχει μπερδέψει τις έννοιες «δάνειο» και «τζάμπα»! Λες και δάνεια παίρνουμε χάρισμα και δεν θα τα γυρίσουμε πίσω και με τόκο!  Προς τι, λοιπόν, οι αισιοδοξίες και οι πανηγυρισμοί, ιδίως των χαχόλων προπαγανδιστών των καναλιών και η αναζήτηση υπαιτίων γιά το, όποιο, χάλι μας. Ούτε η Μέρκελ μας φταίει, ούτε ο Μπαρόζο, ούτε κανείς άλλος. Καθένας απ’ αυτούς κοιτούν το συμφέρον της χώρας του, του λαού του και του πόστου που υπηρετεί.

   Όσο η χώρα βγάζει ελλειμματικούς προϋπολογισμούς, έστω και κατ’ ελάχιστον, το δημόσιο χρέος θα αυξάνει. Νομοτέλεια των αριθμών! Μόνο αν αρχίσει να εξάγει και πουλάει περισσότερα απ’ όσα αγοράζει και εισάγει, τότε και μόνο τότε, θ’ αρχίσει να «ροκανίζεται» το χρέος.
   Και αυτό, υπό τις παρούσες συνθήκες, μοιάζει όνειρο απατηλό αφού προϋποθέτει να μπει φρέσκο χρήμα στη χώρα και, το σπουδαιότερο, αλλαγή νοοτροπίας στον τρόπο και χρόνο δουλειάς των κατοίκων της. Με απεργίες, «κεκτημένα», συντεχνίες και «ρετιρέ», προκοπή δεν πρόκειται να γίνει. Ας το πάρουμε απόφαση!


   Ο κ. Πάγκαλος, τελικά, δεν πουλάει τρέλα. Ξέρει πολύ καλά τι λέει. Εκτελεί διατεταγμένη υπηρεσία γιά να προετοιμάσει και «μπολιάσει» τον λαό με ότι δεν θέλει αυτός ν’ ακούσει και οι άλλοι δεν τολμούν να του πουν! Σαν «παλιά καραβάνα», έξυπνος, αμετροεπής και αθυρόστομος βαράει στο ψαχνό, με εξασφαλισμένη ασυλία και προσδοκία μελλοντικής δικαίωσης και υστεροφημίας. Και λέει αλήθειες που τσούζουν!


   Ως προς το καθ’ ημάς, η πτώχευση, ή «αναδιάρθρωση», ή στάση πληρωμών, ή όπως διάβολο αλλιώς λέγεται, είναι μαθηματικά αναπόφευκτη εφ’ όσον δεν αλλάξει πρόσημο η σούμα του προϋπολογισμού! Όσο το πρόσημο παραμένει μείον, δεν υπάρχει ελπίδα.
   Όμως, αν θέλετε, πιστεύετε τον κ. Παπακωνσταντίνου που σε λίγο θα μας πει και γιά το βασιλόπουλο που θα έρθει με το άσπρο άλογο να πάρει την «Ωραία Κοιμωμένη», την Ελλάδα και να ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς….. χειρότερα!

   Και πάντα με δανεικά, εννοείται!!

Η φενάκη τως "χαρισματικών" και η θλιβερή απομυθοποίηση.

Σχολιασμοί

Ο χαρισματικός κ. Ομπάμα ή το συναίσθημα ως παράγων πολιτικής πράξης.

   Το συναίσθημα από την πρακτική χρησιμότητα απέχουν παρασάγγες, (ή χιλιόμετρα, γιά να χρησιμοποιήσουμε σύγχρονες μονάδες μέτρησης). Η διέγερση, εκ μέρους των πολιτικών, του συναισθήματος του ακροατηρίου, συγκινεί και συνεπαίρνει στιγμιαία. Φέρνει δάκρυα στα μάτια, ρίγη στο δέρμα και παρόρμηση στην ψυχή. Συγκλονίζει δημιουργώντας ωραίες εικόνες, όνειρα, ενθουσιασμό, παρόρμηση και φρούδες αισιοδοξίες. Όμως στο ταμείο της αποτελεσματικότητος για λύση, ή έστω βελτίωση, των καθημερινών προβλημάτων και των συνθηκών ζωής δεν μπαίνει απολύτως τίποτα. Μηδέν ! Γι’ αυτό και το ποντάρισμα στο συναίσθημα αποτελεί το δυνατό χαρτί των, απανταχού της γης, λαοπλάνων δημαγωγών και λαϊκιστών ηγετών.
  
   Καλά τα ωραία, τα εμπνευσμένα και παχιά λόγια, αλλά όχι μόνο δεν περιέχουν καμία πρακτική σημασία αλλά, αντιθέτως, μεγαλώνουν το χάσμα μεταξύ ονείρου και πραγματικότητος με την προσωρινή μαγεία και ωραιοποίηση που δημιουργούν. Όταν, όμως, ξεφουσκώσει το μπαλόνι των όμορφων λόγων και χαθεί η γοητεία τους, που στιγμιαία χαϊδεύει αυτιά και ψυχή, η προσγείωση στην πεζή πραγματικότητα γίνεται πιο απότομη και πιο οδυνηρή. Με την κατά πολύ αυξημένη απουσία ουσιαστικής, μετρήσιμης και εξαργυρώσιμης προσδοκίας, αυξάνει στο τέλος πολλαπλά και η απογοήτευση των πολιτών.
   Χίλιες φορές προτιμότερες οι καθαρές, σταράτες κουβέντες, που σε κρατούν προσγειωμένο στη σκληρή πραγματικότητα και, αποτελώντας σίγουρο μπούσουλα, σου επιτρέπουν να κάνεις τα κουμάντα σου, χωρίς αιθεροβασίες, ανέφικτες προσδοκίες και πρόσθετες απογοητεύσεις.
   
   Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Αμερικανός Πρόεδρος και ο επικήδειος λόγος του γιά τα θύματα της τραγωδίας της Τουσόν. Όλοι τον θεωρούν ως την καλύτερη ομιλία του αφ’ ότου ανέλαβε την Προεδρία. Κορόμηλο το δάκρυ, τσίτα το δέρμα, κάγκελο η τρίχα!  Ευκαιρίας δοθείσης, από λόγια άλλο τίποτα!
   Όμως ο χαρισματικός (στα λόγια) κ. Ομπάμα είχε υποσχεθεί σύντομο κλείσιμο του Γκουαντάναμο και ταχεία αποχώρηση από Ιράκ και Αφγανιστάν των αμερικανικών δυνάμεων. Και είχε δώσει, επίσης, πλήθος άλλες ανεκπλήρωτες και ξεχασμένες υποσχέσεις.

   Δυστυχώς, στον σημερινό σκληρό Κόσμο και τον εκτραχηλισμό της Ανθρωπότητος μόνο τα ωραία συγκινητικά λόγια και περισσεύουν και περιττεύουν.

Ο ανδριάντας του Κ. Καραμανλή στη Θεσσαλονίκη.

Eπικαιρότης

   Η ιστορία του ανδρός και η περιπέτεια του ανδριάντα είναι γνωστές και, κατά συνέπειαν, περιττεύει κάθε αναφορά σ’ αυτές.

   Η στήλη, ποντάροντας στην μικροψυχία, μικρόνοια και πολιτική μισαλλοδοξία μερίδας των κατοίκων της πόλης, ανεξαρτήτως του πόσο ψηλά βρίσκονται αυτοί στην κοινωνική και πολιτική ιεραρχία, δεν προβλέπει την αδιατάρακτη μακροημέρευση, (αλώβητη, αβεβήλωτη και ασύλητη), του αγάλματος.

   Μακάρι να διαψευστώ αλλά δεν τον βλέπω τον, εκ λευκού μαρμάρου, Εθνάρχη να την βγάζει «καθαρή» γιά πάνω από μήνα. Προβλέπω βανδαλισμούς και μάλιστα σύντομα.

   Εδώ δεν σεβαστήκαμε ανδριάντες κατασταλαγμένων στο χρόνο προσωπικοτήτων και άλλα σημαντικά μνημεία της Ιστορίας του τόπου και θα σεβαστούμε σύγχρονες αξίες, με νωπές αμφισβητήσεις και αντιπαλότητες.

   Αστεία πράγματα!

Η υπόθεση της σφαγής στο Δίστομο, η πολιτική απάτη και η επερχόμενη καπηλεία !

Θέσεις - Απόψεις

Η ιστορία του ολοκαυτώματος του Διστόμου στις 10/6/1944 και η περιπετειώδης αναζήτηση ηθικής δικαίωσης και υλικής αποζημίωσης για τα, περίπου, 200 αθώα θύματα της βάρβαρης σφαγής είναι γνωστά σε όλη την μέχρι τώρα περιπετειώδη εξέλιξή της. Εκείνο που, πιθανόν, δεν είναι γνωστόν είναι η πολιτική απάτη (μία ακόμη πασοκική) που μεθοδεύεται.
Το 2000, νομίζω, είχε καταστεί τελεσιδίκως εφαρμοστέα η δια πλειστηριασμού εκποίηση περιουσιακών στοιχείων του Γερμανικού Δημοσίου στην Ελλάδα για την εξεύρεση χρημάτων προς αποζημίωση των θυμάτων.
Η απόφαση όμως δεν προχώρησε γιατί χρειαζόταν, λέει, η προσυπογραφή του Έλληνα Υπουργού της Δικαιοσύνης (παγκόσμια νομική πρωτοτυπία!), η οποία και δεν μπήκε ποτέ!!!
Και έρχεται τώρα η Ελλάδα, δια του αξιότιμου και αξιόπιστου Πρωθυπουργού της,
να υποστηρίξει στο Δικαστήριο της Χάγης το «δίκαιο ελληνικό αίτημα», που τελικά ικανοποιήθηκε μέσω…. ιταλικών δικαστηρίων!!! (Δηλαδή Ομόνοια - Σύνταγμα, μέσω Κηφισιάς!).

Πρέπει κάποιος να είναι πολύ ηλίθιος για να μη μαντεύει το παρασκήνιο αλλά και τη συνέχεια και το κλείσιμο αυτής της υπόθεσης.
α) Σε παρελθόντα χρόνο, άγνωστο πότε, πώς, γιατί και με ποιά ανταλλάγματα, έχει συμφωνηθεί το «πνίξιμο» της υπόθεσης των πάσης φύσεως γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων. Το αποδεικνύει το ότι μηδέποτε ετέθη, δημοσίως και υπευθύνως, το ζήτημα και η συμπεριφορά του Έλληνα Υπουργού της Δικαιοσύνης, όταν η ιδιωτική πρωτοβουλία το ξεκίνησε και το περαίωσε.
β) Η ίδια, εκείνη, συμπεριφορά αποδυναμώνει μέχρι μηδενισμού τις πιθανότητες θετικής απόφασης στο Δικαστήριο της Χάγης. Με απλή λογική οι δικαστές, εκεί, θα σκεφτούν ότι αν η απαίτηση της Ελλάδος ευσταθεί γιατί την μπλοκάρισε ο ίδιος ο Έλληνας Υπουργός ;
Άρα….. μην τρέφετε αυταπάτες θετικής έκβασης.
γ) Βεβαίως ο κ. Γ. Παπανδρέου (με τους εκατοντάδες παμπόνηρους καθοδηγητές και εμπνευστές των πάντων, συμβούλους του) θα καπηλευθεί δεόντως την υπόθεση.
«Ο καλός Έλληνας Πρωθυπουργός διεκδικεί αλλά να, οι κακοί …. ανθέλληνες δικαστές αδίκησαν άλλη μία φορά τη χώρα μας. Τη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία και την ελευθερία, τη χώρα που έδωσε τα φώτα του πολιτισμού, τη χώρα ….. μπλα, μπλα, μπλά ……..».
Άλλη μία παπανδρεϊκή σαπουνόφουσκα που εκτοξεύεται με στόμφο, γιά λόγους εντυπώσεων, και θα σκάσει στην ώρα της, αφήνοντας κι αυτή το ίδιο κενό και το ίδιο τίποτα, όπως πλήθος προηγουμένων πομπωδών πρωθυπουργικών μπουρμπουλήθρων.

Και, εννοείται, ότι μπόλικοι χαχόλοι χειροκροτητές θα το χάψουν κι αυτό μαζί με τα γνωστά χρυσοπληρωμένα «παπαγαλάκια» των ΜΜΕ που θα το προπαγανδίζουν έντονα.

Τελικά όλοι είμαστε «άξιοι» και «αντάξιοι». Άλλοι του μισθού μας κι άλλοι της μοίρας μας!

Ο Εξοχώτατος κ. Αντιπρόεδρος και ο Δράκος του Κόμοντο.

Επικαιρότης

   Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε έκπληκτοι ένα μπαράζ δηλώσεων και τοποθετήσεων του αξιότιμου κ. Αντιπροέδρου της Κυβερνήσεως. Δηλώσεις τερατώδεις, αντάξιες του δέματος, του ύφους και του ήθους του ατόμου.
   Οι αρχαίοι έλεγαν, (νομίζω ο Διογένης) "Οία η μορφή, τοιάδε και η ψυχή"!
   Ουδείς, πιστεύω, θα αμφιβάλλει γιά το απωθητικόν, τουλάχιστον, έως αηδιαστικόν και εμετικόν της φυσικής παρουσίας του. Πλαδαρός, με κοιλιά σαν πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων, γουρλωμένα αγελαδίσια μάτια, νυσταλέο βλέμμα και αργόσυρτο βήμα.
   Θυμίζει έντονα τον περίφημο δράκο του Κόμοντο (νησί της Ινδονησίας), του μεγαλύτερου εναπομείναντος (πλην Παγκάλου) σαυροειδούς ερπετού. Κάτι σαν μικρογραφία δεινοσαύρου!
Ο δράκος αυτός, πλην των εμφανισιακών ομοιοτήτων με τον κ. Αντιπρόεδρο και των διατροφικών του αναγκαιοτήτων και συμπεριφορών, διαθέτει και κάτι ακόμη κοινό με αυτόν. Ένα δηλητηριώδες σάλιο. Όταν δαγκώσει το θύμα του, έστω και με αμυχή, τα βακτηρίδια του σάλιου του το σκοτώνουν ταχύτατα!
   Αντίστοιχα, τα εκτοξευόμενα "σάλια" του κ. Αντιπροέδρου, εξ ίσου αηδιαστικά και δολοφονικά, μολύνουν και σκοτώνουν και εξ αποστάσεως, μεταδιδόμενα με τα πάσης φύσεως ερτζιανά και άλλα κύματα.

   Η επιδεικνυόμενη ανοχή στην αμετροέπεια του εν λόγω κυρίου, που καθυβρίζει και συκοφαντεί, με διάφορους τρόπους και σε διαφορετικές περιπτώσεις, σχεδόν το σύνολο του ελληνικού λαού με τις απαράδεκτες, ανοίκειες και ανήθικες δημόσιες τοποθετήσεις του, επιδέχεται πολλών ερμηνειών.

   Η στήλη καταθέτει τη δική της, μη διατυπωθείσα, ουδαμού και περιέργως, εισέτι.

   Από την εποχή που είχαν συνυπάρξει στο Υπουργείο Εξωτερικών, ως Υπουργός και Υφυπουργός, οι κ.κ. Πάγκαλος και Γ. Παπανδρέου ήταν γνωστή η αμοιβαία αντιπάθεια που έτρεφε ο ένας για τον άλλον. Μάλιστα ο αναιδής κ. Αντιπρόεδρος είχε αποκαλύψει, κάποτε σε συνέντευξή του, την ανικανότητα του κ. Παπανδρέου, προτρέποντας, σε περίπτωση ανόδου του στην Πρωθυπουργία, να εγκαταλείψουμε τη χώρα! 
   Κατά συνέπειαν, η διατήρηση του κ. Παγκάλου στην τιμητική θέση του "μηδέν πράττειν", τό αδρανές πόστο του Αντιπροέδρου, μαζί με το δικαίωμα της αθυροστομίας,  (άσε τον τρελό να λέει!) δημιουργεί βάσιμες υποψίες ότι ο κ. Αντιπρόεδρος κάπου "έχει στο χέρι" τον κ. Πρωθυπουργό και..... αλίμονό του αν τολμήσει να τον θίξει ή να τον κουνήση από το αργόμισθο πόστο του!  Θα τον φάει.... ο δράκος!

   Τα ανωτέρω αποτελούν άποψη της στήλης με βάση τις ολοφάνερες ενδείξεις και το μαθηματικό "ο. ε. δ." (όπερ έδει δείξαι!).

Η κοντή μνήμη του κ. Προέδρου της Δημοκρατίας ή «Ο αναμάρτητος, πρώτος τον λίθον βαλέτω»

Επικαιρότης


   Ο κ. Κ. Παπούλιας εκτελεί άψογα τα, ομολογουμένως όχι και πολύ δύσκολα, καθήκοντα του Προέδρου της Δημοκρατίας.
   Όμως η τελευταία του παρέμβαση και προτροπή για ποινικές διώξεις των πάσης φύσεως φοροδιαφευγόντων και φοροκλεπτών, όσο ορθή κι αν είναι, ανακαλεί στη μνήμη, (σε όσους, τυχόν, εξακολουθούν να την διατηρούν ακέραια) την περίπτωση ατόκου δανεισμού, (και με συμβολαιογραφική πράξη, παρακαλώ), του τότε Υπουργού κ. Κ. Παπούλια προς τον, τότε, Πρωθυπουργό κ. Ανδρ. Παπανδρέου, ποσού 10.000.000 δραχμών, προκειμένου ο τελευταίος να χρησιμοποιήσει τα χρήματα αυτά στην ανέγερση της περίφημης βίλας της κ. Μιμής, στην Εκάλη!
   (Σημ. Σε παρόμοιες συγκινητικές φιλικές χειρονομίες προέβησαν και πολλοί άλλοι!).

   Εννοείται ότι μοναδικός λόγος της, οπωσδήποτε «σικέ», χειρονομίας αυτής ήταν η δικαιολόγηση κάποιων ενοχλητικών «πόθεν έσχες» και να «ντριπλαριστούν» οι πάσης φύσεως δημιουργούμενες φορολογικές εμπλοκές!
   Δηλαδή περίπτωση καραμπινάτης φοροδιαφυγής του τότε Πρωθυπουργού, με την συνεργία «φίλων» και συνεργατών!

   Κατόπιν τούτου, και επειδή ο λαός λέει σοφά, «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί», φρόνιμο θα ήταν ο, όντως, σοβαρός και συνετός κ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας να αποφεύγει δηλώσεις και αναφορές που ξυπνούν δυσάρεστες αναμνήσεις και μας γυρίζουν σε κορυφαίες, από πλευράς φαυλότητας και αμοραλισμού, εποχές στις οποίες πρωταγωνιστούσε αρνητικά, δυστυχώς, και ο ίδιος. (Εκών άκων και παρά τη βούλησή του, όπως πιστεύουμε).

   Μακάρι η, οπωσδήποτε, ορθή παραίνεση του κ. Προέδρου να εγκλείει και χροιά, όψιμης έστω, αυτοκριτικής και μεταμέλειας!