Διπλότυπα και Αποδείξεις

Θέσεις - Απόψεις

Οπωσδήποτε η έκδοση διπλοτύπου η απόδειξης γιά κάθε αγορά η παροχή υπηρεσιών είναι, αναμφισβήτητα, το ορθότερο και δικαιότερο κλείσιμο μιάς συναλλαγής. Αυτό που την πιστοποιεί, την αποδεικνύει και, ταυτοχρόνως, τακτοποιεί και τη φορολογική θέση των συναλλασσομένων. Αποτελεί την έντιμη τοποθέτησή τους ως προς τις κοινωνικές τους υποχρεώσεις.
Και κάτω απ’ αυτό το πρίσμα κάθε ασκούμενη πίεση γιά την καθιέρωση των «αποδείξεων» στις καθημερινές συναλλαγές αποτελεί θετικό μέτρο. Ακόμη και η σύνδεση των αποδείξεων, σαν κίνητρο, με το αφορολόγητο θεωρείται λογική, θεμιτή και χρήσιμη.
Όμως, ενώ γιά τον παρέχοντα την απόδειξη δεν υπάρχει καμία ένσταση, γιά τον λήπτη υπάρχουν σοβαρές αντιρρήσεις ως προς την διαχείριση και αξιοποίηση των αποδείξεων, σε πρακτικό επίπεδο.
Αν υποθέσουμε ότι κάθε φορολογούμενος θα πρέπει να δικαιολογήσει με τη δήλωσή του, όπως φημολογείται, ποσό της τάξεως των 6.000 Ε., αυτό σημαίνει ένα πλήθος διπλοτύπων, κατά μέσον όρο δηλώσεως, πάνω από 300 τεμάχια.
Αυτά που και πως θα καταγραφούν και ποιός θα τα ελέγξει. Οι δηλώσεις θα καταστούν πολυπλοκότερες και γιά πολλούς δύσκολος γρίφος. Οπότε θα καταφύγουν σε «ειδικούς», κάτι που στη καλύτερη περίπτωση σημαίνει ταλαιπωρία και σημαντική δαπάνη και στη χειρότερη «γδάρσιμο» από επιτήδειους.
Επίσης, σε επίπεδο ελέγχου, και μόνο οι αθροίσεις τόσων κατεβατών θα δημιουργήσει τεράστιο φόρτο στις αρμόδιες υπηρεσίες, πονοκέφαλο, λάθη, αδικίες και προστριβές.
Η κυβέρνηση, δυστυχώς, μας έχει συνηθίσει στο μικρό χρόνο του βίου της σε πλήθος άστοχων ενεργειών του τύπου «είπα – ξείπα», αιθεροβασιών και ανέφικτων εξαγγελιών. Θα πρέπει, πριν εξαγγείλει άλλο ένα βιαστικό, αμελέτητο και μη ολοκληρωμένης πρακτικής εφαρμογής μέτρο, να μελετήσει συνολικά πως θα εφαρμοσθεί το μέτρο, απ’ άκρου εις άκρον.
Αρκεί η συσσώρευση δυσαρέσκειας από τα οδυνηρά, πλην απαραίτητα, μέτρα και ας μην επιβαρύνει το λαό με πρόσθετους πειραματισμούς και ανοησίες, όπως στη περίπτωση των τελών κυκλοφορίας, γιατί του κασίδη το κεφάλι κάποτε θα κουραστεί από το τρίψιμο σ’ αυτό κάθε φαεινής ιδέας του κάθε μαθητευόμενου μάγου της κυβερνητικής πολιτικής. Και το σημερινό μας χάλι μόνο γενικές εξεγέρσεις δεν χρειάζεται. Ζητείται σύνεση, ορθολογισμός και πρακτικές εφαρμογές.