Τρίτη 11 Αυγούστου 2009

Θέσεις - Απόψεις

Θέμα : Οι " τάχα " ημιυπαίθριοι χώροι ( ΗΧ )

Η ιστορία κατήντησε μονομανία μου. Όσο βλέπω τον διάχυτο παραλογισμό,γύρω από την υπόθεση, τόσο κεντρίζομαι.

Όπως κάθε κακώς κείμενο και η ιστορία των ΗΧ, από πλευράς αντιμετώπισης, έχει δύο σκέλη, που πρέπει να αντιμετωπισθούν. Η θεραπεία των γεγεννημένων και η αποφυγή της συνέχισης του φαινομένου.
Το πρώτο, σαν γεγονός τετελεσμένο, μπορεί να περιμένει. Να μελετηθεί και να αντιμετωπισθεί ψύχραιμα, ορθολογιστικά και δίκαια.Το δεύτερο δεν μπορεί και δεν πρέπει να χρονίζει. Απαιτεί άμεση, ταχεία και αποτελεσματική αντιμετώπιση. Και, κυρίως, ρεαλιστική. Χωρίς λεκτικές φιοριτούρες, βερμπαλισμούς και κουλτουριάρικες μεγαλοστομίες. Που εντυπωσιάζουν τους αδαείς, ικανοποιούν τους στοχεύοντες σε πολιτική εκμετάλλευση και κάνουν τους " πονηρούς " να τρίβουν τα χέρια τους καθ' όσον βλέπουν την επικερδή διαιώνιση της " παχουλής αγελάδας " και του ανενόχλητου αρμέγματός της.
Το ΤΕΕ ως, κατά νόμον, αρμόδιος τεχνικός σύμβουλος της εκάστοτε κυβέρνησης ξιφουλκεί μετά μανίας και πάθους υπέρ της διατήρησης των διατάξεων βάσει των οποίων θεσπίζεται η ύπαρξη και εξασφαλίζεται η κατασκευή των ΗΧ. Θεωρεί, δε, ότι τυχόν θεσμική τους κατάργηση εμπίπτει στη λογική της λαικής παροιμίας " πονάει μάτι, κόβει κεφάλι ". Κάποιοι άλλοι, μεταξύ των οποίων και η στήλη, έχουν άλλη, εντελώς αντίθετη άποψη.
Πιό κάτω θα παραθέσω τους δύο αντίθετους ισχυρισμούς επαφιόμενος στην λογική και την ελεύθερη κρίση του αναγνώστη. Η όλη ιστορία, πλην αυτού καθ' αυτού του αντικειμένου το οποίο κάθε άλλο παρά ασήμαντο είναι λόγω εμπλοκής εκατομμυρίων συμπολιτών μας σ' αυτήν, παρουσιάζει ακόμη μεγαλύτερον ενδιαφέρον καθ' όσον φανερώνει, ανάγλυφα, την άβυσσο του παραλογισμού μέσα στην οποία κολυμπάει η σύγχρονη ελληνική κοινωνία.
--- Το ΤΕΕ ισχυρίζεται : Οι ΗΧ αποτελούν αρχαιότατο αρχιτεκτονικό στοιχείο της περιοχής της Μεσογείου

( μινωικός πολιτισμός, Κνωσσός, Φαιστός, κλπ ) που εξασφαλίζει , πλήν της αισθητικής, και λειτουργικές συνθήκες της σύγχρονης κατοικίας.
--- Αντιφρονούντες : Oi HX, σαν αρχιτεκτονικό " φρούτο " ανακαλύφτηκε και θεσπίστηκε, μόλις, το 1985 με την τότε αλλαγή του Γενικού Οικοδομικού Κανονισμού. ( ΓΟΚ ). Μέχρι τότε η έλλειψη τους, σίγουρα, δεν ήταν και ιδιαιτέρως αισθητή. Ζούσαμε και χτίζαμε , μιά χαρά, χωρίς τους ΗΧ. Και είχαμε κι ένα πειρασμό παρανομίας λιγώτερο.
--- Το ΤΕΕ ισχυρίζεται : Η διατήρησή τους, θεσμικά, είναι απαραίτητη.
--- Αντιφρονούντες : Μέχρι σήμερα οι , στην πράξη, καταργηθέντες ΗΧ και μετατραπέντες, παρανόμως, σε χώρους άλλης χρήσεως ανέρχονται σε 1.500.000 μονάδες. Δηλαδή αυτό σημαίνει ότι, εκδώσαμε οικοδομικές άδειες που στη μελέτη τους οι μελετητές προέβλεπαν 1.500.000 ημιυπαίθριους χώρους κατά την λογική της μελέτης,τη λειτουργικότητα και την αισθητική της οικοδομής και την συμβατότητα με τον συντελεστή δόμησης ( ΣΔ ) του οικοπέδου. Στη κατασκευή, όμως, δηλαδή στη πράξη, στείλαμε περίπατο όλα αυτά τα ωραία και βαρύγδουπα και σπεύσαμε να ακυρώσουμε τους ΗΧ, παραβιάζοντας την άδεια, τη νομιμότητα και το ΣΔ θεωρούντες, προφανώς,τους ΗΧ ως άχρηστους η, στη καλύτερη των περιπτώσεων, ήσσονος σημασίας και χρησιμότητος. Και αντί ΗΧ φτιάξαμε κάτι άλλο, κυρίως δωμάτια. Και το φαινόμενον αυτό, λόγω του τεραστίου πλήθους των παρανόμως μετατραπέντων ΗΧ, σχεδόν στον απόλυτον αριθμό των περιπτώσεων, καταδεικνύει αναμφίβολα ότι οι ΗΧ δεν υιοθετήθηκαν, θεσμικά, από το σύνολον της ελληνικής κοινωνίας. Ισα ίσα, απαξιώθηκαν και απορρίφθησαν τελείως. Αποτελούν δε, αποκλειστικά, πρόσχημα και εφαλτήριο παρανομίας. Υπάρχουν, όχι γιά να εφαρμόζονται αλλά γιά να μην εφαρμόζονται ! Παγκόσμια πρωτοτυπία ! Το λυπηρότερον, εν προκειμένω, είναι ότι σ' αυτή την πανελλήνια φάρσα συμμετείχε,ανενδοίαστα, σχεδόν όλη η Ελλάδα. Και σαν πλήθος, αφού 1.500.000 χώροι σημαίνει περίπου 5.000.000 ένοικοι συν τους πέριξ "γνωρίζοντας" και, σαν επαγγελματική ιδιότητα, πλήθος διαπλεκομένων επαγγελμάτων. Μηχανικοί, εργολάβοι, δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, κλπ. Κανείς από τους εμπλεκόμενους δεν διαθέτει, ούτε καθ' υποψίαν, το τεκμήριο της αθωότητος. Κανείς. Όλοι ήσαν ενήμεροι της συμπαιγνίας και, άρα, όλοι είναι συνυπεύθυνοι. Πρώτοι απ' όλους οι μηχανικοί. Είτε σαν φυσικοί αυτουργοί είτε σαν ηθικοί. Αυτοί γνωρίζουν τον ΓΟΚ, αυτοί συντάσσουν τις μελέτες, δημιουργούντες τους ΗΧ και αυτοί,στην κατασκευή τους μετατρέπουν σε δωμάτια. Είτε με πρωτοβουλία τους, σφυρίζοντας στην αρχή το κόλπο στ' αυτί των κατασκευαστών, που άλλο που δεν θέλουν γιά ν' αρμέξουν περισσότερο το οικόπεδο γενόμενοι στη συνέχεια ξεφτέρια, οπότε απαιτούν τη συνέχιση της κομπίνας, είτε παθητικά, μη πατώντας πόδι αρνούμενοι τη
κραυγαλέα παρανομία. Και η δουλειά ανακυκλώνεται συνέχεια. Οι ιδιοκτήτες και αγοραστές μπαίνουν κι αυτοί ευχαρίστως στο κόλπο μιάς και αυτή η ιστορία τους εξασφαλίζει φοροδιαφυγή. Οι συμβολαιογράφοι και δικηγόροι προσχωρούν κι αυτοί δεδομένου ότι καλύπτονται όλα κάτω από ένα μανδύα νομιμοφάνειας και, τελικά, όλοι παίζουν τη " μπερλίνα " , επικερδώς συμμετέχοντες στο άθλιο παιχνίδι της, κατά νομιμοφανή τρόπο, υπέρβασης του ΣΔ των οικοπέδων. Δηλαδή στην υπερεκμετάλλευση. Στο άνομο κέρδος, γιά να λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους. Και σ' αυτή τη καλοστημένη απάτη, με τον άνομο - νόμο της
" ομερτά ", δηλαδή της σιωπής, όλοι οι συμμετέχοντες είναι συνένοχοι. Όλοι, ανεξαιρέτως, ένοχοι. ΟΛΟΙ. Κανείς αθώος. Και όποιος, μηχανικός η ιδιώτης, παρέμενε στην νομιμότητα της τήρησης των κανονισμών θεωρείται η αφελής, η βλάκας η ... χέστης ! Βεβαίως, επιμένω ότι το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης πέφτει στους μηχανικούς. Γιατί αυτοί θα μπορούσαν να αποτρέψουν τη παρανομία. Διαθέτουν τη μόνη αποτρεπτική δύναμη. Την απόλυτη δύναμη της παραίτησης. Κανείς δεν το έκανε όμως. Κανείς, διαμαρτυρόμενος, δεν παραιτήθηκε .
Συμπέρασμα. Πως κάτι είναι χρήσιμο, και μάλιστα απαραίτητο, όταν δεν χρησιμοποιείται ποτέ και από κανένα. Αν αυτό λέγεται χρήσιμο τότε το άχρηστο ποιό είναι.
--- Το ΤΕΕ ισχυρίζεται : Η κατάργηση των ΗΧ θυμίζει το " πονάει μάτι, κόβει κεφάλι ".
--- Αντιφρονούντες : Όχι μόνο λάθος συλλογισμός, αλλά αντιστρόφου εφαρμογής. Με την παραπάνω παροιμία υποδηλώνεται το άδικο της υποταγής του μείζονος και σπουδαιότερου στο έλασσον και ασήμαντο. Όμως όταν μιλάμε γιά την αποτροπή μιάς παραβατικότητας στο σύνολον των περιπτώσεων, τότε ποιό είναι το μείζον και ποιό το έλασσον ! Όταν το δάσος αποτελεί την εκτροπή και το δέντρο την νομιμότητα μάλλον η διατήρηση των προυποθέσεων συνέχισης της αυθαιρεσίας εκφράζει το " κεφάλι " και η κατάργησή τους το
" μάτι " !
--- Το ΤΕΕ ισχυρίζεται : Οι υπηρεσίες είναι ανίκανες να επιβλέψουν την εφαρμογή του νόμου. Και, κατά συνέπειαν, το κράτος φταίει. Η γνωστή επωδός.
--- Αντιφρονούντες : Το πρόβλημα της αστυνόμευσης ( κακόηχη λέξη ) των κατασκευών είναι διαχρονικό και δυσεπίλυτο. Σηκώνει πολλές και μεγάλες συζητήσεις. Όμως, ειδικά,το κλείσιμο των ΗΧ, σαν παράβαση, είναι απλό, γρήγορο και εύκολο, τόσο που καθιστά την αποτροπή του ακόμη πιό δύσκολη.
--- Συμπέρασμα αντιφρονούντων : Ta επιχειρήματα του ΤΕΕ δεν αντέχουν στη βάσανο της απλής λογικής. Η μονοσήμαντη θέση του αλλά και η μετά πάθους υποστήρηξή της, χωρίς να έχει ακουστεί αντίθετη άποψη και χωρίς ζύμωση, γεννά ερωτηματικά και δημιουργεί υποψίες. Έκδηλα διαφαινόμενη πρόθεση η διαιώνιση του προβλήματος. Και, μαζί, των παρανόμων ωφελημάτων. Και ολίγον πολιτικό, αντιπολιτευτικό , " τζέρτζελο " δεν βλάπτει. Πασπαλισμένο με μπόλικη " φιλολαική " καπηλεία. Σε μιά κυβέρνηση δειλή και άτολμη αυτά πιάνουν εύκολα.
" Καταραμένο πολιτικό κόστος " !
Όποιος διαβάσει το κείμενο αυτό και διαθέτει τη πολυτέλεια της καλής μνήμης να θυμηθεί σε λίγα χρόνια. Όταν θα ψάχνουν, πάλι, γιά νέες φόρμουλες " νομιμοποιήσεων ".
Και αφού, στο μεταξύ, θα έχουν " κονομήσει " οι γνωστοί επιτήδειοι , το κακόμοιρο κράτος - επαίτης να περιμένει στην ουρά, γιά το " κάτι τις " του και η νομιμότης ρακένδυτη , κουρελιασμένη και βιασμένη και πάλι ( κατά φύσιν και παρά φύσει ) να παρακολουθεί απορημένη τα διάφορα φληναφήματα των, τότε, ταγών. Και να ξέρετε, από τώρα, τον μοναδικό ένοχο που κατονομάζεται πάντα με το ίδιο, μονότονο κι ανεύθυνο καταγγελτήριο τροπάριο.
Σας τον αποκαλύπτω από τώρα. Είναι το κράτος !
- Φταίει το κράτος. ! ! ! Πάντα. Κανείς άλλος. Ιδίως εμείς, ΠΟΤΕ ! !

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου