Ανέκαθεν πίστευα πως η αγάπη γιά τα ζώα συντροφιάς αποτελεί πρόδρομο και επιβεβαίωση της αγάπης γιά τον άνθρωπο. Όμως από τα ζώα μπορείς να πάρεις, ανταποδοτικά, πολύ περισσότερη και πιό άδολη αγάπη.
«Μπολιάστηκα» στην φιλοζωία από την Άλκηστη, την «απελθούσα» σύζυγό μου, και στο μέγιστο είχαμε σε κτήμα και σπίτι 36 σκυλιά και 9 γατιά!
Ο «εμβολιασμός» μου αυτός, όμως, μου άφησε μία πολύ σοβαρή παρενέργεια, το μέγεθος και η σοβαρότητα της οποίας φαίνεται τώρα. Τώρα με τη «δύση» μου ορατή διά γυμνού οφθαλμού, ο πόνος και η αγωνία γιά το τί θα γίνουν τα εναπομείναντα 4 σκυλάκια και το 1 γατάκι, επικαλύπτουν κάθε άλλη σκέψη, έννοια και προτεραιότητα... γιά την... διαδοχή και την επόμενη ημέρα.
Θέλω και ελπίζω πως κάποιοι από τους φίλτατους αναγνώστες της στήλης θα στέρξουν να φροντίσουν 4 ορφανά και στειρωμένα θηλυκά, (3 σκυλιά + 1 γατούλα) κι έναν ηλικιωμένο αρσενικό σκυλάκο... όταν αυτό θα χρειαστεί.
Ο Θεός, «ος τα πάνθ΄ορά», σίγουρα θα τους ανταμείψει.
Και μιά σχετική συμβουλή: Όσοι είσαστε ηλικιωμένοι και μόνοι, μην διατηρείτε κατοικίδιο συντροφιάς, αν δεν έχετε εξασφαλίσει την μετέπειτα τύχη του. Όχι τίποτε άλλο, θα σας το «χρεώσει» στο ποινικό μητρώο της ψυχής σας ο Δημιουργός του παντός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου