Μνήμες....

 Όσο παλαιότερα, τόσο καλύτερα!

Με το μυαλό μου ν' αδυνατεί να χωρέσει τα όσα συμβαίνουν στην τρελή μας χώρα, την τρελή σημερινή εποχή, αναζήτησα κάτι που να μπορεί να εκφράσει επιτομικά την αγελαία αυτοκτονική συμπεριφορά ενός λαού που -στην τούρλα του Σαββάτου- με τον κορωνοϊό να βράζει, αυτός επιμένει να γεμίζει κλινικές και νεκροταφεία, με πάρτυ, βόλτες, συλλαλητήρια. Και με έναν εγκληματικά -εδώ ταιριάζει απόλυτα ο όρος- ανεύθυνο Σύριζα να επενδύει στην επέκταση της πανδημίας -γεγονός απόλυτα συμβατό με την κομμουνιστική θεωρία που προτάσσει το συμφέρον του κόμματος έναντι της χυλοποιημένης λαϊκής "μάζας". (Όλοι, πιστεύω, θα γνωρίζετε τον όρο..."μαζικός/ή/ο", που χρησιμοποιούν οι αριστεροί... δημοκράτες, συνεγείροντας αφελείς και ανεγκέφαλους προκειμένου να χτυπήσουν την... δημοκρατία!).

Κυριολεκτικά... "απογειώνομαι" βλέποντας τον "πιτσιρικά" Βούτση, (πατέρα του "ημιπιτσιρικά" ληστή και κολλητού του αρχιδολοφόνου), να ξιφουλκεί στη Βουλή υπέρ Κουφοντίνα και το ραμολί Δρίτσα να "ψελλίζει" κάτι "ήξεις, αφίξεις" διαχωρίζοντας τον λαό σε ανησυχούντες δεξιούς και σε... "πέρα βρέχει" εφησυχάζοντες αριστερούς από την εγκληματική δράση των ομόαιμων αριστερών δολοφόνων.

Ευτυχώς, έρχεται το απόλυτο διασκεδαστικό και αστοιχείωτο ... "πράμα", (η μεγαλύτερη πολιτική νούλα της Ελληνικής πολιτικής Ιστορίας), να μου φτιάξει το κέφι. Ένα καραμελωμένο πολιτικό περίττωμα, που υποδύεται τον... "ηγέτη", θυμίζοντας μπουρλέσκ του Μίστερ Μπίν και Πήτερ Σέλλερς στα καλύτερά τους, (με το... "ατού μου η Οικονομία", το..."Ακαθόριστο εθνικού εισοδήματος", το "15Χ2/3 είναι μεγαλύτερο του 20Χ1/3", που θα επέτρεπε είσοδο στη χώρα , μόνο σε όσους έκαναν τεστ κορωνοϊού με αποτέλεσμα... θετικό), μου αναπτέρωσε το ηθικό -(δυστυχώς μόνο!)- και μου θύμισε περισσότερο από κάθε τί άλλο -μηδέ της υπερφίαλης απολαυστικής ηγερίας της τρομοκρατίας εξαιρουμένης- το μνημειώδες απόφθεγμα του Καρλ Κράους, σε μιά ανάρτηση που επαναδημοσιεύω, επακριβώς, μετά 3/τία από της πρώτης ανάρτησης!

"Διάβασα στην χθεσινή "Καθημερινή" ένα γνωμικό του Καρλ Κράους, σχετικά με την δημαγωγία. Έσπαγα το κεφάλι μου να θυμηθώ τί μου θύμιζε το όνομά του και με τί τον είχα συνδέσει. Τελικά το κατάφερα. Υπήρξε ένας πολυτάλαντος λογοτέχνης του προ περασμένου αιώνα. Νομίζω Αυστριακός. Εκείνο που μου τον έφερε στην επιφάνεια της μνήμης είναι μιά πολύ ωραία δική του ρήση, που μαθητές συζητούσαμε στο Βαρβάκειο:

"Σε μερικές περιπτώσεις, η γυναίκα μπορεί να γίνει ένα χρήσιμο υποκατάστατο του αυνανισμού"!

Και από τότε.... πέσαμε με τα μούτρα στο... ψάξιμο υποκατάστατων!

Σήμερα, όμως, παρατηρώ στα πολιτικά δρώμενα, πως πάρα πολλοί εμμένουν στα κλασσικά, παραδοσιακά και εγνωσμένης αξίας, αρχέτυπα."