Από την παρέλαση στις ΗΠΑ
Κατά το προπολεμικό μεταξικό καθεστώς ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ ήταν κρατούμενος στις φυλακές της Κέρκυρας, από το 1936, και τον Ιανουάριο του 1940 μεταφέρθηκε στα κρατητήρια της Γενικής Ασφάλειας Αθηνών. Όταν οι Ιταλοί επιτέθηκαν στην Ελλάδα απέστειλε μιά επιστολή προς τον Ελληνικό λαό, ( 31/10/1940), με την οποία ζητούσε: «Ο κάθε βράχος, η κάθε ρεματιά, το κάθε χωριό... να γίνει φρούριο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα.»
Υπήρχε όμως και μία παράγραφος, η οποία έδωσε τον τόνο στην συγκεκριμένη επιστολή: «Στον πόλεμο αυτό που διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη».
Είναι προφανές πως η επιστολή αυτή βρισκόταν έξω από το πλαίσιο της απόφασης της Κομμουνιστικής Διεθνούς που είχε εκδοθεί νωρίτερα και μιλούσε γιά έναν πόλεμο μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, στον οποίον οι κομμουνιστές θα πρέπει να μείνουν αμέτοχοι. Γι΄ αυτό και τα ανώτατα στελέχη του ΚΚΕ, που βρίσκονταν στην παρανομία -με επικεφαλής τον αρχιβλάκα Ν. Πλουμπίδη- θεώρησαν το γράμμα αυτό πλαστό και κατασκευασμένο από τον… Μανιαδάκη, υπουργό Δημόσιας Ασφάλειας του Μεταξά.
Οπότε είκοσι τέσσερις ημέρες μετά από την πρώτη επιστολή και το «τράβηγμα του αυτιού» από τον κομματικό μηχανισμό, στις 26 Νοεμβρίου 1940, ο Ν. Ζαχαριάδης συντάσσει μία δεύτερη, με την οποίαν ζητεί «να ξανάρθουν τα πράγματα όπως ήταν στις «28 Οχτώβρη 1940, οι πολεμικές δυνάμεις της Αγγλίας να φύγουν από τα χώματα και τα νερά της Ελλάδας... και να ζητήσουμε αμέσως απ΄ την κυβέρνηση της ΕΣΣΔ να μεσολαβήσει γιά να γίνει ελληνοϊταλική ειρήνη».
Με απλά λόγια, πλήρης ευθυγράμμιση με την γραμμή της Κομμουνιστικής Διεθνούς, (Comintern).
Αναλύοντας τα παραπάνω, προκύπτει πως γιά τους κομμουνιστές το διεθνιστικό κομματικό καθήκον υπερίσχυε ανέκαθεν του εθνικού και απόλυτος εκφραστής αυτού του καθήκοντος ήταν το ΚΚΣΕ. Γιά τους κομμουνιστές, απανταχού της Γης, μόνη πατρίδα είναι η… μητέρα-πατρίδα ΕΣΣΔ και οι ορθόδοξοι κομμουνιστές θα έπρεπε να υπερασπισθούν τα συμφέροντα του σοσιαλισμού σε μία μόνον παγκόσμια χώρα (!) και κάθε αντιτιθέμενος, ή παρεκκλίνων αυτής της γραμμής ήταν… προδότης, κατάσκοπος, χαφιές και… όλα τα σχετικά! Ενώ πατριώτης εθεωρείτο μόνον όποιος υπερασπιζόταν εθνικά συμφέροντα, αρκεί όμως αυτά να συμπίπτουν με εκείνα της ΕΣΣΔ. Και στον αγώνα αυτόν η θυσία του κάθε προλετάριου πατριώτη ήταν επιβεβλημένη!!
Και τώρα πού κολλούν τα παραπάνω με την σημερινή κατάσταση της Ελλάδος. Μπορεί ως… «φωτεινός οδηγός» η Σοβιετική Ένωση να εξέλειψε, όμως η στείρα εμμονή στην κομμουνιστική ιδεολογία μιάς μερίδος Ελλήνων έχει παραμείνει. Όχι τόσο γιά εφαρμογή του συστήματος οικονομικής διαχείρισης της κοινωνίας, αλλά γιά την απεγνωσμένη εμμονή στο αποτυχημένο σύστημα και, κυρίως, την μέσω αυτής της «παλιάς» συνταγής στην επιβολή και διατήρηση της εξουσίας. Αυτό που λέμε… imperium και βλέπουμε, ήδη, να εφαρμόζεται στην Κίνα.
Διαθέτω μία δακτυλογραφημένη μετάφραση του βιβλίου ενός Ρώσου, Βίκτωρ Μπογκντάνοβιτς Ρεζούν λέγεται, ο οποίος με το ψευδώνυμο Βίκτωρ Σουβόρωφ κυκλοφόρησε από το 1980 ένα βιβλίο με τίτλο «Το παγοθραυστικό». Εκεί -μέσα από την ανατομία σκηνικού και παρασκηνίου του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου- φαίνεται ανάγλυφα ολόκληρη η διαβολικότητα της εφηρμοσμένης στην πράξη κομμουνιστικής ιδεολογίας. Τόσον από τον… «εισηγητή» στην Ρωσία Λένιν, όσο και από τον εγκληματία «οικοδόμο» της, τον αιμοσταγή Στάλιν, που με σύνθημα: «Ένας λαός, μία χώρα, μία κυβέρνηση», προφανώς της «Σοβιετικής Ένωσης», όπως μετονομάστηκε η Ρωσία… «χάφτοντας» τις ταλαίπωρες όμορες χώρες της.
Ερχόμενος στα καθ΄ ημάς, είναι καταφανές το εν γένει σημερινό «στήσιμο» του άθλιου και καθολικά αντιδραστικού πολιτικού σχηματισμού που λέγεται Σύριζα, με τα απύθμενης γελοιότητος καμώματα, τα απίθανα ψέματα, την χολεριασμένη στειρότητα και άρνηση των πάντων. Ένας αμόρφωτος, άσχετος, ανίκανος, αναιδής και εθνικά επικίνδυνος εσμός, που αδιαφορεί πλήρως γιά τον λαό –ύπαρξη, επιβίωση και συμφέροντα- τον χρησιμοποιεί ως εργαλείο εκπληρώσεως των σταλινικών προδιαγραφών επιδιώξεών του, αδιαφορώντας τελείως γιά τον παράγοντα «άνθρωπο», τον οποίο -με το ισοπεδωτικό… «προλετάριος» θεωρεί αναλώσιμο… εργαλείο.
Παρακολουθήσατε πώς κατευθύνουν τις αγελαίες μάζες τους -άλλη φρικτή λέξεις η… «μάζα» και τα παράγωγά της- σε γιά ψύλλου πήδημα συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια και πώς τις σπρώχνουν βορά στην πανδημία, προκειμένου -πατώντας στα πτώματα των αφελών και ανοήτων αριστερών- να επανέλθουν στην εξουσία. Την οποία, όπως οι ίδιοι διακηρύσσουν -απειλητικά και θρασύτατα- τώρα «έμαθαν» πώς θα την διαχειριστούν!
Πωλείται τρέλα και όποιος θέλει -αφελής ή ανόητος- αγοράζει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου