...και την αριστερή κουτοπονηριά να κυριαρχεί σ’
έναν αμόρφωτο λαό.
| Προσερχόμενοι στη διαπραγμάτευση. Φρεσκοπλυμένοι, αρωματισμένοι και... χαζοχαρούμενοι. Η βαζελίνη αχρείαστη, ένεκα εξοικείωσης |
Ας αρχίσουμε από τους ορισμούς και τις «μεταφορές»
με απλό -και κατανοητό- παράδειγμα.
-«Πρωτογενές πλεόνασμα»: Έστω,
π.χ. ένας μικροβιοτέχνης που κατασκευάζει μπρούντζινα αντικείμενα. Γιά να
δουλέψει η επιχείρησή του χρειάζεται πρώτες ύλες, εργατοτεχνικό προσωπικό,
λογιστή, νοίκια, φώτα, νερά, συντήρηση μηχανημάτων, λιπαντικά, επισκευές,
αντικαταστάσεις, μεταφορές, φόρους, ασφαλιστικές εισφορές, τοκοχρεολύσια δανείων
από τράπεζες, κ.λπ. Όλος αυτός ο συρμός των δαπανών λέγονται... «έξοδα». Από τα
προϊόντα που παράγει και πωλεί, εισπράττει. Οι εισπράξεις αποτελούν τα... «έσοδα». Η
διαφορά εσόδων-εξόδων, εκφράζει το αποτέλεσμα της δουλειάς του. Αν είναι
αρνητικό, η επιχείρηση είναι παθητική και παρουσιάζει «ζημία», ενώ αν είναι
θετικό, τότε έχει «κέρδος». Αυτό το κέρδος αποτελεί το περίφημο... «πρωτογενές
πλεόνασμα». Το μαγαζί πηγαίνει πρίμα, η επιχείρηση θεωρείται υγιής και όλα καλά.
Ας φανταστούμε τώρα έναν
δύσκολο καιρό. Με αναδουλειές και κεσάτια, όπου η επιχείρηση πάει κατά διαόλου
κι ετοιμάζεται γιά φούντο. Ας υποθέσουμε, επίσης, πως ο βιοτέχνης είναι μπαγάσας
και θέλοντας να δανειοδοτηθεί από τις Τράπεζες -προκειμένου να διασωθεί- θα
πρέπει να εμφανίσει ανθηρή την επιχείρησή του. Αρχίζει λοιπόν να καθυστερεί τη
μισθοδοσία του προσωπικού, να μην πληρώνει τα βερεσέδια του, να μην πληρώνει
επιταγές και γραμμάτια, να μην πληρώνει λογαριασμούς, να μην πληρώνει τίποτε,
αλλά μόνο να εισπράττει από τις πωλήσεις. Σ’ αυτή την περίπτωση τα έξοδα
ελαχιστοποιούνται, έως μηδενίζονται, τα έσοδα εμφανίζονται υψηλά και το
πρωτογενές πλεόνασμα της επιχείρησης δείχνει τεράστιο. Όμως -και δυστυχώς- η
εικόνα αυτής της βιοτεχνίας είναι πλασματική και απατηλή και η επιχείρηση,
είναι θέμα χρόνου, να βάλει λουκέτο.
Ακριβώς αυτή την εικόνα
μπορείτε να την αντιστοιχίσετε στο κράτος μας σήμερα και θα καταλάβετε γιατί οι
πανηγυρισμοί των διαφόρων συριζαρέων φιρφιρίκων είναι γιά τα πανηγύρια. Και
επειδή ένα κράτος-μπαταξής δεν πάει φυλακή γιά χρέη, ούτε λογοδοτεί στους πολίτες
του γιά την κακοδιοίκηση που ασκεί, αλλά μπορεί -διαθέτοντας θράσος- όπως αποδεδειγμένα
έχουν αυτοί που μας κυβερνούν- να λέει ό,τι θέλει και να πανηγυρίζει όπως και
όποτε θέλει, κάνοντας το κρέας ψάρι και το μαύρο άσπρο, μας δουλεύουν κι από
πάνω. Όσο γιά τον πολίτη που στενάζει και στύβεται από φοροκαταιγίδες, αλλά και πνίγεται
στην ανέχεια, ποιός τον λογαριάζει. Ενώ οι τροϊκανοί και οι πάσης φύσεως
δανειστές, σφυρίζουν αδιάφορα. Κι αυτό γιατί η λαϊκή λιποαναρρόφηση τους εξασφαλίζει
την απρόσκοπτη είσπραξη των δανείων τους. Καλύτερο χρεοεισπράκτορα και λακέ από
τον Τσίπρα, ούτε στα όνειρά τους. Γιά τον ελληνικό λαό χέστ...., μετά
συγχωρήσεως! Η κυβέρνηση των Συριζανελέητων τους πάει γάντι. Υπακούει στις οδηγίες
και απαιτήσεις τους, περνάει ό,τι πιό αντιλαϊκό μέτρο μπορείτε να φανταστείτε
και -το σπουδαιότερο- χωρίς ν’ ανοίξει μύτη. Καταντήσαμε να μας βλέπει ο
ρη-Μαδούρος και να σκάει από ζήλεια.
Όμως εσείς χαχόλοι εκεί. Το
σανό και τα... «ωσαννά» σας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου