«Το μέγα ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς». Ένα ιστορικό αφήγημα του... πρωκτού.

Έρωτας γιά κυβερνητικό πόστο vs αριστερός «πωπός» = ???
 

-Ά ρε καταημένε Θρασύβουλα. Και πού να 'ξερες!

   Το ερωτηματικό στο συγκρουσιακό αυτό δίλημμα είναι καθαρά ρητορικό. Όλοι καταλαβαίνουν την μοναδική απάντηση, αφού -δυστυχώς- στο αριστερό Χρηματιστήριο Αξιών των ανθρώπινων χαρακτηριστικών, (υλικών, πνευματικών, ψυχικών, ιδεολογικών, κ.λπ.), οι μετοχές του αριστερού «πωπού» είναι πολύ πεσμένες και διαθέτουν, σχεδόν, μηδενική αξία. (Πιθανότατα να ήταν αριστερός ο δημιουργός του παλιού ευφυούς ανεκδότου, το οποίον κατέληγε κάπως έτσι: ...«Φίλε μου, την σήμερον ημέραν, «κώλοι» υπάρχουν, λεφτά δεν υπάρχουν!»).

   Μετά το πρώτο σοκ όσων δυσπιστούν -και πριν περάσω στο καθαρά αποδεικτικό μέρος των απόψεών μου- ας αναλογιστούμε τις λαμπρές gay parade που καθιερώθηκαν επί αριστερών διακυβερνήσεων -τοπικού ή γενικού χαρακτήρα- τα πανέμορφα και διακοσμητικότατα σκουλαρικάκια των αριστερών μαλλιάδων μαντραχαλέων, την νομιμοποίηση του γάμου των  ομοφυλοφίλων, με τους -εν Βουλή- θορυβώδεις πανηγυρισμούς και τα ρουφηχτά φιλιά των... χρόνια δεσμωτών από τα "στυγνά και ανελεύθερα" αστικά καθεστώτα, τα οποία καταπίεζαν και δεν επέτρεπαν, π.χ. στον... κ. Γρηγόρη Βαλλιανάτο, να... εκφραστεί! Όμως εκείνο το γεγονός που με είχε κατασυγκινήσει -τότε- και στη θύμισή του εξακολουθώ να ριγώ σύγκορμος, είναι η τρυφερή, στοργική περιγραφή του Αλεξάνδρου Κορτώ, γιά τον γέροντα πατέρα του, κατά την ημέρα του... γάμου του. Τα δάκρυα χαράς, η υπερηφάνεια  και τα τρεμάμενα από συγκίνηση βήματα του κατασυγκινημένου και... επί τέλους δικαιωμένου γέροντα, ο οποίος οδηγούσε -έμπλεος υπερηφάνειας και ηθικής δικαίωσης- τον γιόκα του, ντυμένο... νυφούλα, στα σκαλιά του Δημαρχείου και τον παρέδιδε -με στόχο την διά βίου και απρόσκοπτον πλέον ευτυχία, στην αγκαλιά του καλού του! Πιθανότατα ευχόμενος και άρρενας... απογόνους. Στιγμές έξοχου ανθρώπινου μεγαλείου και απέραντης ευτυχίας. Στιγμές αισθαντικές, στιγμές ρομαντικές και  -πέρα γιά πέρα- ανθρώπινες. Στιγμές αριστερές!

   Έτσι δεν θα πρέπει να εντυπωσιάζουν κανέναν οι κλασσικές συμπεριφορές αγγλοτραφών, αγγλοσπουδαγμένων και υιοθετούντων συνήθειες καθαρά αγγλικού κολλεγιακού τύπου, όπου από τη μία μπορείς να έχεις τρία παιδιά με τη γυναίκα σου κι από την άλλη να διαθέτεις και τρείς γκόμενους με μακριά... «tools». Ως γνωστόν, ο πολύς -αριστερούλης κι αυτός- Απόστολος Γκλέτσος το δήλωσε ευθαρσώς και αριστεροπρεπώς: -«Το ψάρι ψήνεται κι από τις δύο πλευρές»!

   Σε μιά, ανάλογη με τα πιό πάνω, περίπτωση (η Σκάρλετ μας μάρανε, τρομάρα μου!), ο... λεβέντης αριστερούλης μας ας διάλεγε, τουλάχιστον, κανένα Σβαρτσενέγκερ. Πιό συμβατός θα φαινόταν με την γενική ιδιοσυγκρασία ενός αριστερού σύνευνου! 
   Προσπαθώ να φανταστώ έναν δυστυχή μουστακαλή Στρατηγό -πλάκα τα γαλόνια και τα παράσημα- αγέρωχο και με βροντερή φωνή, να ρωτάει φιλύποπτα: -«Άκου να σου πω παιδί μου, δεν φαντάζομαι, εκεί στην Αγγλία, να συνήθισες να κάνεις αυτά που κάνουν τα.... Εγγλεζόπουλα; Εκ.... περιτροπής και άνευ ντροπής»; Και να παίρνει την απάντηση, με φωνή ενοχλημένης πριμαντόνας: -«Μα τί λες, θείτσο μου, να ’ξερες πως.... τσούζεειειει!!». Διαμαρτυρία συνοδευμένη από τη γνωστή παλιδρομική κίνηση της παλάμης... «Πώς τσούζειειει»!!
   Πέρα και έξω από πολιτικές αντιπαλότητες είναι φοβερά λυπηρό να βλέπεις τύπους, σαν τον αρειμάνιο... Μανιό, με αγριωπή νεαντερντάλειο όψη, την μία να δηλώνει πως μέτρα περικοπής συντάξεων και αφορολογήτου δεν περνούν, ως εξόχως νεοφιλεύθερα και όχι "πούρα" αριστερά, και την αμέσως επομένη, με καλοπλυμένο "πωπό" να ετοιμάζεται να ψηφίσει τα πάντα και μπρουμυτισμένος να ετοιμάζεται να... ξαναδοκιμάσει το μακρύ "tool" της τρόικα. Ή να υφίστασαι, επί δεκάλεπτον, την... αεριούχο παπαρδελολογία του, περί... διαγραμμάτου, αριστερού μπουρδολόγου κ. Σεβαστάκη, ο οποίος, αφού μας φλομώσει με ακαταλαβίστικες αριστερές μπαρούφες, με θαυμάσιο τελικό λούπινγκ να προσγειώνεται κι αυτός, γλυκά-γλυκά, στη σειρά του γιά να αρνηθεί την αριστερή ιδεολογία του και με τα νώτα ακάλυπτα -και άνευ χρήσεως διευκολυντικού λιπαντικού- να ψηφίσει αναντίρρητα ό,τι μέτρο του προταθεί. Ώστε, μαζί με το βουλευτικό πόστο, να απολαύσει, αντίστοιχα, και ολόκληρο το τροικανό "εργαλείο"!
   Κάθησα και υπολόγισα πόσο φτηνά απεμπολούν -όλοι αυτοί οι αριστεροί φτωχολιγούρηδες- την ιδεολογία που γιά μιά ζωή χτίζανε μέσα τους και που γιά... τριάκοντα αργύρια -μισθοί κοντά δυό χρόνων εξουσίας- διαγράφουν εν μία νυκτί. Τί παρακαταθήκη αφήνουν στα παιδιά τους και τους, υπό διαμόρφωση, νεοαριστερούς ιδεολόγους, όταν -ηδονικά, αηδιαστικά κι αχόρταγα- γλείφουν ό,τι σάλια, μίξες, φλέματα και ξεράσματα σκόρπιζαν, όντας επί χρόνια στην απντιπολίτευση, με το επιχείρημα: -"Παλαίψαμε, (εμένα μου λες), αλλά δυστυχώς, δεν γίνεται τίποτα. Τσού!!! " Και βουρ να ψηφίσουμε το οτιδήποτε, μπας και χάσουμε καρέκλα και κουτάλα. Κάτι αναπόφευκτο σε λίγους μήνες. Μωρέ τί μας λέτε, ιδεολόγοι της πλάκας και της ανεμορριπής!
   Κάποιοι ίσως σκεφτούν. "Ωραία η πλάκα, και τώρα ας πούμε και τίποτα... σοβαρό"! Σκέπτομαι αμήχανα και διαπιστώνω πως η κατάσταση δεν χωρεί τίποτα... σοβαρό! Μόνο ευθυμογράφοι του μέλλοντος θα μπορούν ν' ασχοληθούν με τύπους σαν τον Μαδρά, τον Μπαλντά, τον Φλαμπουριάρη, τον fack news και την ενζενύ Αυλωνίτου. 
   Το πιό σοβαρό, ίσως, περιστατικό που υπέπεσε στην αντίληψή μου, είναι η πολυθεσία της κυρίας Στεφανίας Γεωργακάκου-Κουτσονίκου, παλαιάς ερωτικής συντρόφου του κ. Τζαναμπετόπουλου, σε ένα πλήθος από αργόσχολες... αλλά και καλοπληρωμένες θέσεις χαβαλεδιάσματος. Από συντονίστρια του -τότε- ΣΥΝ στον τομέα... "Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας του κόμματος, μέχρι εκπρόσωπος του Δημοσίου στην αμαρτωλή Τράπεζα Αττικής, επί αλήστου εποχής του μεγάλου Γιάνη. Ήδη στο διαδίκτυο κυκλοφορεί ομιλία της άκρως ημιμαθούς νεαράς, 32 ετών παρακαλώ, (καθ' όσον έχει εμπλακεί -με τον γνωστό αριστερό τρόπο- στην απόκτηση διδακτορικού με την -επίσης γνωστή- αιώνιο διαδικασία), προκειμένου να... ξεπεραστεί "ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, το σπάσιμο της ιεραρχίας και του... δεσποτισμού, ως και η κατάργηση της διάκρισης μεταξύ πνευματικής και χειρωνακτικής εργασίας"!!! Πιάσ' τ' αυγό και κούρευτο!
   Μεταξύ άλλων προσοδοφόρων ενασχολήσεων, η πολυτάλαντος κυρία, έχει διοριστεί και στη θέση της διευθύνουσας συμβούλου του ΟΚΑΑ, ("Έχετε ψαράδες ψάρια, αστακούς και καλαμάρια;") και γιά κάποιο διάστημα σύμβουλος του Γ. Γ. Καταναλωτή, κυκλοφορώντας στους διαδρόμους του κτιρίου της οδού Κάνιγγος, ως... "επί κεφαλής της Γραμματείας". Και όλα αυτά χωρίς επαγγελματική εμπειρία και προσόντα, πλην εκείνων των κρυφών -ίσως- που γνωρίζει καλά ο κ. Τζαναμπετόπουλος!

   Από την πολυμελή οικογένειά μας μου προέκυψαν ένα καλό και ένα κακό. Το κακό πως στην μεταπολεμική Ελλάδα ήταν διαιρεμένη - όπως πολλές οικογένειες- σε δεξιούς και αριστερούς και το καλό πως η αριστερή φενάκη με άφησε αμόλυντο. Εκείνο που χαρακτήρισε, όμως, όλους τους ήταν ο αλληλοσεβασμός και η αλληλοεκτίμηση που υπήρξε διάχυτη σε μιά, κατ' εξοχήν, στρατιωτική οικογένεια, και όπου η αντιπαλότητα περιοριζόταν στα πεδία των μαχών.
   Τα αριστερά μέλη της κράτησαν μιά αξιοθαύμαστη στάση συνέπειας στην τήρηση των ιδανικών και των απόψεών τους. Δεν τις πρόδωσαν, δεν τις απεμπόλησαν και -κυρίως- δεν τις πούλησαν ποτέ. Έστω κι αν πλήρωσαν βαρύ τίμημα γιά δαύτες. Έστω κι αν -κατά βάθος κι ανομολόγητα- είχαν μετανοιώσει γιά την ουτοπία που είχαν καταλάβει πως απέπνεαν οι έωλες ιδεολογίες που ησχολούντο με τη... διανομή της πίττας, παραγνωρίζοντας την παρασκευή της. Τον ιδεολογικό "πωπό" τους, όμως, δεν τον... πρόσφεραν ποτέ, βορά πολιτικών ίντριγκων και ως αντικείμενον... πολιτικών συναλλαγών. Έστω και αν αυτός υπήρξε, σε πολλές περιπτώσεις, καλλίπυγος, όπως θέλω να πιστεύω -καθ' όσον δεν την γνωρίζω προσωπικά- και η κυρία Στεφανία.  

Υ.Γ. Καλό Πάσχα σε όλους.