Κότες λειράτες και κοκότες λιράτες!

Μετά την υποκριτική θρησκευτική ευλάβεια της συριζαρέικης νομεκλατούρας και... πριν τρελαθούμε τελείως!

  

   Η μακρά μου περιπέτεια με έφερε πολύ πίσω, σε σχέση με την «πυκνογραμμένη» επικαιρότητα, την οποία θα πρέπει να προλάβω -παρ’ όλον ό,τι οι εξασθενισμένες μου δυνάμεις δεν επιτρέπουν... ορθοπεταλιές. Όμως, η λεβεντογέννα μάνα της οικογένειας του πατέρα, και συγκεκριμένα ο Πεύκος Βιάννου, (ένα από τα καμένα και ξεκληρισμένα από τους Γερμανούς χωριά), οι παιδικές αναμνήσεις από το μυθιστόρημα: «Ο καπετάν Μιχάλης», του Ν. Καζαντζάκη, οι κόντρες του αγέρωχου Κρητίκαρου με τον επίσης σκληροτράχηλο Νουρή μπεη, το... Γιουσουφάκι του και οι διάφορες παλληκαριές, σε συνδυασμό με την μπρουτάλ φάτσα του ψευτονταή Παυλάρα -χαρώ το!- με κάνουν να δίνω προτεραιότητα στο κονταροχτύπημα Πολάκη - Γεωργιάδη, στη Βουλή.

   Πέραν της ουσίας των διαφορών -γιά την αλήθεια της υπόθεσης και το ποιός έχει δίκιο- δεν τρέφω ουδεμία αμφιβολία, καθ’ όσον, άπαξ και ίδιος ο ψευτόμαγκας υφυπουργός έχει ομολογήσει πως... έκλεβε το Δημόσιο, όντας βλαχοδήμαρχος στα Σφακιά, όλα τα υπόλοιπα περιττεύουν. Πέραν του ό,τι μιλάμε γιά τις γνωστές πλέον συριζαρέικες αξιοπιστίες και απατεωνιές. Υπάρχει, άλλωστε, το δείγμα της γραφής και η αυθόρμητη ομολογία του.

   Με το... «κόπι πάστε» πρόσφατο να θυμίζει την αφέλεια και αμορφωσιά του χέστη ανδρός, θυμάμαι ένα περιστατικό στο Βαρβάκειο όπου στην άψα ενός καυγά, ο ένας συμμαθητής -πιό σχετικός με την Αγγλική- προκαλούσε τον άλλον να βγούν στην αυλή και να πλακωθούν στο ξύλο, λύνοντας τις διαφορές τους: -«Ντου γιου, ρε»; -ο ένας-  και ο άλλος απαντούσε: -«Ναι ρε, ντου γιου, τί θέλεις»!

   Όπως πληροφορήθηκα, ο βαρύμαγκας επιστρατεύοντας κανονιστικά κόλπα της διαδικασίας, ασυλίες, υπεκφυγές και την πλειοψηφία του κόμματός του, συνεχώς το... έστριβε από την ανεξάρτητη κι αδέσμευτη δικαιοσύνη, καταφεύγοντας στο γνωστό ενταφιαστικό καταφύγιο της... Εξεταστικής, όπου το κάθε κόμμα λέει τα δικά του, βγάζοντας και το δικό του αναξιόπιστο πόρισμα και -στο τέλος- όλοι μένουν... ευχαριστημένοι. Ενίοτε, μάλιστα, αν μετέχουν, π.χ. έξι κόμματα, μπορεί να βγούν κι επτά πορίσματα! Καθ΄όσον κάποιο κόμμα μπορεί να καταθέσει... δύο από δαύτα!! Όμως ο αγριωπός... ντελικανής την έκανε λεβέντικα και... παλληκαρίσια. Και με ένα λειρί... να!

   Με την αξιολόγηση να... κλείνει οσονούπω και δυσμενώς, ταπώνοντας τους ηρωικούς αριστερούς πωπούς, η περίπτωση Πολάκη μου θύμισε εκείνη της κρητικιάς «αδελφής» -μουστακαλού και καραμπουζουκλού, παρακαλώ-  που την στιγμή εισόδου του ευμεγέθους... «tool» έβγαλε ένα πνιχτό... «ου». Σαν εκείνο του περίφημου Περέζ Πράντο στα αλησμόνητα μάμπο του, γιά όσους τον έζησαν και τον θυμούνται ακόμη. Ο τροϊκανός... εφαρμοστής ρώτησε, τότε: - «Σε πόνεσα, αγόρι μου»; Γιά να πάρει την λεβέντικη απάντηση: -«Θαρρείς, μωρέ, πως πονούν τα... παλληκάρια»;

   Με ανακατεμένα όλα αυτά τα ηρωικά και αστεία στο μυαλό μου, θυμάμαι τον Γεωργιάδη να ωρύεται: -«Πάμε μωρή κότα στα Δικαστήρια να λογαριαστούμε»! και τον Παυλάρα να ακολουθεί.

   -«Να πάμε, όποτε θες»! 
   -«Εντάξει, να πάμε τώρα»! 
   -«Ό,ο,ο,ό ι. Τώρα δεν πάω. Τώρα... ξεθύμωσα»!

   Πέραν από τις παχουλές κότες με το εντυπωσιακό λειρί, εκείνο που θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα στον κυβερνητικό εσμό είναι το «παχουλό» κάτι τις των περισσοτέρων από δαύτους. Ατράνταχτες περιουσίες, ατράνταχτα αριστερών... ιδεολόγων. Ανατρέχοντας στα ιδιοχείρως και αυτοβούλως δηλωθέντα στο φετινό «πόθεν έσχες» τους, κάτι που είχα κάνει ακριβέστατα, από τότε που δηλώθηκαν, φουντώνω και αρπάζομαι... αναδρομικά, λόγω της -έκτοτε-  κακής εξέλιξης των πραγμάτων και της -εύκολα διαπιστούμενης- σκληρότητος με την οποία αντιμετωπίζει ένας... «πούρος» αριστερός ιδεολόγος τον πενόμενο -φτωχοσυνταξιούχο, άνεργο και υποαπασχολούμενο- οπαδό του. Επίσης εξηγείται -το ίδιο εύκολα ως άθεοι όντες- γιατί στην χριστιανική επίκληση: «ο έχων δύο χιτώνες να δίνει τον ένα», αυτοί όχι μόνο δεν σου δίνουν, αλλά σου αρπάζουν και τον δικό σου, προκειμένου να αποκτήσουν... τρείς! Ενδεικτική περίπτωση αυτή του δανδή κοντοπίθαρου Κατακούτελου, του κομμουνιστή -κατά δήλωσή του- σφαγέα των φτωχότερων τάξεων. Με τη γνωστή τακτική του ποσοστιαίου αρμέγματος όσων ταλαίπωρων είχαν την ατυχή έμπνευση να τον εμπιστευτούν ως δικηγόρο-εργατολόγο, στα διεκδικητικά τους δικαιώματα από το Δημόσιο, τον καιρό που εκείνος «κυνηγούσε» αυτό που υπερασπίζεται τώρα! Τελικά, ενθυλάκωσε συνολικά, το καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 104.553,48 $ και των 191.912,34 ευρώ.

   Είναι απίθανο και προκλητικό, το πόσο πλούσιοι είναι κάποιοι από τους υποκριτές μαρξιστές ταγούς που μας κυβερνούν σήμερα. Απίθανες περιουσίες με ακίνητα, μετοχές και μετρητά! Η συντρόφισσα Αντωνοπούλου, π.χ., και ο οικονομολόγος άντρας της διαθέτουν εκατομμύρια. Ο χαζοχαρούμενος Σταθάκης, ο οινόφλυξ Μέντωρ, η πριμαντόνα που γουστάρει οψίμως... Σκάρλετ, το ίδιο. Μέχρι κι ο κουτοπόνηρος γελωτοποιός Μαδράς παίζει με 22 ακίνητα και εκατοσταριές χιλιάδες ευρώ. Ενώ ο Μισελοζαννάτσης με 44 ακίνητα κι εκατοσταριές χιλιάδες μετρητά! Ίσως γιά να χτυπήσουν τον καπιταλισμό, εκ των... έσω!

   Η «μουσίτσα» της Ευρωβουλής -στο λαιμό μου κάθεται!- ο Παπαδημούλης, παίζει με 19 ακίνητα κι εκατομμύρια μετοχές και μετρητά. Όσο γιά την «πολιτικού μηχανικού», την ευρύπυγο Καρακώστα - το λαϊκό κορίτσι της Βου του Πειραιά, παρακαλώ- «παίζει» σε 55 ακίνητα και καμιά διακοσαριά χιλιάδες μετοχές και μετρητά!

   - Καλά ρε παιδιά, θα αναρωτηθεί ένας αφελής, πότε πρόλαβε όλο αυτό το αριστερό κηφηναριό να μαζέψει τόση περιουσία, μαρξιστές όντες; Δεν έμαθαν ποτέ πως, κατά τον Μαρξ, η προσωπική περιουσία αποτελεί κλοπή του λαού και πως οι κάτοχοί της διώκονται ως... εγκληματίες;

   Σε υποθετική αντίκρουση: «Δηλαδή, δεν δικαιούται ένας αριστερός εργαζόμενος ν’ αποκτήσει μεγάλη περιουσία», η απάντηση είναι ξεκάθαρη: -«Όχι. Δεν δικαιούται, αν είναι συνεπής μαρξιστής»! Με την ίδια λογική που δεν δικαιούται ένας γιατρός να κυκλοφορεί στο Νοσοκομείο με το τσιγάρο στο χέρι, ένας αρχιμανδρίτης να τα σπάει στα μπουζούκια και ένας ταμίας Τραπέζης να παίζει στο Καζίνο!

   Σε αντιδιαστολή με τους πάμπλουτους αριστερούς, που κατήργησαν την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, εφαρμόζοντάς την... αντιστρόφως, τα πόθεν έσχες των ιεροφαντών του νεοφολελευθερισμού, των Κυρ. Μητσοτάκη και Άδ, Γεωργιάδη είναι, αντιστοίχως, σε μετοχές και μετρητά,  43.000 ευρώ και 29.000 $ ο Κυριάκος και 24.000 ευρώ ο Γεωργιάδης.

   Κλείνω με μιά πρόβλεψη, εκ του ασφαλούς. Αμέσως μετά τις γιορτές θα υπάρξει ενορχηστρωμένος προπαγανδιστικός ορυμαγδός των 153 "συριζανελέητων" γιουσουφακίων -ομού μετά των σχετικών μαϊντανών τους- οι οποίοι, σε όλους τους τόνους, θα προσπαθήσουν να πείσουν το πανελλήνιον -οι χαχόλοι τους δεν χρειάζονται πειθώ. Αυτοί είναι πεπεισμένοι σε όλα. Μασουλάνε τον σανό τους και πανηγυρίζουν... γενικώς και χλιμιντρίζοντας. Αντικείμενο της "εκστρατείας πειθούς" -στά πλαίσια του ανερωτήματος της λατρευτής μας Θεανώς, (όχι Θεανούς): "Καλά, απατεώνες είμαστε";-  η εξισορρόπιση "μέτρων" και "αντίμετρων". Λες και υπάρχει στοιχειωδώς νουνεχής Έλληνας, ο οποίος να μην προβληματιστεί: -"Καλά, αφού τα αντίμετρα θα αναιρούν τα μέτρα, γιατί να υποστούμε όλο αυτό το τζέρτζελο του συν και πλην; Λίγα τραβάμε;"

   Τα ανωτέρω αφιερώνονται σε εκείνους τους ηλίθιους φτωχολιγούρηδες που αύριο θα βγούν στους δρόμους ανεμίζοντας σημαίες... ελπίδας και ζητωκραυγάζοντας υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Οι κοροϊδάρες!!! Αφού αυτοί είναι που θα πληρώσουν -κυρίως- τον λογαριασμό. Στη λογική του: "Πιό πολλά μαζεύεις παίρνοντας λίγα από πολλούς, παρά πολλά από λίγους"!