Θέσεις - Απόψεις
Σε πρωινή κυριακάτικη εκπομπή της τηλεόρασης εμφανίστηκε μεγαλόσχημος και φοβερά υπερτιμημένος ως αξία, «καθηγητής», «Πάπας» και αυθεντία της ελληνικής γλώσσας για να καταθέσει απόψεις γύρω από το φλέγον θέμα του ασύλου.
Η θλιβερή εικόνα που παρουσίασε, όταν σαν ευτελής πολιτικάντης και συντεχνιακός αμύντορας προσπάθησε να ισορροπήσει «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ», δημιουργεί μελαγχολικές σκέψεις για το μέλλον της ελληνικής Παιδείας.
Με καραμέλες περί «ασύλου», «ακαδημαϊκής κοινότητος» και εντάξεις σε «γενικά πλαίσια». Γενικόλογες κουβέντες, αυθαίρετα επιχειρήματα, αοριστολογίες και πολλές υπεκφυγές!
Το βασικό πρόβλημα της χώρας και της εποχής είναι ότι δεν υπάρχουν ηγέτες και ταγοί με τσαγανό, ανάστημα και καθαρό και σαφή λόγο. Όταν ένας Πρωθυπουργός σε ένα φλέγον θέμα ζητεί «να εφαρμοσθεί ο νόμος» και την κάνει στο εξωτερικό και όταν ένας πνευματικός ταγός αναφέρεται σε «γενικά πλαίσια», τότε βράστα!
Όταν δεν μπορείς (ή δεν θέλεις) να λύσεις ένα πρόβλημα το εντάσσεις σε «γενικά πλαίσια» και το παραπέμπεις στις καλένδες μέχρι να ξεχαστεί, ή φτιάχνεις «τριμελείς επιτροπές», από 5-6 άτομα, και καθαρίζεις! Και στο τέλος κορδώνεσαι ως δήθεν σοβαρός άνθρωπος, υπεύθυνος ηγέτης και πνευματικός ταγός, ενώ δεν είσαι τίποτα περισσότερο από κοινό ανθρωπάκι και πολιτικάντης, που τυχαίες ευνοϊκές συνθήκες (π.χ. οικογενειακό όνομα, φαβοριτισμός, συγκυρία) σε «τσίμπησε» από το σωρό και σε ανέβασε σε θώκους όπου παλεύεις με κουτοπονηριές, συμβιβασμούς και παλινδρομήσεις να κρατηθείς. Κρίμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου