Επικαιρότης
Διαβάζω στη χθεσινή «Καθημερινή», στα «Γράμματα των αναγνωστών», τη κάτωθι επιστολή.
" Κύριε διευθυντά.
Το έργο εμπνεύστηκε, συνέγραψε και πρωτοανέβασε ο Ανδρέας Παπανδρέου με το θίασό του. Διάσημοι θιασάρχες ακολούθησαν, ενστερνίσθηκαν το αριστούργημα και το κράτησαν επί σκηνής κοντά 30 χρόνια : Μητσοτάκης, Σημίτης, Κώστας Καραμανλής. Κάτι πήγε να αρχίσει και ο Γ. Παπανδρέου, αλλά δεν πρόλαβε.
Από μιάς αρχής ο ελληνικός λαός αγκάλιασε το έργο με ενθουσιασμό. Μετείχαμε όλοι ως πρωταγωνιστές, δευτεραγωνιστές, απλοί ηθοποιοί, κομπάρσοι και προσηλωμένοι θεατές.
Διοργανώσαμε χρυσοφόρους Ολυμπιακούς, αγοράσαμε πολυτελή αυτοκίνητα, ονειρώδη πλεούμενα, βίλλες, σπίτια, ταξίδια, καλλιεργήσαμε άχρηστα προϊόντα, τσαλαβουτήσαμε στα χρηματιστήρια, δομήσαμε ομόλογα, αποδομήσαμε Υγεία και Παιδεία, ρημάξαμε τα Ταμεία, διορίσαμε και διοριστήκαμε, λαδώσαμε και λαδωθήκαμε. Με δανεικά, με μίζες (προ πάντων μίζες), με αργομισθίες,με επιδόματα, με επιδοτήσεις, με ΕΣΠΑ, με αισχροκέρδεια. Και με τη ψήφο μας σταθερά αναδεικνύοντας κυβερνήτες μας τους εμπνευσμένους προαναφερθέντες θιασάρχες.
Περίεργο να μην καταλάβουμε τίποτε. Ούτε και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας κατάλαβαν. Απλώς μελετούσαν επιμελώς τα στοιχεία που τους στέλναμε.
Και ξαφνικά, όλα τέλειωσαν. Σαν να ξυπνήσαμε από ένα ωραίο όνειρο, ανύποπτοι, αθώοι, καθαροί. Τώρα ψάχνουμε να βρούμε ποιος έριξε το ναρκωτικό στο ποτό μας, ποιος μας παρέσυρε, ποιος μας παραπλάνησε. Αγέρωχοι τώρα ζητάμε ευθύνες.
ΑΛΚΙΒΙΑΔΗΣ ΤΣΑΠΟΥΛΗΣ "
Τον κ. ΑΛΚΙΒΙΑΔΗ ΤΣΑΠΟΥΛΗ, δεν έχω τη τιμή να τον γνωρίζω, αν και πολύ θα το ήθελα. Για να τον συγχαρώ και να του σφίξω το χέρι !
Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010
Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010
Η σαλαμοποίηση των μέτρων
Σκέψεις
Συνεχώς μας βομβαρδίζουν τα κανάλια και οι δαιμόνιοι ρεπόρτερς, που όλοι πλέον έχουν γίνει ξεφτέρια περί τα οικονομικά, γιά «νέα πρόσθετα μέτρα» που επίκεινται, καθ’ όσον τα μέχρι τώρα, τα παλαιά ( ! ), δεν αρκούν γιά τη «θεραπεία» μας. Και μύρια όσα, επώδυνα, είναι στο δρόμο κι έρχονται ! Γιά σενάρια, τάσεις και «κατευθύνσεις».
Και ένα αφελές ερώτημα ανακύπτει. Πότε πρόλαβαν τα ήδη ληφθέντα και ανακοινωθέντα να αποδειχθούν ανεπαρκή αφού ακόμη δεν εφαρμόστηκε τίποτα. Μέτρα ακούμε και μέτρα δε βλέπουμε. Πως ξέρουμε τί αρκεί και τί όχι. Τί εφαρμόστηκε και απέτυχε, οπότε απαιτείται κάτι πρόσθετο. Μιά διόρθωση, τέλος πάντων. Τα πάντα μέχρι σήμερα αποτελούν ασκήσεις επί χάρτου και ο κάθε περινούστατος "παράγων" πετάει τη κοτσάνα του κι ότι ήθελε προκύψει. Όπως, π.χ. τα κουπόνια γιά τις οικιακές βοηθούς που θα έλυναν το πρόβλημα της εισφοροδιαφυγής !
Τα πάντα βρίσκονται στον αέρα αλλά το μόνο που ανακοινώνεται, συνεχώς και μονότονα, είναι ότι χρειάζεται κι άλλο σφίξιμο στο ζωνάρι ! Μιά γλίστρα χωρίς τέλος !
Μήπως, ένα κουτοπόνηρο μυαλό δικαιούται ν’ αναρωτηθεί πως ότι ανηγγέλθη και ότι πρόκειται ν’ αναγγελθεί αποτελούν ένα ενιαίο πακέτο που, απλώς, λόγω του επώδυνου χαρακτήρα του μας το ανακοινώνουν λίγο λίγο γιά να προλαβαίνουμε να το χωνεύουμε ; Δηλαδή μας δουλεύουν συνέχεια.
Όπως στους συγγενείς ενός νεκρού από αυτοκινητιστικό ατύχημα στην αρχή τους μιλάν για ελαφρό τραυματισμό και σιγά σιγά τους ξεφουρνίζουν την αλήθεια.
Κλασσική πασοκική συνταγή. Κράμα λαϊκισμού και πολιτικαντιδισμού, γιά την απορρόφηση των κραδασμών και τη μεταφόρτωση της ευθύνης.
Κατά τα άλλα, όλη η αλήθεια στο λαό ! Ακόμα και τώρα που όλες οι μάσκες έχουν πέσει και θα έπρεπε όλα γίνονται με απόλυτη διαφάνεια και ειλικρίνεια, ξεκάθαρα, γιά να κερδηθεί η συναίνεση του λαού στην επώδυνη θεραπεία. Ακόμη και τώρα η χοντροκομμένη προσπάθεια παραπλάνησης, υπεκφυγής και εξαπάτησης είναι ολοφάνερη. Και προ πάντων η αποφυγή του όποιου πολιτικού κόστους.
Ευτυχείς και μακάριοι οι πιστεύοντες, ότι αυτών ανήκει η βασιλεία των ουρανών !
Συνεχώς μας βομβαρδίζουν τα κανάλια και οι δαιμόνιοι ρεπόρτερς, που όλοι πλέον έχουν γίνει ξεφτέρια περί τα οικονομικά, γιά «νέα πρόσθετα μέτρα» που επίκεινται, καθ’ όσον τα μέχρι τώρα, τα παλαιά ( ! ), δεν αρκούν γιά τη «θεραπεία» μας. Και μύρια όσα, επώδυνα, είναι στο δρόμο κι έρχονται ! Γιά σενάρια, τάσεις και «κατευθύνσεις».
Και ένα αφελές ερώτημα ανακύπτει. Πότε πρόλαβαν τα ήδη ληφθέντα και ανακοινωθέντα να αποδειχθούν ανεπαρκή αφού ακόμη δεν εφαρμόστηκε τίποτα. Μέτρα ακούμε και μέτρα δε βλέπουμε. Πως ξέρουμε τί αρκεί και τί όχι. Τί εφαρμόστηκε και απέτυχε, οπότε απαιτείται κάτι πρόσθετο. Μιά διόρθωση, τέλος πάντων. Τα πάντα μέχρι σήμερα αποτελούν ασκήσεις επί χάρτου και ο κάθε περινούστατος "παράγων" πετάει τη κοτσάνα του κι ότι ήθελε προκύψει. Όπως, π.χ. τα κουπόνια γιά τις οικιακές βοηθούς που θα έλυναν το πρόβλημα της εισφοροδιαφυγής !
Τα πάντα βρίσκονται στον αέρα αλλά το μόνο που ανακοινώνεται, συνεχώς και μονότονα, είναι ότι χρειάζεται κι άλλο σφίξιμο στο ζωνάρι ! Μιά γλίστρα χωρίς τέλος !
Μήπως, ένα κουτοπόνηρο μυαλό δικαιούται ν’ αναρωτηθεί πως ότι ανηγγέλθη και ότι πρόκειται ν’ αναγγελθεί αποτελούν ένα ενιαίο πακέτο που, απλώς, λόγω του επώδυνου χαρακτήρα του μας το ανακοινώνουν λίγο λίγο γιά να προλαβαίνουμε να το χωνεύουμε ; Δηλαδή μας δουλεύουν συνέχεια.
Όπως στους συγγενείς ενός νεκρού από αυτοκινητιστικό ατύχημα στην αρχή τους μιλάν για ελαφρό τραυματισμό και σιγά σιγά τους ξεφουρνίζουν την αλήθεια.
Κλασσική πασοκική συνταγή. Κράμα λαϊκισμού και πολιτικαντιδισμού, γιά την απορρόφηση των κραδασμών και τη μεταφόρτωση της ευθύνης.
Κατά τα άλλα, όλη η αλήθεια στο λαό ! Ακόμα και τώρα που όλες οι μάσκες έχουν πέσει και θα έπρεπε όλα γίνονται με απόλυτη διαφάνεια και ειλικρίνεια, ξεκάθαρα, γιά να κερδηθεί η συναίνεση του λαού στην επώδυνη θεραπεία. Ακόμη και τώρα η χοντροκομμένη προσπάθεια παραπλάνησης, υπεκφυγής και εξαπάτησης είναι ολοφάνερη. Και προ πάντων η αποφυγή του όποιου πολιτικού κόστους.
Ευτυχείς και μακάριοι οι πιστεύοντες, ότι αυτών ανήκει η βασιλεία των ουρανών !
Ο βασιλιάς των σπορ και η ... εκτόνωση.
Θέσεις - Απόψεις
Ολυμπιακός – Μπορντώ = 0 – 1 , Ρόμα – Παναθηναϊκός = 2 - 3
Τελικά, δικαίως το ποδόσφαιρο θεωρείται ο βασιλιάς των σπορ. Μαζί με την οπτική γοητεία που σου παρέχει σαν θέαμα, όταν παίζεται καλό ποδόσφαιρο, είναι το μόνο πράγμα όπου ο αντίπαλος μπορεί να σου δώσει μεγαλύτερη χαρά και αγαλλίαση από όσο η ομάδα σου ! Εννοείται, όταν χάνει ! Πάντα τέτοια !
Ολυμπιακός – Μπορντώ = 0 – 1 , Ρόμα – Παναθηναϊκός = 2 - 3
Τελικά, δικαίως το ποδόσφαιρο θεωρείται ο βασιλιάς των σπορ. Μαζί με την οπτική γοητεία που σου παρέχει σαν θέαμα, όταν παίζεται καλό ποδόσφαιρο, είναι το μόνο πράγμα όπου ο αντίπαλος μπορεί να σου δώσει μεγαλύτερη χαρά και αγαλλίαση από όσο η ομάδα σου ! Εννοείται, όταν χάνει ! Πάντα τέτοια !
Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010
Το ελληνικό φιλότιμο και ο γερμανικός δάκτυλος
Επικαιρότης
Το γνωστό γερμανικό περιοδικό FOCUS διέπραξε μιά μεγάλη απρέπεια. Καταμαύρισε την αδάμαστη ελληνική ψυχή και πλήγωσε καίρια το πασίγνωστο και διεθνώς αναγνωρισμένο ελληνικό φιλότιμο.
Εμφάνισε στο εξώφυλλό του την Αφροδίτη της Μήλου με φυτρωμένο το δεξί χέρι, ορθωμένο βραχίονα και μεσαίο δάκτυλο στη γνωστή προσβλητική χειρονομία, αισχρού σεξουαλικού περιεχομένου !
Όπως ήταν φυσικό η έκδοση «έτσουξε» το πανελλήνιο, παρ’ ότι προετοιμασμένο από καιρό και εξοπλισμένο με το απαραίτητο βαζάκι βαζελίνης. Το γεγονός αιφνιδίασε εντελώς και ουδείς πρόλαβε, αντιδρών, να τη χρησιμοποιήσει.
Επίσης, άλλο λόγον ενόχλησης αποτελεί το γεγονός αυτής καθ’ αυτής της χειρονομίας, καθ’ όσον αποτελεί κρυόμπλαστρη εννοιολογικά και δύσχρηστη πρακτικά. Εντελώς ξενέρωτη και στατική. (ξενόφερτα πράγματα, τι περιμένεις !).
Ενώ η γνήσια, πατροπαράδοτη κι ελληνοπρεπής, κίνηση αποδίδει τελείως χαρακτηριστικά και πειστικά όλη τη μεγαλοπρέπεια της «έννοιας». Με το βραχίονα κινούμενον οριζοντίως παλινδρομικά στο ύψος της μέσης, τα δάκτυλα μισόκλειστα, εν είδει χούφτας, το μεσαίο λίγο περισσότερο και το μεγάλο να το διασταυρώνει, σε στάση ευλογίας υπό σεβάσμιου ποιμένος. Λεβέντικα, παραστατικά και, πάνω απ’ όλα, γνήσια ελληνικά !
Προφανώς η ελληνική εκδοχή της συμβολικής χειρονομίας, απολύτως ξεκάθαρη και χαρακτηριστική, αποδεικνύει την ανωτερότητα των ελληνικών εκφραστικών μέσων, έναντι των αντίστοιχων, των ανούσιων ξερακιανών ανθελλήνων και, άρα, το δίκαιον της αγανάκτησης των Συνελλήνων γιά τη προσβολή.
Συνεπώς, η στήλη εισηγείται και βροντοφωνάζει.
- Κανείς να μην ξαναγοράσει το περιοδικό FOCUS στην Ελλάδα ! Να πέσει κατακόρυφα η κυκλοφορία αυτού του, μέχρι προ τινος, δημοφιλέστατου περιοδικού στη χώρα. Ανένδοτος αγώνας και μποϋκοτάζ πλήρες !
Ήδη η στήλη ακύρωσε την ετήσια συνδρομή της και όχι μόνον. Με σχετική της πρωτοβουλία και παρότρυνση απεσύρθησαν τα τεύχη του από όλα τα περίπτερα διαφόρων χωρίων της Εύβοιας.
Σε Αυλωνάρι, Στρόμπονες, Στενή, Παπάδες, Κοτσικιά, Καλημεριάνους, Μεσοχώρια, Παναγίτσα, Άνω Βάθια, Αχλαδερή και αλλαχού δεν θα βρεις ούτε εξώφυλλο !
Γιά να μάθουν οι ανιστόρητοι Γερμανοί πως θα έκανε σωστά τη σχετική κίνηση η Αφροδίτη, σαν γνήσια Ελληνοπούλα, αν και εφ’ όσον χρειαζόταν !
Το γνωστό γερμανικό περιοδικό FOCUS διέπραξε μιά μεγάλη απρέπεια. Καταμαύρισε την αδάμαστη ελληνική ψυχή και πλήγωσε καίρια το πασίγνωστο και διεθνώς αναγνωρισμένο ελληνικό φιλότιμο.
Εμφάνισε στο εξώφυλλό του την Αφροδίτη της Μήλου με φυτρωμένο το δεξί χέρι, ορθωμένο βραχίονα και μεσαίο δάκτυλο στη γνωστή προσβλητική χειρονομία, αισχρού σεξουαλικού περιεχομένου !
Όπως ήταν φυσικό η έκδοση «έτσουξε» το πανελλήνιο, παρ’ ότι προετοιμασμένο από καιρό και εξοπλισμένο με το απαραίτητο βαζάκι βαζελίνης. Το γεγονός αιφνιδίασε εντελώς και ουδείς πρόλαβε, αντιδρών, να τη χρησιμοποιήσει.
Επίσης, άλλο λόγον ενόχλησης αποτελεί το γεγονός αυτής καθ’ αυτής της χειρονομίας, καθ’ όσον αποτελεί κρυόμπλαστρη εννοιολογικά και δύσχρηστη πρακτικά. Εντελώς ξενέρωτη και στατική. (ξενόφερτα πράγματα, τι περιμένεις !).
Ενώ η γνήσια, πατροπαράδοτη κι ελληνοπρεπής, κίνηση αποδίδει τελείως χαρακτηριστικά και πειστικά όλη τη μεγαλοπρέπεια της «έννοιας». Με το βραχίονα κινούμενον οριζοντίως παλινδρομικά στο ύψος της μέσης, τα δάκτυλα μισόκλειστα, εν είδει χούφτας, το μεσαίο λίγο περισσότερο και το μεγάλο να το διασταυρώνει, σε στάση ευλογίας υπό σεβάσμιου ποιμένος. Λεβέντικα, παραστατικά και, πάνω απ’ όλα, γνήσια ελληνικά !
Προφανώς η ελληνική εκδοχή της συμβολικής χειρονομίας, απολύτως ξεκάθαρη και χαρακτηριστική, αποδεικνύει την ανωτερότητα των ελληνικών εκφραστικών μέσων, έναντι των αντίστοιχων, των ανούσιων ξερακιανών ανθελλήνων και, άρα, το δίκαιον της αγανάκτησης των Συνελλήνων γιά τη προσβολή.
Συνεπώς, η στήλη εισηγείται και βροντοφωνάζει.
- Κανείς να μην ξαναγοράσει το περιοδικό FOCUS στην Ελλάδα ! Να πέσει κατακόρυφα η κυκλοφορία αυτού του, μέχρι προ τινος, δημοφιλέστατου περιοδικού στη χώρα. Ανένδοτος αγώνας και μποϋκοτάζ πλήρες !
Ήδη η στήλη ακύρωσε την ετήσια συνδρομή της και όχι μόνον. Με σχετική της πρωτοβουλία και παρότρυνση απεσύρθησαν τα τεύχη του από όλα τα περίπτερα διαφόρων χωρίων της Εύβοιας.
Σε Αυλωνάρι, Στρόμπονες, Στενή, Παπάδες, Κοτσικιά, Καλημεριάνους, Μεσοχώρια, Παναγίτσα, Άνω Βάθια, Αχλαδερή και αλλαχού δεν θα βρεις ούτε εξώφυλλο !
Γιά να μάθουν οι ανιστόρητοι Γερμανοί πως θα έκανε σωστά τη σχετική κίνηση η Αφροδίτη, σαν γνήσια Ελληνοπούλα, αν και εφ’ όσον χρειαζόταν !
Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010
Εξ όνυχος το λέοντα...
Επικαιρότης
Αναντίρρητα η οικονομία έχει τα χάλια της. Και η αξιοπιστία της χώρας μαζί. Απαράδεκτες διακυβερνήσεις, από άφρονες έως εγκληματικές, την φούνταραν στη χρεοκοπία και την ανυποληψία.
Και, επίσης αναντίρρητα, τώρα περισσότερο από ποτέ χρειάζεται στο τιμόνι ηγέτες ικανούς που να μπορέσουν να οδηγήσουν το καραβοτσακισμένο σκάφος σε απάνεμο λιμάνι. Ηγεσία και επιτελείς διαθέτοντες γνώσεις, πείρα, λογική, ευφυΐα και διορατικότητα. Απαλλαγμένες από κομματικές ιδιοτέλειες και μικροψυχίες. Και με πλήρη περιφρόνηση στο πολιτικό κόστος.
Παράδειγμα και μέτρο ικανότητος αλλά και γενικότερης συγκρότησης των «ανορθωτών» της βαρύτατα νοσούσης ελληνικής οικονομίας καθώς και της προχειρότητος των εκτοξευομένων, απερίσκεπτα, μέτρων είναι και το κάτωθι.
Στα εξαγγελθέντα φορολογικά μέτρα, σχετικά με τις συλλεγόμενες και συνυποβαλλόμενες στη μεθεπόμενη φορολογική δήλωση αποδείξεις, η καθοριζόμενη κλίμακα απαιτεί γιά 12.000 Ε. εισόδημα αποδείξεις στο 10% αυτού. Δηλαδή 1200 Ε.
Και γιά εισόδημα 12.001 Ε οι αποδείξεις θα πρέπει να είναι 30% χ 12.001 = 3600,3 Ε. Δηλαδή γιά ένα μόνο Ε. παραπάνω εισόδημα, τριπλάσιες αποδείξεις. Από 1200 Ε σε 3600,3 Ε !
Και το ερώτημα δημιουργείται αυτόματα στον απλό, αλλά σκεπτόμενο πολίτη. Άνθρωποι που σκέφτονται τόσο βλακωδώς είναι δυνατόν να οδηγήσουν τη χώρα στην οικονομική της ανόρθωση ;
Μπορεί ένας σώφρων άνθρωπος να εμπιστευθεί τέτοιους ανεγκέφαλους «εγκεφάλους». Ότι μπορούν να του αλλάξουν τη μοίρα ; (Προς τα κάτω σίγουρα !)
Κάποιοι, γνωστοί «μπαλωματήδες» και επισκευασταί ρουχισμού, παλαιοκομματικοί και αμετροεπείς, με τη γνωστή προπέτεια και «οργή», θέλοντας να πουλήσουν, τάχα, δημοκρατική «διαβούλευση» και πολιτικάντικη ατσιδωσύνη, ισχυρίστηκαν στα κανάλια ότι «ήταν, απλώς, μια πρόταση που κατετέθη για συζήτηση». Κάνοντας, έτσι, άλλη μία χοντρή «πατάτα» μέσα στις μπόλικες ανοησίες που πετούν το τελευταίο καιρό. Τέτοιες σαχλαμάρες όχι μόνο δεν τις φέρνεις γιά συζήτηση αλλά ούτε τις σκέφτεσαι καν. Αν, βέβαια, είσαι σοβαρός και υπεύθυνος. Γιατί σου αποδομούν και θέτουν σε αμφισβήτηση και ότι καλό προτείνεις.
Εφ’ όσον όλα τα μέτρα που θα ληφθούν, «γιά το καλό μας», έχουν την ίδια λογική και επεξεργασία με το προηγούμενο παράδειγμα και αν όλοι αυτοί που θα μας τα εφαρμόσουν έχουν την ίδια σοβαρότητα και υπευθυνότητα μ’ αυτούς που τα συλλαμβάνουν, εισηγούνται και υποστηρίζουν, αλίμονό μας !
Αναντίρρητα η οικονομία έχει τα χάλια της. Και η αξιοπιστία της χώρας μαζί. Απαράδεκτες διακυβερνήσεις, από άφρονες έως εγκληματικές, την φούνταραν στη χρεοκοπία και την ανυποληψία.
Και, επίσης αναντίρρητα, τώρα περισσότερο από ποτέ χρειάζεται στο τιμόνι ηγέτες ικανούς που να μπορέσουν να οδηγήσουν το καραβοτσακισμένο σκάφος σε απάνεμο λιμάνι. Ηγεσία και επιτελείς διαθέτοντες γνώσεις, πείρα, λογική, ευφυΐα και διορατικότητα. Απαλλαγμένες από κομματικές ιδιοτέλειες και μικροψυχίες. Και με πλήρη περιφρόνηση στο πολιτικό κόστος.
Παράδειγμα και μέτρο ικανότητος αλλά και γενικότερης συγκρότησης των «ανορθωτών» της βαρύτατα νοσούσης ελληνικής οικονομίας καθώς και της προχειρότητος των εκτοξευομένων, απερίσκεπτα, μέτρων είναι και το κάτωθι.
Στα εξαγγελθέντα φορολογικά μέτρα, σχετικά με τις συλλεγόμενες και συνυποβαλλόμενες στη μεθεπόμενη φορολογική δήλωση αποδείξεις, η καθοριζόμενη κλίμακα απαιτεί γιά 12.000 Ε. εισόδημα αποδείξεις στο 10% αυτού. Δηλαδή 1200 Ε.
Και γιά εισόδημα 12.001 Ε οι αποδείξεις θα πρέπει να είναι 30% χ 12.001 = 3600,3 Ε. Δηλαδή γιά ένα μόνο Ε. παραπάνω εισόδημα, τριπλάσιες αποδείξεις. Από 1200 Ε σε 3600,3 Ε !
Και το ερώτημα δημιουργείται αυτόματα στον απλό, αλλά σκεπτόμενο πολίτη. Άνθρωποι που σκέφτονται τόσο βλακωδώς είναι δυνατόν να οδηγήσουν τη χώρα στην οικονομική της ανόρθωση ;
Μπορεί ένας σώφρων άνθρωπος να εμπιστευθεί τέτοιους ανεγκέφαλους «εγκεφάλους». Ότι μπορούν να του αλλάξουν τη μοίρα ; (Προς τα κάτω σίγουρα !)
Κάποιοι, γνωστοί «μπαλωματήδες» και επισκευασταί ρουχισμού, παλαιοκομματικοί και αμετροεπείς, με τη γνωστή προπέτεια και «οργή», θέλοντας να πουλήσουν, τάχα, δημοκρατική «διαβούλευση» και πολιτικάντικη ατσιδωσύνη, ισχυρίστηκαν στα κανάλια ότι «ήταν, απλώς, μια πρόταση που κατετέθη για συζήτηση». Κάνοντας, έτσι, άλλη μία χοντρή «πατάτα» μέσα στις μπόλικες ανοησίες που πετούν το τελευταίο καιρό. Τέτοιες σαχλαμάρες όχι μόνο δεν τις φέρνεις γιά συζήτηση αλλά ούτε τις σκέφτεσαι καν. Αν, βέβαια, είσαι σοβαρός και υπεύθυνος. Γιατί σου αποδομούν και θέτουν σε αμφισβήτηση και ότι καλό προτείνεις.
Εφ’ όσον όλα τα μέτρα που θα ληφθούν, «γιά το καλό μας», έχουν την ίδια λογική και επεξεργασία με το προηγούμενο παράδειγμα και αν όλοι αυτοί που θα μας τα εφαρμόσουν έχουν την ίδια σοβαρότητα και υπευθυνότητα μ’ αυτούς που τα συλλαμβάνουν, εισηγούνται και υποστηρίζουν, αλίμονό μας !
Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010
Ο 14ος μισθός και η κόκκινη γραμμή.
Γιά γέλια και γιά κλάματα
Η Κυβέρνηση δίνει σκληρή μάχη στα μαρμαρένια αλώνια των Βρυξελλών γιά το 14ο και 13ο μισθό. Και διακηρύσσει ότι οι μισθοί αυτοί είναι κόκκινη γραμμή γι’ αυτήν. Αδιαπραγμάτευτοι !
No passaran ! Θα έλεγε η κ. Κατσέλη, ως νέα πασιονάρια, προτάσσοντας τα πλούσια στήθη της !
Βεβαίως υπάρχει διέξοδος. Στη πολιτική και τη διπλωματία πάντα υπάρχουν λύσεις.
Μπορούν ν’ αρχίσουν διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε. γιά τη περικοπή, αντί του 13ου και 14ου μισθού, δύο άλλων. Π.χ. του 7ου και 9ου ,η του 6ου και του 10ου, η όποιων άλλων ήθελε προκύψει από «ανοιχτό» και «ελεύθερο» διάλογο. Κάτι, περίπου, σαν κι αυτόν που έκαναν επιτυχώς οι αγρότες με τη κ. Μπατζελή. Οπότε η σωτηρία του 13ου και 14ου μισθού μπορεί να θεωρείται, από τώρα, εξασφαλισμένη. Μαζί με τη δόξα της Κυβέρνησης για την επιτυχία.
Η Κυβέρνηση δίνει σκληρή μάχη στα μαρμαρένια αλώνια των Βρυξελλών γιά το 14ο και 13ο μισθό. Και διακηρύσσει ότι οι μισθοί αυτοί είναι κόκκινη γραμμή γι’ αυτήν. Αδιαπραγμάτευτοι !
No passaran ! Θα έλεγε η κ. Κατσέλη, ως νέα πασιονάρια, προτάσσοντας τα πλούσια στήθη της !
Βεβαίως υπάρχει διέξοδος. Στη πολιτική και τη διπλωματία πάντα υπάρχουν λύσεις.
Μπορούν ν’ αρχίσουν διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε. γιά τη περικοπή, αντί του 13ου και 14ου μισθού, δύο άλλων. Π.χ. του 7ου και 9ου ,η του 6ου και του 10ου, η όποιων άλλων ήθελε προκύψει από «ανοιχτό» και «ελεύθερο» διάλογο. Κάτι, περίπου, σαν κι αυτόν που έκαναν επιτυχώς οι αγρότες με τη κ. Μπατζελή. Οπότε η σωτηρία του 13ου και 14ου μισθού μπορεί να θεωρείται, από τώρα, εξασφαλισμένη. Μαζί με τη δόξα της Κυβέρνησης για την επιτυχία.
Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010
Ελλείματα και Δημόσιο χρέος. Υπάρχει λύση.
Προτάσεις
Το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδος, πρακτικά, συμποσούται στην ιστορική φράση του κ. Ανδρ. Λοβέρδου : «Δεν υπάρχει σάλιο» !
Όλα τα άλλα αποτελούν φυσικό παρεπόμενο, αλλά και άφθονο νερό στο μύλο των σπουδαιοφανών εκπομπών της τηλεόρασης και των πάνσοφων "παραθυρούχων" της.
Βεβαίως ο προβληματισμός είναι υπαρκτός και η ανάγκη εξεύρεσης μετρητών άμεση και αδήριτη.
Η στήλη, όπως πάντα, προσφέρει την καλύτερη λύση. Τη πιό τσίφτικη και πιό ελληνοπρεπή. Αντάξια της φυλής και των παραδόσεων του Γένους !
Επί της οδού Μεσογείων, μεταξύ Χολαργού και Αγ. Παρασκευής υπάρχει ένα τεράστιο γήπεδο με ένα, επίσης τεράστιο κτήριο, το Νομισματοκοπείο.
Και το θαυμάσιο αυτό κτήριο παραμένει παντελώς αναξιοποίητο, και υπολειτουργεί ιδίως σε καιρούς, όπως τώρα, που απαιτείται η εντατική λειτουργία του.
Η πρόταση είναι απλή και απολύτως αποτελεσματική.
Με τριπλή οκτάωρη βάρδια, δηλαδή σε 24/ωρη βάση λειτουργίας θα μπορέσει, αξιοποιούμενο, να παράξει ικανόν αριθμό χαρτονομισμάτων, κατά προτίμηση πεντακοσάρικα, με τα οποία θα ανακουφιστεί η αγορά και να μπορέσει ο Έλληνας να συνεχίσει να απολαμβάνει τα προσφιλή και απαραίτητα «κεκτημένα δικαιώματά» του.
Θα μπορούσε η όλη κατάσταση να διευκολυνθεί στη λειτουργία της με την κινητοποίηση και αξιοποίηση ολόκληρου του παραγωγικού δυναμικού της χώρας.
Έχει παρατηρηθεί σε διάφορα σημεία του κέντρου πληθώρα λαθρομεταναστών που απλώνουν τη πραμάτεια τους σε ένα μεγάλο πανί, κουβέρτα η κάτι τέτοιο, προσπαθώντας να την κουτσοπουλήσουν και να επιβιώσουν. Και όταν φανεί αστυφύλακας ( μπάτσος, επί το γνωστότερο) τη μαζεύουν, βιαστικά, στο μπόγο, τη ρίχνουν στη πλάτη κι … όπου φύγει φύγει. Το υποαπασχολούμενο αυτό εργατοτεχνικό δυναμικό θα μπορεί κάλλιστα να αξιοποιηθεί και να ενταχθεί στη διανομή του παραγόμενου ρευστού. Αρκετές χιλιάδες Πακιστανών, Αφγανών, Νιγηριανών, κλπ θα προσέρχονται καθημερινά με τη κουβέρτα τους στο Νομισματοκοπείο, θα τους την γεμίζουν με χαρτονομίσματα, θα τους δίνουν τη διεύθυνση παράδοσης και αυτοί, τρεχάτοι, θα κατευθύνονται στο καθορισμένο προορισμό.
Επιλεκτικά, όπως θα γίνεται και με τις αποδείξεις που θα καταθέτουμε στην Εφορία του χρόνου, μερικοί αστυφύλακες ( μπάτσοι ) θα τους κυνηγούν. Έτσι γιά να μη τεμπελιάζει το σύστημα και καθυστερεί η τροφοδοσία της αγοράς.
Με τον τρόπο αυτό, στοχευμένα, μεθοδευμένα και με ορθολογιστικό τρόπο, θα γεμίσουν τα άδεια ταμεία, κατά σειράν, Τραπεζών, μεγάλων επιχειρήσεων, μικρομεσαίων, εμπορικών καταστημάτων και, κατόπιν, απλών νοικοκυριών ! Εκτιμάται ότι, σε λιγότερο από 4 μήνες, αν το σύστημα λειτουργήσει με ζήλο, όλοι οι Έλληνες θα έχουν αποκαταστήσει την παρατηρηθείσα τελευταίως έλλειψη ρευστότητος και η ζωή στη χώρα θα επανέλθει στους προηγούμενους καλούς της ρυθμούς. Κι έτσι θα προλάβουν κι οι Τράπεζες να εφαρμόσουν το πρόγραμμα των «διακοποδάνειων» γιά τα «μπάνια του λαού». Μία από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις και ένα από τα ιερότερα «κεκτημένα», κατοχυρωμένο, μάλιστα, και με ISO.
Η όλη επιχείρηση θα μπορεί να διανθιστεί με διάφορα κίνητρα ηυξημένης απόδοσης.
Π.χ. σε κάθε 20 μπόγους που θα παραδίδει ο λαθρομετανάστης ημερησίως, ο 21ος θα είναι δικός του. Η, αν ο μπάτσος τρέχει πιό γρήγορα και συλλαμβάνει το Πακιστανό που δεν είναι ευσυνείδητος και δεν τρέχει αρκούντως, θα του παίρνει, σαν πριμ, το μπόγο ! Δηλαδή θα υπάρχουν κίνητρα και δυνατότητες βελτίωσης της απόδοσης του συστήματος ούτως ώστε η ανάκαμψη της χώρας να επιτευχθεί μια ώρα αρχύτερα.
Όπως βλέπετε, υπάρχουν τρόποι και μέθοδοι ταχείας και ασφαλούς ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας και, κατά συνέπειαν, ανάκτησης της εθνικής μας κυριαρχίας και μακαριότητας.
Λίγη σκέψη χρειάζεται και μιά κάποια οργάνωση !
Γιά να μάθουν, επί τέλους, οι «κουτόφραγκοι» να μη τα βάζουν με το δαιμόνιο της φυλής. Τα καθίκια, οι ανθέλληνες ! Οι κρύοι, που σκοτώνονται όλη μέρα στη δουλειά, δειπνούν στις 7.00’ και ξεραίνονται στις 10.00’. Οι ξενέρωτοι, α', να χαθούν ! Εδώ είναι Ελλάδα, χώρα της χαράς, της ξενοιασιάς και της διασκέδασης. Η χώρα που πρόσθεσε στο «ζαμάν φου» το «απάνω τούρλα» και το ολοκλήρωσε !
Όχι παίζουμε !
Το μεγάλο πρόβλημα της Ελλάδος, πρακτικά, συμποσούται στην ιστορική φράση του κ. Ανδρ. Λοβέρδου : «Δεν υπάρχει σάλιο» !
Όλα τα άλλα αποτελούν φυσικό παρεπόμενο, αλλά και άφθονο νερό στο μύλο των σπουδαιοφανών εκπομπών της τηλεόρασης και των πάνσοφων "παραθυρούχων" της.
Βεβαίως ο προβληματισμός είναι υπαρκτός και η ανάγκη εξεύρεσης μετρητών άμεση και αδήριτη.
Η στήλη, όπως πάντα, προσφέρει την καλύτερη λύση. Τη πιό τσίφτικη και πιό ελληνοπρεπή. Αντάξια της φυλής και των παραδόσεων του Γένους !
Επί της οδού Μεσογείων, μεταξύ Χολαργού και Αγ. Παρασκευής υπάρχει ένα τεράστιο γήπεδο με ένα, επίσης τεράστιο κτήριο, το Νομισματοκοπείο.
Και το θαυμάσιο αυτό κτήριο παραμένει παντελώς αναξιοποίητο, και υπολειτουργεί ιδίως σε καιρούς, όπως τώρα, που απαιτείται η εντατική λειτουργία του.
Η πρόταση είναι απλή και απολύτως αποτελεσματική.
Με τριπλή οκτάωρη βάρδια, δηλαδή σε 24/ωρη βάση λειτουργίας θα μπορέσει, αξιοποιούμενο, να παράξει ικανόν αριθμό χαρτονομισμάτων, κατά προτίμηση πεντακοσάρικα, με τα οποία θα ανακουφιστεί η αγορά και να μπορέσει ο Έλληνας να συνεχίσει να απολαμβάνει τα προσφιλή και απαραίτητα «κεκτημένα δικαιώματά» του.
Θα μπορούσε η όλη κατάσταση να διευκολυνθεί στη λειτουργία της με την κινητοποίηση και αξιοποίηση ολόκληρου του παραγωγικού δυναμικού της χώρας.
Έχει παρατηρηθεί σε διάφορα σημεία του κέντρου πληθώρα λαθρομεταναστών που απλώνουν τη πραμάτεια τους σε ένα μεγάλο πανί, κουβέρτα η κάτι τέτοιο, προσπαθώντας να την κουτσοπουλήσουν και να επιβιώσουν. Και όταν φανεί αστυφύλακας ( μπάτσος, επί το γνωστότερο) τη μαζεύουν, βιαστικά, στο μπόγο, τη ρίχνουν στη πλάτη κι … όπου φύγει φύγει. Το υποαπασχολούμενο αυτό εργατοτεχνικό δυναμικό θα μπορεί κάλλιστα να αξιοποιηθεί και να ενταχθεί στη διανομή του παραγόμενου ρευστού. Αρκετές χιλιάδες Πακιστανών, Αφγανών, Νιγηριανών, κλπ θα προσέρχονται καθημερινά με τη κουβέρτα τους στο Νομισματοκοπείο, θα τους την γεμίζουν με χαρτονομίσματα, θα τους δίνουν τη διεύθυνση παράδοσης και αυτοί, τρεχάτοι, θα κατευθύνονται στο καθορισμένο προορισμό.
Επιλεκτικά, όπως θα γίνεται και με τις αποδείξεις που θα καταθέτουμε στην Εφορία του χρόνου, μερικοί αστυφύλακες ( μπάτσοι ) θα τους κυνηγούν. Έτσι γιά να μη τεμπελιάζει το σύστημα και καθυστερεί η τροφοδοσία της αγοράς.
Με τον τρόπο αυτό, στοχευμένα, μεθοδευμένα και με ορθολογιστικό τρόπο, θα γεμίσουν τα άδεια ταμεία, κατά σειράν, Τραπεζών, μεγάλων επιχειρήσεων, μικρομεσαίων, εμπορικών καταστημάτων και, κατόπιν, απλών νοικοκυριών ! Εκτιμάται ότι, σε λιγότερο από 4 μήνες, αν το σύστημα λειτουργήσει με ζήλο, όλοι οι Έλληνες θα έχουν αποκαταστήσει την παρατηρηθείσα τελευταίως έλλειψη ρευστότητος και η ζωή στη χώρα θα επανέλθει στους προηγούμενους καλούς της ρυθμούς. Κι έτσι θα προλάβουν κι οι Τράπεζες να εφαρμόσουν το πρόγραμμα των «διακοποδάνειων» γιά τα «μπάνια του λαού». Μία από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις και ένα από τα ιερότερα «κεκτημένα», κατοχυρωμένο, μάλιστα, και με ISO.
Η όλη επιχείρηση θα μπορεί να διανθιστεί με διάφορα κίνητρα ηυξημένης απόδοσης.
Π.χ. σε κάθε 20 μπόγους που θα παραδίδει ο λαθρομετανάστης ημερησίως, ο 21ος θα είναι δικός του. Η, αν ο μπάτσος τρέχει πιό γρήγορα και συλλαμβάνει το Πακιστανό που δεν είναι ευσυνείδητος και δεν τρέχει αρκούντως, θα του παίρνει, σαν πριμ, το μπόγο ! Δηλαδή θα υπάρχουν κίνητρα και δυνατότητες βελτίωσης της απόδοσης του συστήματος ούτως ώστε η ανάκαμψη της χώρας να επιτευχθεί μια ώρα αρχύτερα.
Όπως βλέπετε, υπάρχουν τρόποι και μέθοδοι ταχείας και ασφαλούς ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας και, κατά συνέπειαν, ανάκτησης της εθνικής μας κυριαρχίας και μακαριότητας.
Λίγη σκέψη χρειάζεται και μιά κάποια οργάνωση !
Γιά να μάθουν, επί τέλους, οι «κουτόφραγκοι» να μη τα βάζουν με το δαιμόνιο της φυλής. Τα καθίκια, οι ανθέλληνες ! Οι κρύοι, που σκοτώνονται όλη μέρα στη δουλειά, δειπνούν στις 7.00’ και ξεραίνονται στις 10.00’. Οι ξενέρωτοι, α', να χαθούν ! Εδώ είναι Ελλάδα, χώρα της χαράς, της ξενοιασιάς και της διασκέδασης. Η χώρα που πρόσθεσε στο «ζαμάν φου» το «απάνω τούρλα» και το ολοκλήρωσε !
Όχι παίζουμε !
Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010
Αθήνα - Σικάγο : Σημειώσατε 1
Επικαιρότης
Το γεγονός του μακελειού στο Βύρωνα είναι γνωστό και … πολυκαπηλευμένο ! Από όλες τις πλευρές. Κάθε μία κατά τα μικροσυμφέροντά της. Η στήλη θ’ ασχοληθεί μόνο με δύο συνιστώσες της όλης ιστορίας που την εντυπωσιάζουν περισσότερο.
Πρώτα απ’ όλα η εντυπωσιακή εμμονή όλων των δικηγόρων, «προοδευτικών» και μη, στο να μην πειραχτεί το καθεστώς αδειοδοτήσεως των κρατουμένων. Επειδή η όλη ιστορία, οπωσδήποτε, μοιάζει παράλογη, δηλαδή να αντιμετωπίζεται η φυλακή σαν στρατιωτική θητεία και να δίνονται ευκαιρίες σε επικίνδυνους και αμετανόητους κακοποιούς να «ξεμουδιάζουν» και να προπονούνται γιά τη μελλοντική, μετά την αποφυλάκιση, δράση τους η στήλη έκανε μιά μικρή έρευνα στο θέμα. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι κ.κ. συνήγοροι το λιγότερο που τους νοιάζει είναι η, τάχα, ανθρωπιστική διάσταση της υπόθεσης. Πίσω από τις προσωρινές άδειες κρατουμένων κρύβεται ολόκληρος μηχανισμός, πλήθος γραφειοκρατικών διαδικασιών και … πολύς, πάρα πολύς παράς γιά όλο το σύστημα. Αμοιβές, έξοδα , «διευκολύνσεις» και λοιπές, καταλαβαίνετε, δαπάνες. Φοβερή «μηχανή». Πως λοιπόν να μη κόπτονται γιά τα "ανθρώπινα δικαιώματα" των πάσης φύσεως κακούργων οι οποίοι δεν δίνουν δεκάρα γιά τα αντίστοιχα δικαιώματα των θυμάτων τους !
Οι δράστες του τελευταίου περιστατικού είναι βαρυποινίτες με 19 πρόσφατες ληστείες και άλλες τόσες παλαιότερες. Είχαν, δε, λάβει 9 άδειες κατά τη φυλάκισή τους. Προφανώς γιά να οργανώσουν το οπλοστάσιό τους, όπως όλοι είδαμε στο γυαλί, καθώς και τις επόμενες επιχειρήσεις τους.
Όμως το θρασύτερο του πράγματος είναι η δήλωση αυτών των καθαρμάτων, των οποίων οι τηλεοράσεις κρύβουν επιμελώς τα πρόσωπα, μπας τυχόν και θιγούν τα …. ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα τους, ότι θα αναλάβουν την συντήρηση του ορφανού που άφησε το αθώο θύμα των…. αστυνομικών ( μπάτσων κατά την αριστερόστροφη περιφρονητική ονομασία) !
Εννοείται ότι η υποστήριξη αυτή θα γίνει από τα αποθησαυρισθέντα προϊόντα των κλοπών και ληστειών τους ! Φαντάζομαι να μην αναλάβουν και την εν γένει ηθικοπλαστική διαπαιδαγώγηση και εκπαίδευση του άτυχου βρέφους σαν σωστοί και συνεπείς κηδεμόνες !
Και μέσα σ’ αυτό το παραλογισμό οι διάφοροι δασύτριχοι προοδευτικάριοι θολοκουλτουριαρέοι δημοσιογράφοι να μέμφονται την ... Αστυνομία ! Προφανώς γιατί δεν άφησε τα κακόμοιρα τα «παιδιά» να … στρογγυλέψουν των αριθμό των ληστειών τους !
Το γεγονός του μακελειού στο Βύρωνα είναι γνωστό και … πολυκαπηλευμένο ! Από όλες τις πλευρές. Κάθε μία κατά τα μικροσυμφέροντά της. Η στήλη θ’ ασχοληθεί μόνο με δύο συνιστώσες της όλης ιστορίας που την εντυπωσιάζουν περισσότερο.
Πρώτα απ’ όλα η εντυπωσιακή εμμονή όλων των δικηγόρων, «προοδευτικών» και μη, στο να μην πειραχτεί το καθεστώς αδειοδοτήσεως των κρατουμένων. Επειδή η όλη ιστορία, οπωσδήποτε, μοιάζει παράλογη, δηλαδή να αντιμετωπίζεται η φυλακή σαν στρατιωτική θητεία και να δίνονται ευκαιρίες σε επικίνδυνους και αμετανόητους κακοποιούς να «ξεμουδιάζουν» και να προπονούνται γιά τη μελλοντική, μετά την αποφυλάκιση, δράση τους η στήλη έκανε μιά μικρή έρευνα στο θέμα. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι κ.κ. συνήγοροι το λιγότερο που τους νοιάζει είναι η, τάχα, ανθρωπιστική διάσταση της υπόθεσης. Πίσω από τις προσωρινές άδειες κρατουμένων κρύβεται ολόκληρος μηχανισμός, πλήθος γραφειοκρατικών διαδικασιών και … πολύς, πάρα πολύς παράς γιά όλο το σύστημα. Αμοιβές, έξοδα , «διευκολύνσεις» και λοιπές, καταλαβαίνετε, δαπάνες. Φοβερή «μηχανή». Πως λοιπόν να μη κόπτονται γιά τα "ανθρώπινα δικαιώματα" των πάσης φύσεως κακούργων οι οποίοι δεν δίνουν δεκάρα γιά τα αντίστοιχα δικαιώματα των θυμάτων τους !
Οι δράστες του τελευταίου περιστατικού είναι βαρυποινίτες με 19 πρόσφατες ληστείες και άλλες τόσες παλαιότερες. Είχαν, δε, λάβει 9 άδειες κατά τη φυλάκισή τους. Προφανώς γιά να οργανώσουν το οπλοστάσιό τους, όπως όλοι είδαμε στο γυαλί, καθώς και τις επόμενες επιχειρήσεις τους.
Όμως το θρασύτερο του πράγματος είναι η δήλωση αυτών των καθαρμάτων, των οποίων οι τηλεοράσεις κρύβουν επιμελώς τα πρόσωπα, μπας τυχόν και θιγούν τα …. ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα τους, ότι θα αναλάβουν την συντήρηση του ορφανού που άφησε το αθώο θύμα των…. αστυνομικών ( μπάτσων κατά την αριστερόστροφη περιφρονητική ονομασία) !
Εννοείται ότι η υποστήριξη αυτή θα γίνει από τα αποθησαυρισθέντα προϊόντα των κλοπών και ληστειών τους ! Φαντάζομαι να μην αναλάβουν και την εν γένει ηθικοπλαστική διαπαιδαγώγηση και εκπαίδευση του άτυχου βρέφους σαν σωστοί και συνεπείς κηδεμόνες !
Και μέσα σ’ αυτό το παραλογισμό οι διάφοροι δασύτριχοι προοδευτικάριοι θολοκουλτουριαρέοι δημοσιογράφοι να μέμφονται την ... Αστυνομία ! Προφανώς γιατί δεν άφησε τα κακόμοιρα τα «παιδιά» να … στρογγυλέψουν των αριθμό των ληστειών τους !
Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010
Και όμως, όλα είναι εξηγήσιμα, απλά...
Επικαιρότης
Είναι πανανθρώπινος νόμος. Ο άνθρωπος ρέπει, εκ φύσεως, προς την ευτυχία. Την άνεση, τη καλοπέραση, την ευκολία του. Και, πάνω απ’ όλους, ο Έλληνας, ο οποίος εγκλιματίζεται ευκολότατα σε κάτι τέτοια ευνοϊκά. Αυτό πραγματώνεται με την «αρχή της ήσσονος προσπαθείας». Δηλαδή μεγίστη απολαβή με ελάχιστη προσφορά. Η ικανοποίηση αυτής της προδιάθεσης εκ μέρους μιάς κυβέρνησης αποτελεί τη πεμπτουσία του λαϊκισμού. «Άρτον και θεάματα», και .. έχουμε την ησυχία μας !
Από την ένταξη της χώρας στην Ε.Ε. όλες οι κυβερνήσεις κινήθηκαν προς αυτή τη κατεύθυνση. Γιά να γίνονται αρεστές, να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο και να εξασφαλίζουν την επανεκλογή τους. Χωρίς να επιδιώκουν να είναι χρήσιμες αρκούμενες στο να είναι αρεστές. Και άλλες υπερτόνισαν η πλειοδότησαν σε άκριτες, άκαιρες και επιζήμιες παραχωρήσεις στις ατέλειωτες και αδηφάγες συντεχνιακές διεκδικήσεις, που με αφετηρία τα «κεκτημένα» συνεχώς προχωρούσαν πιό πέρα και άλλες, ενώ γνώριζαν τις καταστροφικές συνέπειες, αδρανούσαν η υποχωρούσαν και δεν πάτησαν, ενώ έπρεπε, φρένο. Και έτσι το όχημα «Ελλάς» ξέφρενο έτρεχε προς το γκρεμό με ολοένα αυξανόμενη ταχύτητα. Μεγαλύτερα ελλείμματα, περισσότερο δημόσιο χρέος. Όλες γνώριζαν αλλά όλες, δέσμιες του «πολιτικού κόστους», αδιαφορούσαν η ολιγωρούσαν μεταθέτοντας τη «θεραπεία» στους επόμενους, βλάπτοντας, έτσι, «εξ ίσου τη πόλη».
Από το 1981 η χώρα, σαν βάρκα, μπήκε στο Νιαγάρα και άρχισε μία πορεία προς το ρεύμα, προς το καταρράχτη. Αργά στην αρχή, ξέφρενα στο τέλος. Την έβαλε η πρώτη κυβέρνηση του Ανδρ. Παπανδρέου. Όλες οι επόμενες κρατούσαν σταθερά το τιμόνι του σκάφους προς το γκρεμό, που έτρεχε με συνεχώς αυξανόμενη ταχύτητα. Δεν έκαναν τίποτε γιά ν’ αποτρέψουν τη μοιραία πορεία. Η κυβέρνηση Καραμανλή, ένα βήμα προ του τέλους, βαδίζουσα στον ίδιο ρυθμό, μόλις φάνηκε ο καταρράκτης, πήδησε έντρομη από το σκάφος αφήνοντας το πηδάλιο στον, μετά μανίας, επιδιώκοντα να «πιλοτάρει» Γ. Παπανδρέου. Θύμα της εξουσιολαγνείας του αλλά και της οικογενειακής παράδοσης, στην οποία δεν ήθελε να υστερήσει. Και ανέλαβε αυτός, συνειδητά αλλά άμυαλα, να… φουντάρει το σκάφος !
Αυτή είναι, με απλά λόγια, η πορεία της χώρας τα τελευταία 30 χρόνια. Και έτσι θα πρέπει να επιμεριστούν και καταλογιστούν οι ευθύνες. Όπου ανήκουν και σε όποιο βαθμό επιμετρώνται. Βεβαίως, ο γνωστός διάχυτος λαϊκισμός και η κομματική εκμετάλλευση δεν θα επιτρέψουν, όπως πάντα, να αποκαλυφθεί η αλήθεια και όλοι θα εμφανίσουν την δική τους εκδοχή. Την υποκειμενική και συμφέρουσα «αλήθεια». Γι’ αυτό είναι επιβεβλημένο, μέσα σε όλες τις άλλες, μοιραίες, «κηδεμονίες» που μας επιβάλλονται, (καθ’ ότι «άτακτα και ζαβολιάρικα» παιδιά), να συσταθεί και μία επιτροπή ευρωπαϊκού κύρους η οποία θα ερευνήσει και θα αποτυπώσει σε αντικειμενική έκθεση όλη την οικονομική διαχείριση της χώρας. Από τότε που μπήκε μέσα το πρώτο κοινοτικό κονδύλι μέχρι σήμερα. Είναι καθολικό αίτημα του λαού και της Ιστορίας. Γιά να μάθουμε όλοι τι παιχνίδι παίχτηκε στη πλάτη μας όλη αυτή τη μακρά περίοδο. Πως ένα ευγενές λειτούργημα, του πολιτικού, εξελίχτηκε σε άθλιο και αναξιοπρεπές επάγγελμα. Όχι γιά να ξαναγυρίσουν τα χαμένα χρήματα στη θέση τους. Αυτά, πάει, πέταξαν αλλά γιά ν’ αποκτήσουν οι ένοχοι «ονοματεπώνυμο». Γιά να μάθει ο λαός και, ίσως, παραδειγματισθεί γιά το μέλλον.
Είναι πανανθρώπινος νόμος. Ο άνθρωπος ρέπει, εκ φύσεως, προς την ευτυχία. Την άνεση, τη καλοπέραση, την ευκολία του. Και, πάνω απ’ όλους, ο Έλληνας, ο οποίος εγκλιματίζεται ευκολότατα σε κάτι τέτοια ευνοϊκά. Αυτό πραγματώνεται με την «αρχή της ήσσονος προσπαθείας». Δηλαδή μεγίστη απολαβή με ελάχιστη προσφορά. Η ικανοποίηση αυτής της προδιάθεσης εκ μέρους μιάς κυβέρνησης αποτελεί τη πεμπτουσία του λαϊκισμού. «Άρτον και θεάματα», και .. έχουμε την ησυχία μας !
Από την ένταξη της χώρας στην Ε.Ε. όλες οι κυβερνήσεις κινήθηκαν προς αυτή τη κατεύθυνση. Γιά να γίνονται αρεστές, να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο και να εξασφαλίζουν την επανεκλογή τους. Χωρίς να επιδιώκουν να είναι χρήσιμες αρκούμενες στο να είναι αρεστές. Και άλλες υπερτόνισαν η πλειοδότησαν σε άκριτες, άκαιρες και επιζήμιες παραχωρήσεις στις ατέλειωτες και αδηφάγες συντεχνιακές διεκδικήσεις, που με αφετηρία τα «κεκτημένα» συνεχώς προχωρούσαν πιό πέρα και άλλες, ενώ γνώριζαν τις καταστροφικές συνέπειες, αδρανούσαν η υποχωρούσαν και δεν πάτησαν, ενώ έπρεπε, φρένο. Και έτσι το όχημα «Ελλάς» ξέφρενο έτρεχε προς το γκρεμό με ολοένα αυξανόμενη ταχύτητα. Μεγαλύτερα ελλείμματα, περισσότερο δημόσιο χρέος. Όλες γνώριζαν αλλά όλες, δέσμιες του «πολιτικού κόστους», αδιαφορούσαν η ολιγωρούσαν μεταθέτοντας τη «θεραπεία» στους επόμενους, βλάπτοντας, έτσι, «εξ ίσου τη πόλη».
Από το 1981 η χώρα, σαν βάρκα, μπήκε στο Νιαγάρα και άρχισε μία πορεία προς το ρεύμα, προς το καταρράχτη. Αργά στην αρχή, ξέφρενα στο τέλος. Την έβαλε η πρώτη κυβέρνηση του Ανδρ. Παπανδρέου. Όλες οι επόμενες κρατούσαν σταθερά το τιμόνι του σκάφους προς το γκρεμό, που έτρεχε με συνεχώς αυξανόμενη ταχύτητα. Δεν έκαναν τίποτε γιά ν’ αποτρέψουν τη μοιραία πορεία. Η κυβέρνηση Καραμανλή, ένα βήμα προ του τέλους, βαδίζουσα στον ίδιο ρυθμό, μόλις φάνηκε ο καταρράκτης, πήδησε έντρομη από το σκάφος αφήνοντας το πηδάλιο στον, μετά μανίας, επιδιώκοντα να «πιλοτάρει» Γ. Παπανδρέου. Θύμα της εξουσιολαγνείας του αλλά και της οικογενειακής παράδοσης, στην οποία δεν ήθελε να υστερήσει. Και ανέλαβε αυτός, συνειδητά αλλά άμυαλα, να… φουντάρει το σκάφος !
Αυτή είναι, με απλά λόγια, η πορεία της χώρας τα τελευταία 30 χρόνια. Και έτσι θα πρέπει να επιμεριστούν και καταλογιστούν οι ευθύνες. Όπου ανήκουν και σε όποιο βαθμό επιμετρώνται. Βεβαίως, ο γνωστός διάχυτος λαϊκισμός και η κομματική εκμετάλλευση δεν θα επιτρέψουν, όπως πάντα, να αποκαλυφθεί η αλήθεια και όλοι θα εμφανίσουν την δική τους εκδοχή. Την υποκειμενική και συμφέρουσα «αλήθεια». Γι’ αυτό είναι επιβεβλημένο, μέσα σε όλες τις άλλες, μοιραίες, «κηδεμονίες» που μας επιβάλλονται, (καθ’ ότι «άτακτα και ζαβολιάρικα» παιδιά), να συσταθεί και μία επιτροπή ευρωπαϊκού κύρους η οποία θα ερευνήσει και θα αποτυπώσει σε αντικειμενική έκθεση όλη την οικονομική διαχείριση της χώρας. Από τότε που μπήκε μέσα το πρώτο κοινοτικό κονδύλι μέχρι σήμερα. Είναι καθολικό αίτημα του λαού και της Ιστορίας. Γιά να μάθουμε όλοι τι παιχνίδι παίχτηκε στη πλάτη μας όλη αυτή τη μακρά περίοδο. Πως ένα ευγενές λειτούργημα, του πολιτικού, εξελίχτηκε σε άθλιο και αναξιοπρεπές επάγγελμα. Όχι γιά να ξαναγυρίσουν τα χαμένα χρήματα στη θέση τους. Αυτά, πάει, πέταξαν αλλά γιά ν’ αποκτήσουν οι ένοχοι «ονοματεπώνυμο». Γιά να μάθει ο λαός και, ίσως, παραδειγματισθεί γιά το μέλλον.
Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010
"Ελληνας". Και γεννιέσαι και γίνεσαι !
Σχολιασμοί
Ο Πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου, νομίζω, έχει απόλυτο δίκιο. Σίγουρα μπορείς να γεννηθείς Έλληνας. Όμως μπορείς, θαυμάσια, και να γίνεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο …. ίδιος.
Γεννημένος στο Saint Paul της Minnesota των Ηνωμένων Πολιτειών, πάνω στο γραφικό και ρομαντικό Mississippi, ανατράφηκε, έζησε και σπούδασε μεταξύ Αμερικής, Σουηδίας και Καναδά. Η μητέρα του, η γνωστή κυρία Μάργκαρετ είναι κατά το ήμισυ Αμερικανίδα και κατά το άλλο ήμισυ Βουλγάρα.
Ο πατέρας του, ο αείμνηστος ( πως άλλωστε ) Ανδρέας Παπανδρέου είχε πατέρα τον, επίσης αείμνηστο «Γέρο της Δημοκρατίας», Γεώργιο Παπανδρέου και μητέρα την πολωνικής καταγωγής Σοφία Μινέϊκο.
Κατά συνέπειαν τόσο το «αίμα» όσο και το «γεννιέσαι» του κ Πρωθυπουργού, όσο να’ ναι, παρουσιάζουν μιά κάποια ελληνική «χλομάδα». Γι’ αυτό το ισχυρό ελληνικό χαρτί του παραμένει το «γίνεσαι».
Και εκεί, ομολογουμένως, τα έχει καταφέρει αρκετά καλά. Και τα «ελληνικούλια» του τα κουτσοέμαθε και στα «σαρδάμ» βελτιώνεται συνεχώς. Με την Ιστορία, βέβαια, τα φέρνει λιγάκι δύσκολα αλλά με σύμβουλους τύπου Ρεπούση και Δραγώνα τι περιμένεις. Και πάλι ευχαριστημένοι να είμαστε.
Τελικά, όχι μόνο μπορείς να «γίνεις» Έλληνας, αλλά και μέχρι το αξίωμα του Πρωθυπουργού της Ελλάδας μπορείς να φτάσεις !
Όχι τίποτε άλλο, να μη μας λένε ρατσιστές κι εθνικιστές κι από πάνω !
Ο Πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου, νομίζω, έχει απόλυτο δίκιο. Σίγουρα μπορείς να γεννηθείς Έλληνας. Όμως μπορείς, θαυμάσια, και να γίνεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο …. ίδιος.
Γεννημένος στο Saint Paul της Minnesota των Ηνωμένων Πολιτειών, πάνω στο γραφικό και ρομαντικό Mississippi, ανατράφηκε, έζησε και σπούδασε μεταξύ Αμερικής, Σουηδίας και Καναδά. Η μητέρα του, η γνωστή κυρία Μάργκαρετ είναι κατά το ήμισυ Αμερικανίδα και κατά το άλλο ήμισυ Βουλγάρα.
Ο πατέρας του, ο αείμνηστος ( πως άλλωστε ) Ανδρέας Παπανδρέου είχε πατέρα τον, επίσης αείμνηστο «Γέρο της Δημοκρατίας», Γεώργιο Παπανδρέου και μητέρα την πολωνικής καταγωγής Σοφία Μινέϊκο.
Κατά συνέπειαν τόσο το «αίμα» όσο και το «γεννιέσαι» του κ Πρωθυπουργού, όσο να’ ναι, παρουσιάζουν μιά κάποια ελληνική «χλομάδα». Γι’ αυτό το ισχυρό ελληνικό χαρτί του παραμένει το «γίνεσαι».
Και εκεί, ομολογουμένως, τα έχει καταφέρει αρκετά καλά. Και τα «ελληνικούλια» του τα κουτσοέμαθε και στα «σαρδάμ» βελτιώνεται συνεχώς. Με την Ιστορία, βέβαια, τα φέρνει λιγάκι δύσκολα αλλά με σύμβουλους τύπου Ρεπούση και Δραγώνα τι περιμένεις. Και πάλι ευχαριστημένοι να είμαστε.
Τελικά, όχι μόνο μπορείς να «γίνεις» Έλληνας, αλλά και μέχρι το αξίωμα του Πρωθυπουργού της Ελλάδας μπορείς να φτάσεις !
Όχι τίποτε άλλο, να μη μας λένε ρατσιστές κι εθνικιστές κι από πάνω !
Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010
DE PROFUNDIS
Στοχασμοί
Η πολιτική ποτέ δεν υπήρξε ψηλά στη λίστα των προτεραιοτήτων μου.
Στα νιάτα μου προηγούντο η δουλειά,ο αθλητισμός, τα ταξίδια, η τέχνη, ο ποδόγυρος και αργότερα η οικογένεια, που γέμιζαν ασφυκτικά τη ζωή μου, μην αφήνοντας καθόλου χώρο γιά πολιτική ενασχόληση. Κάτι μέσα μου απωθούσε την "εξουσία", το "imperium", γενικά. Βοηθούσαν, βέβαια, σ’ αυτό και οι κενοί και αδιαμόρφωτοι χώροι της ζωής που σου επέτρεπαν, εκείνα τα χρόνια, να κινηθείς με άνεση και να μπορέσεις να δημιουργήσεις και δημιουργηθείς, ανάλογα με την αξία και τις ικανότητές σου, σε μιά ατμόσφαιρα σχετικά ήπιας κοινωνικής διαπάλης. Χωρίς μεγάλες εντάσεις και σκληρές αντιπαλότητες. Και, πάνω απ’ όλα, με διάχυτη κοσμιότητα κι ευγένεια στις πολιτικές αντιπαραθέσεις. Χλιαρά πράγματα, δηλαδή !
Υπήρχε ανοιχτός ορίζοντας γιά τα όνειρά σου και πισίνα με άφθονο και καθαρό νερό γιά να κολυμπήσεις δημιουργικά, σε επαγγελματικό και κοινωνικό επίπεδο. Χωρίς να χρειάζεται να "γλείψεις" και προσκυνήσεις κομματικές αυλές.
Μπορούσες άνετα να πιάσεις τη ζωή, σαν ταύρο απ’ τα κέρατα, και να τη παλέψεις, χωρίς πολιτικά στηρίγματα, μέσα και πολιτική δράση. Αυτό το αφήναμε γιά τους «βαρεμένους», τα «ψώνια», όπως τους αποκαλούσαμε, τότε !
Πρωτοψήφισα επί χούντας, στα δημοψηφίσματα της πλάκας από αντίδραση και τζαναμπετιά ! Φανερά και προκλητικά, σαν ελάχιστη πράξη διαμαρτυρίας και αντίδρασης.
Μέχρι τη πτώση της η συμμετοχή μου στα πολιτικά δρώμενα ήταν συμβολική έως αμελητέα περιοριζόμενη στην ανάγνωση εφημερίδων. Κι αυτό με πολλή σκωπτική διάθεση μιάς και όλες ήσαν φερέφωνα της Χούντας.
Και κάπως έτσι συνέχισα.
Εκείνο που με ταρακούνησε πρώτα , πολιτικά, ήταν η Παπανδρεϊκή φαυλότης. Αρχής γενομένης από τον, τάχα, σοσιαλισμό του, κάτι που καπηλεύτηκε αλλά δεν εφήρμοσε ποτέ .
Η μόνη σχέση του ΠΑΣΟΚ με το σοσιαλισμό βρίσκεται στο τίτλο του !
Όχι ότι με χάλαγε η μη εφαρμογή του, αλλά με ενοχλούσε (και μ’ ενοχλεί) η κοροϊδία, τύπου «πανηγυρίζουμε το διώξιμο των βάσεων, όταν την προηγουμένη είχαμε υπογράψει την παραμονή τους» ! Η γραμμή της διακυβέρνησης στη βάση του «φαίνεσθαι» και όχι του «είσθαι» και στην εξαπάτηση του λαού. Η διγλωσσία, η πολιτική κουτοπονηριά και ο απέραντος λαϊκισμός με τα καλοπιάσματα και την αφειδή ικανοποίηση άκριτων συντεχνιακών απαιτήσεων. Στη λογική του «δος ημίν σήμερον». Γεγονός που γέννησε, γαλούχησε και εξέθρεψε το σημερινό κατάντημα της χώρας.
Όταν η ζωή, μαζί με τα νιάτα, μου πήρε το πλείστον των ενδιαφερόντων μου, καταπιάστηκα με τη πολιτική ενασχόληση, ελαφρά και αφανάτιστα, λόγω και του αρκετού ελεύθερου χρόνου μου, διατυπώνοντας ελεύθερες πολιτικές, όχι κομματικές, σκέψεις, μέσω κυρίως, των ιστοσελίδων και κάποιων δημοσιεύσεων στο τύπο.
Ξέροντας από τι συνθήκες ζωής έρχομαι, βλέποντας τι γίνεται, αλλά, κυρίως, προβλέποντας, δυστυχώς, ένα ζοφερό γιά τη νέα γενιά μέλλον, (κάτι που με βασανίζει ιδιαίτερα αφού διαθέτω κι εγώ κατιόντες), προσπαθώ να αρθρώσω μιά αδύναμη αλλά σταθερή φωνή στη κατεύθυνση της λογικής, της ψυχραιμίας και του μέτρου. Με την ελπίδα ότι κάποια, έστω λίγα, αυτιά νέων ανθρώπων θ’ ακούσουν, θα ενδιαφερθούν, θα προβληματισθούν και θα χαράξουν μιά άλλη πορεία, ανασχετική. Κόντρα στην ιλιγγιώδη κατηφόρα που τραβούν, ανεξάρτητα πολιτικής θέσης, τα πράγματα σήμερα.
Κόντρα στη καταστροφή που δημιουργούν ο υπερκαταναλωτισμός, η αδιαφορία, ο πολιτικαντιδισμός και ο παραλογισμός.
Υπερασπίζομαι, πάνω απ’όλα, την ανάγκη συναίσθησης του κινδύνου καταστροφής του ανθρώπινου πολιτισμού, σε παγκόσμια κλίμακα. Και τη συναίσθηση της κρισιμότητος της περαιτέρω διατήρησης της ζωής στο πλανήτη, λόγω ανεξέλεγκτου υπερπληθυσμού, υπεράντλησης και απομείωσης των φυσικών πόρων, μόλυνσης του περιβάλλοντος και μεταβολής του κλίματος με τις καταστροφικές συνέπειες και την, ένεκα τούτων, άμεση ανάγκη λήψης δραστικών μέτρων αποτροπής του μοιραίου.
Υποστηρίζω την επιστροφή στο μέτρο και τη προσγείωση στο κόσμο των πραγματικών αναγκών και τη πλήρη απολάκτιση των Σειρήνων των πλάνων, δήθεν, «κεκτημένων δικαιωμάτων» και του φρενήρους καταναλωτισμού, μέσω του υπερδανεισμού.
Ενάντια στα μοντέρνα συμπτώματα ενός άκρατου καπιταλισμού και της δημιουργίας αεριτζίδικων «τραπεζικών προϊόντων», υπερπληθώρας καταναλωτικών δανείων που εκμαυλίζουν τους ανόητους «πεινώντας» και «διψώντας» στερημένους και τους ωθούν ν’ απλώνουν τα πόδια τους πέρα απ’ το πάπλωμα των δυνατοτήτων τους. Και να τρών, μονοκοπανιά, σήμερα το ψωμί των επόμενων χρόνων.
Υποστηρίζω, σε ελλαδικό επίπεδο, την αναγκαιότητα πραγματικής παιδείας (όχι εκπαίδευσης), που θα δημιουργήσει τη προϋπόθεση κάθε, περαιτέρω, υγιούς ανάπτυξης και λειτουργίας της κοινωνίας. Τον ήρεμο και νηφάλιο διάλογο όλων των τάξεων και τον καθορισμό ισχυρών, δικαίων και κοινωνικά αποδεκτών, θεσμικών πλαισίων γιά ομαλή συλλειτουργία και συνεργασία κεφαλαίου και εργασίας κάτω από τη σκέπη ενός δίκαιου και αδιάφθορου κράτους.
Και κάθε άλλη συγκλίνουσα σκέψη και πρόταση προς αυτή τη κατεύθυνση, θα με βρίσκει πάντοτε σύμφωνο, απ’ όπου κι αν προέρχεται.
Κάποιοι θα με πουν, σίγουρα, αιθεροβάμονα. Και, σίγουρα, θα ήμουν αν δεν γνώριζα καλά, όπως όλοι, ότι κάπως έτσι λειτουργούν, ήδη, κάποια σκανδιναβικά κράτη. Άρα δεν ζητώ πράγματα ανέφικτα, όπως π.χ. το να περπατήσουμε στο ταβάνι, αλλά κάτι, δύσκολο μέν λόγω ελληνικής νοοτροπίας και ιδιοσυγκρασίας, όμως οπωσδήποτε εφικτό και πραγματοποιήσιμο.
Γιατί ο Φινλανδός κι όχι ο Έλληνας ! Γιατί ρε, γαμώτο !
Η πολιτική ποτέ δεν υπήρξε ψηλά στη λίστα των προτεραιοτήτων μου.
Στα νιάτα μου προηγούντο η δουλειά,ο αθλητισμός, τα ταξίδια, η τέχνη, ο ποδόγυρος και αργότερα η οικογένεια, που γέμιζαν ασφυκτικά τη ζωή μου, μην αφήνοντας καθόλου χώρο γιά πολιτική ενασχόληση. Κάτι μέσα μου απωθούσε την "εξουσία", το "imperium", γενικά. Βοηθούσαν, βέβαια, σ’ αυτό και οι κενοί και αδιαμόρφωτοι χώροι της ζωής που σου επέτρεπαν, εκείνα τα χρόνια, να κινηθείς με άνεση και να μπορέσεις να δημιουργήσεις και δημιουργηθείς, ανάλογα με την αξία και τις ικανότητές σου, σε μιά ατμόσφαιρα σχετικά ήπιας κοινωνικής διαπάλης. Χωρίς μεγάλες εντάσεις και σκληρές αντιπαλότητες. Και, πάνω απ’ όλα, με διάχυτη κοσμιότητα κι ευγένεια στις πολιτικές αντιπαραθέσεις. Χλιαρά πράγματα, δηλαδή !
Υπήρχε ανοιχτός ορίζοντας γιά τα όνειρά σου και πισίνα με άφθονο και καθαρό νερό γιά να κολυμπήσεις δημιουργικά, σε επαγγελματικό και κοινωνικό επίπεδο. Χωρίς να χρειάζεται να "γλείψεις" και προσκυνήσεις κομματικές αυλές.
Μπορούσες άνετα να πιάσεις τη ζωή, σαν ταύρο απ’ τα κέρατα, και να τη παλέψεις, χωρίς πολιτικά στηρίγματα, μέσα και πολιτική δράση. Αυτό το αφήναμε γιά τους «βαρεμένους», τα «ψώνια», όπως τους αποκαλούσαμε, τότε !
Πρωτοψήφισα επί χούντας, στα δημοψηφίσματα της πλάκας από αντίδραση και τζαναμπετιά ! Φανερά και προκλητικά, σαν ελάχιστη πράξη διαμαρτυρίας και αντίδρασης.
Μέχρι τη πτώση της η συμμετοχή μου στα πολιτικά δρώμενα ήταν συμβολική έως αμελητέα περιοριζόμενη στην ανάγνωση εφημερίδων. Κι αυτό με πολλή σκωπτική διάθεση μιάς και όλες ήσαν φερέφωνα της Χούντας.
Και κάπως έτσι συνέχισα.
Εκείνο που με ταρακούνησε πρώτα , πολιτικά, ήταν η Παπανδρεϊκή φαυλότης. Αρχής γενομένης από τον, τάχα, σοσιαλισμό του, κάτι που καπηλεύτηκε αλλά δεν εφήρμοσε ποτέ .
Η μόνη σχέση του ΠΑΣΟΚ με το σοσιαλισμό βρίσκεται στο τίτλο του !
Όχι ότι με χάλαγε η μη εφαρμογή του, αλλά με ενοχλούσε (και μ’ ενοχλεί) η κοροϊδία, τύπου «πανηγυρίζουμε το διώξιμο των βάσεων, όταν την προηγουμένη είχαμε υπογράψει την παραμονή τους» ! Η γραμμή της διακυβέρνησης στη βάση του «φαίνεσθαι» και όχι του «είσθαι» και στην εξαπάτηση του λαού. Η διγλωσσία, η πολιτική κουτοπονηριά και ο απέραντος λαϊκισμός με τα καλοπιάσματα και την αφειδή ικανοποίηση άκριτων συντεχνιακών απαιτήσεων. Στη λογική του «δος ημίν σήμερον». Γεγονός που γέννησε, γαλούχησε και εξέθρεψε το σημερινό κατάντημα της χώρας.
Όταν η ζωή, μαζί με τα νιάτα, μου πήρε το πλείστον των ενδιαφερόντων μου, καταπιάστηκα με τη πολιτική ενασχόληση, ελαφρά και αφανάτιστα, λόγω και του αρκετού ελεύθερου χρόνου μου, διατυπώνοντας ελεύθερες πολιτικές, όχι κομματικές, σκέψεις, μέσω κυρίως, των ιστοσελίδων και κάποιων δημοσιεύσεων στο τύπο.
Ξέροντας από τι συνθήκες ζωής έρχομαι, βλέποντας τι γίνεται, αλλά, κυρίως, προβλέποντας, δυστυχώς, ένα ζοφερό γιά τη νέα γενιά μέλλον, (κάτι που με βασανίζει ιδιαίτερα αφού διαθέτω κι εγώ κατιόντες), προσπαθώ να αρθρώσω μιά αδύναμη αλλά σταθερή φωνή στη κατεύθυνση της λογικής, της ψυχραιμίας και του μέτρου. Με την ελπίδα ότι κάποια, έστω λίγα, αυτιά νέων ανθρώπων θ’ ακούσουν, θα ενδιαφερθούν, θα προβληματισθούν και θα χαράξουν μιά άλλη πορεία, ανασχετική. Κόντρα στην ιλιγγιώδη κατηφόρα που τραβούν, ανεξάρτητα πολιτικής θέσης, τα πράγματα σήμερα.
Κόντρα στη καταστροφή που δημιουργούν ο υπερκαταναλωτισμός, η αδιαφορία, ο πολιτικαντιδισμός και ο παραλογισμός.
Υπερασπίζομαι, πάνω απ’όλα, την ανάγκη συναίσθησης του κινδύνου καταστροφής του ανθρώπινου πολιτισμού, σε παγκόσμια κλίμακα. Και τη συναίσθηση της κρισιμότητος της περαιτέρω διατήρησης της ζωής στο πλανήτη, λόγω ανεξέλεγκτου υπερπληθυσμού, υπεράντλησης και απομείωσης των φυσικών πόρων, μόλυνσης του περιβάλλοντος και μεταβολής του κλίματος με τις καταστροφικές συνέπειες και την, ένεκα τούτων, άμεση ανάγκη λήψης δραστικών μέτρων αποτροπής του μοιραίου.
Υποστηρίζω την επιστροφή στο μέτρο και τη προσγείωση στο κόσμο των πραγματικών αναγκών και τη πλήρη απολάκτιση των Σειρήνων των πλάνων, δήθεν, «κεκτημένων δικαιωμάτων» και του φρενήρους καταναλωτισμού, μέσω του υπερδανεισμού.
Ενάντια στα μοντέρνα συμπτώματα ενός άκρατου καπιταλισμού και της δημιουργίας αεριτζίδικων «τραπεζικών προϊόντων», υπερπληθώρας καταναλωτικών δανείων που εκμαυλίζουν τους ανόητους «πεινώντας» και «διψώντας» στερημένους και τους ωθούν ν’ απλώνουν τα πόδια τους πέρα απ’ το πάπλωμα των δυνατοτήτων τους. Και να τρών, μονοκοπανιά, σήμερα το ψωμί των επόμενων χρόνων.
Υποστηρίζω, σε ελλαδικό επίπεδο, την αναγκαιότητα πραγματικής παιδείας (όχι εκπαίδευσης), που θα δημιουργήσει τη προϋπόθεση κάθε, περαιτέρω, υγιούς ανάπτυξης και λειτουργίας της κοινωνίας. Τον ήρεμο και νηφάλιο διάλογο όλων των τάξεων και τον καθορισμό ισχυρών, δικαίων και κοινωνικά αποδεκτών, θεσμικών πλαισίων γιά ομαλή συλλειτουργία και συνεργασία κεφαλαίου και εργασίας κάτω από τη σκέπη ενός δίκαιου και αδιάφθορου κράτους.
Και κάθε άλλη συγκλίνουσα σκέψη και πρόταση προς αυτή τη κατεύθυνση, θα με βρίσκει πάντοτε σύμφωνο, απ’ όπου κι αν προέρχεται.
Κάποιοι θα με πουν, σίγουρα, αιθεροβάμονα. Και, σίγουρα, θα ήμουν αν δεν γνώριζα καλά, όπως όλοι, ότι κάπως έτσι λειτουργούν, ήδη, κάποια σκανδιναβικά κράτη. Άρα δεν ζητώ πράγματα ανέφικτα, όπως π.χ. το να περπατήσουμε στο ταβάνι, αλλά κάτι, δύσκολο μέν λόγω ελληνικής νοοτροπίας και ιδιοσυγκρασίας, όμως οπωσδήποτε εφικτό και πραγματοποιήσιμο.
Γιατί ο Φινλανδός κι όχι ο Έλληνας ! Γιατί ρε, γαμώτο !
Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010
Μπατζελή - Αγρότες : 7 - 1 !
Επικαιρότης
Όταν βγαίνεις σ’ έναν αγώνα επιβίωσης. Ζωής η θανάτου, όπως ο ίδιος δηλώνεις, δύο ενδεχόμενα υπάρχουν. Η νικάς η πέφτεις ηρωικά επί των επάλξεων !
Όταν υποστέλλεις τη σημαία, μασουλάς κάτι περί…. αναδείξεως του προβλήματος και τη κοπανάς σαν λαγός, δεν είσαι αγωνιστής. Είσαι σαχλαμάρας καιροσκόπος. Και τρίχας ! Έκανες την ετήσια προσπάθειά σου γιά την καθιερωμένη «αρπαχτή», αναστάτωσες τη κοινωνία και τη χώρα, παρέστησες το Λεωνίδα και τον Αθανάσιο Διάκο και όταν είδες ότι δεν σου βγαίνει η πασιέντσα, αρκείσαι σε κάτι … ψίχουλα «ανοιχτού διαλόγου» και την… «κάνεις» !
Μπατζελή – Αγρότες : 7 – 1 !
Η υπόθεση πάντως, από πλευράς ηρωικής ξεφτίλας, θυμίζει, με ποδοσφαιρικές αναλογίες, τις παλαιότερες εποχές που μαζεύαμε εφτάρες και καμαρώναμε γιά τον ήρωα…. τερματοφύλακα !
Η σε ισοδύναμο … θεάματος θιάσου σκιών την ιστορική ρήση : «Μου έριξαν, αλλά έφαγα κιόλας» !
Όταν βγαίνεις σ’ έναν αγώνα επιβίωσης. Ζωής η θανάτου, όπως ο ίδιος δηλώνεις, δύο ενδεχόμενα υπάρχουν. Η νικάς η πέφτεις ηρωικά επί των επάλξεων !
Όταν υποστέλλεις τη σημαία, μασουλάς κάτι περί…. αναδείξεως του προβλήματος και τη κοπανάς σαν λαγός, δεν είσαι αγωνιστής. Είσαι σαχλαμάρας καιροσκόπος. Και τρίχας ! Έκανες την ετήσια προσπάθειά σου γιά την καθιερωμένη «αρπαχτή», αναστάτωσες τη κοινωνία και τη χώρα, παρέστησες το Λεωνίδα και τον Αθανάσιο Διάκο και όταν είδες ότι δεν σου βγαίνει η πασιέντσα, αρκείσαι σε κάτι … ψίχουλα «ανοιχτού διαλόγου» και την… «κάνεις» !
Μπατζελή – Αγρότες : 7 – 1 !
Η υπόθεση πάντως, από πλευράς ηρωικής ξεφτίλας, θυμίζει, με ποδοσφαιρικές αναλογίες, τις παλαιότερες εποχές που μαζεύαμε εφτάρες και καμαρώναμε γιά τον ήρωα…. τερματοφύλακα !
Η σε ισοδύναμο … θεάματος θιάσου σκιών την ιστορική ρήση : «Μου έριξαν, αλλά έφαγα κιόλας» !
Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010
Η ευθανασία, ως παράγων επίλυσης του Ασφαλιστικού
Προτάσεις
Μία πολύ καλή και δίκαιη πρόταση, επίσης, είναι να χρησιμοποιείται «κλήρωση οριστικής εξόδου» η ΚΟΕ, (μιά και το ΠΑΣΟΚ αρέσκεται στη χρήση καθοριστικού χαρακτηρισμού με αρχικά) ! Ο αριθμός συμμετοχής στη κλήρωση θα μπορεί, θαυμάσια, να είναι ο περίφημος αριθμός ασφαλιστικού μητρώου, ο ΑΜΚΑ. (που να τρέχεις τώρα να βάζεις άλλη αρίθμηση και να μπερδεύονται οι γέροι).
Ο αριθμός των…. αποχωρούντων θα καθορίζεται είτε μέσω ΑΣΕΠ, είτε επί το δικαιότερο, μέσω κληρώσεως. Θυμάμαι το παλιό διαφημιστικό σλόγκαν του Εθνικού Λαχείου με τα δύο ανθρωπάκια, το κόκκινο και το μαύρο, που έλεγε : « Ο ένας στους δύο κερδίζει ». Σήμερα θα ταιριάζει, απόλυτα, με τη προσθήκη : «…τη ζωή του» !
Πέραν όμως της κρατικής μέριμνας γιά τη λειτουργία του συστήματος, δεν θα πρέπει να παραγνωρίζεται και η αξία του «εθελοντισμού». Μιά σπουδαία πρωτοβουλία που έχει δώσει θαυμάσια αποτελέσματα σε διάφορες εκδηλώσεις κοινωνικού χαρακτήρα. Όπως π. χ. δενδροφυτεύσεις, αναδασώσεις, ανακύκλωση παλαιών ηλεκτρικών συσκευών, χαρτιού, πλαστικού και άλλων. Θα μπορούσε θαυμάσια ο ΣΚΑΙ, λ.χ. η ο ΑΝΤ1 να οργανώνουν, κατά καιρούς, ραδιοτηλεμαραθώνιους … εξόδου από τη ζωή των πλεοναζόντων και επιζήμιων συνταξιούχων ! Υπό τα χειροκροτήματα και τις ενθουσιώδεις επευφημίες τηλεθεατών και ακροατών.
Γενικά, στη τόνωση του «εθελοντισμού», επί του προκειμένου, θα μπορεί να συμβάλει πλήθος κινήτρων, ειδικώς θεσπιζομένων. Όπως π.χ. δωρεάν κηδεία, πολυτελή φέρετρα, εξόδιος ακολουθία χοροστατούντων ανωτέρων κληρικών, καλλικέλαδες χορωδίες, επιλογή κοιμητηρίου (το Α’ θεωρείται πολύ «σικ»), τάφος με γλυπτά μνημεία ( Κοιμωμένη του Χαλεπά, κλπ.), ανδριάντες σε κεντρικά σημεία, μετονομασίες οδών και πλήθος άλλων δελεαστικών προσφορών που θα τονώσει τη ματαιοδοξία των, … υπό έξοδο, συνταξιούχων συμπολιτών μας, θα αυξήσει τη προσφορά και θα συνεισφέρει σημαντικά στην επίλυση του ασφαλιστικού.
Εννοείται ότι η φαντασία του αναγνώστη θα μπορεί να καταθέσει και πρόσθετα μέτρα, πέραν των προτεινομένων, τα οποία η στήλη, μετά ενδελεχή μελέτη και αξιολόγηση, είναι διατεθειμένη να υιοθετήσει και ενσωματώσει στο πακέτο της. Γιά το καλό της κοινωνίας. Κάθε σχετική, φιλότιμη, προσπάθεια και υπόδειξη είναι ευπρόσδεκτη, οποθενδήποτε προερχομένη και θα εκτιμηθεί δεόντως.
Όλα τα ανωτέρω μέτρα, εννοείται, προτείνονται με δεδομένη την αύξηση του προσδόκιμου ζωής. Υπάρχει, όμως, και πακέτο μέτρων, με ολοκληρωμένες προτάσεις, προς την άλλη κατεύθυνση. Εκείνη της μείωσής του !
Αυτό θα αποτελέσει αντικείμενο προσεχούς ανάρτησης, αφού ολοκληρωθεί, υπό της στήλης, η σχετική επεξεργασία !
Ενδεικτικώς αναφέρονται μερικά μέτρα που θα περιλαμβάνει η πρόταση, όπως π.χ. Η γενικευμένη επιβολή καπνίσματος (με κατά 300% αύξησης του φόρου στα τσιγάρα. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου), η εντατικοποιημένη επαναλειτουργία του ατμοηλεκτρικού σταθμού της ΔΕΗ στο Κερατσίνι, και μάλιστα σε 24/ωρη βάση, η επαναδραστηριοποίηση κάθε διαθέσιμης τζιμινιέρας στην Αττική, η κατάργηση των καταλυτικών αυτοκινήτων και πλήθος άλλων ευεργετικών μέτρων που θα συμβάλλουν στη ραγδαία αύξηση της ατμοσφαιρικής, και όχι μόνον, μόλυνσης και την αντίστοιχη πτώση του προσδόκιμου ζωής, κάτω από τα 40 ! Επίσης η παροχέτευση, κατ’ ευθείαν, των λυμάτων στα ποτάμια, η ίδρυση χαβούζων και χωματερών, περιφερειακά της Αττικής, κλπ. !
Για να επανέλθουμε, έτσι, στα ευτυχή δεδομένα του τέλους του 19ου αιώνα, όπου η «Εστία» δημοσίευε είδηση του στυλ : «Χθες απεβίωσεν τεσσαρακοντούτης γέρων» ! Οπότε η λύση θα προβάλλει ανάγλυφα μόνη της, διά της καταργήσεως κάθε σχετικού προβλήματος. Αφού, ως γνωστόν, καλύτερη λύση κάθε προβλήματος αποτελεί η κατάργησή του !
Καλούνται επειγόντως οι κ.κ. Λοβέρδος και Κουτρουμάνης να λάβουν, σοβαρώς και αμέσως, υπόψη τους τις σοφές υποδείξεις της στήλης. Γιά το καλό τους και το καλό του τόπου !
Ο κ. Πρωθυπουργός στο διάγγελμά του προς τον Ελληνικό λαό, μεταξύ άλλων, ανεφέρθη και στο μεγάλο πρόβλημα της χώρας, το Ασφαλιστικό. Και, έξω από τα δόντια, κατονόμασε ως κυρία παράμετρο του προβλήματος την αύξηση του προσδόκιμου ζωής των Νεοελλήνων. Η επισήμανση, αναμφίβολα, είναι σωστή και, άρα, αναζητείται πρόσφορη και λυσιτελής αντιμετώπιση.
Η στήλη, όπως πάντα, στα δύσκολα και καίρια προβλήματα του τόπου επεξεργάζεται τις πλέον ρηξικέλευθες λύσεις. Οσάκις αυτές εγένοντο αποδεκτές από τη πολιτεία το γεγονός λειτούργησε επ’ ωφελεία του κοινωνικού συνόλου ! Αλλιώς, κακό της κεφαλής τους. (των αρμοδίων, εννοείται !).
Είναι λογικό ότι το πρόβλημα εστιάζεται στο ότι οι εξερχόμενοι στη σύνταξη, επιμένοντες να ζουν επί μακρόν, επιβαρύνουν τα Ταμεία τους με πολυετείς συντάξεις και δαπανηρά νοσήλια και φάρμακα, σε περίπτωση ασθενείας τους. Κάτι που είναι απολύτως φυσιολογικό αλλά, όμως, θα πρέπει να αποτραπεί, η στη καλύτερη περίπτωση, να περισταλεί επειγόντως.
Όλες οι σκέψεις, μέχρι σήμερα, προσανατολίζονται στην επιμήκυνση του χρόνου εργασίας ώστε να λιγοστέψει ο συντάξιμος χρόνος, άρα και τα έξοδα των Ταμείων. Αυτό, βέβαια, είναι μία λύση η οποία αντικρούεται εύκολα με το επιχείρημα του μεγάλου συνωστισμού στη είσοδο της αγοράς εργασίας από τα συνεχώς αυξανόμενα πλήθη των νέων, οι οποίοι καθηλώνονται, έτσι, στην ανεργία και την ανασφάλεια, γενόμενοι, κατά συνέπειαν, εύκολη λεία στα νύχια αντικοινωνικών συμπεριφορών και παραβατικότητος.
Μοναδική και αποτελεσματική λύση αποτελεί η διευκόλυνση… εξόδου. Και μάλιστα ριζικά ! Αποτελεσματικά, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά ! Διά της μεθόδου της… ευθανασίας.
Η πρόταση, ως προς τις λεπτομέρειες και το τεχνικό της μέρος, επιδέχεται άφθονο «ανοιχτό διάλογο» ( μέτρο που εγκαινίασε επιτυχώς η κ. Μπατζελή με τους αγρότες ).
Μία καλή αφετηρία διαλόγου, π.χ. θα μπορούσε ν’ αποτελέσει το ανώτατο όριο ζωής των συνταξιούχων. Δηλαδή αν θα πρέπει να είναι 5, 10, 15, η το πολύ 20 χρόνια μετά τη συνταξιοδότηση.
Αναλογιστικές μελέτες, στατιστικά στοιχεία και «σοφοί» εμπειρογνώμονες θα μπορούν να καταλήξουν στα δίκαια μεγέθη. Αυτό θα είχε ως άμεσο αποτέλεσμα και την αυτόματη λύση του προβλήματος της εξίσωσης των ορίων μεταξύ ανδρών και γυναικών αφού οι γυναίκες, έντρομες, θα έσπευδαν να απεμπολήσουν κάθε σχετικό επιχείρημα περί χαμηλοτέρων ορίων, χάριν λογικών η παράλογων επιχειρημάτων !
Ταυτόχρονα θα έλυνε κάθε διαμάχη γιά την ένταξη ενός επαγγέλματος στα «βαρέα και ανθυγιεινά» (λες και υπάρχει υγιεινό επάγγελμα. Πλην, ίσως, του «ζιγκολό» !).
Όλοι θα έσπευδαν να τοποθετηθούν στην ανώτερη κλίμακα «ελαφρότητος», γιά ευνόητους λόγους !
Άλλο σημείο συζήτησης θα μπορούσε να αποτελέσει η θαλερότης των συνταξιούχων. Εδώ οι απόψεις διχάζονται. Κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι στην … έξοδο θα πρέπει να προηγηθούν τα «ραμολιμέντα» και να έπονται οι «κοτσονάτοι». Όμως ο αντίλογος λέει ότι οι καλοστεκούμενοι ηλικιωμένοι αποτελούν, κυρίως, τη φύρα του συστήματος καθ’ όσον εισπράττουν επί μακρόν μη αποδίδοντες και άρα ... να του δίνουν μια ώρα αρχύτερα !
Τα «κούσαλα» δεν χρειάζονται «σπρώξιμο», αυτά θα φεύγουν, ούτως η άλλως, από μόνα τους !Η στήλη, όπως πάντα, στα δύσκολα και καίρια προβλήματα του τόπου επεξεργάζεται τις πλέον ρηξικέλευθες λύσεις. Οσάκις αυτές εγένοντο αποδεκτές από τη πολιτεία το γεγονός λειτούργησε επ’ ωφελεία του κοινωνικού συνόλου ! Αλλιώς, κακό της κεφαλής τους. (των αρμοδίων, εννοείται !).
Είναι λογικό ότι το πρόβλημα εστιάζεται στο ότι οι εξερχόμενοι στη σύνταξη, επιμένοντες να ζουν επί μακρόν, επιβαρύνουν τα Ταμεία τους με πολυετείς συντάξεις και δαπανηρά νοσήλια και φάρμακα, σε περίπτωση ασθενείας τους. Κάτι που είναι απολύτως φυσιολογικό αλλά, όμως, θα πρέπει να αποτραπεί, η στη καλύτερη περίπτωση, να περισταλεί επειγόντως.
Όλες οι σκέψεις, μέχρι σήμερα, προσανατολίζονται στην επιμήκυνση του χρόνου εργασίας ώστε να λιγοστέψει ο συντάξιμος χρόνος, άρα και τα έξοδα των Ταμείων. Αυτό, βέβαια, είναι μία λύση η οποία αντικρούεται εύκολα με το επιχείρημα του μεγάλου συνωστισμού στη είσοδο της αγοράς εργασίας από τα συνεχώς αυξανόμενα πλήθη των νέων, οι οποίοι καθηλώνονται, έτσι, στην ανεργία και την ανασφάλεια, γενόμενοι, κατά συνέπειαν, εύκολη λεία στα νύχια αντικοινωνικών συμπεριφορών και παραβατικότητος.
Μοναδική και αποτελεσματική λύση αποτελεί η διευκόλυνση… εξόδου. Και μάλιστα ριζικά ! Αποτελεσματικά, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά ! Διά της μεθόδου της… ευθανασίας.
Η πρόταση, ως προς τις λεπτομέρειες και το τεχνικό της μέρος, επιδέχεται άφθονο «ανοιχτό διάλογο» ( μέτρο που εγκαινίασε επιτυχώς η κ. Μπατζελή με τους αγρότες ).
Μία καλή αφετηρία διαλόγου, π.χ. θα μπορούσε ν’ αποτελέσει το ανώτατο όριο ζωής των συνταξιούχων. Δηλαδή αν θα πρέπει να είναι 5, 10, 15, η το πολύ 20 χρόνια μετά τη συνταξιοδότηση.
Αναλογιστικές μελέτες, στατιστικά στοιχεία και «σοφοί» εμπειρογνώμονες θα μπορούν να καταλήξουν στα δίκαια μεγέθη. Αυτό θα είχε ως άμεσο αποτέλεσμα και την αυτόματη λύση του προβλήματος της εξίσωσης των ορίων μεταξύ ανδρών και γυναικών αφού οι γυναίκες, έντρομες, θα έσπευδαν να απεμπολήσουν κάθε σχετικό επιχείρημα περί χαμηλοτέρων ορίων, χάριν λογικών η παράλογων επιχειρημάτων !
Ταυτόχρονα θα έλυνε κάθε διαμάχη γιά την ένταξη ενός επαγγέλματος στα «βαρέα και ανθυγιεινά» (λες και υπάρχει υγιεινό επάγγελμα. Πλην, ίσως, του «ζιγκολό» !).
Όλοι θα έσπευδαν να τοποθετηθούν στην ανώτερη κλίμακα «ελαφρότητος», γιά ευνόητους λόγους !
Άλλο σημείο συζήτησης θα μπορούσε να αποτελέσει η θαλερότης των συνταξιούχων. Εδώ οι απόψεις διχάζονται. Κάποιοι θα υποστηρίξουν ότι στην … έξοδο θα πρέπει να προηγηθούν τα «ραμολιμέντα» και να έπονται οι «κοτσονάτοι». Όμως ο αντίλογος λέει ότι οι καλοστεκούμενοι ηλικιωμένοι αποτελούν, κυρίως, τη φύρα του συστήματος καθ’ όσον εισπράττουν επί μακρόν μη αποδίδοντες και άρα ... να του δίνουν μια ώρα αρχύτερα !
Μία πολύ καλή και δίκαιη πρόταση, επίσης, είναι να χρησιμοποιείται «κλήρωση οριστικής εξόδου» η ΚΟΕ, (μιά και το ΠΑΣΟΚ αρέσκεται στη χρήση καθοριστικού χαρακτηρισμού με αρχικά) ! Ο αριθμός συμμετοχής στη κλήρωση θα μπορεί, θαυμάσια, να είναι ο περίφημος αριθμός ασφαλιστικού μητρώου, ο ΑΜΚΑ. (που να τρέχεις τώρα να βάζεις άλλη αρίθμηση και να μπερδεύονται οι γέροι).
Ο αριθμός των…. αποχωρούντων θα καθορίζεται είτε μέσω ΑΣΕΠ, είτε επί το δικαιότερο, μέσω κληρώσεως. Θυμάμαι το παλιό διαφημιστικό σλόγκαν του Εθνικού Λαχείου με τα δύο ανθρωπάκια, το κόκκινο και το μαύρο, που έλεγε : « Ο ένας στους δύο κερδίζει ». Σήμερα θα ταιριάζει, απόλυτα, με τη προσθήκη : «…τη ζωή του» !
Πέραν όμως της κρατικής μέριμνας γιά τη λειτουργία του συστήματος, δεν θα πρέπει να παραγνωρίζεται και η αξία του «εθελοντισμού». Μιά σπουδαία πρωτοβουλία που έχει δώσει θαυμάσια αποτελέσματα σε διάφορες εκδηλώσεις κοινωνικού χαρακτήρα. Όπως π. χ. δενδροφυτεύσεις, αναδασώσεις, ανακύκλωση παλαιών ηλεκτρικών συσκευών, χαρτιού, πλαστικού και άλλων. Θα μπορούσε θαυμάσια ο ΣΚΑΙ, λ.χ. η ο ΑΝΤ1 να οργανώνουν, κατά καιρούς, ραδιοτηλεμαραθώνιους … εξόδου από τη ζωή των πλεοναζόντων και επιζήμιων συνταξιούχων ! Υπό τα χειροκροτήματα και τις ενθουσιώδεις επευφημίες τηλεθεατών και ακροατών.
Γενικά, στη τόνωση του «εθελοντισμού», επί του προκειμένου, θα μπορεί να συμβάλει πλήθος κινήτρων, ειδικώς θεσπιζομένων. Όπως π.χ. δωρεάν κηδεία, πολυτελή φέρετρα, εξόδιος ακολουθία χοροστατούντων ανωτέρων κληρικών, καλλικέλαδες χορωδίες, επιλογή κοιμητηρίου (το Α’ θεωρείται πολύ «σικ»), τάφος με γλυπτά μνημεία ( Κοιμωμένη του Χαλεπά, κλπ.), ανδριάντες σε κεντρικά σημεία, μετονομασίες οδών και πλήθος άλλων δελεαστικών προσφορών που θα τονώσει τη ματαιοδοξία των, … υπό έξοδο, συνταξιούχων συμπολιτών μας, θα αυξήσει τη προσφορά και θα συνεισφέρει σημαντικά στην επίλυση του ασφαλιστικού.
Εννοείται ότι η φαντασία του αναγνώστη θα μπορεί να καταθέσει και πρόσθετα μέτρα, πέραν των προτεινομένων, τα οποία η στήλη, μετά ενδελεχή μελέτη και αξιολόγηση, είναι διατεθειμένη να υιοθετήσει και ενσωματώσει στο πακέτο της. Γιά το καλό της κοινωνίας. Κάθε σχετική, φιλότιμη, προσπάθεια και υπόδειξη είναι ευπρόσδεκτη, οποθενδήποτε προερχομένη και θα εκτιμηθεί δεόντως.
Όλα τα ανωτέρω μέτρα, εννοείται, προτείνονται με δεδομένη την αύξηση του προσδόκιμου ζωής. Υπάρχει, όμως, και πακέτο μέτρων, με ολοκληρωμένες προτάσεις, προς την άλλη κατεύθυνση. Εκείνη της μείωσής του !
Αυτό θα αποτελέσει αντικείμενο προσεχούς ανάρτησης, αφού ολοκληρωθεί, υπό της στήλης, η σχετική επεξεργασία !
Ενδεικτικώς αναφέρονται μερικά μέτρα που θα περιλαμβάνει η πρόταση, όπως π.χ. Η γενικευμένη επιβολή καπνίσματος (με κατά 300% αύξησης του φόρου στα τσιγάρα. Το τερπνόν μετά του ωφελίμου), η εντατικοποιημένη επαναλειτουργία του ατμοηλεκτρικού σταθμού της ΔΕΗ στο Κερατσίνι, και μάλιστα σε 24/ωρη βάση, η επαναδραστηριοποίηση κάθε διαθέσιμης τζιμινιέρας στην Αττική, η κατάργηση των καταλυτικών αυτοκινήτων και πλήθος άλλων ευεργετικών μέτρων που θα συμβάλλουν στη ραγδαία αύξηση της ατμοσφαιρικής, και όχι μόνον, μόλυνσης και την αντίστοιχη πτώση του προσδόκιμου ζωής, κάτω από τα 40 ! Επίσης η παροχέτευση, κατ’ ευθείαν, των λυμάτων στα ποτάμια, η ίδρυση χαβούζων και χωματερών, περιφερειακά της Αττικής, κλπ. !
Για να επανέλθουμε, έτσι, στα ευτυχή δεδομένα του τέλους του 19ου αιώνα, όπου η «Εστία» δημοσίευε είδηση του στυλ : «Χθες απεβίωσεν τεσσαρακοντούτης γέρων» ! Οπότε η λύση θα προβάλλει ανάγλυφα μόνη της, διά της καταργήσεως κάθε σχετικού προβλήματος. Αφού, ως γνωστόν, καλύτερη λύση κάθε προβλήματος αποτελεί η κατάργησή του !
Καλούνται επειγόντως οι κ.κ. Λοβέρδος και Κουτρουμάνης να λάβουν, σοβαρώς και αμέσως, υπόψη τους τις σοφές υποδείξεις της στήλης. Γιά το καλό τους και το καλό του τόπου !
Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010
ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ, ΑΓΡΟΤΙΚΑ
Επικαιρότης
Και να μην ξανακούσω κουβέντα ότι με τα λόγια δεν χορταίνεις. Τεράστια φενάκη ! Απόδειξη οι αγρότες. Αφού ξεροστάλιασαν στα μπλόκα καμιά 20/αριά ημέρες, τελικά αποχώρησαν ικανοποιημένοι και χορτάτοι με … μπόλικα λόγια και αόριστες υποσχέσεις. Κάτω οι σημαίες, τέρμα οι κορδακισμοί, τέλος η αγροτική επανάσταση. Και μαζί χάνονται, σιγά σιγά, και οι φλογεροί λαλίστατοι αγροτοπατέρες των μπλόκων, με τα πολλά «τέταρτα» δημοσιότητος στο γυαλί. " Sic transit gloria mundi" ! Aλίμονο !
Φαίνεται ότι, τελικά, και τα λόγια μπορούν να σε χορτάσουν αρκεί να είναι «παχιά».
Και, ασφαλώς, να προκύπτουν μέσα από «διαβουλεύσεις» και «ανοιχτό διάλογο».
Τότε μάλιστα !
Α, ναι ! Και κάτι άλλο που η στήλη απεχθάνεται ιδιαίατα, οποθενδήποτε κι αν προέρχεται. Το δούλεμα. Πολλοί είπαν, και δείχνουν και ικανοποιημένοι με τo εξής επιχείρημα : «Αναδείχθηκαν τα προβλήματα», είπαν !
Μέσα στο φοβερό μπάχαλο που δημιουργήθηκε αυτές τις τρείς εβδομάδες των αγροτικών κινητοποιήσεων μάθαμε κάτι που δεν το υποψιαζόμαστε καθόλου ! Τους μεσάζοντες, τις διαφορές τιμών από παραγωγό στο ράφι και… άλλα «θεσμικά». Όσο εθελοτυφλούμε και παρηγοριόμαστε με τέτοιες σαχλαμάρες το ξημέρωμα αργεί ακόμα !
Η στήλη ποτέ δεν πίστεψε ποτέ στη παραμυθία "των ηρωϊκώς πεσόντων". Η νίκη είναι νίκη και η ήττα, ήττα. Πάντα ! Όλα τα άλλα είναι λόγια παρηγοριάς. Και κάθε άνισος αγώνας που επιφέρει άσκοπες θυσίες και αθώα θύματα καλύτερα να μη ξεκινάει καθόλου. Το πολύ κακό γιά το τίποτα, καλύτερα να λείπει.
Λοιπόν αγρότες, τέρμα το διάλειμμα, τα κεφάλια μέσα !
Και να μην ξανακούσω κουβέντα ότι με τα λόγια δεν χορταίνεις. Τεράστια φενάκη ! Απόδειξη οι αγρότες. Αφού ξεροστάλιασαν στα μπλόκα καμιά 20/αριά ημέρες, τελικά αποχώρησαν ικανοποιημένοι και χορτάτοι με … μπόλικα λόγια και αόριστες υποσχέσεις. Κάτω οι σημαίες, τέρμα οι κορδακισμοί, τέλος η αγροτική επανάσταση. Και μαζί χάνονται, σιγά σιγά, και οι φλογεροί λαλίστατοι αγροτοπατέρες των μπλόκων, με τα πολλά «τέταρτα» δημοσιότητος στο γυαλί. " Sic transit gloria mundi" ! Aλίμονο !
Φαίνεται ότι, τελικά, και τα λόγια μπορούν να σε χορτάσουν αρκεί να είναι «παχιά».
Και, ασφαλώς, να προκύπτουν μέσα από «διαβουλεύσεις» και «ανοιχτό διάλογο».
Τότε μάλιστα !
Α, ναι ! Και κάτι άλλο που η στήλη απεχθάνεται ιδιαίατα, οποθενδήποτε κι αν προέρχεται. Το δούλεμα. Πολλοί είπαν, και δείχνουν και ικανοποιημένοι με τo εξής επιχείρημα : «Αναδείχθηκαν τα προβλήματα», είπαν !
Μέσα στο φοβερό μπάχαλο που δημιουργήθηκε αυτές τις τρείς εβδομάδες των αγροτικών κινητοποιήσεων μάθαμε κάτι που δεν το υποψιαζόμαστε καθόλου ! Τους μεσάζοντες, τις διαφορές τιμών από παραγωγό στο ράφι και… άλλα «θεσμικά». Όσο εθελοτυφλούμε και παρηγοριόμαστε με τέτοιες σαχλαμάρες το ξημέρωμα αργεί ακόμα !
Η στήλη ποτέ δεν πίστεψε ποτέ στη παραμυθία "των ηρωϊκώς πεσόντων". Η νίκη είναι νίκη και η ήττα, ήττα. Πάντα ! Όλα τα άλλα είναι λόγια παρηγοριάς. Και κάθε άνισος αγώνας που επιφέρει άσκοπες θυσίες και αθώα θύματα καλύτερα να μη ξεκινάει καθόλου. Το πολύ κακό γιά το τίποτα, καλύτερα να λείπει.
Λοιπόν αγρότες, τέρμα το διάλειμμα, τα κεφάλια μέσα !
Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010
TΟ ΑΛΗΘΕΣ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΔΙΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ
Σχολιασμοί
Ο Πρωθυπουργός κ. Γ Παπανδρέου είναι, αναμφισβήτητα και πέρα από κάθε πολιτική αντιπαλότητα, ένας πολύ ευγενής άνθρωπος. Κατέχει, εξ απαλών ονύχων, το «savoir vivre» και το… παίζει στα δάκτυλα. Και την έμφυτη αυτή του ευγένεια την απέδειξε και με το παραπάνω στο χθεσινό διάγγελμα προς τον Ελληνικό λαό, ανταποκρινόμενος με θαυμαστή και ακαριαία αντίδραση στη δραματική έκκληση του ζεύγους γιά σεβασμό και αξιοπρεπή αντιμετώπιση της κρίσης που διέρχεται.
Είδατε με τι τακτ, τι λεπτότητα και τι φινέτσα χειρίστηκε το μέγα εθνικό θέμα. Δεν άφησε να διαφανεί καμία αδιακρισία. Είδατε πόσο εύσχημα κάλεσε το λαό σε συναίνεση για την αντιμετώπιση της κρίσης. Με υπονοούμενο ( το πιάσατε ; ), ευφυέστερο κι απ’ αυτά του κ. Καρατζαφέρη, ζήτησε να συνταξιοδοτηθεί ο γάμος τους στα 67, όχι τώρα !
Στη περίπου 20/λεπτη ομιλία του ανταποκρίθηκε πλήρως στη γραπτή κοινή ανακοίνωση του ζεύγους Μενεγάκη – Λάτσιου και τοποθετήθηκε επί του εθνικού δράματος που συγκλονίζει τη χώρα χωρίς υπαινιγμούς, χωρίς αιχμές και χωρίς πικρόχολα σχόλια. Σεβάστηκε απόλυτα τον ανθρώπινο πόνο, το σπαραγμό ψυχής της εθνικής μας τηλεπαρουσιάστριας αποφεύγοντας και τη παραμικρή λέξη που θα μπορούσε να ρίξει λάδι στη φωτιά και να πληγώσει περισσότερο την αθώα της ψυχούλα.
Ένα πραγματικό ρεσιτάλ ανθρωπιάς και υπευθυνότητος.
Η στήλη διερμηνεύοντας τα αισθήματα των πολυπληθών αναγνωστών της εκφράζει τα θερμά της συγχαρητήρια στο κ. Πρωθυπουργό γιά τον άψογο χειρισμό του όλου εθνικού θέματος, στα πλαίσια της προεκλογικής του δέσμευσης, «Πρώτα ο πολίτης» ! ( Και το ζεύγος, στο κάτω κάτω, πολίτες είναι ) !
Εύχεται δε, όπως η πρωθυπουργική στάση αποτελέσει φωτεινό παράδειγμα γιά τα πάσης φύσεως «πρωινάδικα» και «μεσημεριανάδικα» που ξεκατινιάζονται συνεχώς, αμιλλώμενα το ένα το άλλο, πιό θα σκυλέψει καλύτερα, τάχα με διακριτικότητα, το εθνικό μας μείζον θέμα που προέκυψεν, αιφνιδίως,στη τούρλα του Σαββάτου.
Ο Πρωθυπουργός κ. Γ Παπανδρέου είναι, αναμφισβήτητα και πέρα από κάθε πολιτική αντιπαλότητα, ένας πολύ ευγενής άνθρωπος. Κατέχει, εξ απαλών ονύχων, το «savoir vivre» και το… παίζει στα δάκτυλα. Και την έμφυτη αυτή του ευγένεια την απέδειξε και με το παραπάνω στο χθεσινό διάγγελμα προς τον Ελληνικό λαό, ανταποκρινόμενος με θαυμαστή και ακαριαία αντίδραση στη δραματική έκκληση του ζεύγους γιά σεβασμό και αξιοπρεπή αντιμετώπιση της κρίσης που διέρχεται.
Είδατε με τι τακτ, τι λεπτότητα και τι φινέτσα χειρίστηκε το μέγα εθνικό θέμα. Δεν άφησε να διαφανεί καμία αδιακρισία. Είδατε πόσο εύσχημα κάλεσε το λαό σε συναίνεση για την αντιμετώπιση της κρίσης. Με υπονοούμενο ( το πιάσατε ; ), ευφυέστερο κι απ’ αυτά του κ. Καρατζαφέρη, ζήτησε να συνταξιοδοτηθεί ο γάμος τους στα 67, όχι τώρα !
Στη περίπου 20/λεπτη ομιλία του ανταποκρίθηκε πλήρως στη γραπτή κοινή ανακοίνωση του ζεύγους Μενεγάκη – Λάτσιου και τοποθετήθηκε επί του εθνικού δράματος που συγκλονίζει τη χώρα χωρίς υπαινιγμούς, χωρίς αιχμές και χωρίς πικρόχολα σχόλια. Σεβάστηκε απόλυτα τον ανθρώπινο πόνο, το σπαραγμό ψυχής της εθνικής μας τηλεπαρουσιάστριας αποφεύγοντας και τη παραμικρή λέξη που θα μπορούσε να ρίξει λάδι στη φωτιά και να πληγώσει περισσότερο την αθώα της ψυχούλα.
Ένα πραγματικό ρεσιτάλ ανθρωπιάς και υπευθυνότητος.
Η στήλη διερμηνεύοντας τα αισθήματα των πολυπληθών αναγνωστών της εκφράζει τα θερμά της συγχαρητήρια στο κ. Πρωθυπουργό γιά τον άψογο χειρισμό του όλου εθνικού θέματος, στα πλαίσια της προεκλογικής του δέσμευσης, «Πρώτα ο πολίτης» ! ( Και το ζεύγος, στο κάτω κάτω, πολίτες είναι ) !
Εύχεται δε, όπως η πρωθυπουργική στάση αποτελέσει φωτεινό παράδειγμα γιά τα πάσης φύσεως «πρωινάδικα» και «μεσημεριανάδικα» που ξεκατινιάζονται συνεχώς, αμιλλώμενα το ένα το άλλο, πιό θα σκυλέψει καλύτερα, τάχα με διακριτικότητα, το εθνικό μας μείζον θέμα που προέκυψεν, αιφνιδίως,στη τούρλα του Σαββάτου.
Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010
Υποστείλατε τις σημαίες
Επικαιρότης
Τι οικονομική κρίση μου λέτε. Τι αγρότες στα μπλόκα και άλλες αηδίες.
Εδώ καράβια χάνονται και σεις ασχολείστε με τρίχες.
Κλίνατε ευλαβώς το γόνυ και τηρήσατε πολλών λεπτών σιγή γιά τη νέα μεγάλη καταστροφή που χτύπησε κατακούτελα το Γένος ! Άλλωστε, ενός κακού επιγενομένου, μύρια έπονται. Δυστυχώς.
Κοτζάμ Μενεγάκη χωρίζει και εμείς ασχολούμαστε με σαχλαμάρες. Ασφαλιστικό και άλλες τέτοιες ασημαντότητες. Για να σοβαρευτούμε λιγάκι.
Εμπρός, γρήγορα στη Τατιάνα γιά συγκλονιστικές λεπτομέρειες !
Στη Λαμπίρη έστω !
Και για να σοβαρευτούμε λίγο, δύο τινά συμβαίνουν. Η, σαν λαός είμαστε τελείως ασόβαρος μη διακρίνοντες τα όρια της γελοιότητας η τα νεύρα μας έχουν σπάσει τελείως οπότε όλα παίζουν.
Μπορεί και τα δύο !
Τι οικονομική κρίση μου λέτε. Τι αγρότες στα μπλόκα και άλλες αηδίες.
Εδώ καράβια χάνονται και σεις ασχολείστε με τρίχες.
Κλίνατε ευλαβώς το γόνυ και τηρήσατε πολλών λεπτών σιγή γιά τη νέα μεγάλη καταστροφή που χτύπησε κατακούτελα το Γένος ! Άλλωστε, ενός κακού επιγενομένου, μύρια έπονται. Δυστυχώς.
Κοτζάμ Μενεγάκη χωρίζει και εμείς ασχολούμαστε με σαχλαμάρες. Ασφαλιστικό και άλλες τέτοιες ασημαντότητες. Για να σοβαρευτούμε λιγάκι.
Εμπρός, γρήγορα στη Τατιάνα γιά συγκλονιστικές λεπτομέρειες !
Στη Λαμπίρη έστω !
Και για να σοβαρευτούμε λίγο, δύο τινά συμβαίνουν. Η, σαν λαός είμαστε τελείως ασόβαρος μη διακρίνοντες τα όρια της γελοιότητας η τα νεύρα μας έχουν σπάσει τελείως οπότε όλα παίζουν.
Μπορεί και τα δύο !
Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010
" Αμαρτίαι γονέων, παιδεύουσι τέκνα "
Επικαιρότης
Οι παροιμίες, τα ρητά, τα γνωμικά κρύβουν μέσα τους μεγάλη σοφία. Αυτό είναι μιά μεγάλη αλήθεια. Πρόχειρο και χαρακτηριστικό παράδειγμα το σημερινό χάλι της χώρας.
Είναι γνωστόν ότι η πρώτη μεγάλη ώθηση της τωρινής φρενήρους κατρακύλας δόθηκε από τον αείμνηστο (ξεχνιέται άλλωστε) Ανδρέα Παπανδρέου, που με τη λαϊκίστικη πολιτική του κατεύθυνε στη κατανάλωση και σε μιά πλαστή και πέραν των ορίων αντοχής υγιούς οικονομίας, ευμάρεια κάθε ενίσχυση της τότε ΕΟΚ. Γιά να γίνεται αρεστός και επανεκλέξιμος. Οι ενισχύσεις όμως είχαν στόχο τη προσαρμογή και συντονισμό της ελληνικής οικονομίας με την ευρωπαϊκή και όχι τη προσωρινή καλοπέραση του λαού. Προϊόντος δε του χρόνου, επειδή η όρεξη γιά κατανάλωση και ευδαιμονία άνοιγε συνεχώς και ο τζάμπα πακτωλός δεν επαρκούσε το «τσιμπούσι» ενισχυόταν με αφειδή δανεισμό που ικανοποιούσε τα αδηφάγα στομάχια και έκλεινε τα φωνασκούντα στόματα ( Τσοβόλα δώστα όλα !).
Και έτσι η χιονοστιβάδα χρέους και ελλείμματος έπαιρνε το δρόμο της, συνεχώς διογκούμενη. Όλοι ζητούσαν και όλοι έπαιρναν. Κάθε τάξη κατά τη δυνατότητα πιέσεως και εκβιασμού που διέθετε. Δώσε κι εμένα μπάρμπα !
Εκείνοι που όφειλαν να γνωρίζουν το πρόβλημα το γνώριζαν, αλλά έκαναν στραβά μάτια. Διεχειρίζοντο απλώς τη κατάσταση και πάσαραν τη σκυτάλη στους επόμενους.
-Δε βαριέσαι, ας τα βολέψουμε, όπως όπως, να βολευτούμε και εμείς, κι ας έρθουν οι επόμενοι, να κόψουν το σβέρκο τους να βρουν λύση !
Ένα τρελό κι αδιάκοπο πάρτυ με δανεικά ! Βερεσέ !
Κάθε επόμενη Κυβέρνηση, «δειλή, μοιραία και άβουλη», υποτεταγμένη στο «πολιτικό κόστος» και κατευθυνόμενη από το συζητήσιμο, αν είναι ορθό, «φωνή λαού, οργή Θεού» συνέχιζε το βιολί των παροχών πέρα από τις αντοχές της ελληνικής οικονομίας και τη πραγματική παραγωγική της ικανότητα. Και εννοείται ότι, συν τω χρόνω, όλα τα αρνητικά μεγέθη ακολουθούσαν γεωμετρική πρόοδο στη γιγάντωσή τους μέχρις ότου η κατάσταση έφτασε στο μη παρέκει. Και η φλόγα στο μπαρούτι. Και στο μοιραίο μπουμ !
Ο Καραμανλής και, κυρίως, ο Σημίτης δεν ήσαν κακοί, από πλευράς προθέσεων. Άτολμοι υπήρξαν. Δέσμιοι απεργιών και λαϊκών κινητοποιήσεων. Π.χ. ο Γιαννίτσης μιά χαρά τα έλεγε στο Ασφαλιστικό αλλά γιά να είναι δυσάρεστος τον έφαγε το σκοτάδι.
Ο ένας με συγκρότηση και θαυμάσιο και πειστικό λόγο και ο άλλος με μεγάλη μόρφωση, βαθιά γνώση των προβλημάτων και μεθοδικότητα. Ο ένας πιό «πολιτικός» του μπαλκονιού κι ο άλλος πιό «τεχνοκράτης» του γραφείου. Και τους δύο τους πήρε και τους σήκωσε η χιονοστιβάδα των γιγαντωμένων προβλημάτων.
Και οι δύο γνώριζαν καλά τη κατάσταση, γνώριζαν και το «φάρμακο», αλλά που να τολμήσουν ! Προσπάθησαν με νουθεσίες «στοργικού πατρός» ο Σημίτης και «ήπιες προσαρμογές» ο Καραμανλής να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Τρίχες ! Και καταποντίστηκαν και οι δύο. Μέσα στην αδυναμία τους να συμμαζέψουν τη κατάσταση που την επιδείνωναν οι περιφερειακοί αετονύχηδες αυλοκόλακες και ο εσμός των πάσης φύσεως μπαγαπόντηδων που περιβάλλουν τη «εξουσία».
Και έρχεται τώρα, στο κλείσιμο του κύκλου, να σβήσει τη φωτιά ο γιός αυτού που την άναψε ! Η τραγική ειρωνεία της Ελλάδας !
Η κρισιμότητα των περιστάσεων δεν επιτρέπει κομματικές αντιπαλότητες και πολυτέλειες κοκορομαχιών στη Βουλή, χάριν μικροσυμφερόντων τύπου : «Εσείς είσαστε κακά παιδιά και κάνατε κακά πράματα αλλά εμείς που είμαστε καλά παιδιά θα τα διορθώσουμε». Κάτι που δυστυχώς βλέπουμε να γίνεται. Αηδίες και ξεράσματα, όταν ο κόσμος ξέρει, πλέον, ότι όλοι «έβλαψαν, εξ ίσου, την πόλη».
Μακάρι να πετύχει ο γιός και να σωθεί ο τόπος από τις πατρικές αμαρτίες. Μακάρι να μπορούσε να πετύχει.
Η στήλη, αν και το εύχεται, δεν το πιστεύει μετά και τα δείγματα πρωτοφανούς ανικανότητος και απειρίας της Κυβέρνησης που ξεχειλίζει από πλήθος πειραματισμών, αστείων και μικρόνοων χειρισμών και πνεύματος ερασιτεχνισμού και αλαζονείας που εκπέμπει, καθώς και άλλα δείγματα μικροκομματικής ιδιοτέλειας. Απλώς ο κόσμος, μουδιασμένος, παραζαλισμένος και τρομοκρατημένος έχει χάσει κάθε διάθεση αντίδρασης, γι’ αυτό και αφήνει αδιαμαρτύρητα να αλωνίζει κάθε μαθητευόμενος μάγος που πειραματίζεται εκτοξεύοντας ότι τρελή ιδέα του κατεβαίνει στο κεφάλι. Και το ξεσήκωμα των αγροτών, θέμα χρόνου είναι να ψυχορραγήσει. Ο κόσμος είναι ξετρελαμένος !
Η στήλη, πάντως, επιμένει. Οικουμενική Κυβέρνηση με συμμετοχή πολλών εξωκοινοβουλευτικών υπό τον Σημίτη, με Στ. Μάνο Υπουργό Οικονομικών και επιφανείς τεχνοκράτες γιά Υπουργούς, από όλους τους χώρους. Γιά τη λήψη όλων των απαραιτήτων μέτρων, με τη ψυχρότητα του χειρουργού που ακρωτηριάζει ένα γαγγραινιασμένο πόδι γιά να σώσει τον ασθενή και πλήρη περιφρόνηση κάθε πολιτικού κόστους. Να τελειώσουν, επί τέλους, τα πολιτικάντικα «ήξεις, αφίξεις» και να χαραχτεί σωστή πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης και διόρθωσης των κακώς κειμένων. Με κάθε κόστος, κάθε θυσία, αλλά και πολλές ελπίδες γιά ένα νέο σωστό και νοικοκυρεμένο κράτος.
Η ζωή δεν τελειώνει. Οι άνθρωποι χαλάν και φτιάχνουν τη μοίρα τους μόνοι τους !
Οι παροιμίες, τα ρητά, τα γνωμικά κρύβουν μέσα τους μεγάλη σοφία. Αυτό είναι μιά μεγάλη αλήθεια. Πρόχειρο και χαρακτηριστικό παράδειγμα το σημερινό χάλι της χώρας.
Είναι γνωστόν ότι η πρώτη μεγάλη ώθηση της τωρινής φρενήρους κατρακύλας δόθηκε από τον αείμνηστο (ξεχνιέται άλλωστε) Ανδρέα Παπανδρέου, που με τη λαϊκίστικη πολιτική του κατεύθυνε στη κατανάλωση και σε μιά πλαστή και πέραν των ορίων αντοχής υγιούς οικονομίας, ευμάρεια κάθε ενίσχυση της τότε ΕΟΚ. Γιά να γίνεται αρεστός και επανεκλέξιμος. Οι ενισχύσεις όμως είχαν στόχο τη προσαρμογή και συντονισμό της ελληνικής οικονομίας με την ευρωπαϊκή και όχι τη προσωρινή καλοπέραση του λαού. Προϊόντος δε του χρόνου, επειδή η όρεξη γιά κατανάλωση και ευδαιμονία άνοιγε συνεχώς και ο τζάμπα πακτωλός δεν επαρκούσε το «τσιμπούσι» ενισχυόταν με αφειδή δανεισμό που ικανοποιούσε τα αδηφάγα στομάχια και έκλεινε τα φωνασκούντα στόματα ( Τσοβόλα δώστα όλα !).
Και έτσι η χιονοστιβάδα χρέους και ελλείμματος έπαιρνε το δρόμο της, συνεχώς διογκούμενη. Όλοι ζητούσαν και όλοι έπαιρναν. Κάθε τάξη κατά τη δυνατότητα πιέσεως και εκβιασμού που διέθετε. Δώσε κι εμένα μπάρμπα !
Εκείνοι που όφειλαν να γνωρίζουν το πρόβλημα το γνώριζαν, αλλά έκαναν στραβά μάτια. Διεχειρίζοντο απλώς τη κατάσταση και πάσαραν τη σκυτάλη στους επόμενους.
-Δε βαριέσαι, ας τα βολέψουμε, όπως όπως, να βολευτούμε και εμείς, κι ας έρθουν οι επόμενοι, να κόψουν το σβέρκο τους να βρουν λύση !
Ένα τρελό κι αδιάκοπο πάρτυ με δανεικά ! Βερεσέ !
Κάθε επόμενη Κυβέρνηση, «δειλή, μοιραία και άβουλη», υποτεταγμένη στο «πολιτικό κόστος» και κατευθυνόμενη από το συζητήσιμο, αν είναι ορθό, «φωνή λαού, οργή Θεού» συνέχιζε το βιολί των παροχών πέρα από τις αντοχές της ελληνικής οικονομίας και τη πραγματική παραγωγική της ικανότητα. Και εννοείται ότι, συν τω χρόνω, όλα τα αρνητικά μεγέθη ακολουθούσαν γεωμετρική πρόοδο στη γιγάντωσή τους μέχρις ότου η κατάσταση έφτασε στο μη παρέκει. Και η φλόγα στο μπαρούτι. Και στο μοιραίο μπουμ !
Ο Καραμανλής και, κυρίως, ο Σημίτης δεν ήσαν κακοί, από πλευράς προθέσεων. Άτολμοι υπήρξαν. Δέσμιοι απεργιών και λαϊκών κινητοποιήσεων. Π.χ. ο Γιαννίτσης μιά χαρά τα έλεγε στο Ασφαλιστικό αλλά γιά να είναι δυσάρεστος τον έφαγε το σκοτάδι.
Ο ένας με συγκρότηση και θαυμάσιο και πειστικό λόγο και ο άλλος με μεγάλη μόρφωση, βαθιά γνώση των προβλημάτων και μεθοδικότητα. Ο ένας πιό «πολιτικός» του μπαλκονιού κι ο άλλος πιό «τεχνοκράτης» του γραφείου. Και τους δύο τους πήρε και τους σήκωσε η χιονοστιβάδα των γιγαντωμένων προβλημάτων.
Και οι δύο γνώριζαν καλά τη κατάσταση, γνώριζαν και το «φάρμακο», αλλά που να τολμήσουν ! Προσπάθησαν με νουθεσίες «στοργικού πατρός» ο Σημίτης και «ήπιες προσαρμογές» ο Καραμανλής να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Τρίχες ! Και καταποντίστηκαν και οι δύο. Μέσα στην αδυναμία τους να συμμαζέψουν τη κατάσταση που την επιδείνωναν οι περιφερειακοί αετονύχηδες αυλοκόλακες και ο εσμός των πάσης φύσεως μπαγαπόντηδων που περιβάλλουν τη «εξουσία».
Και έρχεται τώρα, στο κλείσιμο του κύκλου, να σβήσει τη φωτιά ο γιός αυτού που την άναψε ! Η τραγική ειρωνεία της Ελλάδας !
Η κρισιμότητα των περιστάσεων δεν επιτρέπει κομματικές αντιπαλότητες και πολυτέλειες κοκορομαχιών στη Βουλή, χάριν μικροσυμφερόντων τύπου : «Εσείς είσαστε κακά παιδιά και κάνατε κακά πράματα αλλά εμείς που είμαστε καλά παιδιά θα τα διορθώσουμε». Κάτι που δυστυχώς βλέπουμε να γίνεται. Αηδίες και ξεράσματα, όταν ο κόσμος ξέρει, πλέον, ότι όλοι «έβλαψαν, εξ ίσου, την πόλη».
Μακάρι να πετύχει ο γιός και να σωθεί ο τόπος από τις πατρικές αμαρτίες. Μακάρι να μπορούσε να πετύχει.
Η στήλη, αν και το εύχεται, δεν το πιστεύει μετά και τα δείγματα πρωτοφανούς ανικανότητος και απειρίας της Κυβέρνησης που ξεχειλίζει από πλήθος πειραματισμών, αστείων και μικρόνοων χειρισμών και πνεύματος ερασιτεχνισμού και αλαζονείας που εκπέμπει, καθώς και άλλα δείγματα μικροκομματικής ιδιοτέλειας. Απλώς ο κόσμος, μουδιασμένος, παραζαλισμένος και τρομοκρατημένος έχει χάσει κάθε διάθεση αντίδρασης, γι’ αυτό και αφήνει αδιαμαρτύρητα να αλωνίζει κάθε μαθητευόμενος μάγος που πειραματίζεται εκτοξεύοντας ότι τρελή ιδέα του κατεβαίνει στο κεφάλι. Και το ξεσήκωμα των αγροτών, θέμα χρόνου είναι να ψυχορραγήσει. Ο κόσμος είναι ξετρελαμένος !
Η στήλη, πάντως, επιμένει. Οικουμενική Κυβέρνηση με συμμετοχή πολλών εξωκοινοβουλευτικών υπό τον Σημίτη, με Στ. Μάνο Υπουργό Οικονομικών και επιφανείς τεχνοκράτες γιά Υπουργούς, από όλους τους χώρους. Γιά τη λήψη όλων των απαραιτήτων μέτρων, με τη ψυχρότητα του χειρουργού που ακρωτηριάζει ένα γαγγραινιασμένο πόδι γιά να σώσει τον ασθενή και πλήρη περιφρόνηση κάθε πολιτικού κόστους. Να τελειώσουν, επί τέλους, τα πολιτικάντικα «ήξεις, αφίξεις» και να χαραχτεί σωστή πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης και διόρθωσης των κακώς κειμένων. Με κάθε κόστος, κάθε θυσία, αλλά και πολλές ελπίδες γιά ένα νέο σωστό και νοικοκυρεμένο κράτος.
Η ζωή δεν τελειώνει. Οι άνθρωποι χαλάν και φτιάχνουν τη μοίρα τους μόνοι τους !
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)