Το φάρμακο κατά της λιτότητας, Κι οι «συναξoμαζώξεις», ως διέξοδος από την κρίση.

Ωραίο πράμα, ο λιτός βίος!!!

"Λιτός βίος". Θεωρία και εφαρμογές. Σιωπή! Ο γκουρού  κάνει meditation!

   Σήμερα οργανώνεται συγκέντρωση στο Σύνταγμα κατά της λιτότητας και, άρα, υπέρ της αφθονίας! Αύριο δε, θα έχουμε αντίστοιχη «μάζωξη» υπέρ του…ευρώ. Και τις δύο τις οργανώνει η … κυβέρνηση! Μάλιστα! Αυτή η ίδια που το μισό της «δυναμικόν στέλεχον» έχει ταχθεί υπέρ της εξόδου από δαύτο.

   Στόχος αυτών των παλαβών συγκεντρώσεων του χαχολικού χαβαλέ -η χαρά των παντοίων μικροπωλητών- είναι να δουν οι «εταίροι-δανειστές-τοκογλύφοι», (διαλιέχτιε!), τον όγκο, τον παλμό και τη… βούληση του λαού, ώστε να κάνουν πίσω έντρομοι και να μας ξελασπώσουν, δανείζοντάς μας με τους όρους μας. Ζητείται επειγόντως ψυχίατρος! 

   Πάντως τώρα και οι πλέον δύσπιστοι, αλλά νουνεχείς, θα έχουν καταλάβει πως λειτουργούσαν τα κομμουνιστικά καθεστώτα και γιατί η Ρωσία του Στάλιν  με το «σιδηρούν παραπέτασμα» είχε γεμίσει ψυχιατρεία. Μιά κάποια, πρώτη, ιδέα -κάτι στο περίπου να πούμε- τη δίνει και ο Μισελοζαννάτσης.

   Κατά τα λοιπά, ενδεικτικό του πώς χτίζεται  η σοβαρότητα και αξιοπιστία μιάς χώρας, μιάς κυβέρνησης και πώς εξασφαλίζεται η υποστήριξη αυτών που έχουμε ανάγκη, είναι η συμπεριφορά προς τον γεροξούρα μεν, ισχυρό δε, πρόεδρο της «Οικονομισιόν» Ζαν-Κλωντ Γιουνκέρ. Ενώ ο «φίλος της Ελλάδος» μας ζητεί «περιορισμό των συνταξιοδοτικών δαπανών, διά της καταργήσεως των προώρων συντάξεων», εμείς του φορτώνουμε -προφανώς γιά να τον αποδομήσουμε και να τον δώσουμε βορά στη χλεύη του όχλου- πως τάχα προτείνει περικοπή στις αποδοχές των… μικροσυνταξιούχων! Με τέτοια μικρόμυαλα ψευτοτεχνάσματα του γκουρού της Οικονομίας, χτίζεται το οικοδόμημα της...  συμπάθειας και αλληλεγγύης προς… τον χειμαζόμενο ελληνικό λαό και καταντάμε περίγελος και αποπαίδι της Ευρώπης! 

   Τα διαταραγμένα αριστερά μυαλά του… «διά πρώτην φοράν» αριστερού τσούρμου, οδηγούν τα πράγματα, με διαβολική μαεστρία, στο λιμάνι της απηρχαιωμένης και απορριφθείσης παγκοσμίως ιδεοληψίας τους. Ενώ εμείς -δειλοί, μοιραίοι, άβουλοι και… εξαπατημένοι- τους ακολουθούμε σαν υπνωτισμένοι, κάτω από τους ήχους ενός «μαγικού αυλού» της δήθεν… σκληρής διαπραγμάτευσης, (που όπως είπε ο «Δεκαπενταετής πλοίαρχος» των «δεκαπενταμελέ», άρχισε μόλις τώρα), και  της τάχα εθνικής αξιοπρέπειας και περηφάνειας.